i t ' s m e ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกัน อยู่ๆก็พารานอยด์กิน น้อยอกน้อยใจคนโน้น คนนี้อยู่เรื่อย ทั้งๆที่หาเหตุผลเจอ และบอกตัวเองให้ยอมรับได้ แต่บางที...ก็อดน้อยใจไม่ได้ ในสิ่งหรือในหัวข้อที่เราไม่สามารถ "คุย" และ "รับรู้" ได้ ทำให้บางครั้ง เรารู้สึกเหมือนตัวเองโดน "กัน" ออกมาจากวง อุตส่าห์พยายามบอกตัวเองอยู่บ่อยๆว่าอย่างี่เง่า อย่าไร้สาระ แต่ก็นะ...ถ้ามันห้ามกันได้เหมือนห้ามไปซื้อขนมที่เซเว่น จะไม่ว่าเลย ใจคน ความรู้สึกคนนี่มันเป็นสิ่งที่ห้ามได้ยากที่สุดเลย คุณว่าจริงมั๊ย จะจัดการกับความรู้สึกของตัวเองอย่างไงดี ไม่ให้ตัวเองแสดงพฤติกรรมอย่างนี้ออกมา ไม่อยากให้คนเหล่านั้นเสียความรู้สึก เพราะว่าจริงๆแล้ว สิ่งที่เขาเหล่านั้นทำไม่ได้ "มี" อะไรเลย เพียงแต่เป็นตัวของเราเองที่ "มี" ไม่อยากให้คนเหล่านั้นต้อง "คิด" ตลอดว่าถ้า..อย่างนั้นแล้วจะ...อย่างนี้ โอ๊ย ..เป็นความรู้สึกที่ทรมานเหมือนกันนะเนี่ย อยากพูด แต่ก็รู้ว่าพูดไม่ออก ไม่อยากให้ตัวเองรู้สึกอย่างนี้เลย ลำบากใจมากถึงมากที่สุด บางครั้ง...อยากจะทำอะไรตั้งหลายอย่าง แต่อยู่ๆความรู้สึกหนึ่งก็ขัดออกมาว่า ... "อย่าเพิ่ง" ก็ไม่รู้ว่าไอ้คำว่า "อย่าเพิ่ง" ของตัวเองเนี่ย มันหมายความและต้องการจะสื่อ่วาอะไร เหมือนไม่ใช่ตัวเองเลย ปัจฉิมลิขิต : 1. like room 39 2. วันนี้สอนแค่ชั่วโมงเดียว พรุ่งนี้หยุดยาววว ยิปปี๊.... 3. รู้สึกว่าตัวเองล้าๆมากมาย อยากพักไม่ต้องคิดอะไร ไม่ต้องทำอะไรบ้างจัง แต่คิดว่าคงไม่ได้แน่ๆ 4. วันนี้ไม่หาย และไม่ลืมข้อ 4 แล้ว 5. คาบสามไป 1.2 แทนครูประจำชั้น สู้ว๊อย Free TextEditor   Create Date : 09 ธันวาคม 2553 3 comments Last Update : 9 ธันวาคม 2553 10:06:58 น. Counter : 461 Pageviews. Share Tweet

โดย: Junenaka1 9 ธันวาคม 2553 11:29:14 น.

blog สวยจังเลยค่ะ อิจฉาคนที่มี blog สวยๆแบบนี้จัง   โดย: is_ninja 9 ธันวาคม 2553 22:54:08 น.

ขอบใจจ้า... ปล.บล็อกสวยทำไม่ยากอาศัยcode คนโน้นมั่ง คนนี้มั่ง เดี๋ยวก็สวยได้ 55   โดย: วึ่นวือgirl (asilike ) 10 ธันวาคม 2553 9:55:02 น.