|
|
โลกของคนบาป
ในความมิดมืดหม่นของคนบาป
กับความหยาบอยากหิวท้องกิ่วโหย
เสพเศษเดนดิ้นหาอยู่แดโดย
เคล้าเสียงร้องโอดโอยเป็นเนืองนิจ
ในความแปลกแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
ที่หลงเหลิงไฟโลกไม่รู้ผิด
เมื่อสายตาแส่ส่ายไปทุกทิศ
ก็เบือนบิดจิตให้ไหลต่ำลง
ไม่ใช่บ้านในตรอกซอกรูหนู
ที่คุดอยู่ข้างคลองของคนหลง
ไม่ใช่ตึกอัครฐานอันมั่นคง
แต่มันคือเจตน์จำนงที่หลงทาง
คำเปรียบเทียบกับบัวกลั้วเปือกตม
ที่ทับถมจมจ่อมมิรู้สร่าง
เป็นเหยื่อฝูงเต่าปลาอยู่คาค้าง
ไม่รู้มืดรู้สว่างกระทั่งตาย
เมื่อดิ้นรนค้นหาว่าความสุข
กลับหลงว่ายเวียนทุกข์มิรู้หน่าย
หลงกิเลสพาเหลิงระเริงกาย
กว่ารู้ตัวก็กลายเป็นสายเกิน
คำพุทโธ ธัมโม โอ้ละหนอ
แค่ร้องขอก็ดักดานปานขัดเขิน
จะกลับใจก็อับจนหนทางเดิน
จึงแหลกลับยับเยินจนเกินดี
ในโลกที่มืดหม่นของคนบาป
จึงถูกสาปให้เหมือนตายไปคาที่
กับทิฏฐิมิจฉาชั่วตาปี
ตกนรกเราดีดีอย่างนี้เอง.....
| Create Date : 30 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 17 ตุลาคม 2549 23:24:13 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 740 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Mr.Vop  วันที่: 30 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:20:35 น. |
|
|
|
| โดย: L a c h a s i s (Lover'sBlue ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:26:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
ปีใหม่นี้ไม่มีของขวัญมาให้
มีก็แต่หัวใจดวงนี้
มามอบให้แด่เพื่อน..ที่แสนดี
ด้วยรักและหวังดีอย่างจริงใจ
ให้ร่ำรวยสวยฉลาดสมปรารถนา
ให้ชีวิตมีคุณค่าดังฝันใฝ่
ให้พ้นทุกข์พ้นโศกไร้โรคภัย
ตั้งแต่นี้ตลอดไปทุกท่านเทอญ...
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
