30 Nov 13

แม่บันทึกไดอารี่นี้ตอนโมเสส 3 ขวบ 3 สัปดาห์ กับอีก 2 วัน
2.11 up จนถึง 3 ขวบเป๊ะของโมเสส เป็นช่วงของนักต่อลองมือสมัครเล่น
บางครั้งก็ต้องสมยอมพ่อกับแม่บ้างเพื่อของที่ต้องการ(กิน)
ออดอ้อน หยอดคำหวาน "พ่อจ๋า" "แม่จ๋า" ตลอด ๆ
ถึงแม้ว่าพักหลัง ๆ โมจะสนิท ติดพ่อมากยังไง
แม่ก็ยังดึงเกมให้โมมารัก มาติด มานอนเบียดแม่ได้เหมือนเดิม 555

คุณครูที่เนิร์สรายงานพัฒนาการว่าพัฒนาการของโมเสส เป็นไปตามเกณฑ์
แม่ดูประเมินพัฒนาการของลูกมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ อ่านไป บางทีก็ภูมิใจในสิ่งเล็กน้อยของโม
แต่แม่ก็รู้ว่าทุกอย่างคือพื้นฐานของลูกชายของแม่ครับ
ก่อนครบเบิร์ทเดย์ทุกปีจะต้องมีเรื่องเจ็บป่วย หรือเจ็บตัว
แต่ปีนี้ไม่ได้เข้า รพ. และหน้าแหก เหมือนขวบปีแรก และขวบปีที่สองนะ
แค่มีไข้ ไปหาหมอ และอาการดีขึ้น ๆ จนหายก่อนครบวันเกิดน่ะครับ ขอบคุณพระเจ้า

ยิ่งโต ภาษาแม่(ไทย)พัฒนาไกล แต่ภาษาอังกฤษยิ่งดรอป
หมายถึงโมรู้จักคำศัพท์หมดน่ะ แต่พูดเป็นประโยคไม่ได้ แม่เข้าใจ
แต่ไม่ได้เครียดเอาเป็นเอาตายว่าต้อง เป๊ะ !
เอาแค่โมชอบ โมรัก และไม่อายที่จะใช้ ก็น่าจะเป็นพื้นฐานที่ดีได้ละครับ



โมเสสโม้



เด็กสามขวบเขาบ้า ทิมมี่ กันน่ะครับ  อยู่ไหนก็ แบ่ ๆ ๆ
กันหนาวตัวนี้ก็ไม่เคยจะยอมใส่ พอรู้จักทิมมี่แค่นั้นแร่ะ แบ่ ๆ ๆ ด้วย ใส่กันหนาวด้วย



ยังชอบอ่านหนังสืออยู่นะ



ป้ายก็ยังไม่ได้เอาออกเลยครับแม่ ใครเห่อกันแน่



อุ่ต่ะ !! แกะ



พุงแม่เป็นไร



โมเรียงเอง แม่ไม่ได้จัดภาพ



ยากิโซบะเมนูโปรดโมละ




เค้กมะพร้าวอ่อน....ที่ย่าทำใ้ห้
ออกลูกงอนที่ปีที่ผ่่าน ๆ มาไม่ได้ทำให้หลาน



ย่าบอกเค้กกับเทียนไม่ต้องหาแล้วนะ ย่าเตรียมให้หมดแล้ว
แม่กลับจากที่ทำงานทุ่มกว่า เพราะติดประชุม ตกใจ !!! เกือบได้เทียนพรรษาแล้วไหมโม







ดูเจ้าภาพไม่รักษามาดเลยครับ







เสื้อกันหนาวเป็นของขัวญวันเกิดให้เด็ก 3 ขวบครับ



รถของเล่นคันละ 30 บาท โมก็เล่นไม่วาง





----------------------------------------------------------------------------------------------------------