ชีวิตที่เป้าหมายมักจะลอยห่างไปเรื่อยๆ ทำให้หยุดตั้งเป้าหมายปีต่อปี ..
ตั้งแล้วล้ม ตั้งแล้วทำไม่ได้ เลยไม่รู้จะตั้งไปทำไม
ฮ่าๆๆๆ ...
............
ตอนนี้ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นอันในชีวิตเหมือนชาวโลก
นอกจากงานที่สร้างขึ้นมาเพื่อเลี้ยงปากท้อง
เพราะการสร้างหนี้แต่ละครั้ง จะคิดเยอะ
คิดว่าสร้างแล้วเป็นหนี้ดีหรือหนี้เลว
หนี้ดีคือ ..สิ่งที่สร้างต้องเลี้ยงตัวมันเอง
หนี้เลวคือ ..สิ่งที่สร้างมันกัดกร่อนชีวิตเราเอง หรือต้องแลกด้วยหยาดเหงื่อ
หนี้ที่ไม่เคยสร้างเลย คือ หนี้บริโภค
..
เอาใหม่ๆ มาตั้งเป้าหมายใหม่ในปี 57
ตั้งเป้าเก็บเงินให้ได้สักแสนนึง ในธ.ค. 57
เพราะฉะนั้นเฉลี่ยเดือนละ 8,334 บาท
มาลองดูกันสักตั้ง หลังจากใช้ชีวิตเลี้ยงลูกไปเรื่อย
เดือนชนเดือน บางทีเดือนไม่ชนเดือนด้วยซ้ำ ผ่าเส่ะ
เงินโน้นมาโปะเงินนี้ เงินนี้ไปแปะค่านั้น โอ๊ย.. มึน
ประเมินความเสี่ยงในการมีชีวิต ณ วันนี้ คือ จน
จน คือ ไม่สามารถหยุดทำงานได้เลยสักวันเดียว
จน คือ ไม่มีทรัพย์สินที่ทำรายได้ด้วยตัวมันเองเลย
...
อ่านบล็อกที่เค้าเก็บเงินแล้วแอบนับถือ ^__^
แต่การจะเอาตัวเองไปเปรียบเทียบก็ทำให้ใจฝ่อลงไปอีก
เท่าที่คนหน้าตาดีอย่างกุจะทำได้ละกันนะ เอิ้กๆๆๆ
...
ว่าแล้วก็ดันซื้อล็อตรี่ไปแปดใบ ใบละ 110 ...จ่าย 880 บาท
วันนี้เพิ่งจะมีรายได้แค่พันสี่ เมิงจ่ายไปแปดร้อยแปดสิบ
หักให้ลูกน้องอีกสามร้อย แดกแกลบแทนข้าวละกัน ห่ะจิก
กว่าจะสำนึก - สมองคำนวณได้ช้ากว่าหยิบเงินจ่าย
...
ว่าแล้วก็กลับไปกินข้าวที่ห้องดีกว่า
แม่ทำกับข้าว แกงส้มปลาสวาย อู๊ยย หย่อยๆ
...
เงินเหลือ 220 บาท
เหลือน้อยกว่าลูกจ้างสะอีก กรี๊ดดดดดดดดด
ดีนะที่หน้าตาดี พออภัยให้ตัวเองได้ กรั่กๆๆๆ
เป็นสะงี้ ...ป้าแก่
เงินบางเดือนก็ชน บางเดือนก็ขาดนะ
แถมยังมีผ่อนกล้องอีกตอนนี้
เอิ๊กก.. เป็นลูกอีช่างผ่อนจริงๆ