ร้อยเหตุผล(คนจะเป็นโสด) 1 ร้อยเหตุผล... “ โถ แม่! ” ไม่ได้ตั้งใจจะเสียงดังจริงๆนะ แต่คำถามของแม่ทำเอาจี๊ด ปวดใจ “ สมัยนี้เขาไม่ถามกันแล้วว่าเมื่อไหร่จะแต่งงาน เชยอ่ะ เทรนด์ใหม่สมัยนี้ มั่นค่ะ สาวมั่น ผู้หญิงสมัยนี้เขานิยมชีวิตโสดค่ะ บางคนแต่งแล้วยังอยากโสดเลย เปลี่ยนมาใช้นางสาวกันให้พรึบ ทั้งที่สาวจริง สาวไม่จริงนั่นเชียว ” “ ถ้าแก่ตัวไปใครจะดูแล ลูกผัวก็ไม่มี พ่อแม่ก็แก่เฒ่าอยู่กับเจ้าตลอดไปไม่ได้หรอกนะ แม่ว่าพ่อโตลูกชายคุณพงษ์เขาก็ดีนะ พ่อแม่เขาก็เป็นเพื่อนกับแม่ ยังไงซะถ้าแกเป็นสะใภ้เขา ถึงแกจะไม่ค่อยเอาไหนเรื่องการบ้านการเรือนแต่เขาก็เอ็นดูแกอยู่ คงไม่ถือสาอะไร แต่งๆกับพ่อโตเถอะนะแม่จะได้หมดห่วง ” คุณนายยังมีความพยายาม เฮ้อ..ฉันถอนหายใจยาว ทำหน้าเซ็งเป็ด “ ไม่ต้องยกเหตุผลเรื่องสุขภาพมาหรอกแม่ หลานสามสี่คนที่ลงทุนเลี้ยงมันอยู่ คงจะมีสักคนที่ชำเลืองตามามองป้ามันมั่งหรอก ถ้ามันไม่ดูก็พอจะมีเงินเก็บไว้จ้างคนดูแลอยู่หรอก แล้วเรื่องมีลูกมีสามีดูแลน่ะ คุณนายแม่ลองมองดูรอบๆตัวตอนนี้สิ ลูกสาวลูกชายของคุณนายสองคนนั่นมาดูแลคุณนายซะที่ไหน เขาก็ดูแลครอบครัวเขา มีแต่หนูนี่สาวโสดแสนสวยที่คอยดูแล ถ้าหนูบ้าจี้แต่งงานไป ถามจริงใครจะอยู่ดูแลคุณนายกับคุณพ่อ ใครจะขับรถพาไปนั่นไปนี่ แล้วอีกอย่างอีตาคุณโตเนี่ย เกย์รึเปล่าแม่อยู่มาป่านนี้ยังไม่แต่ง ” อันที่จริงฉันก็รู้อยู่เต็มอกนั่นแหละว่าอีตาพ่อโตเนี่ยออกจะแมนเกินร้อย ไม่ใช่ไม่เคยเจอกัน ปีใหม่ปีที่แล้วก็เจอ ประมาณฉันเข้าบ้านอีตาพี่โตเดินออกบ้านทันได้รับไหว้จากฉันพอดี ตอนที่ฉันพาแม่ไปหาเพื่อน และอีกครั้งตอนที่พ่อโตขับรถพาแม่มาที่บ้านของฉัน สวนทางกันฉิวเฉียดเขามา ฉันออกทันได้ยกมือไหว้และรับไหว้ จบประโยคยาวเหยียดก็กัดแอปเปิ้ลดังกร๊วบ คุณนายแม่คงหมั่นไส้เลยฟาดเข้าให้หนึ่งเพี๊ยะ “ ดูไปว่าเขา ยังกะตัวเองไม่แปลกอยู่เป็นโสดมาจนป่านนี้ ฉันหาคู่ให้ดีๆไม่ชอบ สงสารหรอกนะเห็นขึ้นคานมานาน อุตส่าห์เป็นห่วงกลัวว่าพอฉันตายแล้วแกจะไม่มีคนดูแล ไม่มีใครเป็นเพื่อนกลัวแกเหงา ” ว่าแล้วคุณนายก็สะบัดค้อนให้หนึ่งยก แปลว่า “ งอน ” ฉันเข้าไปนั่งใกล้ๆกอดแม่ไว้เอียงหน้าไปซบไหล่ ก่อนเอียงหน้ามองแกล้งทำคิ้วย่นและพูดว่า “ แม่อ้วนขึ้นหรือเปล่านี่ กอดไม่หุ้มอ่ะ ” เลยโดนอีกหนึ่งเพี๊ยะ เจ็บเหมือนกันนะนี่ “ แม่... หนูรู้ว่าแม่รักแม่ห่วง นั่นมันอนาคตอันไกล อย่ากังวลกับสิ่งที่ยังไม่เกิด แล้วแม่คิดจริงๆอ่ะเรื่องหนูจะเหงาน่ะ ดูลูกลิงสี่ตัวหลานๆของแม่สิ มันคงไม่ปล่อยให้ป้ามันเหงาหรอกมั้ง ” แม่เผลอพยักหน้าเห็นด้วยและยิ้ม ฉันเลยพูดต่อว่า “ แม่ไม่ต้องอายหรอกนะที่ลูกสาวอีกคนยังไม่แต่งานหรืออาจไม่ได้แต่งงาน ลูกแม่ไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่อะไรและไม่ได้ดูแลตัวเองไม่ได้ ที่อยู่มาทุกวันนี้ไม่ใช่ลูกของแม่ไม่ดีแต่เป็นเพราะผู้ชายที่เหมาะสมยังไม่มีมาเกิด และหนูก็ไม่ได้ผิดปกติทางเพศด้วย ขอบอก ถ้าใครมันถามนักก็ตอบเขาไปเถอะว่ายัยลูกคนนี้มันรักอิสระอย่างแรง นะแม่นะ ” เหตุผลของคนไม่มีแฟน แถจนสีข้างแดงเถือกเลยฉัน ฉันคลายอ้อมกอดแม่ออก และหอมแก้มคุณนายหนึ่งฟอดใหญ่ “ รักนะจุ๊บๆ ไปก่อนนะแม่นัดเพื่อนเก่าไว้ ไปนะคะ ” ... ร้านอุ่นอิ่ม นัดเจอกันที่นี่ เพื่อนเก่าที่แสนจะสนิท เขาว่ามาประชุมก่อนกลับเลยอยากเจอ ตอนที่ฉันมาถึงเขาบอกมารอที่ร้านแล้ว “ หวัดดี หายเงียบไปนานนะเธอ ” เจ้าของร้านแสนสวยยิ้มให้ตั้งแต่เปิดประตูเข้าไป “ ฮื่อ สละชีพเพื่อครอบครัวเลยไม่ได้แวะมา นัดเพื่อนที่นี่ เจอแระ ” ว่าพลางเดินไปโต๊ะไม้มุมร้านที่เขานั่งอยู่ ผู้ชายตาหยีหลังแว่นสายตา คนที่คุ้นหน้าคุ้นใจ ระยะเวลาที่ห่างไกลไม่สามารถทำลายความรู้สึก“ คุ้นเคย ” ของฉันได้เลย แนะนำให้สองคนรู้จักกัน พูดคุยกันอีกหลายประโยคก่อนสั่งกาแฟและเค้กคนละชิ้น “ คิดถึงจัง ” คนตรงหน้าพูดขึ้นหลังเจ้าของร้านสาวเดินไป ฉันยิ้มขณะมองหน้าเขา “ ขอบคุณที่คิดถึงกัน นี่ถ้าทำเสียงซึ้ง ทำตาเชื่อมอีกนิด ฉันจะขอให้เธอไปหย่ากับยัยนิดแล้วมาแต่งกับฉันแทน ” เสียงหัวเราะเบาๆจากคนตาหยี เพื่อนเก่าคนนี้ คบกันมานาน ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ มหาวิทยาลัย แม้กระทั่งจบก็ยังติดต่อไปมาหาสู่ ก็คนบ้านเดียวกันจะหนีไปไหนพ้น ความสนิทสนม ความผูกพัน ความสัมพันธ์ของฉันกับเขามันแสนจะอบอุ่น ใกล้ชิด ทำงานคนละที่ แต่เที่ยงถึงเย็นถึง