Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
เรื่องเล่า...ของฉันกับฮ่องกง
เรื่่องเล่า...วันหนึ่งวันนั้น
เรื่องเล่า...สาระอยากบอก
เรื่องเล่า...หนังสือเล่มนั้น
เรื่องเล่า...อะไรก็ได้ที่คิดถึง
เรื่องเล่า...อิ่ม อร่อย
เรื่องเล่า...วันที่ฉันอยากเขียนเล่า
<<
กันยายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
20 กันยายน 2550
คิดถึง....เพื่อน
All Blogs
วันนี้...กับการเริ่มต้นใหม่ งานใหม่ สิ่งใหม่ๆ
วันนี้...วันดีหลังปีใหม่
วันนี้...เป็นหนึ่งวันดีๆของฉัน
...วันเวลาดีๆ หาได้จากไหน...
วันนี้...ปลายเดือนมิถุนายน
วันนี้...วันอาทิตย์ แล้วยังไง..
วันนี้...ฉันจะลองก้าวเดิน อีกสักครั้ง
วันนี้...คงจะดี ถ้าโลกมีกบเหลาความคิด
วันนี้...เดินเล่นลัดเลาะ ข้างกำแพงเก่าเกาลูนซิตี้
วันนี้...ไม่มีอะไรในก่อไผ่
วันนี้...ก่อนที่ปีใหม่ จะมาถึง
วันนี้...ความเป็นไปของฉัน
วันนี้...มาเก๊า กับเรื่องเล่ามิรู้จบ
วันนี้...เช้ายันค่ำ ย่ำไปในเซิ้นเจิน
วันนี้...ความสุข กับ การเปลี่ยนแปลง
วันนี้...โลกร้อนจริงหรือ?
วันนี้...เพื่อนเก่า กับ นิยายเล่มใหม่
วันนี้...ฉันสร่างไข้ กับ ดอกไม้ใกล้เตียง
วันนี้...คืนวันพระจันทร์ ส่องใจ
วันนี้...ยามเย็น เดินเล่น ชายท่าเรือ
วันนี้...ท้องฟ้าก่อนฝนโปรย
วันนี้...ฉันเดินเดี่ยว เที่ยวไป บนทางสายเก่า
วันนี้...ในความเป็นเพื่อน
วันนี้...แดดแรง ฟ้าใส ไปวัดโปลินกัน
วันนี้...กลับมายืนที่เดิม
วันนี้...ฝากไว้ในบนเส้นทาง
วันนี้...ฉันมีดอกไม้ในความมืด
วันนี้...ฉันพบความว่างที่เป็นสุข
วันนี้...เมื่อไต้ฝุ่นนางค่ะ มาเยือนถึงฮ่องกง
วันนี้...ฉันมีความสุข ราคา 2.2 เหรียญฮ่องกง
วันนี้...และแล้วมิตรภาพออนไลน์ ก็กลายเป็นจริง
วันนี้...มิตรภาพออนไลน์ มีจริงหรือ
วันนี้...ฉันมีโลกสีเขียว ขนาด 48'x25'
วันนี้...เดินเล่นไปบนถนนดอกไม้
วันนี้...ชวนไปทะเลเที่ยงวัน ยันตลาดยามบ่ายกันนะ (ตอน 2)
วันนี้...ชวนไปทะเลเที่ยงวัน ยันตลาดยามบ่ายกันนะ (ตอน 1)
วันนี้...การยืนอยู่ของใครบางคน
วันนี้...ดอกไม้บาน ในตึกคอนกรีต
วันนี้...กับ...คำนำ
วันนี้...คืนฟ้าหม่น กับ ผู้คนมากมาย
วันนี้...เมื่อความรักจากไป
วันนี้...ฉันเห็นช่องว่าง ระหว่างกันและกัน
วันนี้...บนเส้นทางสายเก่า
วันนี้...ความรัก ทำให้โลกหมุนไป
วันนี้ กับ ภารกิจย้อนรอยมาเก๊า
วันนี้ที่ต้องลาชั่วคราว
วันแรกของฉัน กับ มาเก๊า
วันเกือบจะสิ้นปี 2007
เมื่อคราวเคราะห์มาเยี่ยมเยือน
วันนี้กับ...ชีวิตหนึ่งที่หายไป
วันหนึ่ง กับ วัดใหญ่ Wong Tai Sin
วันหนึ่งที่กำลังจะผ่านไป....ของฉัน
วันหยุด..1 ตุลาคม 2007
เอายังไง....กับอิฉันเนี่ย
คิดถึง....เพื่อน
บันทึกถึง.....ปะป๊า
กลับบ้านเรา รักรออยู่
Because of free time
Third weeks in HK
แรกก้าวบนเกาลูน
อึ่มก้อย งอออยเหล๋
คิดถึง....เพื่อน
อากาศที่นี่เริ่มเย็นลงแล้ว 26 องศา ตอนเช้าๆ ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น มีลมเย็นพัดมากระทบหน้าฉัน เวลาฉันยื่นหน้าออกไปนอกหน้าต่าง
ฉันงัวเงียหยิบแผ่นซีดีไปเปิด ดันเป็นเพลงบรรเลงอะไรซักอย่าง แต่อารมณ์ของเสียงเพลงนั้นมันชวนให้บรรยากาศลมเหงาวูบมาเยือน เออฟังแล้วอารมณ์คิดถึงเพื่อนตะหงิด ตะหงิด ก่อนจะกลับมาก็ได้นัดพบ สรรสาด เพราะเพื่อนเล่นปล่อยมุกทั้งเก่าและใหม่ เก็บกลับทะเลแทบไม่ทัน ชีวิตที่มีความสุข ได้หัวเราะดังๆ กับเพื่อนที่เรารัก รู้จักเราดีพอ
เพื่อนฉันแบ่งเป็น 3 สาย เหมือน สายวิทย์ คณิต สังคม สายหนึ่งเพื่อนจากสมถวิลฯ เก่าแก่มาก คบกันตั้งแต่ ป.3-ปัจจุบัน นับมือไม่ถ้วน รวมนิ้วเท้าด้วยเอ้า ป้าฟ้า ป้าบี ป้าฟู ป้าเมย์ ป้ายาย ป้าวันดี ป้าเป็ก ป้าก็อง ป้าอุด อุ๊ย...มิใช่ เปลี่ยนแล้วเป็น ปาณิศรา โอ้...แม่เจ้า เพราะมาก มีแต่สาว ณ ขณะนั้น เพราะเป็นโรงเรียนสตรีล้วน บางครั้งคิดถึงช่วงเวลาที่คบกันแล้วก็ยังอึ้ง ว่าทำไมคบพวกมัน นานยังงี้....แต่ความในใจ ฉันรักพวกแกเสมอนะ (ต่อหน้าเราไม่หวานใส่กันหรอก มันเลี่ยน แต่พวกเรารู้ดีว่าความหมายของคำว่าเพื่อนนะ มันเกินนิยาม) ถึงแม้เจอกัน เราจะกัดจิกกัน แต่ฉันรู้ว่ามันจะตบท้ายด้วยความเป็นเพื่อน ที่ไม่กลายไปเป็นอื่น สุขเมื่อเจอ เหงาเมื่อจาก
เพื่อนฉัน.....แยกย้ายมีครอบครัวกันเป็นส่วนใหญ่ เริ่มจะมีเจ้าตัวเล็กเพิ่มขึ้น สถานที่นัดพบ ต้องเริ่มเปลี่ยนไป อดีตขอเป็นที่มีเพลงเล่นหนักๆ เปิดขวดไม่แพง กับแกล้มต้องเอาไหน ไม่ปิด ไม่เลิก ปัจจุบัน ขอที่อยู่ไม่ไกลนะโว้ย เดี๋ยวกลับดึกไม่ได้ มียุงไหม บุหรี่สูบไม่ได้นะยะ มีสวนให้เด็กวิ่งเล่น เดินเล่นไหม เฮ้ย...แล้วทำไม พวกแก ไม่นัดมันที่สวนสนุกเลยอ่ะ....ฮิฮิ ย้อเย่น น่ะ ป้าล้อเล่น เผื่อพวกแม่ของหลานๆ มาอ่านให้หนูฟัง ก็อย่างอนป้าน่ะ แค่อยากจะบอกว่าเป็นความเปลี่ยนแปลงอีกอย่างในชีวิตป้า แค่นั้นเองจ๊ะ
สาย 2 เพื่อนสมัยมหาลัย แทบจะเวลาเจอกันไม่มี แต่ก็เข้าใจว่า เพื่อนเองก็มีธุระปะปังมากอยู่ ได้แต่ส่งเสียงผ่านสายกันมา ให้ได้คิดถึงกัน อาซั้ม อาใกล้ อาเอ๋ อาก้อย อาตุ๊ อาดาว อาเป็ด นายเล็ก อุ๊ย มิใช่ เพราะมันเปลี่ยนเป็นสาว....นังเล็ก ถึงแม้โอกาสเจอกันน้อย แต่ถ้าเจอกันเมื่อไร ก็ โลกแทบแตกทีเดียว อืม เอาเป็นว่าพวกแกมาเป็นเรื่องราวให้ฉันคิดถึงไปก่อนนะ แล้วเจอกัน
