๔ มกราคม ๒๕๖๒ // 2019年1月4日 // January 4, 2019

ตอนนี้เป็นเวลาประมาณตีหนึ่ง
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ฉันก็เลยเขียนเป็นวันที่ 4 ไปเลยแล้วกันนะ

ก่อนอื่น สวัสดีปีใหม่ ปี 2019 ก่อน 
เริ่มต้นปีใหม่แล้ว 
เผลอแป๊บ ๆ ปีนี้ ก็หมดไปแล้ว 3 วัน

ฉันพาแมวไปทำหมันมา
ตัวผู้ 1 ตัว ตัวเมีย 1 ตัว 
คือ"จัมโบ้กับตัวเล็ก" 

ปลอดภัยดี 
ขอบคุณคุณหมอมาก ๆ ค่ะ

ตอนนี้ก็เหลือช่วงเวลาพักฟื้นร่างกาย 

สำหรับตัวผู้ จัมโบ้
ไม่น่ามีปัญหาอะไรมาก เพราะเป็นตัวผู้ ค่อนข้างจะสบายกว่าตัวเมีย
เป็นการผ่าตัดภายนอก 
ใช้เวลาพักฟื้นสักประมาณ 3-4 วันก็น่าจะหายดี 
แต่วันนี้ จัมโบ้กลับบ้านมา ก็กินอาหารไปพอประมาณ
ฉันให้กินอาหารตอนประมาณ 5 ทุ่มนิด ๆ
กินทีละน้อย วางอาหารไว้ จัมโบ้ก็กินเอง
แต่ว่าพาไปฉี่ที่กระบะทราย ยังคงฉี่ไม่ออก
ก่อนหน้านี้ ก่อนที่จะพาไปทำหมัน ก็มีอาการฉี่ไม่ค่อยออก ฉี่ได้น้อย
เป็น ๆ หาย ๆ ฉันเดาว่าอาจจะเป็นเพราะเครียด
ที่ตัวเองอยากผสมพันธุ์ แล้วไม่ได้ผสม ก็เลยฉี่ไม่ออก

แต่วันนี้ ก็ทำหมันเรียบร้อยแล้ว
วันนี้กลับบ้านมา ก็ยังไม่ฉี่ ฉี่ไม่ออกอยู่ดี
ไปนั่งในกระบะทรายตั้งนาน ก็ฉี่ไม่ออก
พรุ่งนี้ต้องมารอลุ้นว่าจะฉี่ออกมั้ย?
คืนนี้ไม่เป็นไร เพราะเป็นคืนแรก ยังไม่หายดี

ส่วนตัวเล็กที่เป็นตัวเมีย
น่าสงสาร พาตัวเมียไปทำหมันทีไร กลับบ้านมา ฉันรู้สึกใจจะขาดทุกที
สงสารมัน คงจะเจ็บและไม่สบายตัว
เพราะตัวเมียเป็นการผ่าตัดภายใน เอามดลูกและรังไข่ออก
สงสารมาก ๆ เลย แต่ก็ต้องทำ จำเป็นต้องพาไปทำหมัน 

ตัวเล็กกลับบ้านมาก็สะลึมสะลือ
ส่งเสียงร้อง ตะกุยกรง อยากจะออกมาเดิน
ฉันก็เอาตัวเล็กออกมาเดินแป๊บเดียว อย่าเรียกว่าเดินเลย
เรียกว่าฉันอุ้มเลยดีกว่า 
อุ้มพาไปกระบะทราย เผื่อปวดฉี่ แต่ก็ไม่ฉี่
แล้วก็เอาอาหารให้กิน ก็กินไปพอประมาณ กินไปตอนประมาณเที่ยงคืน 
ฉันควบคุมอาหารให้มันอยู่ ให้กินทีละนิด 
ไม่ให้กินเยอะ กลัวจะอาเจียน เพราะยังไม่ฟื้นจากยาสลบดี
พรุ่งนี้ค่อยให้กินเยอะกว่าวันนี้ ค่อย ๆ เพิ่มไป 

