คิดถึง....เพื่อน อากาศที่นี่เริ่มเย็นลงแล้ว 26 องศา ตอนเช้าๆ ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น มีลมเย็นพัดมากระทบหน้าฉัน เวลาฉันยื่นหน้าออกไปนอกหน้าต่าง ฉันงัวเงียหยิบแผ่นซีดีไปเปิด ดันเป็นเพลงบรรเลงอะไรซักอย่าง แต่อารมณ์ของเสียงเพลงนั้นมันชวนให้บรรยากาศลมเหงาวูบมาเยือน เออฟังแล้วอารมณ์คิดถึงเพื่อนตะหงิด ตะหงิด ก่อนจะกลับมาก็ได้นัดพบ สรรสาด เพราะเพื่อนเล่นปล่อยมุกทั้งเก่าและใหม่ เก็บกลับทะเลแทบไม่ทัน ชีวิตที่มีความสุข ได้หัวเราะดังๆ กับเพื่อนที่เรารัก รู้จักเราดีพอ เพื่อนฉันแบ่งเป็น 3 สาย เหมือน สายวิทย์ คณิต สังคม สายหนึ่งเพื่อนจากสมถวิลฯ เก่าแก่มาก คบกันตั้งแต่ ป.3-ปัจจุบัน นับมือไม่ถ้วน รวมนิ้วเท้าด้วยเอ้า ป้าฟ้า ป้าบี ป้าฟู ป้าเมย์ ป้ายาย ป้าวันดี ป้าเป็ก ป้าก็อง ป้าอุด อุ๊ย...มิใช่ เปลี่ยนแล้วเป็น ปาณิศรา โอ้...แม่เจ้า เพราะมาก มีแต่สาว ณ ขณะนั้น เพราะเป็นโรงเรียนสตรีล้วน บางครั้งคิดถึงช่วงเวลาที่คบกันแล้วก็ยังอึ้ง ว่าทำไมคบพวกมัน นานยังงี้....แต่ความในใจ ฉันรักพวกแกเสมอนะ (ต่อหน้าเราไม่หวานใส่กันหรอก มันเลี่ยน แต่พวกเรารู้ดีว่าความหมายของคำว่าเพื่อนนะ มันเกินนิยาม) ถึงแม้เจอกัน เราจะกัดจิกกัน แต่ฉันรู้ว่ามันจะตบท้ายด้วยความเป็นเพื่อน ที่ไม่กลายไปเป็นอื่น สุขเมื่อเจอ เหงาเมื่อจาก เพื่อนฉัน.....แยกย้ายมีครอบครัวกันเป็นส่วนใหญ่ เริ่มจะมีเจ้าตัวเล็กเพิ่มขึ้น สถานที่นัดพบ ต้องเริ่มเปลี่ยนไป อดีตขอเป็นที่มีเพลงเล่นหนักๆ เปิดขวดไม่แพง กับแกล้มต้องเอาไหน ไม่ปิด ไม่เลิก ปัจจุบัน ขอที่อยู่ไม่ไกลนะโว้ย เดี๋ยวกลับดึกไม่ได้ มียุงไหม บุหรี่สูบไม่ได้นะยะ มีสวนให้เด็กวิ่งเล่น เดินเล่นไหม เฮ้ย...แล้วทำไม พวกแก ไม่นัดมันที่สวนสนุกเลยอ่ะ....ฮิฮิ ย้อเย่น น่ะ ป้าล้อเล่น เผื่อพวกแม่ของหลานๆ มาอ่านให้หนูฟัง ก็อย่างอนป้าน่ะ แค่อยากจะบอกว่าเป็นความเปลี่ยนแปลงอีกอย่างในชีวิตป้า แค่นั้นเองจ๊ะ สาย 2 เพื่อนสมัยมหาลัย แทบจะเวลาเจอกันไม่มี แต่ก็เข้าใจว่า เพื่อนเองก็มีธุระปะปังมากอยู่ ได้แต่ส่งเสียงผ่านสายกันมา ให้ได้คิดถึงกัน อาซั้ม อาใกล้ อาเอ๋ อาก้อย อาตุ๊ อาดาว อาเป็ด นายเล็ก อุ๊ย มิใช่ เพราะมันเปลี่ยนเป็นสาว....