เพื่อนสาย 3 เป็นเพื่อนสมัยเรียนที่เคนตั๊กกี้ พูดถึงเมืองนี้ คนแทบจะส่ายหัวดิก ไม่อยู่ส่วนไหนในอเมริการึ มันอยู่ลึกเข้าไปในหุบเขา ต้องผ่านทะเลสาบ และเขื่อนน้อยๆ เส้นทางเป็นทิวสนโค้งไปกับสันเขา วันแรกที่ไปถึง ฉันคิดว่าไปเพชรบูลย์ เพราะเมืองเล็กๆ เงียบมาก ร้านค้าปิดตั้งแต่ 5.30 ตอนเย็น ฉันว่านี่หรืออเมริกา ไม่จริง ชิมิค่ะ ไอ้บี....แกหลอกฉัน นี่มันเพชรบูลย์ชัดๆ ความหนาวของอากาศนอกหน้าต่างรถ มันหนาวจับขั้วใจเลยทีเดียว
เพื่อนต่างแดนที่นี่ ใช้ชีวิตกว่า 5 ปี มีเพื่อนทั้งใหม่ เพื่อนเก่าสลับกันเกิดขึ้น เมื่อเรียนจบ ก็จบไป จากคำว่าเพื่อน กลายเป็นคนรู้จัก เคยรู้จัก และ กลายเป็นคนแค่คนที่เคยผ่านมาในชีวิตช่วงหนึ่ง แต่ไม่เป็นไร...ชีวิตก็เป็นอย่างนี้
ไม่มีใครบังคับใคร ให้เป็นเพื่อนกันได้ ถ้ามันไม่มีใจให้ผูกผัน....ฉันคิดเองนะ
แต่ความรู้สึกดีๆ ที่เหลือกลับมา ให้ได้เรียกขาน ได้รู้สึกรักกันมากขึ้นก็มี ฉันยังคงมีเพื่อนที่ให้ฉันได้รักอยู่ เพื่อนมิว เพื่อนอ้อ เพื่อนอ้อม เพื่อนพี่หมู เพื่อนชมพู่ เพื่อนน้องเล็ก เพื่อนพี่เบญ เพื่อนคิม ยัง ยังไม่พอ เพื่อนร่วมดื่มหนัก รุ่นคอทองแดง จอยโถฉี่ร่วมกันมาแล้วอย่าง คุณขวัญ คุณไก่ คุณหม่อง คุณเหน่ง คุณพี่สอง คุณพี่หนุ่ย ฉันไม่มีภาพประกอบ เพราะฉันเห็นว่าเป็นความทรงจำของฉัน ถึงพวกเขาเหล่านั้นเพียงฝ่ายเดียว จึงขอสงวนสิทธิ์การลงภาพเพื่อน ประสงค์ออกนาม ไม่ประสงค์ออกสื่อ แต่ประการใด
ภาพของมหาวิทยาลัยของฉันเมื่ออดีต
Murray State University, Kentucky USA
เพื่อน...คำนี้มีนิยามมากมาย แต่สำหรับฉันไม่มีนิยาม หรือ ความหมายใดจะมาอธิบายได้
แต่มันคือความรู้สึกที่มีความสุขทุกครั้ง ที่ได้คิดถึงเรื่องราวของพวกเขา...เพื่อนของฉัน
เนี่ยพวกแกจะรู้ไหม ว่ามีฉันอยู่ตรงนี้ และอยากบอกอีกครั้งว่า คิดถึง.....เพื่อนมากกกกกก
ปล.1
เผื่อเพื่อนคนใด หรือใครที่อยากเป็นเพื่อนแวะมาอ่าน ก็อย่าลืมทักกันนะ ไม่งั้น ฉันจะโป้งด้วยเอ้า
Create Date : 20 กันยายน 2550
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2552 22:10:21 น.
9 comments
Counter : 1331 Pageviews.
Share
Tweet
อืม!
โดย: A (
ongchai_maewmong
) วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:16:44:14 น.
กำลังคิดถึงเพื่อนเก่าๆ อยู่เหมือนกัน...อยู่ไกลนี่หาเพื่อนยากเจ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โดย:
chlorella
วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:18:19:17 น.
เพื่อนไม่ต่อก็ติด...
