Bloggang.com : วีทีอาร์ : ต้นหอมน้อยไปโรงเรียน

ต้นหอมน้อยไปโรงเรียน

ช่วงเวลาสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมา
แม่ต้นหอมมีเรื่องยุ่งมากมาย
ที่มากที่สุด ก็เห็นเป็นเรื่องของโรงเรียน ของต้นหอม
จะเรียกว่าโรงเรียนก็คงไม่ถูกนัก
เป็นเนอสเซอรี่หล่ะมากกว่า

สาเหตุหลักที่จำใจต้องให้ต้นหอมไปอยู่เนอส
ก็เป็นเพราะว่าเรื่องพี่เลี้ยง
หาพี่เลี้ยงให้ต้นหอมยากมากเลย
มาก็ไม่ทันไรก็ไม่อยากอยู่แล้ว
แล้วที่สำคัญ คือต้นหอมเริ่มรู้เรื่องมากขึ้น
ไม่ยอมจะอยู่กะพี่เลี้ยงคนใหม่ง่ายๆ
เวลาโยเย ก็จะเกาะติดแม่หรือว่า อาม่า
โดยเฉพาะเวลากลางวัน ถ้าต้นหอมไม่เอา พี่เลี้ยง
ก็จะหนีไปเก็บตัวในห้องตัวเอง ทิ้งให้ต้นหอมอยู่กะอาม่า
ต้นหอมก็เริ่มซน เริ่มปีนป่ายมากขึ้น
เด๋วขึ้นโน่นลงนี่ อาม่าหนูต้องคอยอุ้มขึ้นๆลงๆ
แม่ก็ว่าไม่ไหวแล้ว

ที่สำคัญอีกอย่างคือ อาหารกลางวันของต้นหอม
ถ้าแม่หรือพ่อไม่อยู่บ้าน หน้าทีก็เป็นของอาม่าหนูหาให้กิน
ป้อนข้าวทีก็เหนื่อย

แถมอีกอย่างคือ ค่าใช้จ่ายของพี่เลี้ยงที่จะดูแลต้นหอม
ก็ไม่น้อย เดือนหนึ่ง ก็ห้าพัน ยังไม่บวกค่ากินอยู่อีก
อันนี้ไม่ว่ากัน ถ้าทำงานคุ้มค่า ดูแลต้นหอมได้
ป้อนข้าว หาข้าวให้ต้นหอมกินได้ ทั้งสามมื้อโดยไม่เป็นต้องให้บอก
แต่เนี่ยกลายเป็นว่า ไม่ได้
เช้าๆเย็นๆ แม่ต้องพยายามกลับมาป้อนข้าวต้นหอมทุกวัน

หลังจากคิดหลายอย่างแล้ว
แม่ก็คิดว่าเอาต้นหอมไปลองที่เนอส ดูก่อนดีกว่า

แม่ก็พยายามหาข้อมูล โรงเรียนแถวบ้านที่ใกล้ที่สุด
ข้อมูลส่วนใหญ่ ก็ได้มาจาก แม่ๆ แถวบ้าน
ที่เจอกัน ตอนพาต้นหอมไปกินโจ๊กเช้า
ก็คุยกัน ว่าที่ไหนเป็นไง
พอได้รายละเอียดว่า เป็นไง
แม่ก็ตระเวณไปดูตามโรงเรียนต่างๆ
ไปดูสถานที่ ห้องเรียน ห้องนอน ห้องกิจกรรม ห้องน้ำ
แม่ขอเข้าไปดูหมด ขอดูตารางของเด็กๆด้วย

หลายแห่ง ไม่ได้ไปแค่ครั้งเดียว
ไปสองสามครั้ง ไปดูสถานที่
ไปดูเวลาเรียนของเด็กๆ บางทีก็พาต้นหอมไปดูด้วย

สิ่งที่แม่อยากให้ต้นหอมได้จากการไปโรงเรียน
คือการเล่นกะเพื่อน
และแม่สังเกตว่า ต้นหอมชอบที่จะมีเพื่อนเล่นมาก
บางทีอยู่บ้าน ก็ง้องแง้ง อยากหาเพื่อนเล่น

แม่ไม่อยากให้ต้นหอมอยู่โรงเรียนที่เน้นการเรียนมากเกินไป
แม่คิดว่า ต้นหอมยังต้องเรียนหนังสืออีกสิบกว่าปี ดีไม่ดีอาจจะถึงยี่สิบปีด้วยซ้ำ
แม่ไม่อยากยัดเยียด ความเครียด
อยากให้ต้นหอมรู้สึกสนุก กับการเรียนมากกว่า

