Group Blog
All Blog
|
Eat Pray Love :: EP1 การเดินทางจากบางกอกสู่เมืองปาย ฮันนีมูนครั้งแรก น้ำตาลเลือกเดินทางไปปายค่ะ ถามว่าเลือกอย่างไร ทำไมถึงต้องเป็นเมืองปาย คำตอบคือ.....ปายเป็นเมืองที่เหล่าอินดี้ทั้งหลายควรไปเยือน น้ำตาลและคุณสามีก็เงื้อง่ากันมาหลายทีแล้ว ก็เลยลองเสิร์ชหาที่พักดูลาดเลากันซะหน่อย และน้ำตาลก็เจอสถานที่ที่ถูกใจ ถามคุณสามีก็ตามใจ อะไรก็ได้ ก็เลยสรุปว่า ........ ปาย ก็แล้วกัน ช่วงที่เลือกไปก็เปิดปฏิทินเอาค่ะ มันมีวันหยุดช่วงไหนบ้าง ก็จิ้มออกมาเป็นลองวีคเอนด์วันมาฆบูชา ซึ่งปีนี้ตรงกับวันวาเลนไทน์พอดีๆ อ้อ......ตัดสินใจจองที่พัก ตั๋วเครื่องบินและวางแผนตั้งแต่ก่อนปีใหม่นะคะ ป้องกันการวืดจองไม่ได้ เพราะมันเป็นช่วงหยุดยาวน่ะค่ะ  การเดินทาง เนื่องจากแม่มีไมล์เหลือเอาไปแลกตั๋วเครื่องบินได้ของการบินไทย ก็เลยไปจัดซะ เพราะไมล์กำลังจะหมดอายุสิ้นปีค่ะ จองตั๋วไปกลับ สุวรรณภูมิ - เชียงใหม่ และ เชียงใหม่ - สุวรรณภูมิ   เที่ยวบิน 8 โมงเช้าจากสุวรรณภูมิ ถึงเชียงใหม่ตามกำหนดการคือ 9.20 น. แต่กัปตันบินเร็วค่ะ เลยไปถึงตอน 9 โมงพอดีๆ การเดินทางบนอากาศราบรื่นดีค่ะ มีแซนด์วิช, น้ำผลไม้ และชากาแฟให้ทาน มาถึงสนามบินเชียงใหม่ก็ไปรอรับกระเป๋า เข้าห้องน้ำ และโทรนัดแนะเพื้อน คุณสามีมีเพื่อนอยู่เชียงใหม่ค่ะ เลยนัดกันไปกินกาแฟสักหน่อยค่อยเดินทางต่อ กาแฟร้านที่เพื้่อนพาไปแวะชิลกันคือร้านดังในเชียงใหม่ ร้านนี้บาริสต้าเป็นมือวางอันดับต้นๆของโลกเลยค่ะ ร้าน Ristr8to ย่านถนนนิมมานเหมินทร์ค่ะ กาแฟที่นี่คอกาแฟจะชอบมากค่ะ สามารถเลือกแหล่งของเมล็ดกาแฟ ความเข้มข้น รูปแบบของการชง จะกินแบบไหน Cappuchino Espresso Latte เลือกได้เลยค่ะ เมนูชาและช็อกโกแล็ตก็มีบริการนะคะ แต่มาถึงที่นี่แล้วควรทานกาแฟค่ะ   จบการจิบกาแฟและเม้าท์มอยตอนเกือบ 10 โมงเช้าค่ะ เราก็ไปต่อที่ขนส่งอาเขตของเชียงใหม่เพื่อไปขึ้นรถตู้ จริงๆที่อาเขตนี้มีรถสาธารณะที่จะเดินทางไปปายหลายรูปแบบค่ะ มีแบบรถบัสหวานเย็น รถบัสปรับอากาศด่วนพิเศษ รถตู้อัก 2 บริษัท มีเปรมประชา กับ AYA ค่ะ น้ำตาลปรึกษาน้องวา นังนู๋วา ก่อนมาว่าควรไปแบบไหนดี น้องวาแนะนำรถตู้ของเปรมประชาค่ะ ก็เลยไปเยี่ยมๆมองๆรสบัสปรับอากาศซะก่อน เผื่อเปลี่ยนใจ แต่ดูจากสภาพรถแล้ว ไปรถตู้ตามที่น้องวาบอกดีกว่าค่ะ ....5555++ รถตู้ของเปรมประชามีออกทุกชั่วโมงค่ะ ออกทีละ 5 คัน เต็มทุกคัน นั่งกันคันละ 15 คน สัมภาระโน่นแน่ะค่ะ บนหลังคารถ น้ำตาลได้ที่นั่งแถวหลังสุด เหวี่ยงระเบิดแน่ๆ แต่ก็ต้องเอาล่ะค่ะ มันจำเป็น ซุ้มขายของตรงท่ารถมีกอเอี๊ยะแบ่งขาย 2 แผ่น 5 บาท ก็นั่งรอไปสิ ได้รถเที่ยว 12.30 น. ต้องรออีกประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง หาข้าวกลางวันทานกันก่อนเลย แค่ร้านอาหารแถวนั้นดูไม่ค่อยสะอาดเท่าไหร่ น้ำตาลเป็นมนุษย์ธาตุอ่อนค่ะ เลยขอพึ่งพา 7-11 แทน ซื้ออาหารกล่องอุ่นร้อนมานั่งทานกันตรงท่ารถนี่แหละค่ะ ไม่กล้าทานกันมากด้วย เกรงว่าจะเมารถแล้วอ้วก.....><"  ถึงเวลาก็มีคนมาเรียกไปขึ้นรถค่ะ อย่างที่บอกนั่งแถวหลังสุดเลย ก่อนรถจะออกก็ทำพิธีสะกดวิญญาณซะหน่อย แกะเอากอเอี๊ยะแปะสะดือค่ะ เค้าว่ามันจะช่วยไม่ให้เมารถ ออกรถแล้วช่วงแรกก็เป็นถนนปกติค่ะ หลับซะงั้น และพอเริ่มทางขึ้นเขา โค้งแรกมา ก็เริ่มตื่นค่ะ มันไม่ได้เหวี่ยงมากมายอะไร โค้งค่อนข้างกว้างและถนนเรียบ คนขับก็ดูจะชินทางดีมากๆ ก็ยังคงชิลล์อยู่ค่ะ  โค้งจะค่อยๆมากขึ้น ชั้นขึ้นและเหวี่ยงมากขึ้นเรื่อยๆ แต่สองข้างทางสวยเหลือเกินค่ะ นั่งดูต้นไม้ ดอกไม้ ภูเขากันเพลิดเพลิน ลิมเมารถเลยค่ะ พอจะเริ่มวิงเวียนรถก็จอดค่ะ แวะพักกลางทาง 15 นาที มีที่ให้เข้าห้องน้ำ มีร้านอาหาร ร้านขายของจุกจิก ลูกอม ยาดม ยาหม่อง ยาแก้เมารถ ก๋วยเตี๋ยว ข้าวแกง ข้าวขาหมู สตรอเบอรี่สด สตรอเบอรี่แห้ง มีครบทุกสิ่งอย่าง หลังเข้าห้องน้ำเสร็จก็ออกมานั่งพักสูดอากาศเย็นๆในหุบเขา พร้อมเดินไปซื้อลูกอมซะหน่อย เผื่อวิงเวียน อาจช่วยได้บ้าง น้ำตาลเลือกซื้อลูกอมแบบเคี้ยวหนึบๆรสออกเปรี้ยวไว้ก่อน เลยเลือกเมนทอสรสผลไม้และซูกัสรสส้ม เมื่อครบเวลา 15 นาทีก็ขึ้นรถพร้อมออกเดินทางต่อไปค่ะ  ครึ่งทางหลังนี้ โค้งถี่มากขึ้น เหวี่ยงมากขึ้น และความโหดของแต่ละโค้งก็สาหัส น่าจะมากกว่าช่วงแรก 2-3 เท่ากันเลยทีเดียว บางโค้งเป็นโค้งตัว S ที่แทบจะหมุนกัน 270 องศา พาหฤหรรษ์มากค่ะ อาหมวยเกาหลีด้านหน้าชิงอ้วก สร้างบรรยากาศนำไปก่อน น้ำตาลก็ไม่ได้สนใจค่ะ ชมนกชมไม้ชมวิวข้างทางแสนสบายใจ เผลอๆจะงีบหลับก็หลับไม่ได้ รถเหวี่ยงซะหัวกระแทกกระจกกันเลย หันมามองหน้าคุณสามี ชักจะซีดตามอาหมวยด้านหน้า เลยควักซูกัสออกมาให้เคี้ยว รสเปรี้ยวๆหวานๆ เออ....