โดย:
Katja
วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:19:31:55 น.
ongchai_maewmong- ยินดีต้อนรับองค์ชาย ที่มาเยียมเยือนค่ะ
chlorella- จริงจ๊ะเพื่อนไกลหายาก ถ้ามีต้องเก็บไว้ให้ดี จะได้มีเรื่องไว้แอบยิ้มเนอะ
Katja - จริงฮู้ เชื่อจ๊ะว่าใจไม่ดำชัวร์ เพื่อนไม่ต่อก็ติด
โดย:
A'Jim
วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:21:46:52 น.
อ่านแล้ว คิดถึงเพื่อนตัวเองเหมือนกันแฮะ เพื่อนมัธยมสนุกสุดๆ เพื่อนมหาลัยก็กินนอนร่วมทุกข์ร่วมสุข (กินกระเป๋าเดียวกันด้วยซ้ำ) เพื่อนมหาลัยที่อังกฤษก็ร่วมทุกข์ร่วมสุขเป็นหลักพักพิงยามไกลบ้านแทนครอบครัวเนอะ
โดย:
virgo girl
วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:1:58:45 น.
มิตรภาพระหว่างเพื่อนไม่มีวันจบสิ้นเนาะครับ
แม้ไม่ได้ติดต่อกัน รู้ว่าเป็นเพราะภาระที่ต่างคนต่างมีอยู่
แค่นานๆทีโทรหรือสื่อสารมาทักทาย
ยังไงก็ต่อกันติดเสมอ...
โดย:
ชรันจ์
วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:10:55:29 น.
Free Graphics - MySpace/Xanga/Friendster
โดย:
vintage
วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:13:40:52 น.
หวัดดีคับ พี่เรียนอยู่ที่จีนหรอคับ
ที่นั่นคงน่าอยู่มากเลย อยากไปบ้างจัง แต่คงไม่มีโอกาส(มั้ง อิอิ) ชีวิตในต่างแดนของพี่เท่าที่อ่านดูก็ราบรื่นดีนะคับ ส่วนผมก็เหมือนกัน แต่มันติดขัดอยู่อย่างเดียว คือ ภาษา
เฮ้อ...ภาษาฝรั่งเศสนี่ยากชามัด วันๆทำเอาหัวผมแทบระเบิดเยย....แต่ยิ่งกว่านั้นยังไม่พอ ตอนนี้ที่นี่อากาศหนาวแล้ว เวลาตื่นนอน..ไม่อยากจะลุขจากที่นอนเลย เพราะอากาศมันพาไห้นอนต่อ แต่ด้วยหน้าที่ก็ต้องสลัดความขี้เกียจออกถึงจะได้ลุกออกจากเตียง..... วันหลังผมเเวะมาเยี่ยมไหม่นะคับ
โดย:
เสี้ยวขาวฯ
วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:22:27:28 น.
แถมท้าย อากาศที่นี่เย็นกว่าที่พี่อยู่มากเลยนะ
วันนี้ 1 องศาคับ และมีแนวโน้มจะลดลงเรื่อยๆเตรียมตัวรับความหนาวแล้วครับท่านผู้ชม หุหุ
โดย:
เสี้ยวขาวฯ
วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:22:31:05 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
A'Jim
Location :
KLN Hong Kong SAR
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
:: ::
ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดา ที่มีโลกส่วนตัวเล็กๆ
มีความสุขกับชีวิตในทุกวัน
บางวันสุขใหญ่ บางวันสุขเล็ก
ก็ไม่เป็นไรเนาะ ยังไงก็ยังเป็น "ความสุข"
::
ฉันชอบอ่านบล็อก ชอบดูภาพถ่าย
ชอบอ่านรีวิว ชอบดูหนังตลก ติดละคร
และชอบอีกหลายอย่าง แล้วแต่อารมณ์จะพาไป
::
เราอาจจะรู้จักกันผ่านบล็อก ผ่านความคิด
ผ่านถ้อยคำเขียน แต่มันยังคงไม่ใช่ทั้งหมด
เป็นแค่เพียงส่วนหนึ่งของตัวฉัน
::
การเขียนบล็อกเป็นความสุขอย่างหนึ่ง
และเพราะบล็อกนี้ ทำให้ฉันได้รู้จักคำว่า
มิตรภาพออนไลน์ นั่นมี
..." อยู่จริง "
:: :: ::
New Comments
Friends' blogs
kamuttira
Webmaster - BlogGang
[Add A'Jim's blog to your web]
Links
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.