9th Oct 2016



อย่างที่เคยเกริ่น ๆ ไปบ้างแล้วว่า ทริปนี้จัดกันเอง เป็น Japan แพลนข้ามปี โดยมีคนรู้จักของสามีขับรถให้เป็นไกด์ประจำกรุ๊ป ทีมเรามี 13 คน รวมเด็กด้วย 2 คน
เป็นทริปที่หมายมั่นอยากดูใบไม้เปลี่ยนสี แต่ไม่รู้จะได้ดูไหม เพราะต้องลุ้น ๆ กับอากาศด้วย เมืองและสถานที่ที่ไปด้วย เอาเป็นว่ามีอะไรให้ดูก็จะดูละ ไม่เรื่องมากละ เพราะข้อจำกัดเรื่องเวลามันเอาเรื่องอยู่ ดีนะที่งานเรามี "ปิดเทอม" ให้ แต่ก็ดันปิดตอนที่เป็นข้อต่อของเวลาเปลี่ยนสีของเขาน่ะสิ ก็ลุ้นกันไป

 ทริปเราเริ่มจากบ้านนอก ไม่ได้เริ่มจากในกรุงทำให้มีไฟล์ทเพิ่มมาอีก 2
 CNX - DMK : Thai Lion Air
แล้วรอไฟล์ทดึกของ AirAsia X
23:45 น. ถึงนาริตะเช้าอีกวัน



จขบ.กังวลกับโมเสสนิด ๆ เพราะเป็นไฟล์ทแรกของเขา กลัวหูอื้อ กลัวอ๊วก กลัวเสียงดังรบกวนคนอื่น แต่ทุกอย่างก็ผ่านมาด้วยดี ไม่มีอะไรให้ติดขัด







ตีสี่กว่า ๆ ไทย เห็นแสงแรกเหนือน่านฟ้า - น่านน้ำญี่ปุ่น จริง ๆ อยากนอนต่อ แต่ตื่นเพราะคนคลี่ถุงอ๊วกหลังเครื่องไกว ๆ เพราะสภาพอากาศไม่ปกติ เลยได้สว่างคาตา ฟ้าตรงหน้าสวยดี หยิบกล้องกันไป แต่งหน้ากันไป กะลงไปข้างล่างไม่ต้องอะไรละ 555








หนาว ๆ ข้างนอก... เกร็ดน้ำแข็งที่หน้าต่าง




สักพัก.... เครื่องลดระดับ จขบ.เจอสิ่งที่ไม่เจอกันนาน แม้จะเห็นแต่ยอดก็มั่นใจว่าใช่เขาละ "ฟูจิ" ขี้อายในม่านเมฆ นี่เป็นเหตุผลที่เลือกที่นั่งด้านซ้ายมือ



พี่สาวไลน์มาบอกว่าเป็นห่วงมาก เพราะเมื่อวานพายุ และลมแรง
แต่เช้านั้นที่ จขบ.ไป อากาศอย่างที่เห็น และเข้าใจว่าพายุคงไปที่จีน ไม่ก็ใต้หวันแล้ว


.
.
.













 ญี่ปุ่นรอบนี้ "ง่าย" อะไรขนาดนั้น
มันต่างจาก 7 ปีก่อนที่มา  ถึงว่าใคร ๆ ก็มาได้ เที่ยวได้ ผ่านได้
จำได้ว่ารอบที่แล้วมากับเพื่อนสาว 2 คน ที่ ตม.มันยาก และ นาน มาก
รอบนี้เข้าไปกับครอบครัว ปั๊ม ป๊าบ ๆ ๆ  ไม่ถาม ไม่อะไรสักอย่าง เดินตัวปลิวเข้ามาเฉย



วกกลับมาที่เดิม .... ไม่รับกระเป๋า เพราะไม่ได้ซื้อโหลด
(ซื้อแต่ขากลับ) ผ่าน ตม.เรียบร้อย รอกรุ๊ปที่บินมากับสายการเวียตนาม คือลง Terminal 2 เหมือนกันแต่คนละประตู ก็หากันไปน่ะนะ 
อีกอย่างรออีกกรุ๊ปที่ล่วงหน้ามาก่อน 1 วันพร้อมฝากไว้บ้านพี่สาว รอเขามาส่งสมทบ รอกันไป รอกันมา กว่าจะรับรถตู้ที่ติดต่อเช่าไว้ก่อนแล้วอีก กว่าจะลงตัวทุกอย่างปาเข้าไป 9 โมงเศษ
รับรถ คนครบ ล้อเลื่อนได้แล้ว เย้ !!



ปล.รถเช่า ติดต่อเช่าได้ที่สนามบินเลยค่ะ CC รถจะเป็นตัวกำหนดราคา 



.
.
.




รับรถ - ครบทีม เก็บรูปกับพี่สาวที่เคยเรียนร่วมสถาบัน ไม่เจอกันนานนับสิบกว่าปี



.
.
.







รับรถแล้วเป้าหมายแรกคือ ร้านข้าวค่ะ หิวมากกกก หิวกันทุกคน



สามีรับนั่งหน้าเพราะเห็นจะคุ้นกับไกด์มากกว่าใครอื่น










ฟ้า .... ก่อนว่าเช็คว่าจะเจอฝน เราลุ้นกันมาก เพราะไม่อยากเจอ














โมเสสบอก fire engine ที่นี่จอดเป็นระเบียบมาก










สูตรเที่ยวญี่ปุ่นอย่างประหยัดได้ว่าไว้ว่า อยากเซฟต้องทำตัวเป็นมิตรกับมินิมาร์ท และร้านข้าวหน้าเนื้อไว้  มื้อแรกของทริปไม่ขัดต่อสูตรนั้น แวะร้านข้าวหน้าเนื้อค่ะ ข้างทางจอดเลย ร้านชื่อ CO CO's แต่ชื่อร้านข้าวคงเป็นสาขาของ suki ya เพราะดูจากใบเสร็จแล้วอ่านว่างั้น
















ที่น่าเจ็บใจคือ พูดภาษาญี่ปุ่นจนเมื่อยมือ (นี่ถ้ามีสามีญี่ปุ่นคงไม่มีปัญหา)
พร้อมถามตัวเองว่า "นี่ตรูผิดด้วยเหรอ ภาษาอังกฤษที่ถนัดนักก็ใช้ไม่ได้เล้ย"
ใจร้ายมาก สื่ออังกฤษไปตอบภาษาญี่ปุ่นมา skill คนที่นี่สูงมาก ตอบญี่ปุ่นมาหน้าตาเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ว่าแล้วก็ได้แต่งัดภาษาญี่ปุ่นขึ้นสนิมมาใช้ คือนี่ตรูต้องเปลี่ยนใช่ไหม ใครกันแน่ที่พูดไม่รู้เรื่องเนี่ย ระทมมากกว่าจะได้กินข้าว หิวจนองค์ลง















.
.
.




ออกตัวก่อนว่า พยายามยัดเรื่องตอนต่อไปแล้วแต่ยัดไม่ได้ บล๊อกจะยาวมาก รูปเยอะเกิน T.T



ขอบคุณที่แวะมานะคะ