ปีนี้เป็นวันแม่ปีแรก ที่ต้นหอมของแม่เริ่มรู้เรื่องมากที่สุด

ไม่น่าเชื่อ ที่แม่มีต้นหอมน้อยมาเกือบจะสี่ปี (เดือนหน้าจะเป็นวันเกิดต้นหอมแล้ว)

เดือนที่แล้ว แม่นอนดูต้นหอมที่กำลังกินนม ดูทีวีอยู่ข้างแม่ แล้วแม่ก็พูดว่า

" ไม่น่าเชื่อเลยนะ แม่มีต้นหอมมาจะสี่ปีแล้ว ต้นหอมของแม่โตขึ้นเยอะเลยนะเนี่ยลูก"

"ต้นหอมอยากสิบขวบนะแม่ "

"โอย ต้นหอมจะรีบสิบขวบไปทำไม ต้นหอมจะสิบขวบ หรือกี่ขวบ แม่ก็ห่วงต้นหอมนั่นแหละ"

"แม่จะห่วงต้นหอมทำไม ต้นหอมโต โตขึ้น ต้นหอมนะ เอาตัวรอดได้อยู่แล้ว เพราะว่าหนูเข้มแข็งนะแม่" พร้อมกับ พยายามเบ่งกล้ามแขนเล็กๆอวดแม่แล้วก็หัวเราะจนตาหยี

" เอ...ต้นหอม ไปเอาคำพูดนี้มาจากใครหล่ะเนี่ย"

" ก็แม่นั่นแหละ บอกว่าจะให้ต้นหอมเอาตัวรอดให้ได้"  หุยๆๆๆ ฟังแม่คุยกับคนอื่น ทั้งๆที่ยังไม่รู้เลยว่า มันแปลว่าอะไร เล่นเอากลับมาตอบแม่เองซะขนาดนี้เลยนะ

ปีนี้ต้นหอมเรียน อนุบาล หนึ่งแล้ว  เพิ่งผ่านการสอบกลางภาคไป แม่ก็งง ว่าสอบอะไรกันหล่ะเนี่ย ต้นหอมยังไม่สี่ขวบเลย ทำไมเร่งกันจัง แม่เองก็ไม่ซีเรียสกับ ผลสอบของต้นหอมเท่าไหร่หรอกนะ

รร.ที่นี่ไม่เหมือนกับที่เก่าของต้นหอม เค้าไม่มีกิจกรรมให้ผู้ปกครองไปดู อันที่จริงก็ดีนะ เพราะว่าจะได้ไม่ต้องลางานไป

อันทีจริง วันแม่เนี่ย สำหรับเรา เราไม่ชอบความคิดว่าจะต้องเป็นแค่วันพิเศษวันเดียวในหนึ่งปี เท่านั้น  วันแม่สำหรับเราคือ ทุกวันตะหาก ในความหมายอันนี้ของเราคือ การให้ความสำคัญกับคนในครอบครัว ตอนนี้เรามีแม่เหลือคนเดียว รวมทั้งตัวเราเองก็เป็นแม่ด้วย ตลอดมา คนที่เราแคร์มากที่สุด คือ แม่กับลูกของเรา ไม่รู้สินะ ลำดับความสำคัญของเรา อันดับแรก คือครอบครัวของเรา เรายอมลำบากทำทุกอย่างเพื่อ ครอบครัวของเรา แต่กับคนอื่นๆ เราไม่ค่อยแคร์ เราไม่แคร์ว่าคนข้างนอกจะคิดกับเรายังไง เราแคร์แค่คนในครอบครัวจะทุกข์หรือสุขแค่ไหนตะหาก  

อืมมม ไปไหนก็ไม่รู้ ตั้งใจจะพูดเรื่องต้นหอมตะหาก

ปีนี้วันแม่ของต้นหอม เค้ารู้จักเป็นเพราะที่รร.สอนมากกว่า เค้ามีกิจกรรมให้เด็กๆ ทำกัน

เมื่อวานนี้ ถ้าเป็นรร.เก่า เค้าก็คงกิจกรรมอะไรให้เด็กๆ ทำให้พ่อแม่ภูมิใจ เช่นการแสดงอะไรทำนองนี้

