การไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ

ณ อารมณ์นี้ ขอแสดงเครื่องหมาย Like  38,000 อัน

เริ่มต้นจากไอน้อยๆ เจ็บคอน้อยๆ เมื่อเย็นๆวันพฤหัส

เพาะเชื้อในคืนนั้น และเริ่มแกร่งกล้า กินยาก็ฆ่าไม่ตายในวันศุกร์

พอวันเสาร์ก็เต็มที่ จะมีโรคไหนน่ารำคาญกว่าการเป็นหวัด ไม่มีอีกแล้ว

ไอ เจ็บคอ ปวดหัว คัดจมูก น้ำมูกไหล หายใจไม่ออก อยากจะจาม แต่จามไม่ออก ((ซะงั้น))

ถ้าคนไหน เคยประสบพบเจอกับไอ้โรคนี้

คงจะมีความรู้สึกเหมือนกับเราในขณะนี้

มันเป็นอะไรที่..ที่สุดของความน่ารำคาญแล้ว

ไม่ว่าจะทำอะไร หัวคุณจะหนัก จนแทบจะโงไม่ขึ้น

แถมเวลาไปไหน ต้องพกทิชชู่ไปสักสองโหล น้ำมูกคุณจะไหลออกมาราวกับน้ำปะปาหลั่ง

ให้ตายสิไอ้จอร์จลูกยัยปริก !!!

ขนาดว่ากินยาไม่ได้ขาด กินยาเสร็จอุตส่าห์ตัดใจนอน ไม่ทำงานทำการ

ไอ้เชื้อโรคตัวร้ายยังไม่ยอมจรลีย้ายที่อยู่ออกจากร่างกายตรูสักที

แง่ม ..อาทิตย์หน้าจะไหวมั๊ยน๊อ

วันจันทร์ ... เข้าค่ายลูกเสือน้อย (ป.1 - ป.3) แถมมีนั่งรถรางชมเมืองรอบเมืองด้วย

วันอังคาร - พุธ เข้าค่ายลูกเสือใหญ่ (ป.4 - ป.6) ที่เขาค้อ เยี่ยม !!!

ไม่มีทุกข์ใดจะทรมาณได้เท่านี้อีกแล้ว

Create Date : 26 ธันวาคม 2553
Last Update : 26 ธันวาคม 2553 8:57:54 น.		2 comments
Counter : 622 Pageviews.
Share Tweet