แล้วอยู่มาวันหนึ่ง พ่อคนดีก็มาบอกว่าแอบปิ๊งเพื่อนที่ทำงานเดียวกับฉันและขอให้ฉันช่วยจีบที เจ็บจนจุก และจากการช่วยเหลือของฉันทำให้คนทั้งคู่ลงเอยกันด้วยดี และหอบผ้าหอบผ่อนพากันย้ายหนีไกลจากฉัน เขามองหน้า เอนตัวพิงพนักข้างหลัง ฉันแปลความหมายที่อยู่หลังกรอบแว่นตานั้นไม่ออก “ ทำไมยังไม่แต่งงานไปซะที ” หลังการสนทนาด้วยเรื่องสัพเพเหระ จู่ๆก็มีเรื่องวกมาหาตัว ฉันถอนหายใจรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ของวัน “ ทำไมวันนี้ถึงมีคนห่วงใยสภานะภาพฉันนัก ” เขาทำหน้าสงสัยฉันเลยพูดต่อ “ เมื่อเช้าก่อนออกมาคุณนายก็พูดเรื่องนี้ แล้วนี่อะไรเธอมาพูดอีก ” “ ฉันเป็นห่วง อยู่คนเดียวมันเหงานะ ทำไมไม่มองหาใครสักคนที่เหมาะสม ” “ แค่เหมาะสมเท่านั้นเหรอที่ต้องอยู่ร่วมกัน ไม่เอาล่ะ ฉันเป็นคนเห็นแก่ตัว ไร้น้ำใจ ขี้งก ไม่อยากแบ่งความรักให้ใคร ยังรักตัวเองมากอยู่ และฉันก็เป็นคนขี้เกียจมากๆด้วย ” “ ยังไง” “ ก็ฉันขี้เกียจซักผ้าเพิ่มเป็นสองชุด ล้างถ้วยกาแฟเพิ่มเป็นสองใบ ล้างชามเพิ่มเป็นสองเท่า ทุกอย่างคูณสอง ไม่เอาหรอก ” “ แค่นี้เหรอที่เธอกังวล ” “ ผู้ชายบางคนยินดีจะทำสิ่งเล่านั้นที่เธอว่ามาได้นะ ฉันยังไม่เคยใช้คุณนิดทำอะไรให้เลย เคยดูแลตัวเองยังไงก็ยังงั้นแถมยังดูแลคุณนิดเพิ่มอีก ” “ ก็..ผู้ชายอย่างนั้นแต่งงานไปแล้วนี่ ” ฉันว่าและมองสบตาหลังกรอบแว่นนั้น ก่อนเมินมองออกนอกร้าน และถอนหายใจ ไม่ควรหลุดประโยคนั้นออกไปเลย ไม่ควรเลยจริงๆ มือของฉันที่วางเคาะนิ้วบนโต๊ะเบาๆถูกเขากุมไว้ทั้งสองมือ “ ขอโทษนะ ” คำพูดเบาๆนั้น กระแทกใจฉันอย่างหนัก ฉันก้มหน้าซ่อนแววตาไว้ กลัวเหลือเกินว่าเขาจะมองเห็นสิ่งที่ซ่อนไว้ เป็นครู่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาและยิ้มให้เขา “ ขอโทษทำไม ไม่เป็นอะไรแล้ว จริงๆนะ เชื่อสิ ” “ เพราะฉันหรือเปล่าที่ทำให้เธอไม่ยอมแต่งงาน ” “ ไม่หรอกอย่าหลงตัวเองไปเลยย่ะ แล้วใครว่าไม่ยอมแต่ง ยังไม่เจอคนที่เหมาะสมต่างหาก ” ฉันฝืนหัวเราะและดึงมือออก “ แล้ว เธอเป็นไงบ้าง ” “ ก็ดีนะ ” “ แค่เนี่ย ! ” “ ก็ … ชีวิตคู่ก็ต้องมีบ้างที่มีปัญหา แต่ส่วนใหญ่เราก็แก้ไขได้ด้วยการหันหน้าเข้าหากัน