นังเล็ก ถึงแม้โอกาสเจอกันน้อย แต่ถ้าเจอกันเมื่อไร ก็ โลกแทบแตกทีเดียว อืม เอาเป็นว่าพวกแกมาเป็นเรื่องราวให้ฉันคิดถึงไปก่อนนะ แล้วเจอกัน เพื่อนสาย 3 เป็นเพื่อนสมัยเรียนที่เคนตั๊กกี้ พูดถึงเมืองนี้ คนแทบจะส่ายหัวดิก ไม่อยู่ส่วนไหนในอเมริการึ มันอยู่ลึกเข้าไปในหุบเขา ต้องผ่านทะเลสาบ และเขื่อนน้อยๆ เส้นทางเป็นทิวสนโค้งไปกับสันเขา วันแรกที่ไปถึง ฉันคิดว่าไปเพชรบูลย์ เพราะเมืองเล็กๆ เงียบมาก ร้านค้าปิดตั้งแต่ 5.30 ตอนเย็น ฉันว่านี่หรืออเมริกา ไม่จริง ชิมิค่ะ ไอ้บี....แกหลอกฉัน นี่มันเพชรบูลย์ชัดๆ ความหนาวของอากาศนอกหน้าต่างรถ มันหนาวจับขั้วใจเลยทีเดียว เพื่อนต่างแดนที่นี่ ใช้ชีวิตกว่า 5 ปี มีเพื่อนทั้งใหม่ เพื่อนเก่าสลับกันเกิดขึ้น เมื่อเรียนจบ ก็จบไป จากคำว่าเพื่อน กลายเป็นคนรู้จัก เคยรู้จัก และ กลายเป็นคนแค่คนที่เคยผ่านมาในชีวิตช่วงหนึ่ง แต่ไม่เป็นไร...ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ไม่มีใครบังคับใคร ให้เป็นเพื่อนกันได้ ถ้ามันไม่มีใจให้ผูกผัน....ฉันคิดเองนะ แต่ความรู้สึกดีๆ ที่เหลือกลับมา ให้ได้เรียกขาน ได้รู้สึกรักกันมากขึ้นก็มี ฉันยังคงมีเพื่อนที่ให้ฉันได้รักอยู่ เพื่อนมิว เพื่อนอ้อ เพื่อนอ้อม เพื่อนพี่หมู เพื่อนชมพู่ เพื่อนน้องเล็ก เพื่อนพี่เบญ เพื่อนคิม ยัง ยังไม่พอ เพื่อนร่วมดื่มหนัก รุ่นคอทองแดง จอยโถฉี่ร่วมกันมาแล้วอย่าง คุณขวัญ คุณไก่ คุณหม่อง คุณเหน่ง คุณพี่สอง คุณพี่หนุ่ย ฉันไม่มีภาพประกอบ เพราะฉันเห็นว่าเป็นความทรงจำของฉัน ถึงพวกเขาเหล่านั้นเพียงฝ่ายเดียว จึงขอสงวนสิทธิ์การลงภาพเพื่อน ประสงค์ออกนาม ไม่ประสงค์ออกสื่อ แต่ประการใด ภาพของมหาวิทยาลัยของฉันเมื่ออดีต Murray State University, Kentucky USA เพื่อน...คำนี้มีนิยามมากมาย แต่สำหรับฉันไม่มีนิยาม หรือ ความหมายใดจะมาอธิบายได้ แต่มันคือความรู้สึกที่มีความสุขทุกครั้ง ที่ได้คิดถึงเรื่องราวของพวกเขา...เพื่อนของฉัน เนี่ยพวกแกจะรู้ไหม ว่ามีฉันอยู่ตรงนี้ และอยากบอกอีกครั้งว่า คิดถึง.....เพื่อนมากกกกกก ปล.1 เผื่อเพื่อนคนใด หรือใครที่อยากเป็นเพื่อนแวะมาอ่าน ก็อย่าลืมทักกันนะ ไม่งั้น ฉันจะโป้งด้วยเอ้า   Create Date : 20 กันยายน 2550 9 comments Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2552 22:10:21 น. Counter : 1329 Pageviews. Share Tweet

