จิ้นคุณพี กับน้องก้อง เวอร์ชั่น ในห้องนอนหลังฉากสโลว์ซบริมหาดค่ะ

ขออู้งานมาจิ้นกันอีกซักรอบ มันไม่ไหวเจงๆๆ

ฉากในห้องนอนหลังจากการสารภาพรัก และท่าซบพิฆาตของก้อง เมื่อทั้งสองลุกขึ้นมาจากชายหาดเดินกลับเข้าบ้าน ก้อรู้ว่าคืนนี้ต้องนอนในห้องเดียวกัน กับเจ๋งกับอีคุณนุติ รวมกัน 4 คน

แต่ในห้องนอนมีสองเตียงเดี่ยวค่ะ (กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด (เสียงในใจคนแต่ง)) เจ๋งเหนเตียงก้อรู้แล้วว่าต้องออกมาเป็นยังไง เลยชิงพูดก่อน “เอ่อ เดี๋ยวผมนอนกะคุณนุติเตียงนี้ละกัน พี่ก้องกับคุณพีก้อนอนเตียงนั้นละกันนะ” (เยี่ยมมากน้อง) พลางชี้ไปที่เตียงริมระเบียง

เมื่อถึงเวลานอนกันแล้ว เจ๋งกับนุติห้อหลับกันไปก่อน มีแต่คนสองคนเท่านั้นที่ยังหลับไม่ลง เพราะความตื่นเต้นที่จะได้นอนเตียงเดียวกัน เมื่อยังนอนไม่หลับ ก้องก้อออกไปรับลมทะเลริมระเบียงยามค่ำคืน โดยยืนหลบมุมที่คนในห้องมองไม่เห็น

พีออกมาจากห้องน้ำเหนก้องไม่อยู่ในห้อง ก็เดินตามหา เห็นแผ่นหลังคนรักยืนอยู่ริมระเบียง อดใจไม่ได้ เดินเข้าไปเอาแขน 2 ข้างจับระเบียงข้างตัวก้องด้านซ้านด้านขวา ล๊อคตัวก้องไว้ (เฮ้ยย เข้าด้านหลังตลอดเลยอ่ะ แอร้ยยย อย่าคิดลึกนะคะเพื่อนๆ)

พูดกระซิบข้างหูก้อง “ก้อง คิดอะไรอยู่”

ก้อง ตกใจเล็กน้อย หันหน้ามาเจอพี แนบอยู่ข้างหลังแล้ว (แต่ไม่หวั่นค่ะ) ก้องค่อยเอนตัวพิงหลังของตนไปกับร่างของพี ถอนหายใจ “ผมก้อแค่...คิดเรื่องของเราน่ะ ผมกังวลยังไงไม่รุ พี”

พี เอื้อมจากมือที่จับระเบียงมาเป็นกอดรอบเอวก้อง “ไม่เอาน่า ก้อง “เลิกคิดมากได้แล้ว” หันหน้ามาหาก้อง เพื่อจะสบตาสื่อความหมาย “ผมบอกแล้วไงว่าอย่าไปกังวลกับอะไรที่มันยังไม่เกิด”

ก้อง ถอนหายใจ หันมาสบตาหวานซึ้ง “อืม ผมจะพยายาม ทำให้ได้” ว่าแล้วก้อเอนหัวซบกับไล่พีที่รองรับอยู่ข้างหลัง

พี ยิ้มรับ กอดกระชับให้แน่นขึ้น “ผมว่า คุณอยู่กับปัจจุบันดีกว่า ตอนนี้คุณน่าจะคิดแค่ว่าคืนนี้เราจะนอนกันท่าไหนดี” พูดแล้วก้อยิ้มยียวน

ก้อง ได้ยินก้อเขินขึ้นมา แต่สู้นะ ยิ้มนิดๆ “อืม ผมว่าเราก้อนอนกันท่าแบบที่ยืนกันอยู่นี่แหละ อุ่นดีนะผมว่า คุณว่ามะ” ยิ้มยียวนกลับไป พร้อมจับแขนพีที่กอดอยู่ให้กระชับตัวยิ่งขึ้น

