ที่มาของกลุ่มเยาวชนกลุ่มนี้ เริ่มจากโรงเรียนประถมศึกษา ซึ่งก็ต้องแน่นอนว่า กิจกรรมกระโดดเชือกคงไม่ได้มาจากสายการเรียน ด้านวิทยาศาสตร์ หรือภาษาศาสตร์ กันหรอกคุณ เราคงจะเคยเห็นเด็กๆ เต้นแอโรบิคในงานกีฬาสีของโรงเรียนกันมาบ้างแล้ว กลุ่ม Firecrackers เองก็ก่อตัวมาจากกิจกรรมออกกำลังกาย ในการควบคุมแสดงของคุณครูพละ โค้ชLynn ได้เป็นผู้ที่ช่วยดูแลเด็กๆในการเต้น แบบที่เรียกว่า Rhythmic Activity

โค้ช Lynn Kelly เป็นหญิงวัย 56 ปี(ในวันนี้) เธอได้เริ่มสร้างแนวความคิด ในการแสดงประกอบดนตรีด้วยการกระโดเชือก มาเมื่อ 15 ปีที่แล้ว เธอมีความสามารถในด้านการจัดท่าเต้นให้เข้ากับดนตรี (choreograph to music) เธอพบว่าการนำส่วนประกอบต่างเหล่านี้มารวมกัน ได้แก่ การกระโดดเชือก (jumping rope) + เด็กนักเรียนหญิงอายุ 10 – 14 ปีที่รักกิจกรรม + ดนตรีหรือเพลงมันๆ จะได้ผลผลิตออกมาเป็นการแสดงที่น่าดูยิ่งนัก แล้วเธอก็พาเด็กๆออกไปทำการแสดงในช่วงที่เขาพักการแข่งขัน basketball และก็ดังเหมือนพลุแตก และเป็นที่รู้จักของคนอย่างมากมายในเวลาต่อๆมา กลุ่ม firecrackers ได้มีโอกาสทำการแสดงในโรงเรียนมัธยม ไปจนถึงระดับวิทยาลัย หรือแม้แต่การแข่งขัน NBA basketball

ด้วยความอุทิศการดูแลและการทุ่มเทเวลาให้เด็กๆ ทำให้ โค้ช Lynn Kelly ได้เป็น 10 “America’s Most Caring coaches” จากหนังสือ USA Weekend ซึ่งเป็นนิตยสารที่ดังมากในสหรัฐ รวมทั้งมีการตีพิมพ์ข่าวนี้แพร่ออกไปตามหนังสือพิมพ์ต่างๆมากกว่า 600 สำนักพิมพ์ ในประเทศและต่างประเทศ

Firecrackers เริ่มฝึกฝนอย่างเข้มข้นในปี ค.ศ. 1997 โดยสมาคมผู้ปกครองของโรงเรียน Kings ได้จ้างครู Lynn และออกค่ารถโดยสารให้เด็กๆ ผู้ปกครองเป็นคนออกค่าชุดที่ใช้ในการแสดง ค่าเหนื่อยคิดแบบ Donation แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะฟรี คนที่ต้องควักเงินในยุคแรกจนกระเป๋าแห้งคือ โค้ช Lynn พอปี 1998 เด็กๆก็พร้อมที่จะเริ่มแสดง โดยลองของกันครั้งแรกในช่วงพักของการแข่งกีฬา basketball ของโรงเรียน Kings เอง ต่อมาก็ได้ไปแสดงในโรงเรียนอื่น และยังได้ไปแสดงในมหาวิทยาลัย Miami และมหาวิทยาลัย Dayton ผ่านมาตอนนี้ Firecrackers ก็มีชื่อเสียงแล้ว แล้ววันหนึ่งก็มีคนเอาคลิ๊ปการแสดงไปลงในอินเตอร์เน็ท ที่ blip.tv ซึ่งแรกๆก็มีคนเข้ามาดูประมาณวันละ 2,000 ครั้ง (hits) แล้วในสัปดาห์ต่อมากลายเป็นวันละ 700,000 ครั้ง ต้องขอบอกว่าป่านนี้ก็ปาเข้าไปทะลุ 10,000,000 ครั้งเข้าไปแล้ว

Firecrackers มีสมาชิกในปัจจุบันเป็นสาวน้อยถึง 28 คน ต่างก็ล้วนเป็นนักเรียนเกรด 4 ถึง เกรด 8 โดยทำการฝึกสัปดาห์ละ 5-6 วัน และวันละ 2 ชั่วโมง ภายใต้เสียงอันเหมือนแผ่นเสียงตกร่องของโค้ช Lynn ว่า “ดีมากเด็กๆ ขอใหม่อีกครั้งนะจ๊ะ” ซึ่งไม่ใช่ว่าเด็กๆจะยินดีที่จะทำเท่านั้น พวกผู้ปกครองและผู้สนับสนุนกลุ่มก็พากันร่วมมือ และชมว่าโค้ชเป็นคนดี ที่มีความขยันและอดทนมาก ผู้ปกครองท่านหนึ่ง ชื่อว่า เอ็ดดี้ บอกว่า “ผมเห็นเธอทำโน้นทำนี่อยู่ตลอดเวลา ถ้าไม่นั่งคิดท่าเต้น ก็ออกมาดูแลการฝึกซ้อม หรือถ้าไม่มีอะไรทำ ก็จะไปเที่ยวหาอาหารอร่อยๆ มาให้เด็กๆทานกัน ไม่เคยมีอยู่ว่างๆ”