อืม!   โดย: A (ongchai_maewmong ) 20 กันยายน 2550 16:44:14 น.

กำลังคิดถึงเพื่อนเก่าๆ อยู่เหมือนกัน...อยู่ไกลนี่หาเพื่อนยากเจ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: chlorella 20 กันยายน 2550 18:19:17 น.

เพื่อนไม่ต่อก็ติด...   โดย: Katja 20 กันยายน 2550 19:31:55 น.

ongchai_maewmong- ยินดีต้อนรับองค์ชาย ที่มาเยียมเยือนค่ะ chlorella- จริงจ๊ะเพื่อนไกลหายาก ถ้ามีต้องเก็บไว้ให้ดี จะได้มีเรื่องไว้แอบยิ้มเนอะ Katja - จริงฮู้ เชื่อจ๊ะว่าใจไม่ดำชัวร์ เพื่อนไม่ต่อก็ติด   โดย: A'Jim 20 กันยายน 2550 21:46:52 น.

อ่านแล้ว คิดถึงเพื่อนตัวเองเหมือนกันแฮะ เพื่อนมัธยมสนุกสุดๆ เพื่อนมหาลัยก็กินนอนร่วมทุกข์ร่วมสุข (กินกระเป๋าเดียวกันด้วยซ้ำ) เพื่อนมหาลัยที่อังกฤษก็ร่วมทุกข์ร่วมสุขเป็นหลักพักพิงยามไกลบ้านแทนครอบครัวเนอะ   โดย: virgo girl 21 กันยายน 2550 1:58:45 น.

มิตรภาพระหว่างเพื่อนไม่มีวันจบสิ้นเนาะครับ แม้ไม่ได้ติดต่อกัน รู้ว่าเป็นเพราะภาระที่ต่างคนต่างมีอยู่ แค่นานๆทีโทรหรือสื่อสารมาทักทาย ยังไงก็ต่อกันติดเสมอ...   โดย: ชรันจ์ 22 กันยายน 2550 10:55:29 น.

Free Graphics - MySpace/Xanga/Friendster   โดย: vintage 22 กันยายน 2550 13:40:52 น.

หวัดดีคับ พี่เรียนอยู่ที่จีนหรอคับ ที่นั่นคงน่าอยู่มากเลย อยากไปบ้างจัง แต่คงไม่มีโอกาส(มั้ง อิอิ) ชีวิตในต่างแดนของพี่เท่าที่อ่านดูก็ราบรื่นดีนะคับ ส่วนผมก็เหมือนกัน แต่มันติดขัดอยู่อย่างเดียว คือ ภาษา เฮ้อ...ภาษาฝรั่งเศสนี่ยากชามัด วันๆทำเอาหัวผมแทบระเบิดเยย....แต่ยิ่งกว่านั้นยังไม่พอ ตอนนี้ที่นี่อากาศหนาวแล้ว เวลาตื่นนอน..ไม่อยากจะลุขจากที่นอนเลย เพราะอากาศมันพาไห้นอนต่อ แต่ด้วยหน้าที่ก็ต้องสลัดความขี้เกียจออกถึงจะได้ลุกออกจากเตียง..... วันหลังผมเเวะมาเยี่ยมไหม่นะคับ   โดย: เสี้ยวขาวฯ 25 ตุลาคม 2550 22:27:28 น.

แถมท้าย อากาศที่นี่เย็นกว่าที่พี่อยู่มากเลยนะ วันนี้ 1 องศาคับ และมีแนวโน้มจะลดลงเรื่อยๆเตรียมตัวรับความหนาวแล้วครับท่านผู้ชม หุหุ   โดย: เสี้ยวขาวฯ 25 ตุลาคม 2550 22:31:05 น.