ถอยกันคนละก้าว ยึดหลักสมานฉันท์ เป็นไงทันสมัยมั้ย คุณนิดอาจจะขี้หึงนิดนึง ใจน้อยไปหน่อย และขี้งอนเล็กๆ แต่นั่นก็น่ารักดี ” น้ำเสียงธรรมดาแต่แววตาที่ทอประกายเมื่อพูดถึงภรรยา ทำให้ฉันรู้สึกปวดแปลบในใจนิดๆ “ คิดถึงแล้วใช่มั้ย งั้นก็กลับได้แล้วล่ะ กว่าจะเดินทางไปถึง เดี๋ยวจะมืดค่ำซะก่อน ” ฉันยิ้มล้อเขานิดๆ … ... เขากลับไปแล้ว แต่ฉันยังนั่งอยู่ที่เดิม เคยอ่านเจอในเน็ต มีคนเขียนเกี่ยวกับความรักกับหนังสือ เขาว่ากันว่า...อย่ารู้สึกเสียดายเวลา กับการอ่านหนังสือบางเล่มจนจบ แล้วพบว่าเป็นหนังสือที่ไม่ชอบ เช่นเดียวกัน จงรู้สึกดี กับการใช้เวลากับใครสักคนหนึ่งอย่างเต็มที่ แม้ว่าวันหนึ่งจะรู้ว่า เขาคนนั้นไม่ใช่เลยสักนิด เพราะอย่างน้อย ต่อจากนี้ไป เราจะได้เลือกทางที่ถูกและคนที่ใช่สักที เฮ้อ!ต้องอ่านหนังสืออีกกี่เล่ม และต้องเป็นหนังสือเล่มที่เท่าไหร่ให้เขาอ่าน แล้ว “ เขา ” ที่ว่าน่ะใครนะ “ ขอให้เธอเจอใครสักคนที่เข้าใจเธอ ฉันอยากให้เธอมีใครสักคนดูแล ” เขาว่าก่อนจากไป “ แล้วเธอจะมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวมั้ยล่ะ ” ฉันว่ายิ้มๆ “ ได้เลยจะแต่งสูทมายืนข้างเจ้าสาวทีเดียวเชียว เหมือนที่เธอแต่งสวยมายืนเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวคราวงานแต่งของฉันนั่นแหละ ” ตอนนั้นไม่เจ็บเพียงแต่รู้สึกหนัก ตื้อๆ ความสัมพันธ์ของฉันกับเขามันแสนจะอบอุ่น ใกล้ชิด เพื่อนที่แสนดีเสมอต้นเสมอปลาย เฮ้อ!เป็นฉันคนเดียวที่เผลอคิด เผลอรู้สึกอะไรๆที่มากกว่าเพื่อน การที่ต้องเก็บอาการ ต้องทำตัวเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไร มันเจ็บกว่าหลายเท่านัก วันนี้ไม่กล้าบอกว่าไม่เจ็บ บางทีบางครั้ง เราก็ได้แต่นั่งมอง“ความรัก”เดินจากไป โดยที่ไม่อาจทำอะไรได้เลย .. .. เสียงมือถือดังและสั่นเบาๆในกระเป๋า ไม่ต้องดูก็รู้ว่าใคร “ คุณป้าขา คุณย่าถามว่าเมื่อไหร่จะกลับจะให้พาไปซื้อของ ” “ กลับเดี๋ยวนี้ค่ะลูก ในบัดเดี๋ยวนี้เลย ” ฉันยิ้มกับโทรศัพท์ เดินไปบอกลาเจ้าของร้านสาว ก่อนหมุนตัวกลับ และ “ อุ๊ย!” “ โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ ” กลับหลังหันเร็วไปและไม่ทันระวังจึงชนเข้ากับหญิงสาวที่เดินเข้ามาเพื่อดูขนมเค้ก ทำให้เธอเซถอยหลังเล็กน้อยและชายหนุ่มที่เดินตามมาข้างหลังได้ยื่นมือมาจับที่ไหล่ประคองเธอไว้ได้ทัน ฉันส่งยิ้มแหยๆให้เธอก่อนมองเลยไปยังหนุ่มนั่น และยิ้มกว้างขึ้นเมื่อมองหน้าหนุ่มนั่นชัดๆ “ พ่อโต ” ของคุณนาย “ ขอโทษจริงๆค่ะ ” ฉันเอ่ยขอโทษอีกครั้งพร้อมรอยยิ้มให้เธอและยกมือขึ้นไหว้ “พ่อโต” ไม่มีคำทักทาย ระหว่างฉันกับ"พ่อโต"มักจะมีความเงียบอยู่ตรงกลางเสมอ ไม่ได้อุปทานหรอก สายตาของ“พ่อโต” บอกฉันว่าจำฉันได้แน่ แต่ไม่ยักมีรอยยิ้มตอบ พิลึก! “มีข่าว” แล้วคุณนาย ฉันเดินยิ้มๆออกจากร้าน ไม่รู้เป็นไงสิ อารมณ์ดีขึ้นมาทีเดียวเชียว .. .. ปล.นับแล้วไม่ครบร้อยเหตุผลง่ะ เดี๋ยวไปหาเพิ่ม :-) ...พวกองุ่นเปรี้ยว..มะนาวหวาม หาไม่ได้ก็บอกว่าไม่อยากได้ล่ะซี้ .....(ล้อเล่นน่า)
โดย: mangotip IP: 118.173.239.47 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:37:40 น.
555
มาไวมากคุณmangotip เขียนจากใจเลยเรื่องนี้ ชอบถามดีนักเมื่อไหร่แต่ง... ไอ่เราน่ะพร้อมจะแต่ง แต่ไอ่คนจะมาแต่งกับเราดันไม่พร้อม (เกิดยังก็ไม่รู้) โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.128 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:26:51 น.
เป็นโสด ดีที่สุดค่ะ .... (อยากเป็นโสดจังเลย)
คิดถึงค่ะ โดย: เทียนสี IP: 88.106.1.61 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:17:46 น.
หาให้ครบไวๆนะคะ ร้อยเหตุผล บู้บี้จะขอยืมไปใช้สักยี่สิบ อิอิ
โดย: บู้บี้ IP: 133.82.251.202 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:22:33 น.
"มันเป็นเรื่องยากจริงๆ"
ใครจะรู้นะครับ ว่าต้องเปิดหนังสืออีกกี่เล่มถึงจะเจอเล่มที่ใช่ หรือจะต้องเป็นหนังสือให้คนอื่นเปิดไปอีกกี่รอบ ถ้าไม่ยอมหยิบหนังสือขึ้นมา ก็เหมือนตัดโอกาสที่จะเจอเล่มที่ใช่ แต่ถ้ามุ่งมั่นเสาะหาจนเกินไป บางทีเราอาจจะรีบเปิดจนลืมตั้งใจอ่านจริงๆ ไม่ว่าจะยังไม่เจอหนังสือเล่มนั้นหรือเจอแล้วก็ตาม ถ้ามีความสุขกับที่เป็นอยู่ได้ก็คงดีเนอะ //ดาว โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา
![]() ..
