แปะรูปย้อนหลังของหลายเดือนก่อน กลับจากเมกา
ลงเครื่องที่สุวรรณภูมิปุ๊ปก็ให้น้องชายที่มารับพาไปโซ้ยส้มตำร้านนี้
ก่อนเข้าบ้านทันที งานนี้แม่บ่นยกใหญ่ว่าไม่อยู่บ้านตั้งนาน มาถึงเมืองไทย
แทนที่จะเข้าบ้านก่อนกลับเห็นส้มตำปลาร้าดีกว่าแม่...







ที่จริงอาจจะมีร้านอื่นที่อร่อยกว่าร้านนี้ แต่ที่เลือกไปกินที่นี่
เพราะเป็นร้านประจำที่นึกถึงเวลาอยากกินอาหารแซ่บๆ
แถมยังร้านกว้างขวางนั่งสบาย มีอาหารให้เลือกแยะ







อาหารแปลกๆ ก็มีให้เลือก ...แต่ไปทีไรก็สั่งแต่จานเดิมๆ ทุกที







ส้มตำปูปลาร้า ....อดอยากมาหลายเดือน คราวนี้สั่งกินแบบ
ไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ ...หุ...หุ... เพราะคนทางโน้นไม่ทานปลาร้า
บอกคนรับออร์เดอร์ว่าขอรสจัดแต่ไม่เผ็ดนะจ๊า







น้องชายบอกส้มตำที่เราสั่งมันซี๊ดซีดไม่มีชีวิตชีวาเลยสั่งตำลาวมา
หยิบใส่ปากไป 2 เส้น ม่ายหวาย...กินเข้าไปได้ยังไงไม่รู้มีแต่รสพริก







แกงเปรอะ ใส่หน่อไม้ต้มใบย่านางเพิ่มเห็ดผอบ







แน่นอนของเราต้องแกงผักหวานไข่มดแดง







เอาแจ่วมาจิ้มข้าวเหนียวหน่อย







ปลาส้มทอด เปรี้ยวกำลังดี







ที่จริงก็อิ่มแล้วนะ แต่ปากก็ยังอยาก เลยสั่งไส้กรอกเนื้ออีสานเปรี้ยวๆ
ย่างเกรียมๆ มา 1 อัน กินกับขิงและพริกขี้หนู







Blog >> ครกไม้ไทยลาว รีวิวครั้งที่ 1