รัก..ไม่ได้ออกแบบ รัก..ไม่ได้ออกแบบ จะตาย! จู่ๆผู้ชายที่คบมาสองปีกว่าๆมาบอกเลิก อันที่จริงฉันอาจไม่เจ็บปวดอะไรมากมาย ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุผลที่เขาใช้ขอเลิก ผมตกหลุมรักเพื่อนคุณ มันเหมือนรักแรกพบ เหมือนเจอ soul mate อ้าว!แล้วที่คบกับฉันตั้งสองปีกว่าน่ะมันคืออะไร ลำพังแค่แฟนมาบอกฉันก็คงพอทำใจได้แต่นี่ เพื่อนของฉันก็มาบอกกับฉันเหมือนกันว่า ฉันคิดว่าเขาเป็นคนที่ใช่ของฉัน และ .เราทั้งคู่ต่างตกหลุมรักซึ่งกันและกัน ทันที เธอคงไม่เข้าใจไม่เชื่อเรื่องรักแรกพบ เรื่อง soul mate ใช่มั้ย แต่เราทั้งคู่เชื่อเช่นนั้น ดังนั้นเราจึงอยากบอกให้เธอรู้ด้วยตัวของเราทั้งคู่ เธอจะได้ไม่รู้สึกเสียใจมากนัก ฟังเพื่อนสาวของฉันสิ หนึ่งในเพื่อนที่มีอยู่น้อยนิด ฉันงงเหมือนโดนฆ้อนขนาดใหญ่ทุบเข้าที่ศีรษะ มึนๆงงๆและโง่ๆ เสียใจมั้ย ไม่รู้สิ รู้สึกเหมือนจะบ้ามากกว่า จำได้ว่าหลุดปากถามเพื่อนสาวไปว่า แล้วแฟนเธอล่ะ เขารู้หรือยัง เขารู้หรือยังว่าเรา คือ เขากับฉันเป็นอะไรสักอย่างที่พลัดหลง เข้ามาในช่วงหนึ่งของชีวิตเธอทั้งคู่ ฉันบอกเธอก่อน แล้วค่อยไปบอกกับธีร์ทีหลัง ฉันแค่บอกให้เธอรับรู้นะ ไม่สนหรอกว่าจะยอมหรือไม่ เพราะไม่ว่าจะยังไงฉันกับแสนก็จะคบกัน คบอย่างเปิดเผย ไม่อยากเชื่อว่านี่คือคำพูดจากปากเพื่อนของฉัน ฉันมองดูเขาทั้งคู่ มือของเพื่อนฉันอยู่ในอุ้งมือของเขา มือคู่นั้นของเขาที่เคยกุมมือของฉันมาก่อน มือคู่ที่เคยจับจูง สองคนนั่นออกไปจากร้านกาแฟที่เรานั่งนานแล้ว แต่ฉันยังนั่งอยู่ที่เดิม ยังรู้สึกมึนไม่หาย วันที่เพื่อนสาว ออม บินมาหาที่เชียงใหม่ ที่ที่ฉันอยู่ ฉันกับแสนไปรอรับที่สนามบินอยากให้ออมได้รู้จักกับเพื่อนชายของตัวเอง เผื่อวันหนึ่งข้างหน้าฉันกับแสนมีวันดีๆร่วมกัน จะได้เชิญออมเป็นเพื่อนเจ้าสาว แต่ ช่างไม่มีลางบอกเหตุอะไรเลย จิ้งจกไม่ทัก วันที่ฉันแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกัน กลับเป็นวันที่ฉันต้องเสียแฟนไป เสียทั้งเพื่อนเสียทั้งแฟน ทั้งคู่ใช้เวลาไม่นานเลยที่จะทำความรู้จักกัน เพียงหนึ่งสัปดาห์ที่ออมอยู่เที่ยวเชียงใหม่ เพียงหนึ่งสัปดาห์ที่ฉันไม่ได้ระแคะระคายอะไรเลย มีแต่ความรู้สึกยินดีที่เพื่อนและแฟนเข้ากันได้ดี ช่างโง่เง่าอะไรเช่นนี้นะ ยัยจิรา คู่แท้ soul mate รักแรกพบ เชอะ!