12th Oct 2016




จากความเดิมตอนที่แล้ว เราเดินสะเปะสะปะ แบบหลง ๆ ที่นิกโก้โซนมรดกโลก Toshogu shrine จนมาถึง Rinnoji Temple กันแล้ว ด้วยความอยากไปสะพานแดงขึ้นชื่อมาก เลยไม่ได้เข้าไปในวัดรินโนจิกันเลย  แต่พอจะออกจากวัดเท่านั้นแหล่ะ นึกขึ้นได้ว่าเคยอ่านเจอสวนสวยใบไม้แดงที่อยู่ใกล้ ๆ วัดนี้นี่นา ความที่ว่าอยากเห็นใบไม้แดงมาก จากที่กะขึ้นเขาก็ไม่ได้ขึ้นจนเป็นเหตุให้เบนเข็มมาหลง ๆ แถวนี้ "บางที สวนนี่อาจจะเป็นโอกาสเดียวก็ได้ที่จะได้เจอโมมิจิกะเขา"

ทันทีที่เข้ามาในบริเวณสวน บอกกับตัวเองว่า "ฉันถึงญี่ปุ่นแล้ว" หลังจากที่ไม่ถึงมา 2 3 วัน วันนี้ถึงแล้วจริง ๆ" คือมันเปรมมากนะ.... ส่วนตัวแล้ว







ยิ่งเจอใบไม้แดง ยิ่งอิน ยิ่งฟิน ยิ่งถึง










รัวไปค่ะ อย่ายั้ง















ตัวบวมมาก
ยัดเสื้อหลายชั้น 555













มาเร็ว... ไม่ใช่ช่วงพีค แต่ จขบ.ก็ดีใจมากแล้วที่ได้เจอ



























.
.
.










คงเพราะรักแรกพบ ใบไม้แดง ปี 2009 ทำให้การมาญี่ปุ่นครั้งนี้ของ จขบ. อยากจะมีอีกสักครั้งที่จะได้สัมผัสความประทับใจแบบเก่า ๆ อีกครั้ง
แต่ถึงแม้รอบนี้จะมีอะไร ๆ หลายอย่างผิดพลาด เกินการควบคุม แต่การได้เยือนนิกโก้ และการได้มาเยือนสวนเล็ก ๆ อย่างโชโย เอ็น ทำให้เกิดการเติมเต็มอย่างบอกไม่ถูกกับ จขบ. แม้จะไม่ใช่ใบไม้แดงแบบพีค ๆ เลยก็ตาม




เขียวก็สวยไปอีกแบบ






























































สวย
สงบ
บอกไม่ถูก










ลาด้วยภาพนี้ค่ะ
.
.
.










ขอบคุณที่แวะมา