มีประมาณหนึ่งในสี่ที่มีเสมหะมาก

มีเสียงครืดคราดในอก

บางคนเริ่มเป็นตั้งแต่อายุครึ่งเดือน

ถ้าเป็นเด็กที่อายุอยู่ในช่วง 1 เดือน

หมอจะไม่สั่งให้พามารักษาเพราะตัวยังเล็กเกินไป

แต่ถ้าเด็กอายุ 3-4 เดือนขึ้นไปแล้ว

เมื่อเห็นเด็กมีเสียงครืดคราดในอก

หมอบางคนอาจจะบอกว่าเป็นโรคหืดในเด็กเล็ก

ให้พามาฉีดยารักษาเป็นประจำ

แต่จากประสบการณ์ 30 กว่าปีของหมอเอง

ไม่เคยเห็นมีเด็กคนไหนหายเพราะการฉีดยา

แต่พบเด็กมากรายซึ่งกลายเป็น

เด็กที่หวาดผวาร้องกวนตอนกลางคืน

เมื่อแม่เริ่มพาไปฉีดยา

ตอนที่เด็กอายุหนึ่งเดือน

จะมีอาการเพียงเสียงครืดคราดในหน้าอก

เมื่ออายุ 3 เดือน ปริมาณนมที่เด็กกินมีมากขึ้น

บางครั้งเวลาไอตอนกลางคืน

เด็กจะอาเจียนนมออกมาด้วย

พอเด็กอาเจียนนม คุณแม่มักตกใจ

ยิ่งได้ยินหมดบอกว่าเป็นโรคหืดในเด็กบ้าง

เป็นโรคหลอดลมอักเสบ คล้ายหืดบ้าง

คุณแม่ยิ่งกลัว ไม่ว่าลูกจะร้องกลัวเข็มฉีดยาแค่ไหน

คุณแม่มักทำใจแข็งพาลูกไปฉีดยาเป็นประจำ

การมีเสมหะมากไม่ใช่โรค

แต่เป็นลักษณะเฉพาะตัวของเด็ก

เหมือนกับคนที่มีเหงื่อมาก

เราไม่ต้องฉีดยารักษา เพราะการมีเหงื่อมาก

ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการดำรงชีวิต

การมีเสมหะมากก็เช่นเดียวกัน

ถึงแม้เด็กจะมีเสียงครืดคราดในอก

และไอตอนกลางคืนหรือตอนเช้า

ถ้าเด็กร่าเริงแจ่มใส กินนมดี

และน้ำหนักเพิ่มปกติ

ก็แสดงว่าเสมหะไม่ได้เป็นอุปสรรค

ต่อการเจริญเติบโตของเด็ก

บางครั้งเด็กอาจอาเจียนนมเวลาไอ

คุณแม่ก็ให้นมอีกเมื่อเด็กร้องหิว

จะไม่มีปัญหาอะไร

หรือเพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้อาเจียน

อาจลดปริมาณนมมื้อกลางคืนลงเล็กน้อยก็ได้

เด็กที่มีเสมหะมาก

เมื่อโตขึ้นไม่จำเป็นต้องเป็นหืดทุกคนไป

ส่วนใหญ่เมื่อโตขึ้นเสมหะจะน้อยลงจนไม่รู้สึก

แต่มีส่วนน้อยที่โตขึ้นและมีหืดเป็นโรคประจำตัว

เพราะคุณแม่เลี้ยงลูกเหมือนคนป่วย

ไม่ได้พยายามฝึกให้ร่างกายแข็งแรง

ดังนั้น ข้อสำคัญที่สุดคือ

คุณแม่จะต้องไม่เลี้ยงลูกเหมือนคนป่วย

ถ้าเด็กแข็งแรงดี ตัวไม่ร้อน ยิ้มเก่ง กินเก่ง

ถึงแม้จะมีเสมหะมากและไอ

ก็เลี้ยงเหมือนเด็กที่แข็งแรงปกติ

ไม่ต้องสวมเสื้อให้หนาเป็นพิเศษ

และพาออกตากอากาศนอกบ้านมาก ๆ

โชคดีที่เด็กมีเสมหะมากมักมีลำไส้ที่แข็งแรง

ท้องไม่ค่อยเสีย จึงเป็นเด็กที่เลี้ยงง่ายในข้อนี้ ที่มาของสาระดีๆ ขอขอบคุณ

Create Date : 04 เมษายน 2553
Last Update : 4 เมษายน 2553 21:41:43 น.		2 comments
Counter : 1054 Pageviews.
Share Tweet