หลังจากที่ตระเวณ วุ่นวาย อยู่หลายอาทิตย์
แม่ก็สรุปโรงเรียนให้ต้นหอมได้
ใจของแม่ชอบโรงเรียน หนึ่ง ที่เน้นการเล่น
มีบ้านบอลที่ใหญ่มาก หุๆๆ เป็นโรงเรียนเดียวกะพานพุ่ม นะ
แต่ติดตรงที่ว่า ต้นหอม อายุไม่ถึงกำหนด เค้าจะรับ เด็กอายุสองขวบขึ้น
แม่ก็เลยได้แต่จองเอาไว้ก่อน ว่าต้นหอมถึงเวลาแล้วจะให้ไปเรียน
สาเหตุที่จองก่อน ก็เป็นเพราะว่าค่าเทอม
โรงเรียนนี้จะขึ้นค่าเทอมถ้าไม่จองก่อน ก็โอเคจองก็จอง

แม่ก็กะจะให้ต้นหอมไปอยู่เนอสที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน ซึ่งเป็นรพ.รัฐ
แต่แม่ไปดูสถานทีแล้ว แต่ติดอยู่อย่างเดียวคือ กลางวันมันร้อนมากเลย
เห็นเด็กๆ นอนกลางวันกันแล้ว แม่ยังติดๆอยู่

โน้นก้ไม่ดี นี่ก็มีข้อติ
โชคดีที่ไปคุยกะแม่ๆแถวบ้าน เค้าก็แนะนำอีกโรงเรียนหนึ่ง
ซึ่งโรงเรียนนี้เคยรู้จักมาแล้ว แต่ไม่ติดลิสต์ในใจแม่
เพราะว่าเน้นเรียนสุดๆๆ เคยอ่านคอร์ส แค่อนุบาล ก็เน้น bi-language ซะแล้ว ไม่ไหวนะ เด็กเหนื่อยสุดๆ
แต่ก็มีคนแนะนำแล้ว งั้นขอไปดูสักหน่อยนะ
พอไปดู แม่ก็ว่าโอเคเลย สำหรับเนอสนะ
แล้วห้องหนึ่ง ถามแล้ว ก็ไม่เกิน สิบห้าคน แม่ว่าโอเคเลย

ดูตารางการเรียนแล้ว มีสอนว่ายน้ำด้วย ฮ่าๆๆ
แม่ก็นั่งคุยกะครูพี่เลี้ยงเลยว่า
ที่เป็นตารางๆ เนีย ทำยังไงมัง
ก็ยอมรับนะว่าเค้าทำเป็นเรื่องเป็นราวอย่างกะเด็กโต
มีศิลปะ พละศึกษา ภาษาอังกฤษ โห..เห็นตารางแล้ว ลูกช๊าน ยังพูดไม่รู้เรื่องเลยจะไปเรียนอะไรกะเค้าได้เนี่ย

แต่ครูก็บอกว่า เน้นเล่นแบบเอามาผสมๆๆกันมากกว่า
บอกตามตรง แม่กลัวมันหนักเกินไป แม่เลยไปนั่งดูครูสอนเลย
พอดูแล้วก็เออ..เน้นเล่นๆกันมากกว่า ไม่หนัก ก็โอเค

แถมราคาเนอส ต่อเดือนนับว่าถูกมากเลย ถ้าเทียบกับจ้างพี่เลี้ยง
เดือนละ สามพันเอง เทียบกับการที่ต้นหอมจะมีเพื่อนเล่น
ได้กินอาหารกลางวันเป็นเรื่องเป็นราวกะเค้า
แม่ก็ถือว่าโอเคแล้วสำหรับแม่
อันที่จริง ราคาเนอส แถวนี้ ก็อยู่ในระดับ สามพัน ถึง สี่พันบาทเท่านั้นเอง
ในที่สุดก็มาลงตัวที่นี่

โอเค แม่อาจจะเหนื่อยมากขึ้น ที่ต้องไปรับไปส่งต้นหอม
และต้องดูแลต้นหอมเสาร์กะอาทิตย์ ก็โอเคนะ
เพราะตั้งแต่ ต้นหอมเปลี่ยนพี่เลี้ยงมาสองสามคนเนี่ย
ต้นหอมยังไงก็ติดจะอยู่กะแม่ตลอดอยู่แล้ว
วันเสาร์อาทิตย์ แม่ก็ต้องอยู่กะต้นหอมเกือบจะตลอดเวลา
แล้วพี่เลี้ยงต้นหอมก็แทบไม่ต้องทำอะไรเลยเวลาแม่อยู่บ้านเนี่ย

สรุปว่าต้นหอมก็มาเริ่มต้นปรับตัวที่นี่นะ

วันแรกที่ไปโรงเรียน
ต้นหอมร้องไห้อยู่นานมากเลย 40 นาที
วันนั้นเป็นวันหยุด แม่ก็แอบไปเฝ้าต้นหอมที่โรงเรียน
ฟังเสียงต้นหอมร้องไห้ แล้ว แม่เครียดมากเลย
ต้นหอมร้องไห้มากๆ ก็อ้วกทุกที่ แม่ก็เตรียมเสื้อผ้าสำรองไปให้ครูไว้ด้วย

แม่ไปแอบเฝ้าวนเวียนอยู่แถวโรงเรียน
ฝากแม่ของเด็กที่อยู่ห้องเดียวกะต้นหอม ว่าไปดูให้หน่อยว่ายังร้องไห้อยู่หรือเปล่า
เค้าออกมาบอกว่า ไม่มีเด็กร้องไห้แล้ว โห...
แม่ก็แอบเกาะรั้วโรงเรียนดูต้นหอม
ต้นหอมเดินจูงมือเพื่อน ออกมากินอาหารกลางวัน

แม่เห็นแล้ว ไม่ร้องไห้แล้ว ปลื้มหง่ะ น้ำตาจะไหลเลย
เดินจูงมือเพื่อนออกมา เดินสะดุดล้มลงไป ก็ลุกขึ้นมายิ้มให้เพื่อน ไม่ร้องไห้
แม่หล่ะยืนน้ำตาเกือบจะหยด ต้นหอมน้อยของแม่ น่ารักมากเลยนะ

แล้วแม่ก็โทรถามครูว่ากินข้าวเป็นไง กินนมได้หรือเปล่า
เด๋วจะไปรับกลับนะ
เพราะครูแนะนำว่า วันแรกๆ ให้มารับครึ่งวัน
ให้เค้าคุ้นก่อน ถึงค่อยให้นอนที่โรงเรียน

เค้าจะได้รู้สึกว่าปรับตัวได้
แต่วันแรก ครูบอกว่าต้นหอม กินนมอยู่กะลังจะนอนตามเพื่อน
อ้าว งั้นแม่ยังต้องไปรับหรือเปล่า
ครูบอกว่าไม่ต้องก็ได้ มารับตอนเลิกเรียนก็ได้
แม่ก็เลย ไปรับต้นหอมกลับตามเวลาเลิกเรียน

วันแรกไปโรงเรียน เตรียมตัว

ของเล่นของเด็กๆ

จะเดินเข้าห้อง

เดินแบบไม่รู้เรื่องเลย

ยังไม่รู้เรื่อง

เข้าห้องแล้ว

มีของเล่นด้วย

ขอดูหน่อยนะ

เล่นกะเพื่อน

เล่นแบบ เนียนๆ แม่ยังอยู่ไม่ร้องหรอกนะ

เดินส่งของเล่น

เดินๆ

ยังร่าเริงอยู่

กะเพื่อนในห้อง

กะเพือนๆอีก

เพื่อนๆ เป็นกลุ่มเลย

นับโต๊ะจะเตรียมดื่มนม

อีกรูป นะ หมดแล้ว

คุณครู เล่านิทานให้เด็กๆ

หลังจากนี้ แม่ออกจากห้อง
ต้นหอมก็อย่างที่เล่า เริ่มต้นร้องไห้แล้ว
ร้องถึง 40 นาที

ตอนบ่ายๆ แม่ก็ไปรับกลับบ้าน
เฮ้อ ผ่านไปอีกหนึ่งวัน
เด๋วมาต่อ วันที่สอง

Create Date : 11 พฤษภาคม 2551

Last Update : 11 พฤษภาคม 2551 14:05:39 น.

15 comments

Counter : 852 Pageviews.

เก่งจังเลยต้นหอม

น้องไหมนะ ขนาดโตจนเข้าอนุบาลแล้วหล่อนยังร้องไห้ทั้งปีเลย 555

ตกลงว่าเลิกจ้างพี่เลี้ยงแล้วเหรอป้าหมี

แล้วเดี๋ยวนี้หายหัวไปเลยนะตัวเอง ไม่เห็นเข้าทู้แชทเลยอ่ะ

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:38:45 น.