พี คิดในใจ เฮ้ย เดี๋ยวนี้มันจะรุกฆาตหลายทีไปแล้วนะ อึ้งไป เขินแทน “เอ่อ...อืม” (แต่จิงๆ ชอบนะจะบอกให้)

ก้อง ยิ้มเมื่อเห็นแฟนทำไรไม่ถูก เดี๋ยวนี้เค้ารู้จุดอ่อนของพีแล้ว สนุกจิงๆ เหนหน้าพีเขินแล้วก้อนึกเอ็นดู “ปะ ไปนอนกันเถอะ” จับมือพีพร้อมจะจูงเข้าห้อง (รุกต่อทันที)

พี โดนจี้จุดอ่อน เขินขึ้นมาอีก ปล่อยมืออย่างว่าง่าย ให้ก้องจูงมือเดินเข้าห้องไป (โอ้ยย ยอมเข้าง้ายง่ายอ่ะ)

ก้อง ยิ้มรับอาการคนรัก เดินไปที่เตียงแล้วลงนอนก่อนด้านนึง พร้อมเปิดผ้าห่มไว้ “เอ้าคุณ มาสิ” ส่งสายตาหวานเยิ้มให้ (รุกฆาตภาค 2)

พี ตกใจที่เหนก้องช่างกล้า แต่ระดับซะอย่างไม่เคนกลัวอยู่แล้ว มีแต่ชอบบบบบ “อืมๆ” ล้มตัวลงนอนตะแคงข้างๆ ก้อง โดยอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน (กรี๊ดดดด)

ก้อง นอนตะแคงหันหน้าเข้าหาพี นอนจ้องตากันอย่าสื่อความหมาย ลืมทุกสิ่งอย่างบนโลกนี้ พีเอื้อมมือมาจับก้องแล้วประสานมือกันวางระหว่างตัวของทั้งสอง โดยไม่ต้องพูดอะไรกัน สายตาส่งความรักดีกว่าคำพูด

ก้อง ปล่อยมือพี ค่อยๆ พลิกตัวหันหลังให้ ทำท่าเหมือนไม่อยากเหนหน้าแล้ว จะไปนอน

พี ทำหน้าสงสัยว่าก้องจะหันหนี อุทานออกมาเบาๆ พอให้ได้ยินกันสอง นึกว่าเขาทำไรผิด “ก้อง เป็นอะไร”

ก้อง ไม่ตอบ หันมาเอามือจดปาก “ชูวส์...” ชี้ไปทางอีกเตียงนึง เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน ว่าแล้วก้อเอื้อมมือของตนมาจับมือพีที่วางอยู่ แล้วดึงมือพีมาโอบรอบเอวตัวเอง จนตัวพีโดนลากเข้ามาใกล้ชิดแผ่นหลังก้องสุดๆ แล้วหันไปชำเลืองมองด้วยสายตาประมาณว่า ‘ก้อบอกแล้วว่าจะเอาท่านี้’ (โหห รุกฆาตน้องก้อง พาสาวกตายไปแล้ววว)

พี เหนสีหน้าก้องแล้ว มีความสุขล้นเหลือ กระชับอ้อมกอดตอบสัมผัสของก้องทันที ไออุ่นจากกายของทั้งสองแผ่ซ่านไปสู่ร่างของกันและกัน ยิ้มออกมาพร้อมกับกระซิบเบา “ฝันดีนะครับ ผมรักคุณนะ ก้อง”

ก้อง ได้ยินก้อยิ้มรับ แล้วก้อจับมือพีให้กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีก แล้วหลับตาไป

พี รับรู้อาการคนรัก ก้อค่อยๆ หลับตา หลับไปอย่างมีความสุข

-------------------------------------
เบื่อกันรึป่าวไม่รุอ่ะ รู้สึกว่าหวานซ้ำๆ รึป่าวไม่รุ

Create Date : 03 ธันวาคม 2552 Last Update : 24 ธันวาคม 2552 15:58:40 น. Counter : 760 Pageviews.		4 comments
Share Tweet