เมื่อ 40 ปีก่อน เดอะแกงค์ของพ่อที่เป็นเพื่อนรักตั้งแต่เรียนประถมด้วยกัน
จะชอบขับรถตามกันยาวเป็นพรวนตระเวณหาร้านอร่อยกินตามชานเมือง
ตอนนั้นเราเริ่มวัยรุ่นก็ไม่ได้สนใจหรอกว่าไปกินอะไรที่ว่าอร่อย เพราะมัวแต่สนุก
กับแกงค์เพื่อนลูก ย้ายไปนั่งรถคันโน้นทีคันนี้นี้ ออกเที่ยวกันได้ทุกอาทิตย์
แปดริ้ว สุพรรณ พัทยา แม่กลอง แต่ที่เราจำได้ติดตาถึงวันนี้ที่เมืองปทุม
คือร้านอาหารของคนจีนร้านเล็กๆ แต่ลูกค้าเพียบ อยู่ริมน้ำบนถนนแคบๆ
ได้นั่งดูคนงมกุ้งแม่น้ำขึ้นมาใส่ถังส่งไปหลังร้านเอามาปรุงกันสดๆ
ร้านนั้นจานดังคือกุ้งเต้น(มัง) เวลาผ่านมาแถวปทุมฯ ทีไร
ทำให้นึกถึงความสุขเล็กๆ ในตอนนั้นแทบทุกครั้ง

อ๊าว นอกเรื่องอีกแล้ว... วันนี้เราไม่ได้มากินกุ้งเต้นกันค่ะ
แต่พาแม่มาทานกุ้งแม่น้ำเผา ครั้งนี้อยากลองร้านใหม่ๆ บ้าง
แต่ก็ยังไม่มีไอเดียว่าร้านไหน พอดีเห็นป้ายชื่อร้านเรือนเจ้าพระยา
ติดอยู่ตามเสาไฟ คุ้นๆ ว่าเคยเห็นรีวิวร้านนี้ในห้องก้นครัวนานมากแล้ว
เลยเสริชดูอีกรอบ ดูรีวิวโดยรวมน่าสนใจ ตัดสินใจเอาร้านนี้แล้วกัน
วิ่งลัดเลาะตามแผนที่ ร้านอยู่ริมน้ำเจ้าพระยา ขับเข้าซอยมาลึกหน่อย
ร้านปรับปรุงใหม่จากที่เห็นในกระทู้รีวิว มีที่จอดรถกว้างขวางอยู่ในบริเวณร้าน





มีระเบียงชมวิวแม่น้ำเป็นแนวยาว เรียกว่ามาถึงที่นี่ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ได้นั่งชิดติดวิว
แน่นอนว่าที่โล่งแบบนี้พอตกดึกยุงชอบนัก แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคกับการกิน







เราไปวันธรรมดาแต่หัววันตอนไปถึงร้านดูเงียบ
แต่พอเริ่มค่ำลูกค้าก็ทะยอยกันมาเรื่อยๆ
เท่าที่สังเกตุดูจะเป็นลูกค้าประจำและลูกค้าจองเป็นกลุ่มใหญ่






เจ้าของร้านอาใจใส่แนะนำอาหารเป็นอย่างดี
บริกรตัวเล็กตัวน้อยมาช่วยยกช่วยเสริฟน่ารักดีค่ะ
เป็นร้านอาหารแนวครอบครัว ช่วยๆ กันทำ





กุ้งที่นี่ย่างใส่เนยมาอ่อนๆ หอมดี
แต่ส่วนตัวจะชอบแบบย่างสดๆ ไม่ต้องปรุงแต่งมากกว่า





จานนี้ถูกใจแม่มาก อร่อยและสวยงาม





ต้มยำปลาคัง ชอบต้มยำน้ำใสๆ แบบนี้ ซดแล้วสดชื่น





คนชอบทอดมันต้องไม่พลาดจานนี้นะคะ ทอดมันเนื้อเด้งๆ






แกงป่าปลากราย ปั้นเป็นลูกชิ้นเนื้อหนึบๆ เด้งๆ
ให้มาแยะมาก เลยมีใส่ถุงกลับไปอร่อยต่อที่บ้าน





อาหารโดยรวมถูกใจค่ะ เป็นรสชาติแบบบ้านๆ
คือไม่ได้เปรี้ยวโดด หวานโดดเหมือนร้านอาหารเดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่
ราคาก็น่าคบ เป็นอีกร้านที่ถูกใจ ทั้งรสชาติ และบริการ





รีวิวในบล๊อกเป็นความเห็นส่วนตัว ณ เวลาที่ทำรีวิวไว้