Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
2 เมษายน 2550
 
All Blogs
 
หลายครั้งที่เราคิดเอง..เออเอง..สรุปเอง..และตัดสินเอง..ว่ามัน...







เมื่อวานนี้ไปหนีไปพักผ่อนกับครอบครัวที่หาดนางรำสัตหีบเห็นหลายครอบครัวพาเด็ก ๆ มา บางครอบครัวก็ปล่อยให้เด็กร้องไห้กระจองอแงในใจคิดตำหนิว่าทำไมพ่อแม่ไม่ดูแลเด็ก ๆ เลยปล่อยร้องรบกวนการพักผ่อนคนอื่น ๆ ทำให้นึกถึงบทความที่เคยเอาลงในล็อคอินเดิม วันนี้นำมาปัดฝุ่นและลงอีกทีเพื่อเตือนใจตัวเองว่าอย่าตำหนิใครเขาอาจอยู่ในสภาพเหมือนชายในบทความนี้ก็ได้ สละเวลาสักนิดอ่านบทความใครเคยอ่านแล้วก็ผ่านไปครับ มีความสุขในวันทำงานอีกสิบวันก็ได้หยุดยาวละ


ที่ห้องอาหารแห่งหนึ่งคราคร่ำไปด้วยผู้คนที่มารับประทานอาหารในมื้อเย็นกันอย่างคึกคัก แต่บรรยากาศของความโรมานสต์ในวันนั้นแตกต่างไปจากทุกวัน เนื่องจากมีโต๊ะ ๆ หนึ่งที่ประกอบด้วย ชายวัยกลางคนที่นั่งเหม่อลอย ซึ่งไม่แปลกเลยที่รอบ ๆ ตัวของเขามีเด็กชายหญิง 3 คนร้องไห้กระจองอแง สลับกับการทพเลาะกัน ดูเป็นที่วุ่วายมาก ที่น่าแปลกคือผู้เป็นพ่อไม่มีท่าทีของการจะห้ามปรามอะไร ดวงตายังคงเหม่อลอยอย่างไร้จุดหมาย พร้อมทั้งอาหารที่ยังไม่มีการแตะต้องอะไร


ผู้คนในร้านเริ่มหันมามองดู แน่นอนมันเป็นความน่ารำคาญเป็นอย่างยิ่งที่มีเด็กร้องไห้สลับการตีกันและมีการเขวี้ยงข้างของเป็นระยะ ๆ หลายโต๊ะเริ่มไม่พอใจ หลายโต๊ะเริ่มไปพอใจ หลายคนมีอาการมองค้อนไปที่พ่อของเด็กและใช้สายตาตำหนิอย่างออกนอกหน้าว่าทำไมไม่รู้จักห้ามปรามลูกเลย


สักพักก็มีชายวัยกลางคนเดินเข้าไปหาด้วยอาการของความไม่พอใจ


“ขอโทษเถอะผมคิดว่าลูก ๆ ของคุณซนมากไปแล้ว น่ารำคาญเป็นอย่างยิ่ง ผมไม่เห็นเด็กคนอื่นจะเป็นอย่างนี้เลย”


พ่อของเด็ก ๆ ค่อย ๆ หันมาช้า ๆ ยิ้มน้อย ๆ ด้วยสายตาที่ไร้อารมณ์เป็นอย่างยิ่งและตอบว่า


“ผมเข้าใจ และต้องขอโทษทุกคนด้วย” ทุกคนในห้องกำลังฟังด้วยว่าเขาจะพูดอะไร “ปรกติลูกของผมก็น่ารักเหมือนเด็กทุกคนแหละครับ แต่ เมื่อ 2 วันที่แล้วพวกเขาได้สูญเสียแม่ของเขาไป ทำให้พวกเขาเสียใจ ตกใจ และคงสับสนมาก เลยทำให้มีพฤติกรรมอย่างนี้ ซึ่งผมกำลังพยายามเข้าใจพวกเขาและไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ต้องขอโทษทุกคนอีกครั้ง”