แต่ที่นี่ไม่มีอะไร เราก็งงๆ ว่าไม่มีอะไรเหรอ เราก็ถามต้นหอมว่า

"ต้นหอม วันแม่ของรร.ต้นหอม แม่ไม่ต้องทำอะไรเหรอ "

ต้นหอม หันมามองหน้าแม่แล้วก็พูดว่า

"ไม่เป็นไรนะ แม่ วันแม่เค้ามีกิจกรรมให้เด็กๆทำกัน แต่ไม่มีกิจกรรมให้แม่เลย แม่ไม่เป็นไรหรอกนะ  ยังไงต้นหอม ก็รักแม่อยู่แล้วนะ " แน่ะ มีการกลัวแม่เสียใจด้วย แถมปลอบอีกตะหาก หุๆๆ แค่ได้ฟังแบบนี้ แม่ก็ชื่นใจแล้วนะ

รร.เค้ามีกิจกรรมอะไรก็ไม่รู้ต่อเนื่องมาสามวัน ไม่รู้ว่าทำอะไรกันมัง ถามต้นหอม ก็เห็นบอกว่า ประกวดระบายสี ร้องเพลงวันแม่อะไรทำนองนี้

พอถามว่าร้องเพลงอะไร เค้าก็ร้องเพลง มั่วๆออกมา จับได้ว่าเป็นเพลง "ใครหนอ " เพราะว่าเค้าบอกว่า คุณแม่ให้ขี่คอ ฮ่าๆๆ  พอถามว่ารู้ไหม เพลงนี้ แปลว่าอะไรมัง ต้นหอมบอกว่า ไม่รู้สิแม่  ฮ่าๆๆๆ

เมื่อวานซืน เราก็กลับบ้านมืดหน่อย เพราะว่าพอดีที่บ. เค้ามีเลี้ยงพนักงานงาน เราก็กลับถึงบ้าน ประมาณเกือบสองทุ่ม ก่อนหน้านี้เราโทรเข้ามาบอกต้นหอมแล้วว่า ให้แม่บ้านกลับบ้านไปก่อน แล้วต้นหอมอยู่กับอาม่าก่อนนะ เราเกรงใจแม่บ้านเค้าจะต้องอยู่ดึกนะ

ต้นหอมไม่ยอมให้แม่บ้านกลับ (อันที่จริงจะให้เค้าอยู่เป็นเพื่อนเล่นมากกว่า) แต่ดันมาบอกกับแม่ว่า "ให้ป้าจันเค้าอยู่ก่อนนะแม่ เพราะว่าเด๋วแม่กลับบ้านมาหิวข้าว จะได้ให้ป้าจันไปซื้อข้าวให้แม่กินไง แม่จะได้ไม่หิวนะ " โห..ข้อแก้ตัว สุดๆๆๆ ทั้งที่บอกแล้วแม่ไม่เอาอะไรให้กลับได้เลย ต้นหอมก็ยังยืนยัน พร้อมทำเสียงจะร้องไห้ใส่โทรศัพท์แม่ ว่าให้ป้าจันอยู่ก่อน ก็เลย เออ... ขี้เกียจพูดอะไรตอ่ บอกว่า เด๋วแม่ก็ถึงบ้านแล้วนะ

พอเปิดประตูเข้าบ้านเท่านั้น ต้นหอมรออยู่หน้าประตูพร้อมกับช่อดอกมะลิเล็กๆ  แม่ประหลาดใจมากจริงๆ  ถามต้นหอม"เนียอะไรเหรอ "

"ดอกไม้ให้แม่ไง ต้นหอมให้แม่เป็นวันแม่ไง "

"ไปเอามาจากไหนเหรอ "

"ต้นหอมไปเอามาจากตะกร้าของอาม่า หนูขออาม่าแล้วนะ "

"อ้าว แล้วใครสอนให้เอาให้แม่หล่ะลูก"

"ป่าว ไม่มีใครสอนต้นหอม อยากให้แม่เอง "

ซึ้งหง่ะ แต่ แม่ก็หัวเราะ ปลื้มๆ แอบปนงงๆหน่อย แต่ก็หอมต้นหอมไปหลายๆฟอดเลย "ลูกสาวของแม่ น่ารักที่สุดเลย ลูกจ๋า "

