SweetieKate's Fiction blog
|
|||||
จิ้น คุณพีกับน้องก้อง ฉากหวานสุดโรแมนซ์ บ่ายวันหนึ่ง ณ บ้านของก้อง โทรศัพท์ก้องดังขึ้น ก้องเห็นชื่อ พี โทรมา ก้อรีบรับสาย เพราะวันนี้ พี บอกแล้วว่าไม่ว่าง คงจะไม่ได้คุยกัน พอพีโทรมาก้อเลยดีใจ ก้อง: ฮัลโหล พี พี: ก้อง คุณเตรียมตัวออกจากบ้านเลยนะ เดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงผมไปรับ ก้อง: ดีใจที่จะได้เจอแต่แอบมีเหวี่ยง อะไรของคุณน่ะ นี่มันจะเย็นแล้วนะ คุณจะให้ผมไปไหนเหรอ พี: เอ๊ะ คุณนี่ อย่าถามมากสิ ผมจะพาแฟนผมไปไหนก้อได้น่ะ คุณลุกไปแต่งตัวได้แล้วเดี๋ยวผมก้อจะถึงแล้วเนี่ย ถ้าช้าผมบีบแตรเรียกหน้าบ้านไม่รู้ด้วย แค่นี้นะ ก้อง: นี่คุณ แต่ไม่ทันซะแล้วฝั่งโน้นวางสายไปแล้ว เลยลุกขึ้นไปเตียมตัวแบบงงๆ แต่ก้อแอบอมยิ้มเล็กๆ พี: ขับรถมาถึงหน้าบ้าน โทรเรียกก้องออกมา ก้อง: เดินออกมาจากบ้านได้ ก้อโวยทันที นี่คุณทำอะไรของคุณน่ะ เรียกผมออกมา ไม่บอกอะไรก่อนด้วย คุณจะให้ผมไปไหนหะเนี่ย พี: เห็นแฟนตัวเองเหวี่ยง แล้วก้อยิ้มออกมา ช่างน่ารักจิงๆ ว่าแล้วก้อเข้าไปง้อซักหน่อย โธ่ ก้อง ก้อผมอยากให้คุณแปลกใจอ่ะ ผมเลยไม่ได้บอกคุณก่อน อยากจะเซอร์ไพรส์คุณ แล้วก้อแกล้งงอนคืน แต่ถ้าคุณไม่พอใจ ผมไม่ไปแล้วก้อได้ คุณจะกลับเข้าบ้านเลยมั้ยล่ะ (แกล้งงอนด้วยอ่ะ น่าร้ากกก) ก้อง: เห็นพีงอนก้อตกหลุมเค้าอีกและ ผมก้อไม่ได้ไม่พอใจอะไรซักหน่อย แค่อยากให้คุณบอกล่วงหน้าอ่ะ แล้วเราจะไปกันรึยังล่ะ พี: ครับๆ เชิญคร้าบ เดินไปเปิดประตูรถให้ก้อง และอ้อมไปนั่งฝั่งคนขับ ผมบอกคุณเลยก้อได้ วันนี้ คือวันที่เราจะไปเดทกันครั้งแรกอย่างเป็นทางการนะครับ คุณก้องบดินทร์ อันดับแรก นี่ครับ เอื้อมมือไปเบาะหลัง หยิบช่อดอกไม้บูเก้เล็กๆ ที่มีสีขาวแซมสีเขียวอย่างน่ารักลงตัวให้ก้อง ของขวัญวันครบรอบ 1 เดือนที่เราคบกันครับ ก้อง: ....เอ๊ะ วันนี้เหรอ เงียบคิดไปครู่นึง แล้วก้อคิดว่าเออใช่ นี่คือเหตุผลที่คุณจะชวนผมไป...เดทเหรอ พี: ใช่ครับ ก้อเรายังไม่เคยไปเดทกันเลยนี่ มีแค่ผมเคยไปรับคุณหลังเลิกงาน หรือไม่ก้อไปเที่ยวกับครอบครัวคุณ ผมเลยถือโอกาสนี้ซะเลย คุณจะรับดอกไม้ผมได้มั้ยครับ ก้อง: เขินกันไป รับสิ ขอบคุณมากนะ น่ารักมากเลย ว่าแล้วก้อรับดอกไม้มาไว้ในอ้อมแขน พี: งั้นเราไปกันเลยนะ วันนี้ผมมีแผนไว้แล้ว คุณต้องชอบแน่ ก้อง: พูดไรไม่ออก เป็นปลื้มที่พีเอาใจใส่ ดูแล และรักเค้ามากขนาดนี้ ขับรถออกไปเรื่อย จนไปถึงที่แห่งหนึ่ง พระอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำลง พีเปิดประตูให้ก้องลงจากรถ แล้วก้อเอื้อมมือไปปิดตาก้อง พี: กระซิบข้างหูก้อง ขอปิดตาไว้ก่อนนะ ผมมีเซอร์ไพรส์ ว่าแล้วก้อพาก้องเดินไปถึงที่ แล้วเปิดตา อ่ะ มองได้แล้ว สิ่งที่ก้องลืมตาเห็นก้อคือ โต๊ะกินข้าวน่ารัก ตั้งอยู่ท่ามกลางต้นไม้ ดอกไม้ ในสวนกว้าง มี 2 ที่นั่ง พร้อมอาหารจัดไว้อย่างสวยงาม พร้อมเทียนระยิบระยับบนโต๊ะ มีฉากหลังเป็นพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน ก้อง: โอ้โห นี่คุณทำเองเหรอเนี่ย พี: ใช่ ว่าแล้วก้อเดินไปเลื่อนเก้าอี้ให้ก้องนั่ง เชิญครับ ก้อง: เดินไปนั่งทั้งอึ้งๆ แต่ก้อยิ้ม เพราะรู้สึกแปลกใจ ปนดีใจไปพร้อมกัน ไม่คิดว่าแฟนตัวเองจะโรแมนติกได้ขนาดนี้ นี่อย่าบอกนะว่า ที่วันนี้คุณบอกผมว่ามีธุระคือทั้งหมดนี่ พี: ยักไหล่ กวนๆ ใช่ครับ แล้วทำไมล่ะไม่ดีเหรอ ส่งยิ้มยียวนกลับไป ก้อง: เขิน อมยิ้มหน้าบาน แล้วทั้งสองก้อดินเนอร์กันใต้แสงเทียน พี: ก้อง เอื้อมมือไปจับมือก้อง คุณรู้มั้ยว่าผมอยากให้เวลาหยุดลงตรงนี้ ผมมีความสุขมาก มีแต่เราสองคนไม่มีคนอื่น ถอนหายใจหนึ่งเฮือก เมื่อเห็นก้องทำท่าจะเถียง ผมรู้ว่ามันไม่ใช่ความเป็นจริง แต่แค่ตอนนี้เท่านั้น เราจะมีแค่กันและกันได้มั้ย ก้อง: อึ้งไป แต่ก้อเหนด้วย พยักหน้าน้อยๆ พีลุกขึ้นจูงมือก้องไปยืนที่ใต้ต้นไม้ต้นนึง มองออกไปเห็นวิวเมืองเกือบทั้งเมืองติดไฟสวยอยู่เบื้องหน้า ก้อง: ตกตะลึงที่เห็น เดินนำพีไป โหหห สวยจัง พี: กะไว้แล้วว่าต้องชอบ ถือโอกาสตอนก้องเผลอ เดินเข้าไปกอดก้องจากทางด้านหลัง แล้วเอาหน้าซบไหล่ก้อง ก้อง: ตกใจเล็กน้อย แต่ก้อรับอ้อมกอดของพีไว้ ค่อยๆ เอามือไปจับมือพีที่อยู่ที่เอวของตัวเอง แล้วดื่มด่ำกับบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความรักของทั้งสองโดยไม่ต้องพูดอะไร เวลาผ่านไปซักพัก ก้อง: ดึกมาแล้วเดี๋ยวผมคงต้องกลับแล้วล่ะ เดี๋ยวที่บ้านจะเป็นห่วง พี: เดี๋ยวผมไปส่งคุณแปปเดียวก้อถึง ขออยู่ต่ออีกนิดนะ ก้อง: เขินอ่ะ ไม่เอา คุณ ผมต้องกลับแล้ว ปลดมือของพีที่กอดอยู่ กลับเถอะ ทำท่าจะเดินไป พี: เดี๋ยว!!! ก้อง เอื้อมมือไปจับมือก้องไว้ ก้อง: ค่อยๆ หันมา ...... พี: ล้วงกระเป๋ากางเกง หยิบแหวนทองคำขาววงเกลี้ยงขึ้นมาชูตรงหน้า ของขวัญอีกชิ้นที่ผมอยากให้คุณ คุณจะรับได้มั้ย ว่าแล้วก้อค่อยๆ ยกมือซ้ายของก้องที่จับไว้ขึ้นมา ก้อง: เอ่อ... เขินสุดชีวิต ไม่คิดว่าจะมามุกนี้ พี: แหวนนี้จะเป็นคำมั่นสัญญาของผม ว่าผมจะอยู่ข้างคุณ...