เงียบ และทุกคนก็เริ่มทานอาหารของตนต่อไป หลายคนมองเด็ก ๆ ด้วยสายตาแห่งความสงสาร หลายคนน้ำตาไหลอย่างไม่รู้ตัว พร้อมทั้งความรู้สึกผิดที่ไปคิดตำหนิครอบครัวนี้ ด้วยความคิดที่คิดไปเองอย่างไร้เหตุผล





ใครไปงานกาชาดและงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติมา

เล่าให้ฟังหน่อยดิ







Create Date : 02 เมษายน 2550
Last Update : 2 เมษายน 2550 21:57:31 น. 42 comments
Counter : 471 Pageviews.

 
ได้ข้อคิดดีคับ


โดย: frank3119 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:1:20:51 น.  

 
อ่อ แบบนี้เอง อิอิ


โดย: smack วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:1:31:43 น.  

 
ครับ .. ควรปล่อยให้ เขาทำต่อไป


โดย: แมท (everything on ) วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:1:49:12 น.  

 
พ่อต้องเข้มแข็งค่ะ

ลูกๆจะได้เห็นตัวอย่างที่ดี ถ้าพ่ออ่อนแอเหม่อลอย ลูกๆจะกลายเป็นเด็กมีปัญหาได้ค่ะ

ฝันดีน๊าลุง ขอบคุณที่เป็นห่วง
Don't worry,be happy ^ ^


โดย: random-4 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:1:57:06 น.  

 
อืม ... เพลงเพราะดีค่ะ


โดย: random-4 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:1:58:27 น.  

 
เศร้าค่ะ.........

พูดถึงสัตหีบแล้วคิดถึง เราโตที่สัตหีบนะคะ
อยู่จนก่อนที่กองบิน 71 จะย้ายไปสุราษ
(เราเป็นลูกสาวลูกทัพฟ้าค่ะ) ตอนนี้เป็นยังไงมั่งคะ
เมื่อก่อนทะเลที่สัตหีบสวยมาก มากจนเราไม่อยากย้ายไปไหนเลย

สบายดีรึเปล่าคะ ไม่ได้เข้ามาทักนานแล้ว
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: ปลาทอง9 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:2:38:00 น.  

 
อิอิ ตามมาเจอบล๊อคได้ โดยบังเอิญ :D


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:3:06:30 น.  

 
เรามีสิทธิที่จะตัดสินใครหรือ ก็หาไม่
เรามีสิทธิที่จะกำหนดมาตรฐานหรือ ก็หาไม่

แต่คนเรามักคิดว่าตัวเองมีสิทธิในทุกอย่าง
ปัญหาทุกอย่างเกิดขึ้นก็เพราะ มนุษย์คิดว่าตัวเองมีสิทธิที่จะทำ และมีสิทธิที่จะคิด โดยไม่คิดว่า คนอื่นก็มีสิทธิเหมือนกัน

สัจธรรมวันนี้จะเป็นจริงได้ ก็แค่
เอาใจเขามาใส่ใจเรา คิดถึงผู้อื่นก่อนที่จะคิดถึงตัวเอง



(หมูทะเล ทำน้ำล้นมหาสมุทร แล้วมาเดือดร้อนคนอื่นทำไม อิอิอิ ปลาทองกำลังว่ายอยู่ในอ่างสีอำพันของน้ำกลั่นจากยอดข้าว โอยมาวหัว)


โดย: ปลาทองน้อย IP: 58.147.91.82 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:3:28:14 น.  

 




สวัสดีตอนดึกๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


บรรจงถ่ายทอดความคิดถึง
ผสมด้วยความห่วงใยส่งไปหา
แม้ไม่ได้ส่งไปทุกวันเวลา
แต่ทุกคราเป็นความรู้สึกมาจากใจ


** มีความสุขและสนุกกับวันแรกของการทำงานนะจ้า **


อืมม...อ่านแล้วเศร้ากับครอบครัวนั้น

ปล.. คิดถึงๆๆๆๆ เหมือนทุกๆวันเลยนะจ้า


โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:3:49:26 น.  

