เข็มทิศชีวิต II : กฏแห่งเข็มทิศ
ฐิตินาถ ณ พัทลุง
ไม่มีใครไม่เคยล้ม แต่ทำไมบางคนล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ได้รวดเร็ว
มีกฏอะไรในโลกที่คนบางคนรู้ แล้วทำให้ทั้งเหตุการณ์ ดีและร้าย
กลายเป็นของขวัญที่ทำให้ชีวิตเขาเติบโต มีความสุขอย่างแท้จริง
ภาคต่อจากเข็มทิศชีวิตที่คนไทยนับล้านได้อ่านเยียวยาหัวใจมาแล้ว
จากหญิงสู้ชีวิตคนนี้ที่ปลดหนี้ร้อยล้านพร้อมโรคร้ายที่ตัวเองเป็น
เธอลุกขึ้นสู้แล้วอยู่เป็นกำลังใจให้คนที่ท้อแท้หวังเพียงประสบการณ์ตรงจากตัวเธอจะสื่อลงไปถึงทุกปัญหาที่คุณได้เจอ
จุดเด่นประเด็นหลักที่คุณฐิตินาถอยากบอกคือทุกอย่างเกิดขึ้นที่ใจให้ดับที่ใจ
เริ่มต้นแก้ที่เหตุแล้วผลที่ดีจะตามมา ไม่ว่าปัญหาใดๆในโลกใบนี้ล้วนแล้วเกิดจากใจเราเท่านั้นเอง
หลับตาแล้วนั่งสำรวจใจ อะไรในชีวิตที่คิดว่าดีและไม่ดีมันก็เริ่มต้นจากตัวเรา
ไม่ว่า ชื่อเสียง ลาภ ยศ เงิน ทอง ความรัก ก็เกิดขึ้นเพราะใจเพราะฉะนั้นจะท้อจะสู้อยู่ที่ใจนะครับ ^^
เป็นหนังสือที่ผมคิดว่าอ่านยากสำหรับผม (_ _!) ปกติพวก how-to ไม่ค่อยได้แตะต้อง
สำหรับผมแล้ว ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่รู้กันดีอยู่แล้วเพียงแต่ว่าสิ่งที่เราบอกว่ารู้...เราจะทำมันรึป่าวแค่นั้นเอง
** รักแท้
หลายปีมาแล้ว เช้าวันธรรมดาวันหนึ่ง ฝนตกพรำๆ ตั้งแต่เช้ามืด สองแม่ลูกจูงมือกันเพื่อไปส่งลูกน้อยขึ้นเรือไปโรงเรียน
ที่โป๊ะเทียบเรือท่าน้ำศิริราช คนเบียดเสียดกันแน่น แม่กับลูกน้อยเบียดคนอยู่บนโป๊ะเพราะดีกว่าเปียกฝนที่เริ่มลงเม็ดหนาตา พอเห็นเรือที่ขาดช่วงไปนานกำลังจะเข้าเทียบท่าคนก็ยิ่งลงมาบนโป๊ะ หลายคนตะโกนให้คนถอยกลับไปเพราะโป๊ะจะรับน้ำหนักไม่ไหว
ก่อนที่ใครจะรู้ตัว โป๊ะใหญ่ทรุดตัวลงไปในแม่น้ำท่ามกลางคลื่นลมแรงทุกคนตะเกียกตะกายว่ายน้ำหนีขึ้นฝั่ง
แม่ของเด็กน้อยถูกลากขึ้นมา เธอตะโกนร้องช่วยลูกฉันด้วย ช่วยลูกฉันด้วย ลูกฉันว่ายน้ำไม่เป็น
ฝนตกหนัก คลื่นลมแรง ทุกคนพยายามเอาชีวิตรอด ไม่มีใครทันสังเกตเห็นหัวเล็กๆ ที่ผลุบๆ โผล่ๆ อยู่กลางน้ำ
ก่อนที่ใครจะทันรู้ตัว แม่คนนั้นกระโดดลงไปในแม่น้ำ ตะเกียกตะกายไปคว้าลูกน้อยไว้ ก่อนที่คลื่นจะซัดสองแม่ลูกไกลออกไปจากฝั่งเธอว่ายน้ำไม่เป็น ภาพสุดท้ายที่ทุกคนเห็นคือแม่กอดลูกแนบไว้กับอกก่อนจะค่อยๆจมหายไป.....***ผมชอบเรื่องนี้เป็นพิเศษอ่านแล้วสะเทือนใจดีจัง !!!!
สำหรับในวันที่เราไม่รักกัน หวานเย็นคงหาซื้อตามร้านหนังสือดีกว่าค่ะ แบบว่า... ไม่ค่อยชอบสั่งซื้อทางเว็บไซต์เท่าไหร่น่ะค่ะ