พ่อเล่าเรื่องเมืองบางกอก
พ่อของพ่อ ... เป็นนายโรงยี่เก
และมีคำล้อว่า "รถไฟ เรือเมล์ ยี่เก ตำรวจ"
คือกลุ่มคนที่มีสาวติดกันกราวเกรียว และแน่นอนเมียหลายคน
ปู่ของฉันก็หนึ่งในกลุ่มชายผู้มีเสน่ห์นั้น
พ่อว่าที่จำชื่อได้ ปู่มีเมีย 23 คน เอ๊ง
อืมมม...
เพราะพ่อของพ่อมีเมียหลายคน ย้ายบ้านตามบ้านเมีย
พ่อเป็นลูกที่ปู่หอบหิ้วไปกับตัวเองด้วย ไปไหนไปกัน สองพ่อลูก
เพราะเหตุนี้ในวัยเด็กพ่อก็เลยระเหเร่ร่อนไปสองฝั่งของกรุงเทพฯ
ประเดี๋ยวฝั่งพระนคร ประเดี๋ยวก็ข้ามไปอยู่ฝั่งธนบุรี แถมมีไปเล่นลิเกไกล ๆ อีกด้วย
ช่วงตอนต้นก่อนพ่ออายุสิบขวบคาบเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ ๒
มีช่วงที่ต้องอพยพหนี "หวอ" ข้ามไปอยู่บ้านเครือญาติในสวนฝั่งธน
บวกกับแม่ของพ่อแท้ ๆ เสียชีวิตตั้งแต่พ่ออายุได้สี่ขวบ
เรื่องวัยเด็กของพ่อกับญาติข้างแม่จึงเลือน ๆ
วันเกิดปีนี้ พี่สาวของพ่อที่เลี้ยงดูเกื้อกูลยามวัยรุ่นขอพบหน้า
เมื่อ สว. อายุแปดสิบกว่าออกปาก ฉันก็ต้องดั้นด้นพาพ่อไปพบ
เรื่องเล่าเบา ๆ ยามเยาว์ของพ่อจึงถูกปะติดปะต่อกันเหมือนจิ๊กซอ
และป้าก็พาพ่อไปเยือนบ้านยามวัยเยาว์ในตรอกบวรรังษี
ชี้ชวนให้ชมภาพประกอบกับเรื่องเล่าที่เคยได้ยิน
ยังค้างใจกับบ้านเก่าในตรอกพระศุลีที่ทางเข้าปิดเสียแล้ว
ไว้คราวหน้า เราไปกันใหม่นะพ่อ ..
วันที่: 14 ธันวาคม 2562 เวลา:1:59:12 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