 
เพิ่งบวดชีเสร็จร้อนๆหม่ำป่ะเฒ่า


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:4:26:11 น.  

 
อืม สิ่งที่เห็น อาจไม่เป็นอย่างที่คิดเสมอไป ไม่ควรตัดสินคนจากภายนอกจริง ๆ ค่ะ ^_^


โดย: Beee (Beee_bu ) วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:5:17:22 น.  

 
ใช่ค่ะ สิ่งที่เห็นไม่ใช่สิ่งที่เป็นเสมอไป...เห็นด้วยอย่างยิ่ง

สงสารครอบครัวนี้จังเลยค่ะ


โดย: the Vicky วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:6:50:03 น.  

 
เรื่องนี้เคยได้ยินมาแล้ว
แต่มาอ่านอีกก็น้ำตาคลออีกค่ะ
มันเรื่องจริงเนอะ ทุกคนมีเหตุผลที่เป็นอย่างนั้น

พระเจ้าอวยพรนะคะ


โดย: Bee1st วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:9:21:17 น.  

 
คิดไปเอง..
หลายๆครั้งก็ทำให้เกิด ทำให้รู้สึกแย่ มากกว่าดี ครับ
ทางที่ดีควรพูดคุย ซักถามหรือแลกเปลี่ยนความคิดกันก่อนก็ดีไม่น้อย


โดย: กุมภีน วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:12:10:57 น.  

 
Thank ka I like it na



โดย: มีคนต้องการให้เธอฝันดี วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:13:30:04 น.  

 
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวค่ะ
เศร้านะคะ บางทีสิ่งที่เราเห็นข้างหน้าถ้าไม่เป็นอย่างที่พอใจ เราก็ใช้อารมณ์นำเหตุผล ตำหนิไปแล้ว โดยที่ยังไม่รู้ถึงสาเหตุที่แท้จริง ...

เป็นข้อคิดที่ดีค่ะ เป็นคำตอบที่คงทำให้อึ้งกันไปพอสมควรเลยค่ะ -*-

//สนุกกับการทำงานนะคะ


โดย: ตะกร้าหวายสีขาว วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:14:03:15 น.  

 
ไปไหนเรามักจะไม่ถือสาเด็กหรอกคะ

เพราะหลานเรานะ ลิงเรียก "พี่" แต่เราจะคอยดูนะคะ ไม่ให้ไปรบกวนใคร

ถ้ารู้ว่าคุมไม่ไหว เราจะไม่พาไปเลยคะ


โดย: todayd วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:14:03:46 น.  

 
เป็นเรื่องที่น่าเห็นใจที่เด็กๆสูญเสียคุณแม่...

แต่ซักวันพ่อแม่ก็ต้องจากเราไปอยู่ดี ไม่ช้าก็เร็ว พ่อของเด็กๆพวกนั้นน่าจะอธิบายให้ลูกๆเข้าใจมากกว่านะคะ แต่อ่านๆดูแล้ว คนที่สับสนน่าจะเป็นคุณพ่อมากกว่านะคะ


โดย: Sassykik วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:14:14:06 น.  

 
อืม เป็นบทความที่ดีจริงๆค่ะ


โดย: อุนากัณ วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:14:28:44 น.  

 
แวะมาทักทายและอ่านบทความดีๆค่ะ^^


โดย: ชะตาฟ้า วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:18:36:51 น.  

 
อ่านกี่ที ก็สะอึกนะคะ เรื่องนี้น่ะ T T


โดย: varissaporn327 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:19:55:22 น.  

 
อ่านแล้ว

บางทีมีเรื่องที่ราคิดไม่ถึงเหมือนกัน


โดย: law of nature วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:19:57:50 น.  

 
ง่า.... นั่นสิคะ... บ่อยครั้งที่คนเรามักตัดสินอะไร หลาย ๆ อย่างเพียงแค่การมองเห็นด้วยสายตาเท่านั้น.... หึหึ

.... แอบอิจฉาคนได้ไปเที่ยวพักผ่อนจังเลยค๊า....

