|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
หลายครั้งที่เราคิดเอง..เออเอง..สรุปเอง..และตัดสินเอง..ว่ามัน...
เมื่อวานนี้ไปหนีไปพักผ่อนกับครอบครัวที่หาดนางรำสัตหีบเห็นหลายครอบครัวพาเด็ก ๆ มา บางครอบครัวก็ปล่อยให้เด็กร้องไห้กระจองอแงในใจคิดตำหนิว่าทำไมพ่อแม่ไม่ดูแลเด็ก ๆ เลยปล่อยร้องรบกวนการพักผ่อนคนอื่น ๆ ทำให้นึกถึงบทความที่เคยเอาลงในล็อคอินเดิม วันนี้นำมาปัดฝุ่นและลงอีกทีเพื่อเตือนใจตัวเองว่าอย่าตำหนิใครเขาอาจอยู่ในสภาพเหมือนชายในบทความนี้ก็ได้ สละเวลาสักนิดอ่านบทความใครเคยอ่านแล้วก็ผ่านไปครับ มีความสุขในวันทำงานอีกสิบวันก็ได้หยุดยาวละ
ที่ห้องอาหารแห่งหนึ่งคราคร่ำไปด้วยผู้คนที่มารับประทานอาหารในมื้อเย็นกันอย่างคึกคัก แต่บรรยากาศของความโรมานสต์ในวันนั้นแตกต่างไปจากทุกวัน เนื่องจากมีโต๊ะ ๆ หนึ่งที่ประกอบด้วย ชายวัยกลางคนที่นั่งเหม่อลอย ซึ่งไม่แปลกเลยที่รอบ ๆ ตัวของเขามีเด็กชายหญิง 3 คนร้องไห้กระจองอแง สลับกับการทพเลาะกัน ดูเป็นที่วุ่วายมาก ที่น่าแปลกคือผู้เป็นพ่อไม่มีท่าทีของการจะห้ามปรามอะไร ดวงตายังคงเหม่อลอยอย่างไร้จุดหมาย พร้อมทั้งอาหารที่ยังไม่มีการแตะต้องอะไร
ผู้คนในร้านเริ่มหันมามองดู แน่นอนมันเป็นความน่ารำคาญเป็นอย่างยิ่งที่มีเด็กร้องไห้สลับการตีกันและมีการเขวี้ยงข้างของเป็นระยะ ๆ หลายโต๊ะเริ่มไม่พอใจ หลายโต๊ะเริ่มไปพอใจ หลายคนมีอาการมองค้อนไปที่พ่อของเด็กและใช้สายตาตำหนิอย่างออกนอกหน้าว่าทำไมไม่รู้จักห้ามปรามลูกเลย
สักพักก็มีชายวัยกลางคนเดินเข้าไปหาด้วยอาการของความไม่พอใจ
ขอโทษเถอะผมคิดว่าลูก ๆ ของคุณซนมากไปแล้ว น่ารำคาญเป็นอย่างยิ่ง ผมไม่เห็นเด็กคนอื่นจะเป็นอย่างนี้เลย
พ่อของเด็ก ๆ ค่อย ๆ หันมาช้า ๆ ยิ้มน้อย ๆ ด้วยสายตาที่ไร้อารมณ์เป็นอย่างยิ่งและตอบว่า
ผมเข้าใจ และต้องขอโทษทุกคนด้วย ทุกคนในห้องกำลังฟังด้วยว่าเขาจะพูดอะไร ปรกติลูกของผมก็น่ารักเหมือนเด็กทุกคนแหละครับ แต่ เมื่อ 2 วันที่แล้วพวกเขาได้สูญเสียแม่ของเขาไป ทำให้พวกเขาเสียใจ ตกใจ และคงสับสนมาก เลยทำให้มีพฤติกรรมอย่างนี้ ซึ่งผมกำลังพยายามเข้าใจพวกเขาและไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ต้องขอโทษทุกคนอีกครั้ง
เงียบ และทุกคนก็เริ่มทานอาหารของตนต่อไป หลายคนมองเด็ก ๆ ด้วยสายตาแห่งความสงสาร หลายคนน้ำตาไหลอย่างไม่รู้ตัว พร้อมทั้งความรู้สึกผิดที่ไปคิดตำหนิครอบครัวนี้ ด้วยความคิดที่คิดไปเองอย่างไร้เหตุผล
|
ใครไปงานกาชาดและงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติมา
เล่าให้ฟังหน่อยดิ
Create Date : 02 เมษายน 2550 |
|
42 comments |
Last Update : 2 เมษายน 2550 21:57:31 น. |
Counter : 477 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: smack 2 เมษายน 2550 1:31:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปลาทอง9 2 เมษายน 2550 2:38:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปลาทองน้อย IP: 58.147.91.82 2 เมษายน 2550 3:28:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: Beee (Beee_bu ) 2 เมษายน 2550 5:17:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bee1st 2 เมษายน 2550 9:21:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุมภีน 2 เมษายน 2550 12:10:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: todayd 2 เมษายน 2550 14:03:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุนากัณ 2 เมษายน 2550 14:28:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชะตาฟ้า 2 เมษายน 2550 18:36:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 2 เมษายน 2550 21:51:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_tham 3 เมษายน 2550 4:02:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณย่า 3 เมษายน 2550 14:40:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปลาทองน้อย IP: 124.157.200.166 3 เมษายน 2550 15:50:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชาจัง (สุรัสวดี) IP: 203.118.123.197 3 เมษายน 2550 23:19:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: บูรพกาล (กลกาล ) 3 เมษายน 2550 23:44:16 น. |
|
|
|
|
|
|
ความมุ่งมั่นและความสม่ำเสมอ คือหัวใจที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ
|
|
|
|
|
|
|