ตื่นเจ็ดโมง ..รีบๆ ขึ้นแท็กซี่ไปหัวลำโพง รักรออยู่ ..แท็กซี่อ้วนๆ..ขี้โม้ชิบเป๋ง จำป้ายทะเบียนไม่ได้
นอนโรงแรมต่างจังหวัดห้องละเจ็ดพัน ห่ะ..เออ..เมิงรวย แต่กุรำคาญ
ฟังตั้งแต่แยกลำสาลียันหัวลำโพง เรื่องโม้ยังไม่ซาเลย ผ่าเส่ะ
........
ถึงหัวลำโพงก่อนแปดโมง -- วันหยุดแบบนี้ถนนโล่งดี
รถไฟไทย เลทไป 1.55 ชม. กำหนดถึง 8.25 น.
เห็นหน้ายายก็ 10 โมงกว่า ให้มันได้ยังงี้เส่ะ
........
ยายลากกระเป๋า + กระเป๋าของฝากหนักอึ้ง
รีบเข้าไปกอดด้วยความคิดถึง..
แล้วเราก็คุยกันตลอดทาง (แท็กซี่คงรำคาญ แต่พูดไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ)
รื้อกระเป๋าของฝาก - สะตอ , พริกแกง, กะปิ , ไข่ต้ม , น้ำพริก , ขนม
เห็นแล้วแปล๊บๆ ทุกอย่างคือความคิดถึงลูกหลานล้วนๆ
ไข่ต้ม ยายบอกว่ามันเป็นไข่ไก่บ้าน กินแล้วปลอดภัย
น้ำพริก ตำด้วยรักจากพี่สาว อยากให้กินน้ำพริกอร่อยๆ ฝีมือเค้า
เป็นแบบไม่ใส่มะนาวเก็บได้นาน --
สะตอหาซื้อในกรุงเทพฯ ยาก แบบที่เม็ดใหญ่ๆ ไม่ค่อยมี
พริกแกงใต้ จะได้ทำกับข้าวบ้าง ซื้อกินก็ไม่ถูกปากเหมือนทำเอง
มองเห็นความรักในนั้นนะ รักแม่จังเลย
..........
ป้าแก่รักหมะนะ ..รัก