รมณ์บ่จอย เอ๊ย...
แม่เจ้าประคุณไม่สบาย ข้าวก็ไม่กิน ร้องจะกินแต่นม
แผ่นแปะหัวไปโรงเรียน หน้าง้ำเป็นจวัก ง่ะ---
ทำงานก็..นั่นแหละ ตามอารมณ์ มันไม่ลื่น เพราะใจเป็นหลัก
ใจมันไม่นิ่ง แกว่งเพราะทะเลาะกับลูกค้าเจ้านึง..
โวยวายจะบุกมาพังร้าน ฮ่าๆๆๆๆ --- เอิ่ม ---ที่นี่มันกรุงเทพฯ แน่ๆ ใช่มั๊ย?
ชักจะไม่แน่ใจในประเทศสยามสะแล้ว...ยุคไหนเนี่ย??
ยุคที่ไม่พอใจก็เผา เอะอะก็--ข้าแน่ เจ๋ง เก่ง ...รู้มั๊ยว่าผมเป็นใคร?
ตัวเมิงยังไม่รู้เลยว่าเมิงเป็นใคร ...ยังต้องถามชาวบ้าน ไอ่บ้า
---
(จริงๆ ไม่ได้ซีเรียสมากหรอก แค่มันจิกๆ จิ๊ดๆ ในใจเล็กๆ เพราะคนที่ทะเลาะนี่
เป็นลูกน้องเก่านั่นเอง แล้วไปเปิดร้านเหมือนกัน เพียงแต่ขาดอุปกรณ์บางอย่าง
ต้องมาใช้บริการอยู่บ่อยๆ..)
---
ทะเลาะกันเมื่อวาน แร๊งส์ แต่ไม่กลัว ฮ่าๆๆๆ
วันนี้ยังปัดออกจากใจไม่หมด จะ "ชั่งหัวมัน" เหมือนท่านว่าก็ชั่งได้ไม่สะอาดเอี่ยม
รมณ์บ่จอย เอ๊ย...