ฉันไม่เชื่อหรอกเรื่องอย่างนั้น ฉันเชื่อว่านั่นมันแค่ หลง คู่แท้ soul mate รักแรกพบ ช่างไม่มีเหตุมีผลเอาเสียเลย ที่น่าแปลกไปกว่านั้น ทำไมฉันจึงไม่เจ็บปวดมากมายอย่างที่ควรจะเป็น ใช่ล่ะ รู้สึกผิดหวังในตัวเพื่อน ผิดหวังในตัวแฟน เขาทั้งคู่ช่างทำได้ ทั้งๆที่ต่างก็มีแฟนอยู่แล้วจู่ๆ ..จะตาย รู้สึกเหมือนจะตายซะจริงๆ ดูเหมือนคนทั้งคู่ไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของฉันเลยฉันเป็นอะไรกันแน่ในสายตาของพวกเขา ดอกไม้ริมทาง ศาลาริมทาง ทางผ่าน แย่!~ มอคค่าเย็นมั้ย เสียงของใครบางคนดังอยู่ข้างๆ และเจ้าของเสียงหาได้ฟังความเห็นอะไรไม่เพราะแก้วมอคค่าเย็นถูกวางลงตรงหน้าของฉันเรียบร้อยแล้ว กาน ต์ เจ้าของร้านกาแฟที่ฉันนั่งอยู่ เป็นร้านประจำที่มาบ่อย ไม่สิ มาทุกวันต่างหากจนฉันและเขาเป็นเพื่อนกัน กานต์เป็นเพื่อนที่ดีมาก ช่วยเหลือให้คำปรึกษา บางทีก็คอยเตือนสติ ถ้าช่วงไหนเห็นว่าฉัน จิตตก ก็ร้านนี้แหละที่แสนขอคบกับฉันในฐานะแฟน เปลี่ยนจากเพื่อนเป็นแฟน มีกานต์และกลิ่นกาแฟหอมกรุ่นเป็นพยาน หึ หึ อยากจะหัวเราะแต่คงขื่นน่าดู บอกขอคบและบอกเลิกที่ร้านเดิมโต๊ะเดิม กานต์ลากเก้าอี้มาชิดกับฉัน นั่งลงวางแขนพาดทับไหล่ของฉัน ดึงตัวฉันให้เข้ามาพิงที่อกเขา อยากร้องไห้มั้ย เสื้อยืดผ้าคอตตอนร้อยเปอร์เซ็นต์ มีคุณสมบัติซึมซับน้ำตาได้ยอดเยี่ยม ฉันเอนพิงหน้าอกเขา ไม่มีน้ำตา ไม่มีเสียงสะอื้น บางทีน้ำตาอาจจะตกอยู่ข้างในหรือไม่อีกที อาจเป็นเพราะฉันไม่ได้รู้สึกเสียใจเท่าที่คนทั่วไปควรจะเป็นเวลาที่เรียกว่า " อกหัก แปลกจัง หรือจริงๆแล้ว ฉันไม่ได้รักแสนอย่างที่ควรจะรักตั้งแต่แรก พอมาเจออย่างนี้เลยไม่รู้สึกเจ็บมากมายอะไร แต่รู้สึกเสียใจที่ทั้งคู่ใจร้าย ไร้มนุษยธรรม ไร้ศีลธรรม ไร้จรรยาบรรณ..ไร้ ฉันจะฟ้องมูลนิธิเพื่อสิทธิมนุษยชน น่าน..ไปซะโน่นเลยจิราเอ๊ย ฉันอยู่ในท่านั้นครู่ใหญ่ ก่อนถอยออกจากอ้อมแขนนั้น ไม่มีเหล้าขายรึไง ร้านนี้น่ะ ฉันว่า แล้วเอื้อมมือไปคว้าแก้วมอคค่ามาดูด หวานนะ หวานเกินไป เอาอะไรที่มันขมๆมากระหน่ำซ้ำเติมให้ขมขื่นไปเลยดีกว่า นี่มันร้านกาแฟนะไม่ใช่ร้านยาดองจะได้มีเหล้าให้ซด ถ้าอยากทำเปรี้ยวรอร้านปิดก่อนจะพาไปเมาเอง .. . อื้อ อากาศเย็นจัง พลิกตัวกระชับผ้าห่มเข้ามากอด อืม..