ต้นหอมอายุสองขวบ มาเกือบสองอาทิตย์แล้ว

ไม่ได้อัพเรื่องราวของต้นหอมเท่าไหร่เลย

สิ่งที่กลัวคือ แม่เป็นคนขี้ลืม แม่กลัวว่าแม่จะลืมเรื่องราวเล็กๆน้อยๆของต้นหอมหรือเปล่านะ แหะๆ ๆ

ตอนนี้ต้นหอมอายุสองขวบ

มีเรื่องราวมากมายของต้นหอมที่แม่ไม่บันทึกไว้

ต้นหอม พูดเก่งขึ้น จากเดิมที่พูดได้ เป็นคำๆ ตอนไปโรงเรียนวันแรกๆ

ตอนนี้ต้นหอมไปโรงเรียนหรือว่าเนอสเซอร์รี่ มา ห้าเดือนเต็มแล้ว

พัฒนาการต่างๆของต้นหอม แม่ถือว่าโอเคมาก

ตอนแรกๆ แม่ก็กลัวว่า ที่โรงเรียนต้นหอม เน้นเรื่องเรียนมาก แม่ไม่อยากให้ต้นหอมเครียด แต่ก็กลายเป็นว่า ต้นหอมชอบเรื่องเรียนซะเนีย

ตอนนี้ ต้นหอม นับเลข 1 ถึง 10 ได้แล้ว

จำตัวอักษรภาษาอังกฤษ และไทยได้เกือบทุกตัว

อันนี้แม่ไม่ซีเรียส จำไม่ได้หมด ก็เฉยๆ ขอให้ต้นหอมสนุกกะอ่านก็พอ

ต้นหอมชอบระบายสีมาก แล้วก็มีสมาธิในการนั่งระบายสีได้นานๆเลย

ต้นหอม มีการสื่อสารที่ดีมาก

เข้าใจเวลาแม่พูดหรือถามได้ดี

แต่ก็มีเวลาที่เกเรบ้างเล็กๆๆ แม่ก็ถือว่าโอเค ก็ต้นหอมเพิ่งจะสองขวบเอง

แม่เข้าใจเลยว่า ต้นหอมไม่สามารถเป็นเด็กดีได้ตลอดเวลา แค่นี้ก็ดีแล้ว

บางทีเวลาต้นหอม ดือ้ไม่ทำตามที่แม่บอก แม่ก็จะบอกว่า ตามใจแล้วกัน

แม่จะให้เวลาต้นหอมตัดสินใจเองว่าจะทำหรือไม่ทำ

สุดท้าย ต้นหอมก็ทำตามแม่ทุกครั้ง (แม่หล่ะปลื้ม) หลังจากนั้น มีการมาบอกกะแม่อีกนะ " ไม่ดื้อกะแม่แล้วนะ " วุ้ยๆๆๆ แม่ไม่เคยโกรธต้นหอมลงสักทีเลย

ต้นหอมเป็นเด็กช่างประจบ และฉลาดพูดมากเลย

เวลาอยากจะให้ใครทำอะไรให้ ก็จะมี จ้ะจ๋า ขึ้นมาทันทีเลย

เช่น แม่จ๋าอุ้มหน่อย ต้นหอมเดินไม่ไหวแล้ว (แบร่ๆๆๆ )

วันก่อน แม่ถามต้นหอมว่า ที่โรงเรียนเป็นไงบ้าง

ชอบเพื่อนๆไหม มีใครแกล้งต้นหอมหรือเปล่า

ต้นหอม ทำท่าคิดหน่อย แล้วก็บอกว่า "นีโอ ทำ ( ทำทาง หยิกขาตัวเองให้แม่ดู) ต้นหอม" แม่ก็ถามว่า "หยิกหรือลูก"

"ช่าย แม่ นีโอหยิกต้นหอม"

"แล้วต้นหอมทำยังไงหล่ะ"

"ร้องไห้หาแม่เลย "

"อ้าว ต้นหอม แม่ไม่ได้อยู่กะต้นหอม ต้นหอมร้องไห้หาแม่ไม่มีประโยชน์นะ ต่อไปนี้ ถ้าเพื่อนหยิก ต้นหอมบอกครูฝ้ายหรือครูนานะ"

ต้นหอมพยักหน้ารับ " บอกคูฝ้าย กะคูนา"

อีกวัน แม่ก็ถามว่า" ต้นหอมเป็นไงบ้าง เพื่อนหยิกหรือเปล่า "