ตลอดไป พูดพร้อมสวมแหวนที่นิ้วนางของก้อง เสร็จก้อยกมือข้างนั้นขึ้นมาประทับริมฝีปากลงไปอย่างแผ่วเบา ก้อง: หน้าแดงไปถึงหู แอบยิ้ม ตอนที่พีก้อหน้าลง พอพีเงยหน้าขึ้น ก้อชักมืออก เอาแหวนมาส่องดู ด้วยหน้าที่เก็บอารมณ์ดีใจไว้ไม่มิด พี: คุณชอบมั้ย ผมลำบากแทบแย่กว่าจะรู้ไซส์นิ้วของคุณ พูดเสร็จก้ออมยิ้ม หลบตาเขิน ก้อง: อืม.... สายตายังไม่ละจากแหวน แต่ทำท่าเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ เห็นพีกำลังก้มหน้าเขิน ก้อเลยฉวยโอกาสนี่ ประทับริมฝีปากที่แก้มของพีอย่างรวดเร็ว เมื่อทำเสร็จเองก้อเขินเองหลบสายตา พี: รู้สึก ก้อตกใจเล็กน้อยเอามือจับแก้มของตน ก้อง... ยิ้มกว้าง ก้อง: ไม่ใช่อะไรนะ ผมก้อแค่เหนว่าคุณทำอะไรให้ผมตั้งเยอะแยะ ผมก้อเลยอยากขอบคุณ ก้อแค่นั้นแหละ ตอบแบบเหวี่ยงแก้เขิน พี: ยิ้มละลายหัวใจ แล้วทำท่านึกขึ้นได้ แต่คุณ ผมทำตั้งหลายอย่างนะ ทำไมได้ครั้งเดียวเองล่ะ ก้อง: เหวี่ยงเลย พอได้และคุณ มันจะมากไปและ ฮึ้ยส์... พี: หัวเราะร่วน แล้วคุณพีก้อกลับไปส่งน้องก้องที่บ้าน อย่างมีความสุข ------------------------- เอ่อ หวังว่าคงจะไม่เลี่ยนไปนะคะ คือเรานี่ชอบจิ้นแบบหวานมากมายอ่ะค่ะ คือคิดถึงหน้าคุณพีตอนทำซึ้งแล้วมัน อิ๊น อิน อ่ะค่ะ สนองนี๊ดตัวเองสุดๆ โหหหหหหหหห คุณพีโรแมนติกสุดๆอ่ะ
น้องก้องคงยิ้มแก้งแตกไปแล้วมั้งเนี่ย โดย: P@gg!E IP: 61.90.21.35 วันที่: 10 มกราคม 2553 เวลา:22:28:18 น.
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย
โรแมนติกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อยากมีแบบนี้บ้างไรบ้างง่ะ แง้วววววววว โดย: นุ้งไอซ์ปลาทอง IP: 118.172.142.148 วันที่: 21 เมษายน 2553 เวลา:19:06:33 น.
|
StayOnYourSide
![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
Group Blog
All Blog
Friends Blog Link |
||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ก็ต้องได้คืนหลายๆที (ฮา)
ว่าแต่...เค้าไปกินข้าวกันที่ไหนคะ อยากจะตามไปซุ่มดูจัง -///-