หอมจังผ้าห่มเนี่ย.. หอม ไม่ใช่กลิ่นที่คุ้นเคย ฉันกระพริบตาปริบๆ เฮ่ย! กระเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง เร็วไปหน่อยหัวเลยชนขอบเตียงดังโป้ก โอ๊ย! เจ็บนะนี่ มึนหัวจัง ตื่นแล้วรึเมรีขี้เมา เสียงคุ้นๆ ท่าเดินคุ้นๆและหน้าคุ้นๆ กานต์ ฉันเรียกชื่อคนคุ้นๆเสียงดัง ก็ผมน่ะสิ เห็นเป็นใคร ตื่นแล้วก็ลุกไปล้างหน้าแปรงฟันไป แล้วออกไปกินกาแฟที่ระเบียงเร็วๆด้วย หนักนี่เราเมื่อคืนน่ะ ล่อไวน์ซะเกลี้ยง งงยังงง แค่ไวน์น่าอย่าทำเมาค้างลุกเลยจิรา แล้วหัวไปโดนอะไรคลำอยู่นั่น ไหนดูซิ กานต์ปัดมือของฉันออกก่อนใช้มือสองข้างของเขา เปิดเส้นผมของฉันออก ไม่แตก ไม่มีแผล ลุกได้แล้ว หรือจะให้อุ้ม ไม่ไหวล่ะนะ เมื่อคืนกว่าจะพาเข้ามานอนได้ก็แทบแย่ ฉันนั่งทบทวนที่กานต์พูดและคิดตาม จำได้แล้ว หลังจากที่กานต์ปิดร้าน เขาก็พาเดินไปด้านหลังของร้าน ผ่านสวนน่ารัก หอมกลิ่นพุดน้ำบุศย์มีบ้านไม้หลังเล็กยกลอยจากพื้นเมตรหนึ่ง มีระเบียงไม้กว้างที่หน้าบ้านโต๊ะไม้น่านั่ง มีม้ายาวสำหรับเอนนอน ไหนบอกจะพาไปเมาไง ฉันว่า ก็นี่ไงกำลังจะไปหามาให้ แล้วกานต์ก็เดินเข้าไปในบ้านไปหยิบไวน์มาเปิด จำได้ว่าท้วงเขาไปว่าไวน์มันสำหรับงานฉลอง งานยินดี ก็นี่ไงฉลองให้กับการกลับมาเป็นสาวโสดของเธอ ดูๆๆๆย้ำดีนัก แล้วฉันก็ซด เอ่อ จิบไวน์ไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าคุยอะไรกับกานต์ไปมั่ง จำได้ว่าตอนดึกๆ อาเจียนใส่เสื้อ หา! เสื้อ แล้วฉันก็ก้มลงมองตัวเอง เฮ้อ! เสื้อเชิ้ต คงของกานต์ หา! กานต์เปลี่ยนเสื้อให้ ฉันตวัดผ้าห่มออกยกเท้าวางลงบนพื้นก่อนลุกขึ้นยืน ก้มลงสำรวจตัวเองอีกครั้ง อ้ากก.ก ใส่เสื้อตัวเดียว กางเกงของฉันหายไปไหน กานต์ ฉันกรี๊ดเสียงเรียกคนข้างนอก แล้เขาก็เข้ามาเร็วได้ใจ เป็นอะไร กรี๊ดอะไร เขาว่าส่ายหน้าไปมา เสื้อของฉัน กางเกงของฉัน มันหายไปไหนอย่าบอกนะว่าเธอถอดมันออกไปและใส่เสื้อเชิ้ตรุ่มร่ามนี่ให้ฉัน เสียงกานต์ถอนหายใจ ไม่ใช่ผมแล้วจะเป็นใคร เธออ้วกใส่เสื้อผ้าเลอะเทอะไปหมด ผมก็ต้องถอดและเปลี่ยนให้สิ จะให้นอนทั้งเหม็นๆได้ยังไง ที่สำคัญผมก็ต้องนอนบนเตียงเดียวกับเธอด้วย เหม็นตาย หา! เตียงนั่น เธอนอนกับฉัน เฮ้ย!..