แล้วเมื่อไหร่จะมาเที่ยวกระบี่บ้างล่ะคะ....
......................................

ป.ล. ไม่รู้ว่าทำไมยังพิมพ์ลงในคอมเม้นท์ของพี่ไม่ได้เหมือนเดิมอ่ะคะ... นี่รัตน์พิมพ์ในโน๊ตแพดแล้วก๊อปมาอีกแล้วน่ะค่ะ


โดย: largeface วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:20:20:15 น.  

 
น่าสงสารจัง...


โดย: อมยิ้มสีฟ้า วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:20:22:47 น.  

 
อย่าด่วนตัดสินใครจากสิ่งที่เห็น
เพราะอาจมีอะไรมากกว่านั้นเยอะ
มีความสุขมากๆ นะคะ


โดย: บัวริมบึง วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:20:49:24 น.  

 
คิดว่าถ้าชายหนุ่มคนนั้นเจอเรา
เราคงหาวิธีวิธีหลอกล่อให้น้องหยุดร้องได้
แผนกหลอกเด็กนี่ขอให้บอกเรา
น่าสงสารน้องคนนั้นจังเลย


วันนี้เข้ามาเม้นท์ที่บ๊อกคุณ
เป็นรอบที่ 3 แล้ว
เครื่องเออเร่อตลอดเลยล่ะ



โดย: อุ้มสี วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:21:51:24 น.  

 


วันเวลา..รวดเร็วดังใจคิด
และหนึ่งพระที่ระลึกถึง..เสมอค่ะ

บทกวีของ..กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงนิพนธ์เอาไว้ว่า

ยามเยาว์เห็นโลกล้วน แสนสุข
เป็นหนุ่มสาวก็แสนสุข ค่ำเช้า
กลางคนเริ่มเห็นทุกข์ สุขคู่ กันหนอ
ตกแก่จึงรู้เค้า ว่าล้วน อนิจจัง

ถ้ารู้ความจริงและยอมรับธรรมชาติของมนุษย์
ไม่ต้องรอให้ตกแก่ แล้วจึงค่อยรู้เค้าว่า
**ทุกสิ่งล้วนไม่แน่นอน**

ถ้าใครรู้และเข้าใจ และยอมรับได้เร็ว
ก็ทุกข์น้อยลง หายเพลียใจได้ทันที..

สาธุ อนุโมทาน..กัลยาณมิตรค่ะ





ขอบคุณมากค่ะพี่ชาย..
ไม่ต้องใช้น้ำมันใจเราก็ลุกเป็นไฟแล้วค่ะ
เพลงถูกใจจังค่ะ
คิดถึงเสมอนะ..สงสายลืมเราแล้วแน่เลย
หลับฝันดีทั้งครอบครัวนะค่ะ





โดย: catt.&.cattleya (catt.&.cattleya.. ) วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:22:05:20 น.  

 
คิดถึง…คนใกล้ใจแต่ไกลตา

คิดถึง…ทุกเวลาคือความรู้สึกฉัน

คิดถึง…ภาพเก่า-เก่าที่เราเจอกัน

คิดถึง…ความผูกพันและอีกมากมาย

คิดถึง…รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

คิดถึง…เพราะรอยยิ้มนั้นมีความหมาย

คิดถึง…เวลาใจไม่สบาย

คิดถึง…ตอนอยู่ข้างกายทุกเวลา

คิดถึง…ความอบอุ่นที่สัมผัสได้

คิดถึง…ทีไรใจก็ใฝ่หา

คิดถึง…ความรู้สึกที่มีให้มา

คิดถึง…สายตาและการกระทำ

คิดถึง…ถ้อยคำที่คอยเป็นห่วง

คิดถึง…น้ำเสียงหนักหน่วงแต่น่าขำ

คิดถึง…สิ่งดีดีที่น่าจดจำ

คิดถึง…ถ้อยคำที่แสดงว่าห่วงใย

ถ้าไม่..คิดถึง..คนคนนี้

ก้อไม่มีใจ..คิดถึง..ใครคนไหน

คิดถึง..คิดถึง..และคิดถึง..สุดหัวใจ

ไม่เคย..คิดถึง..ใครเท่า..

