ลมหายใจคือชีวิต เมื่อรู้สึกว่าได้หายใจเข้า ก็ยึดเอาทุกข์ที่เห็นเป็นที่ตั้ง เมื่อหายใจออกมาแต่ละครั้ง ก็รู้บ้างทิ้งบ้างแล้วเลยไป หารู้ไม่ลมหายใจคือชีวิต เข้าเกิด..ออกดับสนิท..ชีวิตใหม่ เริ่มเกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วดับไป อนิจจตาอยู่ที่ปลายจมูกเป็น วิ่งไขว่คว้าหาสำนักอยากบรรลุ มะอะอุ...อุอะมะ..ล้วนยากเข็ญ พึ่งพุทโธออกเข้าเช้าจรดเย็น มองไม่เห็นตัวตนหลงหนทาง ได้แต่มองไปข้างหน้าหาไม่เจอ แต่พอเผลอจับลมหายใจบ้าง ไม่หาเหตุ...เหตุก็ดับ..กลับสู่ทาง จึงใจตนสว่างกระจ่างใจ เกิดขึ้นแล้วก็ดับกับตรงนั้น เหตุเกิด...ผลสำคัญจึงเกิดได้ เมื่อเหตุดับผลก็ดับลงฉับไว ไม่เหลือเชื้ออะไรให้กลับมา ดุจกองไฟมอดหมดดับสนิท ไม่เหลือไฟให้ติดเชื้อตัณหา พอว่างก็วางชีวิตอนิจจตา จึ่งวิชชานำทางใหม่ไม่กลับคืน เย ธัมมา เหตุ ปัพพวา คำพระท่านว่าไม่เป็นอื่น สิ่งใดเกิดก็ดับได้ไม่ยั่งยืน เอวัง เมื่อหยุดฝืน เห็นธรรมดา ลมหายใจเข้าออกคือชีวิต สมมุติจึงดับสนิทดังท่านว่า วิมุติที่ผุดขึ้นด้วยปัญญา ทั้งอัตตาอนัตตาก็แจ้งใจ....   Create Date : 19 กรกฎาคม 2549 1 comments Last Update : 16 กันยายน 2549 16:26:39 น. Counter : 800 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณครับพี่น้ำ.. อ่านบนกลอนนี้แล้ว ทำให้นึกถึงเพลง "ลมหายใจของชีวิต" ที่ร้องว่า... "ลมหายใจเข้า ลมหายออก ดั่งดอกไม้บาน..   โดย: ลักยิ้มและแววตา 20 ธันวาคม 2554 23:45:43 น.