คุยกับคุณนายหนูแดง .. ได้แง่คิดว่า..การปกปิดใบหน้าลูก การปิดบังซ่อนเร้น
ไม่มีประโยชน์อะไรเลย สักวันหนึ่งเขาคงจะต้องเจอกัน
ถึงวันนั้น ตัวเราสิจะดูไม่ดีในสายตาลูก เพราะกีดกัน
ในมุมป้องกันคือ ให้คุยความจริงกับลูก เพื่อกันการเสี้ยมจากพ่อ
...อ่านะ เหมือนตัวเองมุดหัวออกจากกะลา
มีมุมใหม่ๆ ให้ได้คิด เพราะคิดในมุมตัวเองก็คือเห็นแก่ตัวล้วนๆ
ชั้นเหนื่อย ชั้นเลี้ยงคนเดียว ชั้นต้องได้รับความรักคนเดียว
ชั้นไม่ได้มองมุมอื่นเลย ผ่าเส่ะ ...
และขอให้ตัวเองกล้าหาญที่จะโพสต์ภาพความสุขในสักวัน
แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ขอเวลาอีกนิดเถอะน่ะ ห่ะๆๆๆ
...
คุณยายคงผิดหวัง เพราะเมื่อคืนทะเลาะกับพี่สาวเสียงดัง
เรื่องเงินๆ ทองๆ ต่างความคิด ต่างวัย ต่างยึดตัวเองเป็นที่ตั้ง
ขอโทษนะแม่ .. เรื่องแค่นี้ก็คิดไม่ได้
...
วันจันทร์ใส่ชุดไทยไปโรงเรียน
คุณคนเล็กปล่อยมือ ขอเดินเอง สองขวบกว่า
"เดินเองได้" เค้าว่างั้น ให้เดินจนถึงโรงเรียนโดยไม่จูงมือเหมือนทุกวัน
เค้าอยากเป็นเหมือนคุณคนพี่ อะไรๆ ก็จะเลียนแบบพี่
คุณคนพี่สั่งให้ทำอะไร ก็ทำทุกอย่าง ตอนนี้เห็นคุณคนพี่เป็นฮีโร่
...อยากจะขำ แต่บางทีก็หมั่นไส้คุณสองคนมาก
รักแม่ รักลูก รักตัวเอง
ป้าแก่