มีเพลงหนึ่งอยากให้ฟังจังเนื้อเพลงประมาณ.. โสดเฉพาะคืนนี้ พรุ่งนี้เห็นทีไม่โสด ใครมัวแต่ช้าจะอด เพราะพี่โสดเฉพาะคืนนี้... คุณเทียนสีก็โสดเป็นวันๆก็ได้..อิอิ ไม่ต้องโสดถาวรเหมือนคนแถวนี้..ซ้าย-ขวา ไม่มีใครนี่หว่า คุณพีท อ่านหลายเล่มใช่จะรู้หลายเรื่อง อ่านไปเรื่อยๆ มีความสุขกับทุกเล่มที่อ่าน น่าจะดี โดย: สิงห์อมบ๊วย
![]() เออเนอะครับ โสดรายวัน อิๆ แต่ไม่กล้าอะ เดี๋ยวสามีน้อยใจ อิๆ เลยเหล่หนุ่มไปทั้งๆ ไม่โสดนี่แระ โฮะๆๆ (เวลาเหล่ด้วยกันก็สนุกดี แบ่งกันเสร็จสรรพ ถ้าบังเอิญเหล่คนเดียวกันก็จัดคิวได้)
ผมก็อยากอ่านทุกเล่มคร้าบ เหมาหมด อ่านแล้ววาง ต่างคนต่างไป เอิ๊ก โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา
![]() ...
เป็นโสดทำไม อยู่ไปให้เศร้าเหงาทรวง ไม่คิดจะหาคู่ควง เดี๋นจะล่วงพ้นวัยไปเปล่า จำไม่ได้แล้วว่าเพลงนี้ใครร้อง ใครจำได้มั่ง :-) ... โดย: นรพัลลภ IP: 203.107.199.166 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:50:31 น.
...
คุณนรพัลลภเจ้าขา..เพลงมันเก่า เกิดไม่ทัน เอิ้กๆๆๆ เชียงใหม่หนาวยัง ขอนแก่นแค่แผ่วๆอ่ะ โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.147 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:34:59 น.
โสดหารสอง .... ก็แบ่งๆ กันโสดงัย
ไม่ต้องมีคำบรรยาย ดี ...งเพื่อนเยอะ โดย: sAnake IP: 118.173.244.15 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:01:51 น.
แว๊กกก
นี่เรื่องจบในตอนหรือมีตอนต่อเนี่ย ชอบให้คนอยากรู้ต่ออยู่เรื่อยเลย ![]() มีตอนต่อ ไปทุบประตูเรียกด้วยนะครับ (รักออกแบบไม่ได้ด้วยนะ) ![]() โดย: วรบรรณ
![]() มีต่อไหมอ่ะ......อยากอ่านต่ออีก พักนี้ไปไหมกันหมดไม่ค่อยมีใครเขียนอะไรให้อ่านเลย..... ลุงกลิ่นฯ ก็อยู่ตรงกลีบเมฆก้อนไหนไม่รู้ โดย: mangotip IP: 61.19.156.242 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:19:28 น.
อืม...ผมชอบนะ การใช้ชีวิตอยู่คนเดียว หรืออาจจะเป็นเฉพาะตอนนี้หว่า 555+
แต่ผมโดนเพื่อนแซวมาเหมือนกันนะฮะ ว่าที่ยังอยู่คนเดียวแบบนี้ เพราะไม่มีสาวที่ไหนมาชอบ เหอๆ หารู้ไม่ว่าผมไม่เอาเองแหล่ะ อิอิ แล้วคุณสิงห์ล่ะ จริงๆแล้วมีหนุ่มๆมาจีบเยอะแยะเลยใช่ไหมฮะ แต่ไม่เอาเอง 555+ ^ ^ โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.125.239 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:06:37 น.
...