แล้วเราก็ไปถามอาม่า ว่า เนี่ยเค้าทำแบบนี้ ไปเอามาจากไหนเนี่ย ใครสอนหรือเปล่า (มีการไม่เชื่อลูกตัวเองอีก )

แล้วช่อดอกมะลิเนี่ย ไปเอามาได้ไงเนี่ย

อาม่าเค้าก็เล่าว่า พี่สาวเราเค้าซื้อกระเช้ามาให้แม่ในวันแม่แล้วก็มีช่อดอกมะลิติดอยู่ ต้นหอมเห็น ก็เลยมาขออาม่า แล้วนั่งแกะออกจากกระเช้า แล้วก็บอกว่าจะเก็บเอาไว้ให้แม่ 

เราก็โห...เอาจริงดิ ลูกสาวช๊าน น่ารักจริงๆ แม่ปลื้มใจมากเลย ที่มีลูกสาวคนนี้ แค่นี้ เรื่องที่ดูเหมือนง่ายๆ แต่ทำไมทำเอาคนเป็นแม่ที่เรียกว่า ขาโหด ดุ อย่างเรา น้ำตาซึมเล็กๆ ปลื้ม ที่เค้าใส่ใจแม่

สิ่งที่เรามองเห็นในตัวเค้าคือ เค้าเป็นใส่ใจกับคนใกล้ตัวมาก เค้ามักจะคิดแทนคนอื่นเสมอ ปลอบใจคนอื่นด้วย

วันก่อนได้คุยกับแม่เพื่อนต้นหอม เค้าก็บอกว่า ต้นหอมน่ารักมาก วันหนึ่งลูกเค้าโยเย ร้องไห้มาทีรร. ต้นหอมเห็นเข้า ก็มาปลอบ บอกว่า" โอ๋ๆๆ ไม่ต้องร้องไห้นะ เด๋วตอนเย็นแม่ก็มารับแล้ว " เค้าบอกว่า น่ารักมาก

ครั้งหนึ่ง เราโทรมาถามต้นหอมว่าอยากกินอะไรหรือเปล่า  กินเกี๊ยวไหม เค้าบอกว่า เค้าอยากกิน  เราก็เลยบอกว่า งั้นให้ป้าจันไปซื้อให้นะลูก ก่อนที่จะหมด 

เค้าบอกว่า " หมด ก็ไม่เป็นไรแม่ ป้าจันไม่ต้องซื้อก็ได้ ฝนจะตกแล้ว เด๋วก็เปียก ต้นหอมกินอะไรก็ได้คะแม่ " โห...

อีกครั้ง อาม่าเล่าเอง บอกว่า ตอนเช้าเค้าจะไปเดินที่ตลาด ก็คุยกับต้นหอมว่า "อาม่าจะไปดูว่า มีปลาอะไร อร่อยๆมานึ่งให้ต้นหอมกินดีกว่า แต่ไม่รู้ว่าจะมีหรือเปล่านะ "

" ไม่เป็นไร อาม่า ถ้าไม่มีก็ไม่ต้องซื้อ ต้นหอมกิน ไข่เจียวก็ได้ " (อันนี้ กินไข่เจียวมาแล้วสองวันนะ แหะๆๆ ) อาม่าเล่าให้ฟังเป็นทำนองว่า ปลื้มหลานเหมือนกัน

อะไรที่มีคนจะทำให้เค้าแล้วเค้าคิดว่า อาจจะสร้างความลำบากให้ เค้ามักจะเกรงใจและพูดดีๆ อันนี้ อาจจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยนะ แต่สำหรับเด็กในวัยที่ไม่ถึงสี่ขวบแบบนี้ต้นหอม สำหรับสายตาเรา อาจจะมีเข้าข้างลูกตัวเองเล็กๆ ได้แค่นี้ ก็ปลื้ม และชื่นใจเหลือเกิน

Create Date : 12 สิงหาคม 2553
Last Update : 13 สิงหาคม 2553 7:51:03 น.		10 comments
Counter : 1069 Pageviews.
Share Tweet