จิ้นคุณพี กับน้องก้อง เวอร์ชั่น ริมทะเล โรแมนซ์สุดๆ

ขอจิ้นฉากทะเลอีกรอบนะคะ ตอนนี้ทุกคนกำลังรอคอยอยู่เลย มันอินอ่ะค่ะ

ณ ท่าเรือที่อยู่ติดกับบ้านพักริมทะเลที่ระยอง (นึกถึงฉากพระนางตอนแรกๆ) ขณะเวลากลางดึก พระจันทร์สวย ดาวเต็มฟ้า ลมทะเลพัดเบาๆ

ก้องกับพีเดินออกมาเดินด้วยเล่นด้วยกัน ในขณะที่ทุกคนแยกย้ายกันไปนอนแล้ว แต่ทั้งสองยังคงนอนไม่หลับ หลังจากคำสารภาพของก้อง “ผมกลัวเสียคุณไป”

ก้อง: เดินนำพี ออกมาที่ปลายท่าเรือลงนั่งห้อยขาลง หันหน้าออกทะเล กินบรรยากาศ

พี: แทนที่จะนั่งลงข้างๆ คุณพีสุดหื่น เอ้ยย สุดตื้อ ก้อลงนั่งชันเข่าเอาขาคร่อมก้องซ้ายขวา ให้ตัวของก้องอยู่ตรงกลางอ้อมกอดเค้าพอดี ว่าแล้วก้อเอามือโอบก้องไว้ในอ้อมแขน แล้วเอาคางเกยไหล่ก้องไว้ (กรี๊ดดดดด โปรดจิ้นให้หวานเข้าไว้นะคะ อย่าเรทค่ะ)

ก้อง: ตกใจคิดว่าพี จะมานั่งข้างๆ พอรู้สึกตัวว่ามานั่งข้างหลังแล้วเอามือโอบตัวเองไว้ ก้อตกใจเล็กน้อย แต่พอรู้สึกตัวก้อยิ้มเขินน้อยๆ แล้วค่อยเอาหลังพิงร่างของพีที่รับร่างของเค้าอยู่ข้างหลังอย่างพอเหมาะ (เดี๋ยวน้องก้องสู้ไม่มีถอยค่ะ)

พี: “ก้อง คุณรู้มั้ยผมมีความสุขมากเลยนะตอนนี้ เราอยู่ด้วยกันสองคน มีแต่เราเท่านั้นเหมือนมีแต่เราบนโลกใบนี้”

ก้อง: ยิ้มรับ พยักหน้าน้อยๆ เอียงหน้าชายตามองคนพูด “ผมก้อเหมือนกัน”

พี: เอื้อมมือทั้งสองแนบจับมือก้องแต่ละข้าง สอดประสานนิ้วทั้ง 5 ไว้ด้วยกัน พร้อมกอดกระชับร่างคนรักเอาไว้แนบแน่นกว่าเดิม เหมือนกลัวว่าจะเสียคนตรงหน้าไป “ก้อง....ผมรักคุณ”

ก้อง: เขินได้อีก เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยพอให้สบตากับคนรักของตน “ผมก้อรักคุณ....พี”

พี: ก้มหน้าพร้อมเอียงหน้าลงไปใกล้ ชะงักรอขอความเห็นชอบจากคนตรงหน้า

ก้อง: พอพีก้มหน้ามา ก้อรู้ถึงอาการของคนรัก เห็นพีชะงักรอ ก้อค่อยๆ เอียงริมฝีปากเข้าหาเล็กน้อย พร้อมกับค่อยๆหลับตา แสดงอาการอนุญาต

พี: เห็นก้องอนุญาต ก้อไม่รอช้า ประทับริมฝีปากของตนลงไปอย่างแผ่วเบา

เสียงคลื่นซัดเบาๆ ลมทะเลพัดมา พีกระชับอ้อมกอดที่กอดก้องไว้ให้แนบแน่นยิ่งขึ้นอีก

เมื่อทั้งสองแยกจากกัน ใบหน้ายังอ้อยอิ่งไม่อยากห่างกัน ณ ตอนนี้แม้แต่ 1 คืบก้อยังไกลเกินไปสำหรับพวกเขา จึงยังคงจ้องตากันอย่างหวานซึ้ง ก้องเอื้อมมือมาจับหน้าพีไว้อย่างอ่อนโยน

ก้อง: “ผมอยากอยู่กับคุณตลอดไป” ส่งสายตาหวานเชื่อมให้พี (เดี๋ยวนี้อ้อนนะ)

พี: “ผมจะอยู่กับคุณตลอดไป ก้อง ผมจะไม่มีวันไปไหน คุณไม่มีวันต้องกลัวว่าคุณจะเสียผมไป” แนบหน้าเข้ากับมือของก้องให้แนบสนิท เอียงหน้าให้ริมฝีปากไปจดมือของก้อง “ผมอยู่ไม่ได้...ถ้าไม่มีคุณเหมือนกัน”

ก้อง: ยิ้มรับ สบตาพี อย่างลึกซึ้ง หันหน้าออกทะเลอีกครั้งเพื่อ ให้แผ่นหลังของตนแนบกับร่างของพี แล้วดึงมือพีเพื่อให้กระชับอ้อมกอด

พี: นั่งดื่มดำบรรยากาศไปซักพัก พี่ก้อพูดขึ้น “อืมมม ช่วยไม่ได้นะ คุณน่ะ คงต้องอยู่ทนลูกตื้อของผมไปอีกนานตลอดชีวิตแหละ” ยิ้มกวนๆ แล้วก้อก้มหน้าลงขโมยหอมแก้มพีฟอดใหญ่ เป็นการยืนยัน

ก้อง: ได้ยินแล้ว ตั้งตัวไม่ทันโดนขโมยหอมไปซะก่อน “อุ๊ย” ยกมือขึ้นจับหน้าตัวเอง เหวี่ยงเล็กน้อยพองาม “คุณนี่นะ” หันหน้าไปทำสายตาดุๆ เล็กน้อย แต่แล้วก้อทำท่าเหมือนคิดอะไรได้ “คุณน่ะแหละ ที่จะต้องทนลูกเหวี่ยงของผมไปอีกตลอดชีวิต ชิ” แล้วก้อสบัดหน้ากลับ

พี: หัวเราะ ขึ้นมานิดนึง “เหวี่ยงแล้วน่ารักแบบนเนี้ยะ ให้ตายแล้วเกิดใหม่อีกกี่ชีวิตผมก้อทนได้เสมอแหละ” กอดแน่นได้อีก “ขอให้เป็นคุณเท่านั้นแหละ อะไรผมก็ไม่ต้องการแล้ว”

แล้วทั้งคู่ก้อนั่งยิ้มอย่างมีความสุขริมทะเล ดื่มด่ำกับความรักของทั้งสอง

-------------------------------

Create Date : 01 ธันวาคม 2552 Last Update : 24 ธันวาคม 2552 15:59:41 น. Counter : 781 Pageviews.		2 comments
Share Tweet