เก่งจังเลย เก่งทั้งคุณแม่ คุณลูกนั่นแหละ

วันแรกที่ปุยไปส่งน้องแพรวานะ ก็นั่งร้องไห้อยู่ในโรงเรียนนั่นแหละ ไม่ไปไหน แต่ก็ออกมาใกล้เที่ยง เพราะตอนนั้นต้องไปฝากท้องน้องไหม

กลับมารับ ก็เห็นไม่ร้องไห้เหมือนกัน แต่วันรุ่งขึ้นพอรู้ว่าจะต้องไปโรงเรียน มันร้องต้องแต่บ้านเลยล่ะ

น้องต้นหอมเก่งมากๆเลย ยังไม่ถึง 2 ขวบก็ได้ไปโรงเรียนแล้ว น่ารักมากๆด้วยจ๊ะ

สู้ สู้ นะจ๊ะ คุณแม่ และ คุณลูก

โดย: ลูกไหม IP: 124.121.86.170 วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:31:54 น.

เด็กๆ น่ารักจริงๆ

โดย: Untrue

วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:03:18 น.

น้องต้นหอมเก่งค่ะ ร้องให้แค่ 40 นาทีเองต่อไปก็ร้องให้น้อยลงแล้วค่ะ จะมาอ่านวันต่อ ไปนะค่ะ

โดย: แม่น้องเพชร IP: 202.91.19.205 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:58:38 น.

ต้นหอม สู้ สู้ แม่หมี สู้ สู้ ดูสิ นั่งเก้าอี้น่ารักจังเลย

โดย: kateking(แม่คิงคอง) (kateking

) วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:01:37 น.

เร็วจังเลยนะคะพี่หมี
แป๊บเดียวน้องต้นหอมไปโรงเรียนแล้ว

อีกไม่นานก็คุ้นนะคะ ที่นี่น้องต้นหอมก็จะสนุกกับเพื่อนๆ ทุกวันเล้ย

โดย: กลับมายืนที่เดิม

วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:5:01:23 น.

ต้นหอมเก่งจัง ไม่งอแงเลย
พี่หมีก็เก่ง ไม่ร้องไห้ด้วย
(แหะ แหะ)

โดย: หมวยน้อยร้อยชั่ง (หมวยน้อยร้อยชั่ง

) วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:15:56 น.

เข้ามาดูน้องต้นหอมไปโรงเรียน น่ารักจังเลยค่ะ

โดย: กังหันลู่ลม IP: 118.173.118.101 วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:52:25 น.

ดีจังต้นหอมได้เรียนเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว

นานายังไม่ได้เรียนที่ไหนเลยอะตอนนี้แค่ play group เสาร์ อาทิตย์ วันละ ชม. แค่นั้น

เพราะโรงเรียนที่ไปติดต่อเค้าต้องให้เราไปรับส่งเอง เค้าไม่ให้นั่งรถนักเรียนเพราะยังเด็กมากเกินไป เลยอดเรียนเลย

อีกหน่อยต้นหอมก็เก่ง มีเพื่อนเยอะแยะ
และที่สำคัญกินข้าวได้

ปลื้มแทนจ้ะ

โดย: ษิตรา

วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:07:24 น.

เย้ๆ ต้นหอมไปโรงเรียนแล้ว ป้อมว่าพี่หมีตัดสินใจได้ถูกที่สุดแล้วหละค่ะ ที่ให้ต้นหอมไปเนอสน่ะ ป้อมก็เห็นด้วยว่าอย่าไปเน้นวิชาการอะไรนัก ให้เค้าเล่นๆกับคนอื่น เป็นการฝึกวิชาเข้าสังคมจะดีกว่า ดูแล้วต้นหอมปรับตัวไม่ยากเลย มีร้องก็นิดหน่อยในช่วงแรกๆเท่านั้นแหละพี่ เจ้าธาร่าเองก็ไปเริ่มเนอสเหมือนกัน เป็นบ้านฝรั่งที่รับฝากเลี้ยงเด็ก โดนตั้งแต่สมัยขวบกับสามเดือน ป้อมว่าดีนะ พอถึงเวลาเข้าโรงเรียนจริงๆ เธอก็จะไม่ค่อยร้องไห้เท่าไหร่ ทั้งๆที่ติดแม่แจเลย เหมือนทำใจได้ไวน่ะพี่ คิดว่าพอน้องต้นหอมต้องเข้าโรงเรียน น้องเค้าจะไม่งอแงเท่าเด็กคนอื่น หรือไม่ก็ยิ้มปรี่ไม่สนใจแม่เลยก็เป็นได้นะพี่

โดย: kanu_memphis

วันที่: 18 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:05:17 น.

น้องต้นหอมเก่งจังค่ะ
ปรับตัวเข้ากับโรงเรียนและเพื่อนๆ
ได้เร็วดีจัง

คุณแม่น้องต้นหอมก็เป็นคุณแม่ตัวอย่าง
เลยค่ะ ที่ใส่ใจทุกรายละเอียด
ทุกเรื่องราวที่เกี่ยวกับน้องต้นหอม