1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31
อีกสักบล็อกก่อนกลับไทย ^ ^
บล็อกนี้เรื่อยๆเปื่อยๆ เหมือนเดิม ฮี่ ฮี่ เป็นแม่บ้านวันๆขลุกอยู่แต่กับลูกกับครัว หน้ามันแผล็บบทั้งวัน แถมอยู่ต่างแดนที่ไม่ค่อยจะคุ้นเคย ลูกก็ยังเล็กๆกันอยู่จะออกไปผจญภัยกันบ่อยๆก็กระไรอยู่เนอะ เลยไม่ค่อยมีเรื่องมีราวอะไรน่าสนุก ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ 3 เดือนกว่า เจ้าแสบเป็นไข้หวัด 3-4 ครั้งแล้ว ครั้งล่าสุดหูอักเสบไข้สูงจริงๆค่ะ 41.2 องศา เอาปรอทมาวัด เห็นไข้ลูกสูงแม่ก็ใจเสีย เฝ้าลูกไม่ได้หลับไม่ได้นอนเกือบทั้งคืน ช่วงไหนลูกไข้ลดลง แม่ก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อย น่าสงสารจริงๆเด็กๆหูอักเสบไข้สูงลดยาก หูคงปวดน่าดู เจ้าแสบช่วงที่หูอักเสบเวลาเรียก เค้าจะหันหาแม่ทั้งตัว บางครั้งแม่เรียก เค้าใช้แค่ลูกกะตาสองข้างเหล่หาแม่ ส่วนหัวนิ่งประคองไว้สุดฤทธิ์ เห็นแล้ว แว๊กกกก แม่ตกใจนะลูก ส่วนยัยตัวน้อยก็ตามพี่ชายด้วยทุกครั้ง หูอักเสบพึ่งจะดีขึ้นไข้หายได้ไม่ถึงอาทิตย์ หวัดมาอีกแล้วคราวนี้ไอแค็กๆ เช้าวันอาทิตย์อ๊วกแตกแตนเอาอะไรเข้าไปอ๊วกออกมาหมด **เจ้าแสบชักตะหงิดๆสงสัยเริ่มจะปวดหู กับ ท่าโพสที่เค้าคิดว่าเท่ห์ที่สุด** ตั้งแต่มาเคยพาลูกออกไปเดินข้างนอกเอง 3 ครั้งได้ ข้ามถนนก็อาศัยเกาะๆกลุ่มตามเค้าไปนั่นแหละค่ะ แต่ก็ระแวงสุดๆ รถคอยจะสวนมาให้ตกใจเรื่อยว่าเรากำลังข้ามถนนไฟแดงอยู่ป่าววุ้ย **ตึกแฝดตึกแรกเป็นออฟฟิศต่างๆ ส่วนตึกหลังคือฐานทัพของเรา ^ ^! ** อะไรๆเริ่มเข้าที่เข้าทาง จิตใจเริ่มสงบ555 ยังดีกว่าอีกคนที่ได้ไปอยู่อินเดียล่ะวุ้ยยย ส่วนเจ้าแสบก็ไปโรงเรียนมาได้เดือนกว่านิดๆ เริ่มเป็นเด็กดีน่ารัก ฟังแม่กับพ่อพูดมากขึ้น ทุกวันคุณครูจะเขียนรายงานความประพฤติกลับมาให้ทราบอิ อิ วันนี้อ่านแล้วเป็นวันที่แม่ดีใจจริงเลยตั้งแต่เจ้าแสบไปโรงเรียน คุณครูเธอเขียนเล่ามาว่า ช่วงหลายวันนี้เจ้าแสบเริ่มเล่นกับเพื่อนๆใน Class ดูเจ้าแสบมีความสุขมาก ต่างจากช่วงแรกๆที่เจ้าแสบ เอาแต่ติดคุณครูแทบแกะไม่ออก(คุณครูมาจากออสเตรเลียพูดภาษาญี่ปุ่นคล่องปรือ เจ้าแสบเห็นคุณครูพูดภาษาเดียวกะเธอ เธอเลยเกาะคุณครูแจอ่ะจิ) แหม๋มมๆๆๆแม่ได้อ่านอย่างนี้แล้วน้ำตาแทบไหลดีใจนะ พ่อเจ้าแสบก็ปลื้มมิใช่น้อย มิน่าช่วงนี้เช้าๆไม่ต้องได้ลากกกเจ้าแสบลงจากเตียง กลับจาก รร แม่ทำกับข้าวอยู่ก็ได้ยินเจ้าแสบพูดภาษาอังกฤษอยู่คนเดียว NO! NO! NO! และ NO!!!! บางทีแม่กำลังทำโน้นทำนี่ อยู่ดีๆเจ้าแสบก็ NO!! NO!!! ชะงักจิเรา รัยวุ้ยย! คิดว่าโดนเจ้าแสบดุ มีวันนึงเดาะภาษาจีนกับแม่ด้วย แม่ถามเธอจะดื่มน้ำมั้ย เธอตอบแม่ว่า Bu-yao (ไม่เอา) โอวววเจ้ากะทะของยายยย55555 ถึงจะยังได้แค่ NO พ่อกับแม่ก็ยังปลื้มเธอนะเจ้าแสบบบบ แม่รักทาคาระนะ **ชุด นร ฤดูร้อนของผมแจ่มมั้ยครับ ฤดูหนาวแจ่มกว่านี้อีกนะครับ** จะว่าไปเวลาก็ผ่านไปเร็วซะจริงค่ะ เหมือนเจ้าแสบพึ่งเล็กๆอยู่ แป๊บๆเจ้ากะทะของยายก็ไป รร เรียนซะแล้ว ชื่่อหลานยายก็เปลี่ยนให้ซะใหม่หมด ทาคาระยายก็เรียกซะกะทะ ส่วนมาอิ ยายก็เรียกน้องใหม่5555 วิ่งไปรื้อหารูปเจ้าแสบตอนเล็กๆมาดู รูปมีเยอะค่ะแต่หาไม่ค่อยจะเจอนี่จิ กลับไทยคราวนี้เป็นครั้งแรกที่ตากับยายจะได้เจอตัวจริงๆของสาวน้อยมหัศจรรย์มาอิ ตอนหลานกลับ ยายคงหง๋อยยตามหลานอีกแหละ กับลูกตัวเองไม่เคยจะทำหง๋อยอย่างนี้ มีแต่ไล่ให้ไปเร็วๆ5555 **เจ้ากะทะของยายในวัยแบเบาะ** แม่เจ้าแสบก็กำลังอาจจะได้คุณครูสอนภาษาจีน ไม่รู้ว่าคุณครูจะยอมมาสอนให้มั้ยน้อ จะไปเรียนที่โรงเรียนพ่อเจ้าแสบก็บอกไม่สะดวก ให้ไปเองก็กลัวเมียจะหลง หลงไปอยู่ตามห้าง5555 แค่พอพูดกะใครรู้เรื่องนิดๆหน่อยๆก็พอค่ะ จริงๆพ่อเจ้าแสบบอกว่า ไม่รู้จะได้อยู่ที่นี่ถึงเมื่อไหร่เร็วสุดอาจจะ 6 เดือนไม่ก็ 1 ปี ช้าสุดไม่เกิน 2 ปีคงได้ย้ายอีก ไม่เคยคิดเลยเนาะว่าจะได้มาเร่ร่อนกับเค้าอย่างนี้ **สาวน้อยมหัศจรรย์กับ ท่านอน กำลังเคลิ้มมม งัวเงียหันมาเห็นแม่ถือกล้องกำลังถ่ายรูปเธอ เธอเอาขาลงแล้วยิ้มม แฉ่งงงงให้แม่ แม่รักหนูจริงๆเล้ยยย ** วันนี้มีเรื่องน่าปลื้ม ปิติสุดสุด ใต้ถุนบ้านอิชั้นมี 7-11 แล้วค่ะคุณๆขา เมื่อเช้าสามีไปทำงานโทรมาบอกให้ลงมาตัดริบบิ้นที่ 7 ด่วน5555 รีบวิ่งปรู้ดดดลงไปกับมาอิถือตระกร้าสำรวจ มิโซะ มิริน สาเก โชยุ โอเด้ง โอนิงิริ คาเร ฯลฯ ดีใจวุ้ยยย หยิบโน้นหยิบนี่สามีโทรมาถามอีกว่าลงมารึยัง 5555 ไม่ต้องห่วงเรื่องซื้อเร็วกว่าเจ็ท555 แถวรอบๆบริเวณนี้นอกจากร้าน SUPWAY ข้างล่างแล้ว ไม่มีอะไรเลยค่ะ มีซุปเปอร์เล็กๆแต่ก็ต้องเดินออกไปไกลนิดๆไม่สะดวกเท่าไหร่ พอ 7-11 เปิดดีใจอ่ะตัวเอ้งงง ชีวิตของแม่บ้าน ณ ต่างแดน มีหลายๆคนถามอยู่บ่อยๆว่าเหงามั้ย ไม่เคยเหงาเลยค่ะ แทบจะไม่มีเวลาได้เหงา ช่วงที่พอมีเวลาก็นั่งหน้าคอมอ่านนั่นอ่านนี่เดี๋ยวลูกก็ตื่นหิวแล้ว ยิ่งเจ้าแสบไม่ได้ไป รร ยิ่งจะเอานู้นเอานี่ หาของไม่เจอก็แม่แจ๋วนี่แหละ เสาร์ อาทิตย์พ่อเจ้าสองตัวนี้หยุดยิ่งวิ่งวุ่นทั้งวัน พอๆกับ 7-11 เปิดให้บริการลูกๆและสามีตลอด 24 ชม วันๆผ่านไปเร็วมากๆ คิดแล้วถ้าไม่มีเจ้าลิงสองตัวนี่ซิคงหง๋อยน่าดูเนอะ ไม่รู้ว่าจะเปรียบลูกได้กับอะไร แต่ทั้งสองคนคือลมหายใจ คือหัวใจ คือที่สุดเป็นที่สุดของพ่อกับแม่ ทุกเช้าเจ้าแสบไปโรงเรียน บางครั้งเจ้าแสบทำหน้าละห้อย แม่เห็นก็อดห่วงความรู้สึกของลูกไม่ไหว กลัวลูกจะรู้สึกว่าพ่อกับแม่ทอดทิ้ง ต้องวิ่งออกจากห้องมากอดเจ้าแสบ พร้อมๆกับบอกเจ้าแสบ ปะป๊ากับมะม๊ารักทาคาระตลอดเวลานะ เจ้าแสบถึงได้ทำหน้าตาสดชื่นดูมั่นใจ ยกมือขึ้นมาบ้าย บายแม่ ก่อนลงลิฟท์ไป เฮ้อ ลูกน้อยกลอยใจของแม่..
Create Date : 25 พฤษภาคม 2554
