...เข้าใจ ยอมรับ...
Antwerpen ผ่านฤดูร้อน เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิแล้ว
ต้นไม้ต่างผลัดใบเป็นสีเหลืองทอง ค่อยค่อยร่วงหล่นลงสู่พื้นดิน
สีของเมืองดูช่างอบอุ่น หากแต่อากาศเย็น ยิ่งตอนฝนเทลงมา หนาว...จับใจ...
แต่ความทรงจำของฉันคืนนี้ กลับย้อนกลับอยู่ในค่ำคืนหนึ่งของฤดูร้อน
หน้าร้อนของที่นี่ เต็มไปด้วยเทศกาล งานรื่นเริง ให้ผู้คนได้เฉลิมฉลอง
แสงที่อบอุ่นของพระอาทิตย์ ตั้งแต่เช้าแห่งแสงแรกจนลาฟ้าไปกว่าสามทุ่มของวัน
ยามค่ำคืนที่มีดาวมาเยือน หนังจากหลายประเทศ ถูกฉายในลานกว้างกลางแจ้ง
พร้อมพร้อมกับเสริฟ์ซุปร้อนร้อน ให้ผู้คนที่หลงเสน่ห์ของหนัง
ที่หยิบผ้าห่มมาจากบ้าน มานั่งดูหนังกลางแปลงด้วยกัน อบอุ่นขึ้นจากอากาศเย็นในคืนฤดูร้อน
และความทรงจำของฉันย้อนกับไปในค่ำคืนหนึ่ง ที่ลานกว้างนี้กับ
...500 days of Summer...
ย้ำบางสิ่งให้ชัดเจนในใจ ทำให้ฉัน...เพิ่งเข้าใจ...
หรืออาจ...เข้าใจ...มาเนิ่นนาน หากแต่ฉันเพิ่ง "ยอมรับ" ...ความจริง...
เมื่อได้ยินประโยคนี้ ฉันรู้สึกว่าตัวเองเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง
จากเรื่องราวที่ถูกถ่ายทอดผ่าน 500 days of Summer
ที่กว่าจะเข้าใจอย่างชัดเจน กว่าจะ...ยอมรับ...ความจริง
ว่าไม่มีวันเป็นไปได้ ไม่มีทางที่จะเป็นอย่างที่เราคิดไปเอง ฝันไปเอง
เราเองที่อยู่กับ...ความหวังเล็กเล็ก ไม่ยอมเลิกไม่ยอมลา ไป...เพียงคนเดียว
กับประโยคนี้ ย้ำชัดเจนในใจ จนเสียงแห่งการยอมรับ...ความจริง...ดังชัดยิ่งกว่าคราใด
Just because she likes the same bizzaro crap
as you do doesnt mean shes your soul mate.
| | - Rachel Hansen from 500 Days of Summer - เมื่อฉันได้ยินประโยคนี้ หนังตรงหน้าก็แทบดูไม่รู้เรื่อง
คิดถึง...เรื่องราวระหว่างเรา
| เรื่องราวที่ฉันเฝ้า...คิดถึง...คิดถึง นึกถึงตลอดมา
ตอนนี้...ความจริง...กลับดังก้องในใจ
แค่พูดคุยกันถูกคอ แค่ชอบหลายหลายอย่างเหมือนกัน
ที่คนอื่นไม่ชอบเหมือน...เรา...
แค่มีบางช่วงเวลาแบ่งปันระหว่างเราให้นึกถึง แค่มีบางตัวอักษร
แค่มีหนังสือบางเล่ม แค่มีบางบทกวี แค่มีบางบทเพลง ให้คิดถึง นึกถึง
แค่นี้...ฉันกลับอยู่กับความหวัง และปิดใจตัวเอง ไม่ให้...ยอมรับ... วันนี้ สิ่งที่คงอยู่ในใจของฉัน ฉันยังไม่รู้ว่าจะเลือนลาง จางหายไปเมื่อใด
เรื่องนั้นไม่สำคัญ หรือแม้มันจะอยู่ตรงนี้ตลอดไป ฉันก็มีความสุข
และยินดีให้เรื่องราวของเราอยู่ตรงนี้...ที่ใจของฉัน |
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในค่ำคืนวันนั้น คือฉัน...เข้าใจ ยอมรับ...แล้ว
ว่าไม่เคยมีคำว่า..เรา...และไม่มีวัน ไม่ว่าเมื่อใด
สิ่งที่ติดอยู่ในใจ ไม่มีคำถามและไม่ต้องการคำตอบใดใดอีกแล้ว
ฉันปล่อยให้ใจฉันเป็น "อิสระ" หากความรู้สึกยังอยู่
ฉันจะอยู่อย่างเป็นสุขกับความรู้สึกนั้น
หากมันเลือนหายไป...ฉันจะเปิดใจ อย่างไม่คาดหวังสิ่งใดใด
...ขอบคุณจริงจริง... |
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [