๙ เมษายน ๒๕๖๒ // 2019年4月9日 // April 9, 2019



อาจจะมาเขียนช้าไปสักหน่อยนะ 
お誕生日おめでとうございます。
สุขสันต์วันเกิดนะคะ Yamapi  
ปีนี้ก็อายุ 34 ปีแล้วนะคะ 
ขอให้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานยิ่ง ๆ ขึ้นไป
ขอให้มีความสุข มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง
เดินทางไปไหนก็ขอให้ปลอดภัย 
รักยามะพีเสมอนะคะ 


ปีนี้พิเศษด้วย เพราะตรงกับวันอังคาร
ยามะพีเกิดวันอังคารที่ 9 เมษายน 1985 ปีฉลู เวลา 10.01
ฉันจำได้ ไม่ลืมหรอก 
ใครจะลืมคนที่ตัวเองรักได้  


ดีใจค่ะที่ได้มีโอกาสรู้จักและได้รักคนดี ๆ อย่างยามะพี
ยามะพีคือคนที่น่าชื่นชม น่ายกย่อง น่ายึดถือเป็นแบบอย่าง
เหมาะสมแล้วกับคำว่าไอดอล  
ภูมิใจในตัวเพื่อนคนนี้มาก ๆ นะคะ
จะเป็นกำลังใจให้เพื่อนเสมอและตลอดไป 


ฉันอาจจะไม่ได้มาเขียนถึงบ่อย ๆ หรือพูดถึงอยู่บ่อย ๆ เหมือนเมื่อก่อน
แต่ความรักความรู้สึก ในบางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องพูดเยอะ 
ไม่ว่าจะยังไงก็ขอยืนยันความรู้สึกเดิมว่า
"ดีใจที่ได้เกิดมาในยุคเดียวกันกับเธอ" 


และขอบคุณที่ทำให้รักประเทศญี่ปุ่นและภาษาญี่ปุ่น 
บอกเลยว่าถ้าไม่ใช่เพราะยามะพีเป็นคนญี่ปุ่น เกิดและเติบโตที่ญี่ปุ่น
ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันจะรักประเทศนี้หรือเปล่า
เพราะว่าเมื่อก่อน สมัยที่ยังเป็นเด็กชั้นประถมกับช่วงวัยรุ่นตอนต้น 
ส่วนใหญ่แล้วฉันจะชื่นชอบประเทศอเมริกาหรือไม่ก็ประเทศแถบยุโรปมากกว่า
ประเทศเอเชีย ฉันไม่ค่อยจะสนใจเลย
ขนาดว่าตอนสมัยที่ฉันเป็นวัยรุ่นตอนต้น
ประเทศญี่ปุ่นหรืออะไรก็ตามที่เกี่ยวกับญี่ปุ่น เทคโนโลยี แฟชั่น อะไรต่าง ๆ
คือสมัยนั้นญี่ปุ่นฮอตมากในไทย อะไร ๆ ก็ญี่ปุ่น
แต่สำหรับฉันในตอนนั้น ฉันก็ไม่รู้สึกว้าวอะไร ฉันเฉย ๆ
เพราะฉันชอบอเมริกา ชอบภาษาอังกฤษ
ฉันทำคะแนนข้อสอบภาษาอังกฤษได้ดีตลอด 
แล้วก็ชอบยุโรป เผอิญตอนเด็กก็มีโอกาสได้ข้องเกี่ยวกับคนสวีเดน
แล้วก็เกือบมีโอกาสจะได้ไปเที่ยวสวีเดนอีกด้วย
ฉันก็เลยสนใจแต่ฝรั่งมากกว่า
เหมือนเป็นค่านิยมของฉันว่าต้องฝรั่งนะถึงจะเท่ ถึงจะหรูหรา
อะไรทำนองนั้น  555555555555555555


แต่พอเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นตอนปลาย ได้มีโอกาสติดตามยามะพีอย่างจริงจัง
แล้วก็ตกหลุมรักยามะพีอย่างจริงจังด้วย  5555555555555555
ก็ลยทำให้รู้สึกว่า"อืม...เริ่มชอบญี่ปุ่นแล้วล่ะ"
หลังจากนั้นก็เลยอ่านเกี่ยวกับญี่ปุ่นมากขึ้น แล้วก็ฝึกภาษาญี่ปุ่น
ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะ Yamapi ล้วน ๆ เลย 
ไม่โกหกตัวเองหรอก ไม่โกหกใครด้วย 


หลังจากนั้น เราก็รู้สึกไปเลยว่าเรารักประเทศญี่ปุ่นนะ
เรารักรองจากที่รักประเทศไทยเลย
เขามีเหตุการณ์อะไรที่รุนแรงและยากลำบาก
เราร้องไห้เลย เรากินไม่ได้ นอนไม่หลับ เป็นห่วง เป็นกังวลไปหมด
เหมือนกับว่าเราเป็นคนญี่ปุ่นซะเอง เหมือนเราอยู่ที่นั่น
เขาลำบาก เขาทุกข์ เหมือนเราทุกข์ไปด้วย
ถามว่าตอนนี้ ฉันยังรักญี่ปุ่นเหมือนเดิมมั้ย?
ฉันตอบเลยว่าเหมือนเดิมทุกประการ
ยามะพีอยู่ที่ไหน ฉันรักที่นั่น  
อ๊ายยยยยยยย เขินอ่ะ  


แต่สุดท้ายแล้ว ในเวลานี้ ฉันก็ยังไม่ได้เก่งภาษาญี่ปุ่นอะไร
ก็แค่พอถูไถไป ฉันต้องขอโทษยามะพีด้วยนะที่ฉันเป็นคนไม่เอาไหนแบบนี้ 
แต่ฉันก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่คนอย่างฉันจะทำได้ 
เป็นกำลังใจให้ฉันต่อไปด้วยนะคะ ยามะพีเพื่อนรักของฉัน 


วันนี้ก็พร่ำเพ้อซะยืดยาว นาน ๆ เขียนถึงสักที 
แล้วอันที่จริง คืนนี้ตอนดึกก็มีฟุตบอลแชมป์เปี้ยนลีกอีกด้วย
ก็อยากจะเขียนทายผล แต่ว่าก็อยากให้เกียรติคนที่ตัวเองรักมา 13 ปี 
เพราะวันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของยามะพี ไม่อยากเอาเรื่องอื่นมาปะปน
เพราะฉะนั้น พรุ่งนี้ค่อยมาเขียน 



นี่ก็ดึกแล้ว หลังจากเขียนบล็อกนี้เสร็จ ก็จะไปเล่นกับบรรดาฝูงแมวที่เลี้ยงไว้ 
จากนั้นก็เตรียมตัวเข้านอน
อวยพรวันเกิดให้ยามะพีไปหมดแล้ว มอบสิ่งดี ๆ พรดี ๆ ให้ไปหมดแล้ว
ความจริงก็ขอพรให้เขาทุกวัน ไม่ใช่แค่เฉพาะวันเกิด
คือฉันขอพรให้เขาทุกวัน ขอให้เขามีความสุข มีสุขภาพที่แข็งแรง
โดยเฉพาะเรื่องสุขภาพนั้นสำคัญที่สุด
เพราะแก่แล้ว 55555555555555555 
แต่เชื่อว่ายามะพีก็คงจะดูแลตัวเองเป็นอย่างดีอยู่แล้ว 
งั้นก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ก่อนไปนอนก็ขอพูดอีกประโยคนึงแล้วกัน
"รักนะคะ" 大好きです 
อ๊ายยยยยยยยยย เขินอ่ะ  


อืม... รูปภาพยามะพีล่าสุดเหรอ?
เอาแบบนี้ไปก่อนได้มั้ยอ่ะ?
เพราะเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้โหลดอะไรเลย 



คนอะไรก็ไม่รู้ หล่อตั้งแต่เด็ก หล่อทุกช่วงอายุ 555555555555555555
รูปตอนเด็กอายุประมาณสิบขวบต้น ๆ ส่วนอีกรูปนึงก็สามสิบต้น ๆ 
หน้าตาไม่เปลี่ยนเลย หล่อตลอดเวลา
ส่วนฉันก็หน้าตาไม่เปลี่ยนเหมือนกัน ตอนเด็กกับตอนนี้
แต่สิ่งที่เปลี่ยนคือขี้เหร่กว่าเดิมเยอะมาก 5555555555555555555
ตอนเด็กนี่แบบ ไปไหนมาไหน คนวิ่งกรูกันเข้ามาเล่นด้วย ขออุ้ม ขอหอม
ตอนนี้อ่ะ มีแต่บอกว่าไปเล่นตรงโน้นไป ไปพักก่อน!! 555555555555555
แต่นิสัยฉันไม่เปลี่ยนนะ  


ไปดีกว่า
"รักยามะพีนะคะ มีความสุขมาก ๆ นะ
สุขภาพแข็งแรง อยู่ด้วยกันไปนาน ๆ นะเพื่อนรักของฉัน" 
 

Facebook
Twitter