"นีโอ ไม่หยิก พี่ภูหยิกต้นหอม"

"อ้าวแล้ว ต้นหอมทำไงหรือลูก"

"บอกคูฝ้าย ต้นหอมไม่ร้องไห้นะแม่"

โห.. น่ารักจังเลยต้นหอม รู้เรื่องด้วยนะ แม่ก็เลยถามครู ครูก็บอกว่า เพื่อนเค้าหยิก แล้วต้นหอมก็บอกครู ครูก็รู้เรื่องแล้ว เด็กคนนี้เค้าจะหยิกเพื่อนไปทั่ว เหมือนเค้าไม่รู้ว่ามันการแกล้ง แล้วต้นหอม ฟ้องคุณแม่ด้วยเหรอ โห..เก่งนะเนี่ย

แม่เลยบอกครู ว่าแม่ไม่ซีเรียสเท่าไหร่หรอกนะ เด็กๆ ก็มีแบบนี้กันบ้าง แต่แม่ดีใจที่ต้นหอมสื่อสารกะแม่ได้เรื่องได้ราวมาก

ส่วนเด็กต้นเรื่องของต้นหอมเนี่ย แม่จัดการเอง ฮ่าๆๆ

เนื่องจาก เวลาแม่ไปส่งต้นหอมที่โรงเรียน แม่มักจะเป็นแม่สาธารณะให้เพื่อนต้นหอมด้วย

แบบว่า เวลาจะจากกัน แม่ก็มักจะหอมจะกอดต้นหอมทุกวัน แล้วต้นหอมก็จะหอมแม่ทุกวันเหมือนกัน เด็กๆ คนอื่นก็เลย ชอบทำตามกัน ด้วยการมารุมล้อมให้แม่กอดหอมลาเด็กๆกัน

ตอนเช้าที่แม่ไปส่งต้นหอมแม่ก็เลย เรียกพี่ภูมาคุยกัน ว่า

"พี่ภู พี่ภูเป็นเด็กดีนะลูก พี่ภูไม่หยิกต้นหอม ไม่หยิกเพื่อนๆนะลูก "แล้วก็กอด แล้วก็หอมพี่ภู พี่ภู ก็พยักหน้ารับ

"สัญญานะลูก ไม่หยิกเพื่อนๆ อีกแล้วนะ " พี่ภูก็พยักหน้ารับ ( ไม่รู้ว่าจะได้เรื่องหรือเปล่านะ )

แล้วแม่ก็ไปรับต้นหอม ถามต้นหอมว่า โดนหยิกอีกหรือเปล่า

ต้นหอมบอกว่า "พี่ภูไม่หยิกต้นหอมแล้ว "

หุๆๆ ก็ดีนะ  เด็กคนนี้ เราไม่เคยถามว่า พ่อแม่เค้าเป็นยังไง

แต่เท่าที่ดู คือเค้าจะชอบให้เรากอดมากเลย เวลาจะกลับ ก็จะเรียก เราว่า หม่าม้า บ๊าบบายทุกครั้งเลย  คุณครูยังพูดเลยว่า "พี่ภู มั่วนิ่มจริงๆ"

ว่าจะถามครูเค้าเหมือนกัน ว่าเค้าเป็นไงบ้าง

แต่ก็แหะๆ ลืมมัง รีบมัง เลยไม่ได้ถามสักที

อันนี้เป็นวันเกิดต้นหอมนะ แม่ซื้อเค๊กให้ต้นหอมไปกินกะเพื่อนๆที่โรงเรียน

เค๊กของต้นหอม

เด็กๆ นั่งเตรียมรอกินเค๊กกัน แม่ได้ถ่ายรูปหรอก ฝากให้ครูถ่ายให้

ทำไมต้นหอมหน้าขาวเป็นลูกแมวอยู่คนเดียวหล่ะ

รอต่อไปนะ

กินเค๊กก็ต้องกินนมด้วยนะ

ครูจุดเทียนให้หลายอันจัง

จะเป่าแล้วนะ

เป่าไม่เป็น ครูเลยเป่าให้เลย

ช่วยตัดให้ด้วย

กินกันแล้วนะ

อั้มๆๆ

กินๆๆกันดีกว่า

กะเพื่อนๆในห้อง

หมดแล้ว

Create Date : 05 ตุลาคม 2551
Last Update : 5 ตุลาคม 2551 14:41:29 น.		22 comments
Counter : 1156 Pageviews.
Share Tweet