สิงห์อมบ๊วย...เชียงใหม่ตอนนี้ร้อนเข้าแล้ว ผ้าห่มหนาถูกปลดระวางสายฟ้าผ่า ... โดย: นรพัลลภ IP: 203.107.199.224 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:47:46 น.
sAnake อันความโสดเนี่ย แบ่งกันได้ด้วยรึ
คุณวรฯ ถ้ามีภาคต่อจะไปเคาะห้องแน่นอน คุณmangotip อยากมีภาคต่อเหมือนกันค่ะ ส่วนคุณกลิ่นฯ ข่าวว่านอนสั่นอยู่มองโกเลีย คุณตอยฯ นี่ก็เป็นอีกเหตุผลที่โสด 555 เยอะมากเลือกไม่ถูก อิอิ โดย: สิงห์อมบ๊วย
![]() ![]() @...........วันศุกร์ สดชื่นแท้........... เบิกบาน วันแห่งการทำงาน.........................ส่งท้าย ขอทุกท่านสุขสราญ....................... กันทั่ว เถิดนา ที่ผ่านวันเลวร้าย........................... จุ่งได้(จงได้) พบดี จากบล็อก... ขอบคุณครับ .... มีความสุขมาก ๆ นะครับ โดย: เซียน_กีตาร์
![]() ไปเที่ยวมาเพิ่งกลับถึงบ้านค่ะ
แวะเอาความคิดถึงมาฝากคุณสิงห์ด้วยล่ะ ^__^ โดย: พรายน้ำฟ้า IP: 58.9.135.27 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:01:21 น.
ไม่ได้มุดหัวออกมาเสียนาน คิดตึ๋งกั๊บ
(พี่เข้มๆๆ จิรา ตากานต์ ตาทศ) โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา
![]() ..
อยากเขียน แต่...คิดไม่ออกอีกแระ เกิดอาการตีบตันเป็นระยะ ต้องโทษแก้สโซฮอลอ่ะ .. พี่เซียน..ขอบคุณที่แวะมาค่า คุณพีทอ่ะ..กดดันๆ คุณวรฯ ยังไม่ครบอ่ะ :-) คุณพรายฯ..อิจฉามั่กมากกกกก ขอบอก ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาทักทายกันค่ะ โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.251 วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:8:28:22 น.
โฮก....
![]() อยากเอารูปมาอวด ถ่ายมาแยะเชียว แต่ตอนนี้ใช้เน็ตได้แบบชะงักงันช่วงสั้นชวนคลื่นเหียนมากมาย วันไหนเอารุปลงแล้วจะมาชวนไปชมนะก๊ะ สุขสันต์วันพ่อจ้ะ ![]() โดย: พรายน้ำฟ้า (ลายปากกา
![]() เปล่ากดดันน้า แค่คิดถึงเฉยๆ อิๆๆ
โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา
![]() https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=blueteardrop
มาส่งความสุขค่ะ รบกวนไปรับพรปีใหม่แต่เนิ่นๆนะคะ โดย: teansri
![]() เลี้ยวรถเข้ามาจอดหน้าบ้าน ชะโงกหน้าเข้าไปดู ว๊า... เจ้าของบ้านหลับอุตุ ไปดีกว่า
![]() โดย: วรบรรณ
![]() โสดสนิทไม่ผิดกฎหมายคราบบบบ
โดย: rubino IP: 125.25.58.102 วันที่: 31 มกราคม 2552 เวลา:20:08:21 น.
ตามมาอ่านตอนแรก
ชอบเหตุผลจริงๆ ถ้าครบร้อยเมื่อไหร่ ขึ้นคานแน่ๆ อ่ะ หุหุ โดย: โก้ IP: 58.9.59.156 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:24:41 น.
กลับมาอ่านย้อนต้น เห็นวันที่แล้วตกใจ สองปีแล้วเหรอเนี่ยพ่อโต ฮ่าๆๆ
โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา
![]() ..
คนเขียนยังลืมเลยคุณพีท จะเขียนต่อก็มาอ่านใหม่ นานเกิ้นนนนนนนนนนนนนน ฮ่าๆ โดย: สิงห์อมบ๊วย
![]() มีต่อไหมค่ะ..รออ่านอยู่นะคะ.. เริ่มอ่านก็น่าติดตามแล้วค่ะ
โดย: นู๋แดง IP: 223.206.189.163 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:22:04 น.
|
บทความทั้งหมด
|