ไม่ใช่นอนข้างๆฉัน ทั้งคืน ฉันตาเหลือก เออ!.. เธอจะคิดมากไปทำไมเนี่ย ดีแล้วที่เป็นผม ถ้าเป็นผู้ชายอื่น..เฮ้อ.. กานต์ว่าพลางส่ายหน้า ไปอาบน้ำล้างหน้าได้แล้วไป ใส่เสื้อผ้าของผมก่อนละกันเพราะของเธอมันยังไม่แห้ง กานต์จูงมือเดินไปห้องน้ำ อธิบายข้าวของเครื่องใช้ ก่อนลุนหลังฉันเข้าห้องน้ำและตะโกนไล่หลัง เร็วๆด้วยเช้านี้จะมีคนแวะมากินอาหารเช้าด้วย เฮ้อ..จำไว้ยัยจิราอย่าได้ริหาญกล้าไปกินเหล้า เมายา เอ่อ!..เมาไวน์ที่ไหนอีกเชียว ดีเท่าไหร่ที่เป็นกานต์ ทั้งที่เป็นกานต์ก็อดที่จะอายไม่ได้ ก็เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ คิดมาถึงตรงนี้หน้าฉันก็รู้สึกร้อนขึ้นมา ถึงกานต์จะไม่เหมือนผู้ชายอื่นๆแต่กานต์ก็ยังดูเป็นผู้ชาย เฮ้อ! รอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่ถอนหายใจ ฉันใส่เสื้อยืดและกางเกงขาก๊วยของกานต์ที่เขาเตรียมไว้ให้ รุ่มร่ามพิลึก เดินเอาผ้าขนหนูเช็ดผมที่เพิ่งสระเสร็จออกไประเบียงหน้าบ้าน หอมกลิ่นกาแฟที่กานต์ต้มไว้ เสียงคุยกันเบาๆของผู้ชายสองคน คนหนึ่งน่ะกานต์ อีกคนที่ตัวสูง ขาว สวมกางเกงสแล็คสีน้ำตาล เสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตา ใบหน้าเกลี้ยงเกลา ตัดผมรองทรงเข้ากับรูปหน้า เดินเข้าไปใกล้ๆจึงเห็นว่าเป็นใคร เป็นไงบ้างจิรา คุณกานต์กำลังเล่าเรื่องเธอให้ฟัง ไม่เป็นไรนะ คุณทศ.. ไม่เป็นไรเลย เมื่อวานเป็นอดีต ผ่านไปแล้วและอ้วกออกแล้วพร้อมๆไวน์ขวดเมื่อคืน ฉันว่ายิ้มๆ เดินไปนั่งเก้าอี้ไม้ตัวยาวตัวเดียวกันกับที่กานต์นั่ง คุณทศมองหน้าฉันและสบตากานต์ ฉันก็เลยหัวเราะเบาๆ ก่อนถอยห่างจากกานต์นิดหนึ่ง คุณทศเลยหัวเราะและส่ายหน้า ก่อนพูดว่า ไม่เป็นไรผมเข้าใจ เราเข้าใจกันดีใช่มั้ยครับคุณกานต์ คุณทศมองหน้ากานต์และยิ้มให้ ดีแล้วนะที่คุณอยู่กับคุณกานต์เมื่อคืน อย่าริไปดื่มเหล้าดื่มไวน์ที่อื่นที่ไม่มีเรานะรู้มั้ยจิรา คอแป๊บเดียวอย่างเธอนี่อันตราย เธอก็เหมือนน้องของเรา รู้ว่าเมาง่ายอย่างนี้ก็อดห่วงไม่ได้ กานต์รินกาแฟใส่ถ้วยให้ ส่วนคุณทศก็เอาใจด้วยการทาแยมผิวส้มบนขนมปังให้แถมยังเสริฟฮอทดอกกับซอสและน้ำส้มคั้นอีกต่างหาก เลิกกับแฟนมันดีอย่างนี้นี่เอง มีคนเห็นใจ สองคนนี้น่ารักจัง ตอนที่ยกกาแฟขึ้นจิบเเอบเห็นกานต์กับคุณทศสบตาและยิ้มให้กัน ฉันก้มลงยิ้มกับแก้วกาแฟ . . ความรักมีหลากรูปแบบ ขอเพียงได้เจอคนที่รักเและเข้าใจเราและเรารักและเข้าใจเขา เท่านั้น กานต์กับคุณทศก็เป็นอีกรูปแบบหนึ่งของความรัก ฉันยิ้มให้กับตัวเอง คงมีสักวันที่ฉันจะมีโอกาสได้มองสบตาและยิ้มให้ใครอีกคนระหว่างอาหารเช้า เฮ้อ! ยัง ยังไม่เข็ด ..ยัยจิรา ปล.เครื่องดื่มมึนเมาไม่ดีต่อสุขภาพ ทำให้ขาดสติ ขาดสตางค์และ..ผิดศีล
 โดย: teansri
 วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:32:43 น.แหม หักมุม แต่น่ารักมากค่ะ
โดย: มด IP: 129.11.13.24 วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:03:10 น.
แวะมาทักทาย และแสดงความยินดีที่สามารถตังชื่อตัวละครได้จนครบ
โดย: กลิ่นกาแฟ IP: 202.139.223.18 วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:20:54 น.
...
ถึงขั้นนอนโรง'บาลเลยเหรอคะ... หายเร็วๆนะคะ คิดถึงๆ ขอบคุณคุณมดค่ะ หาชื่อยากจริงๆลุง เรื่องหน้าถ้าคิดไม่ได้จะใช้ชื่อตัวเองคอยดู๊ กลับมาซะทีนะลุงนะ  โดย: สิงห์อมบ๊วย
วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:59:21 น.มารายงานตัว( แฟนคลับ )
ตอนแรกหวังว่าจะมีคนดามอกให้ จิรา...... หักมุมดังป๊อกแต่ก็น่ารักค่ะ... ผู้ชายดีๆ แต่ไม่แท้ ไอ้ที่เป็นชายแท้ก็ม่ใคร่จะดีเนอะ พี่สิงห์ โดย: mangotip IP: 118.173.239.21 วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:42:24 น.
...
ดีจัง มีแฟนคลับเป็นของตัวเอง..อิอิ กานต์น่ารักเนอะคุณmanotip ว่างั้นมั้ย ดูไปยัยจิรานี่ไม่ค่อยจะเศร้าเท่าไหร่ ที่เมาน่ะน่าจะหลอกกินไวน์ซะละมากกว่า... จะพยายามหาเรื่อง เอ๊ย..หา..ก็ เรื่อง นั่นแหละมาลงให้อ่านเล่นๆอีกค่ะ แต่อาจนานหน่อย หัดเขียนค่ะเลยไม่คล่อง :-) โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 61.7.133.71 วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:22:30 น.