Last Update : 27 พฤษภาคม 2554 23:23:32 น.
56 comments
Counter : 2152 Pageviews.
โดย: เจน IP: 58.8.44.171 วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:10:11 น.
โดย: มาร์ช Moccachan IP: 60.28.178.247 วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:47:34 น.
โดย: Chic_Angel วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:48:19 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:07:09 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:10:45 น.
โดย: taiyokun วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:0:33:17 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:53:22 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 27 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:46:07 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 27 พฤษภาคม 2554 เวลา:10:18:28 น.
โดย: Thairabian วันที่: 27 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:50:37 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 27 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:28:38 น.
โดย: Thairabian วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:19:11 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 31 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:58:53 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 3 มิถุนายน 2554 เวลา:9:02:20 น.
โดย: Li Shana วันที่: 6 มิถุนายน 2554 เวลา:12:22:34 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 7 มิถุนายน 2554 เวลา:9:22:07 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 8 มิถุนายน 2554 เวลา:14:11:06 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 8 มิถุนายน 2554 เวลา:16:08:39 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 8 มิถุนายน 2554 เวลา:22:50:18 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 9 มิถุนายน 2554 เวลา:13:12:08 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 9 มิถุนายน 2554 เวลา:16:27:47 น.
โดย: Thairabian วันที่: 9 มิถุนายน 2554 เวลา:19:35:09 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 10 มิถุนายน 2554 เวลา:16:38:49 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 10 มิถุนายน 2554 เวลา:21:23:22 น.
โดย: Li Shana วันที่: 11 มิถุนายน 2554 เวลา:14:11:36 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 14 มิถุนายน 2554 เวลา:0:10:57 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 14 มิถุนายน 2554 เวลา:8:28:49 น.
โดย: Li Shana วันที่: 14 มิถุนายน 2554 เวลา:15:30:45 น.