ก็ค่อยยังชั่วขึ้นเยอะค่ะ มันไม่ได้เวียนหัวจากการเหวี่ยงซักเท่าไหร่ แต่เหมือนว่า อ็อกซิเจนในรถมันน้อย ไม่ค่อยจะพอค่ะเลยมึนๆเวียนๆหัว พอๆได้ขยับเคี้ยวมันก็ดีขึ้น รสเปรี้ยวๆหวานๆช่วยให้หายคลื่นไส้ได้ด้วยค่ะ ระหว่างทางวิวก็สวยมาก นั่งชมต้นไม้ก็เพลินดี มีดอกเครือออนให้เห็นตลอดทาง มันเป็นดอกไม้สีชมพูหม่นดอกเล็กๆขึ้นเป็นเถาคลุมต้นไม้ใหญ่ ที่จำได้เพราะคุณแม่ชอบมาก เกือบเอามาตั้งชื่อลูก.....5555++ ช่วงโค้งนรกแตกนี้กินระยะเวลาประมาณ 1 ชั่วโมง บางโค้งที่เป็นโค้งต่อเนื่องเห็นแล้วขำก๊ากเลยค่ะ มันโหดสัส จริงๆ อาหมวยด้านหน้าก็ชิงอ้วกแตกอีกรอบ พอเกือบถึงปายทางก็เริ่มตรงขึ้นโค้งเบาลง จนขับถึงช่วงที่ถนนเล็กลง ก็รู้เลยว่าจะถึงแบ้วจ้าา น้ำตาลต้องโทรศัพท์ไปที่รีสอร์ตเพื่อให้ส่งรถมารับที่ท่ารถค่ะ รถที่ทางรีสอร์ตส่งมารับเป็นรถตุ๊กๆสามล้อ 2 แถวนั่งสบายๆ น้ำตาลและคุณสามีนั่งแถวหน้าสัมภาระวางแถวหลัง มีแค่เราสองคนค่ะที่นั่งรถกลับรีสอร์ต คนอื่นๆยังมาไม่ถุึง คนขับรถจึงพาเราสองคนกลับไปที่รีสอร์ตก่อนค่ะ ระยะทางจาก่ท่ารถไปถึงรีสอร์ตประมาณกิโลนิดๆ ใช้เวลาประมาณ 5 นาทีก็ถึงแล้วค่ะ ระหว่างทางก็ถามพนักงานขับรถของโรงแรมเรืองการเที่ยวในปาย เพราะน้ำตาลไม่ได้วางแผนเลยค่ะ ว่ามาถึงปายแล้วจะต้องไปไหน อะไรยังไง พนักงานขับรถก็แสนดีค่ะ คะแนน service mind ให้ 100 คะแนนเต็ม บอกหมดทุกสิ่ง ชี้จุดถนนคนเดิน ร้านเช่ารถมอเตอร์ไซค์ ร้านอาหารที่ควรชิม และบอกถึงอุณหภูมิในตอนเช้า ต่ำสุดสูงสุดต่อวัน เหมือน wikipedia เคลื่อนที่ได้ของปาย พี่พนักงานเริ่มต้นการแนะนำทุกสิ่งอย่างด้วยคำถามง่ายๆว่า "นี่คือการมาเที่ยวปายครั่้งแรกรึเปล่าครับ??" หลังคำถามนี้ก็คุยกันยาวเลยค่ะ น่ารักมากๆ ถึงแล้วค่ะ Riverie Siam Resort  โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ....^____^
|
bemynails
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 69 คน [?] ผู้หญิงธรรมดาที่ชอบช๊อปปิ้ง แต่งหน้า เพื่อความสุขเล็กน้อยๆของตัวเอง ในโลกการทำงานที่ผู้ชายเป็นใหญ่ งานออกแบบเป็นชีวิต....ก็ขอออกแบบชีวิตประจำวันด้วยสีสันบ้าง.... เพราะผู้หญิงก็ยังเป็นผู้หญิงวันยังค่ำ.... ^_^ ไม่อนุญาตให้ใช้ข้อมูลหรือชื่อ bemynails ในการนำไปอ้างอิงเพื่อขายสินค้าใดๆค่ะ bemynails 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