“คิดถึงเธอ”


โดย: somnumberone วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:22:23:29 น.  

 
...
...

อึ้ง...ค่ะ



โดย: กรุณาอย่าล้ำเส้น วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:22:26:43 น.  

 

เศร้าจังค่ะ


โดย: p_tham วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:4:02:51 น.  

 
morning ka uncle !


โดย: random-4 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:5:20:15 น.  

 



อ่านแล้วสะเทือนใจนะคะ..ขอให้มีความสุขมากๆกับวันอังคารค่ะ


โดย: รักบังใบ วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:7:48:29 น.  

 
แวะมาเยี่ยมครับ ห่างหายไปนาน หลังจากสอบเสร็จมาได้ 3วันแล้ว อิอิ
สบายดีป่าวครับ


โดย: than (ราม-ไทย-จีน ) วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:7:50:23 น.  

 
โอ้..รูปในกล่องความเห็นเกร๋มากกกกกกกกค่ะ


ใช่ค่ะ สงครามโหดร้ายเสมอ เพราะงั้นเราต้องระวังอย่าให้เกิดนะคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:8:11:40 น.  

 
ชอบบทความนี้จัง


โดย: นางฟ้าตกสะพาน วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:11:33:03 น.  

 
อ่านแล้วทำให้ได้คิดค่ะ ดีจิงๆ

ส่วนทั้ง 2 งานที่กล่าวมา เกตุไม่ได้ไปซักกะงาน


โดย: คริสตอลสีชมพู วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:12:49:26 น.  

 
จริงด้วย บางทีเราเห็ฯเค้าแค่ภายนอก แค่ช่วงเวลาเดียว แต่กลับไปสรุปให้โทษเค้า จริงๆ เหตุผลของการกระทำที่แปลกออกไป เค้าอาจเพิ่งผ่านช่วงเวลาร้ายๆ มาก็ได้


โดย: ประมุขขวัญ วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:14:11:48 น.  

 




สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


ไม่ว่าตรงนี้หรือที่ใหนของปลายฟ้า
ความห่วงใยจะตามหาเธอ...จนได้
ถึงเมฆหนามากลั้นกลางตั้งมากมาย
คงไม่ยากพอที่ความคิดถึงจะส่งถึงเธอ


** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า **



โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:14:20:42 น.  

 
ช่ายแล้นอย่าคิดไปเอง อย่าตัดสินคนอื่นจากมุมมองของเราเอง
พรุ่งนี้จะไปงานหนังสือหล่ะค่า


โดย: คุณย่า วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:14:40:43 น.  

 
งุงุงุงุ



หมูทะเล
แสบหลังอ่ะ
ไปเล่นน้ำมาแล้วแดดเผา
ทำไงดีน้อ


โดย: ปลาทองน้อย IP: 124.157.200.166 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:15:50:14 น.  

 
พี่ชาย เรื่องหนอนนามีอะไรเหรอคะ


โดย: ชาจัง (สุรัสวดี) IP: 203.118.123.197 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:23:19:58 น.  

 
สวัสดีเจ้าค่ะ
(ฝนใน comment ยังไมหายตกอีกหรือเจ้าค่ะเย็นจังที่ข้าเจ้าอยู่อยากให้ฝนตกจังจะไดดับร้อน) อ่านแล้วได้ข้อคิดมากที่เดียวนะเจ้าค่ะ เหตุผลบางอย่างก็ต้องการคำอธิบาย


โดย: บูรพกาล (กลกาล ) วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:23:44:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

somnumberone
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ความมุ่งมั่นและความสม่ำเสมอ คือหัวใจที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ
Friends' blogs
[Add somnumberone's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.