ตัวเมีย ใช้เวลาพักฟื้นนานกว่าตัวผู้ 
ประมาณ 7-10 วัน
และต้องพาไปตัดไหม เมื่อครบหนึ่งอาทิตย์
แล้วก็จำเป็นต้องกินยาแก้อักเสบด้วย แผลจะได้หายไว

แต่ที่แน่ ๆ ฉันต้องขังพวกมันไว้ในกรงไปก่อนช่วงนี้ 
จะพามันออกก็เฉพาะมีฉันอยู่เท่านั้น พาออกมากินและขับถ่าย
อย่างตัวเล็ก ต้องขังแน่ ๆ ล่ะ 7 วัน
ไม่งั้นเดี๋ยวไปกระโดดขึ้นที่สูง เพราะตัวเมียเขาห้ามกระโดดขึ้นที่สูง
ส่วนจัมโบ้ ตอนนี้ก็ต้องขังไปก่อน
เพราะว่าตอนที่กลับบ้านมา ทั้งตัวเล็กและจัมโบ้นั่นแหละ
พอกลับบ้านมา แมวตัวอื่น ๆ ที่บ้าน ไม่มีใครจำได้เลย 
เหมือนกับว่ามันไม่ใช่กลิ่นที่คุ้นเคย ก็เลยขู่กันไปมา
เพราะฉะนั้น ฉันก็เลยต้องขังกรงเอาไว้ก่อน
รอให้พวกมันจำกันได้ ปรับตัวเข้าหากันได้ คุ้นเคยกลิ่นกัน แล้วค่อยปล่อย
เพราะถ้าปล่อยตอนนี้ ก็กัดกันอีก เดือดร้อน ได้แผลอีก
แล้วจะกลายเป็นมองหน้ากันไม่ติด เป็นศัตรูกันถาวร
เพราะฉะนั้น ก็ต้องค่อย ๆ ปรับให้มันคุ้นเคยและจำกันได้
พอถึงวันนั้น ถึงจะปล่อยรวมกันได้ 
ไม่นานหรอก น่าจะสัก 2-3 วัน พวกมันก็จำกันได้แล้ว

ขณะที่ฉันกำลังเขียนบันทึกนี้อยู่
จัมโบ้หลับแล้ว แต่ตัวเล็กยังดิ้นและส่งเสียงร้องอยู่เลย
ยืนหลับ พอล้ม ก็ร้อง ตัวเล็กยังไม่ยอมนอน
จากประสบการณ์การทำหมันแมว 
แมวตัวเมียมักจะงอแงในคืนแรกหลังจากพาไปทำหมัน
จะร้องเรียกทั้งคืน สลับกับการหลับสะลึมสะลือ
กว่าจะผ่านไปได้ก็... วันรุ่งขึ้น 
ดวงตาก็จะสดใสแล้ว จะไม่ส่งเสียงร้อง โวยวาย เอาแต่ใจอีกแล้ว

ขอให้ลูกของแม่หายไว ๆ นะคะ 
จัมโบ้กับตัวเล็ก 
แม่รักลูกนะ

เอ้อลืมบอกไป... จัมโบ้กับตัวเล็ก ขนาดว่าพาไปทำหมันพร้อมกันนะ
กลับบ้านมา ยังขู่ใส่กันเลย 
จำกันไม่ได้ จัมโบ้ขู่ตัวเล็ก แต่ว่าขังกรงเอาไว้ทั้งคู่นะ
แต่วางกรงไว้ใกล้กัน
คงต้องให้เวลาสักพัก พี่น้องกัน เล่นด้วยกันมา ยังไงก็ต้องจำกันได้

ดึกมากแล้ว 
ฉันไปนอนก่อน
ไม่รู้จะได้นอนหรือเปล่า
เดี๋ยวแมวก็เรียกอีก 

อากาศหนาวเย็นนะ

Facebook
Twitter