...
มาได้เรื่อยๆค่ะคุณเทียนสี กายแข็งแรง ใจน่าจะแข็งแรงใช่มั้ยเพราะกำลังใจกลับมาแล้วนี่นา อิอิ โดย: สิงห์อมบ๊วย
วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:08:34 น.เปลี่ยนจากไวน์ เป็นน่ำสีอำพัน ซ่าๆ ขมๆ แทนได้มะ
แบบว่าเปรี้ยวปากอ่า T T ฮึ่ม งดเหล้าเข้าพรรษาๆ ส่วนเรื่องราว...เฮ้อ ก็น่าถอนใจแทนจิราซัก 100 รอบนะฮะ...แต่เอาน่ะ รู้อยู่ว่าอยากเมา อิอิ ^ ^ โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.134.157 วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:00:28 น.
...
ดีจัง"งดเหล้าเข้าพรรษา" พอออกพรรษาก็..ฉลอง เอ้า...โชนนนนน เอิ้กๆ ถ้าเป็นยัยจิราจะเบิ้ดกระโหลกสองคนนั่น แล้วก็หลอกกินไวน์ของพี่กานต์...เอ่อ...เมาเหมือนเดิม อิอิ ( เรื่องไวน์นี่เหมือนออกจากใจคนเขียนยังไงไม่รู้...อิอิ) โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 118.173.244.18 วันที่: 24 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:42:45 น.
อ่านเพลินเลยครับ...
ชอบความคิด "จิรา" ครับ ดูเธอเป็นคนเฮฮาดี โดย: วรบรรณ
วันที่: 24 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:12:34 น....
ยังดีนะเนี่ยที่คุณวรบรรณบอกว่า จิราเป็นคนเฮฮาดี ไม่บอกว่า"ต๊อง" :-) โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 118.173.244.31 วันที่: 24 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:37:26 น.
ปั่นทู้ที่ถนนฯ ไปหลายรอบ มานั่งปลื้มคุณกานต์กับคุณทศที่นี่ต่อ ลั้นลา (นั่งตาใส
 )โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา
) วันที่: 24 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:48:27 น....
มานั่งปั่น เอ๊ย..ปลื้มคุณกานต์คุณทศ รอเรื่องใหม่ ซึ่งไม่รู้จะเมื่อไหร่... ที่ว่าตาใสน่ะ แปลว่าตาหายเจ็บแล้วใช่มั้ยคุณพีท ยินดีด้วยค่ะ .. .. พี่ณธีร์ หายยุ่งยัง คิดถึงนะคะ...  โดย: สิงห์อมบ๊วย
วันที่: 24 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:52:27 น.โดย: teansri
วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:11:51 น.มะกี๊แวะไปดูรูปดอกหญ้า ก็ยังต้องแวะมาที่ห้องนี้ เพราะคิดถึง... พี่กานต์กับพี่ทศ เอิ๊ก
โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา
) วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:13:01 น....
ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง ฮึ.. โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 61.7.133.126 วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:45:56 น.
ลงชื่อ...เป็นกำลังใจจ้า...ว่ามีคนอ่านเพิ่มอีกหนึ่งจ้า...^__________^
โดย: REAL_IN_MIND IP: 58.8.231.143 วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:20:25:25 น.
..
ขอบคุณค่ะคุณREAL_IN_MIND โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 61.7.133.224 วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:7:56:47 น.
I hope thing like this won't happen to real life..but hey..if it is real..all I can say umm be strong life must go on..what a jerk..so heartless..if there are more people in the world like them Geezzzz..I don't know how to imagine?
anywho..Sing I hope this was not base on anyone true story..it hurts if it's real..!! โดย: PiCorn (Camille) IP: 71.81.178.101 วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:12:01:56 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [