เมษาแสนเศร้า
วันที่ 18 มีนาคม 2550 เป็นวันหนึ่งของหลายเดือนอาจจะร่วมปีที่ผมเองได้แวะเวียนเข้าไปเยี่ยมผองเพื่อนที่ห้องสนทนาของพันทิปคือห้องเหนือ เข้าไปก็เจอเพื่อน ๆ ทักทายกันพอหอมปากหอมคอ เพื่อนหลายคนตัดพ้อว่าหายไปเลยติดก็ไม่ได้ ขณะที่คุยกับเพื่อน ๆ ไปสักพักน้องคนหนึ่งอยู่ที่จันทบุรีไปแวะเข้ามาที่ห้องเหนือผมเองดีใจไม่ได้เจอกันนานคุยกันสักพักผมขอตัวเพื่อนรวมทั้งน้องหนอนนาด้วยเพราะมีคนที่ครอบครัวคงขาดความอบอุ่นขนาดหนักเข้ามารัน
เจ้าหนอนนาบอกผมว่าแปะอย่าพึ่งไปหนอนนาอยากคุยกับแปะนาน ๆ เพราะวันนี้หนอนมาลาแปะและเพื่อน ๆ ในพันทิปเพราะหนอนนาคงไม่มีโอกาสได้คุยอีกแล้ว ผมเลยบอกน้องเขาไปอย่าล้อเล่นนะ น้องเขาป่วยเกี่ยวกับโรคเลือดต้องถ่ายเลือดบ่อย ๆ บางครั้งต้องไปรักษาตัวที่สหรัฐอเมริกา เพราะการรันอย่งต่อเนื่องของคนที่ขาดความอบอุ่นผมรำคาญเลยออกจากห้องเหนือ เจ้าหนอนนาพิมพ์ข้อความสั้น ๆ ว่า ว๊าแปะไปซะแล้ว จากนั่นผมก็ไม่ได้เข้าไปห้องเหนืออีกเป็นเวลานาน
วันที่ 30 มีนาคมที่บล็อคผมมีข้อของน้องคนหนึ่งมาโพสข้อความว่า ป๋าเจ้าหนอนนาเสียแล้วเหรอ ผมพยายามเช็คข้อมูลจากเพื่อน ๆ ในพันทิปแต่คำตอบยังไม่กระจ่าง เพื่อน ๆ ที่มีเบอร์เจ้าหนอนนาที่ไปที่เบอร์เขามีผู้ชายคนหนึ่งรับบอกสั้น ๆ ว่าผมพึ่งซื้อเบอร์นี้มา
ผมพยายามติดตามข่าวจากเพื่อน ๆ แต่คำตอบยังไม่กระจ่าง วันที่ 6 เมษายนที่ผ่านมาผมได้เข้ไปห้องเหนืออีกครั้งเจอที่อยู่ที่อุตรดิสต์เลยสอบถามเรื่องเจ้าหนอนนาคำตอบที่ผมได้รับทำให้ผมอึ้งคือหนอนนาเสียแล้วศพเผาไปแล้วเมื่อวันที่ 2 เมษายนที่ผ่านมา
ความรู้สึกตอนนั่นมันบอกไม่ถูก ถามว่าผมเคยเจอตัวหรือเห็นรูปน้องเขาหรือป่าว คำตอบก็คือไม่เคยเห็นแต่ความผูกพันในฐานะเพื่อนออนไลน์พูดคุยกันทางตัวหนังสือมาร่วม 2 ปีในห้องเหนือย่อมผูกพันเป็นธรรมดา สิ่งที่รู้สึกเสียใจคือผมเองไม่มีโอกาสแม้จะไปร่วมไว้อาลัยเป็นครั้งสุดท้าย ขอให้หลับให้สบายนะเจ้าหนอนน้อยไม่เผชิญกับความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานอีกแล้ว
เมื่อวานตอนบ่าย ๆ ออนเอ็มมีสาวสวยลูกหนึ่งแวะมาทักทายก็ได้ไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบพอสมควร ก่อนสาวเจ้าจะขอตัวไปเอาใจเจ้านายน้อย นั่งเล่นเน็ตไปสักพักมีโทรศัพท์จากพี่สาวแฟนว่าลูกชายของป้าเสียชีวิตอย่างกระทันหันศพตั้งที่วัดสวดคืนนี้เป็นคืนแรก เลยต้องเตรียมไปร่วมงานศพทั้งครอบครัว เศร้าจัง
พูดถึงเรื่องความเป็นความตายปีที่ผ่านมาครอบครัวผมเองสูญเสียคนที่รักไปสองระยะเวลาที่ห่างกันเพียงหนึ่งเดือน แต่ญาติอีกคนหนักกว่าคืภายในสองเดือนเขาสูญเสียคนที่รักไปสามคน คนแรกคือสามีเขาด้วยมะเร็งร้าย ห่างไม่ถึง 20 วันสูญเสียน้องชายด้วยโรคเบาหวาน อีกเดือนต่อมาสูญเสียน้องสาวแฟนอีก สบักสะบอมเลยสำหรับด้านจิตใจน่าสงสารมากต้องเลี้ยงลูกที่กำลังศึกษาอยู่ระดับประถมศึกษา
ดังนั้นขอให้เพื่อน ๆ ดูแลตัวเองและคนที่รักให้ดีที่สุดนะก่อนที่เราจะไม่มีโอกาสดูแลเขาเพราะชีวิตเรามันสั้นนะ ฝากกลอนนี้แด่เพื่อนคนหนึ่งที่แวะมาลาเราทางเอ็มและเขาปิดบล็อคไปแล้วขอเป็นกำลังใจให้พร้อมเมื่อไหร่อย่าลืมมาทักทายกันบ้างเด้อ เป็นกำลังใจให้เพื่อน ๆ ทุกคนนะ
ส่งใจข้ามฟากฟ้า
ข้ามลำเนา
ข้ามขุนเขา
ฝากผ่าน ดวงดาวอันไกลลิบ
ซึ่งส่งแสงระยิบ..
ฝากคำกระซิบ...
บอกคุณว่า...คิดถึง
When you say nothing at all
Create Date : 27 เมษายน 2550 |
|
50 comments |
Last Update : 28 เมษายน 2550 1:47:05 น. |
Counter : 533 Pageviews. |
|
|
|