โดย: moccachan วันที่: 14 มิถุนายน 2554 เวลา:16:29:35 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 14 มิถุนายน 2554 เวลา:19:47:13 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:8:38:50 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:13:39:46 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:14:12:24 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:17:32:33 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 15 มิถุนายน 2554 เวลา:20:28:15 น.
โดย: moccachan วันที่: 16 มิถุนายน 2554 เวลา:17:41:41 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 16 มิถุนายน 2554 เวลา:21:18:21 น.
โดย: thattron วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:7:35:16 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:8:12:49 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:10:04:37 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:8:12:24 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:14:12:42 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:12:30:55 น.
โดย: moccachan วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:13:16:58 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:18:47:20 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:22:00:58 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:9:57:56 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:11:17:14 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:00:55 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:07:32 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 4 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:52:20 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 4 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:30:15 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:31:49 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:29:02 น.
โดย: ภายใต้ วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:06:08 น.
โดย: sakura_pot วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:33:14 น.
Location :
Tokyo Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
เมื่อต้องตามสามีมาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่คุ้นเคย ก็ต้องอาศัยระยะเวลาเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับตัวเอง มีบ้างบางครั้งที่รู้สึกสับสนว่าตัวเองมาทำอะไรที่นี่ เมื่อย้อนกลับมาถามตัวเอง คำตอบที่ได้ก็คือ ก็เพื่อตัวเองจะได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก นั่นคือ ครอบครัวใหม่ที่เรา"เลือกด้วยตัวของเราเอง"นะ ชีวิตของคนเราก็เป็นแบบนี้ ในเมื่อเราต้องโตขึ้น.. สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าลอกเลียน หรือนำรูปและข้อความในบล็อคแห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิงโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
ขอให้หายเร็วๆนะลูกจะได้กลับมาเที่ยวบ้านคุณยายอากาศร้อนจริงๆค่ะ
สาวน้อยมาหัศจรรย์ คุณแม่โอ๋จังเข้าใจเรียกลูกนะคะ น่ารักเชียวหนูน้อยมหัศจรรย์ คุณตากับคุณยายคงตื่นเต้นไม่แพ้คุรโอ๋และครอบครัวแน่ๆหล่ะเจนว่านะ สงสัยเตรียมหาของกินไว้รอเพียบแล้วป่านนี้อะไรที่โอ๋ชอบนะ ซื้อเลย ซื้อเลย อันนี้เจ้าแสบอาจจะกินได้ แล้วมาอิหล่ะ อะไรอย่างนี้เพราะบ้านเราจะดีใจและอยากต้อนรับคนในครอบครัวอย่าอบอุ่นแบบงนี้เสมอ ขนาดเจนกลับโคราชนะคุณโอ๋ แม่จะหาอาหารอิสานไว้รอ ใส่ตู้ไว้อย่างนั้นค่ะ ไข่มดแดงเอย เห็ดกดระด้างเอย (รู้จักมั้ยน๊อคุณโอ๋ เห็ด ชนิดนึงที่คนอิสานชอบเก็บมาทำลาบกินค่ะ อร่อย เหนียวๆ หนึบๆ หน่อยค่ะ ) ผักหวาน นี่ประจำทุกเทศกาล ลูกไม่อยากหรอกค่ะ แม่เจนแหล่ะอยากกินชอบอ้นพ่อให้พาไปซื้อแล้วมาแกงรอลูกกลับบ้านตัวเองกินไปแล้วครึ่งหม้อเลย
7-11 เปิดบริการสามีและลูกตลอดเวลา 555 เข้าใจเรียกอีกแล้วค่ะ แหม แหม แคชเชียร์สาวสวยขนาดนี้ลูกค้าก็ติดตรึมแหล่ะค่ะและมีแค่คนเดียวในโลกด้วยที่เอาใจลูกค้า 3 คนพ่อลูกได้ถูกใจที่ซู้ดดดเลย
เจ้าแสบพูโจีนได้ด้วย เก่งนะเนี่ย คิดคร่าวๆแลเวก็ราวๆ 4 ภาษา ไทย จีน อังกฤษ และญี่ปุ่น (อิจฉา อิจฉา ครอบครัวมหัศจรรย์ค่ะ )
อีกไม่กี่วันแล้วขอให้เจ้าแสบหายเร็วๆนะคะ