--[Super แหบ แสบจริงๆ]--

ไปดูมาหลายวันแล้วแหล่ะครับ แต่ไม่มีเวลาเข้ามาเขียนถึง
เรื่องนี้ ดูหลังจาก ฝัน-หวาน-อาย-จูบ หลายวันเหมือนกัน แต่สำหรับหนังเทพเรื่องนั้น
ผมขอไม่พูดถึงก็แล้วกัน แค่เห็นแมวนรกอนิเมชั่นที่โคตรของโคตรจะเนียน ก็พูดไม่ออกแล้ว!!

เนื้อเรื่องน่าสนใจ แต่งานด้านภาพ ขอยอมแพ้จริง ๆ ไม่รู้จะหาจุดไหนมาชม T_T
ไหนจะซุปเปอร์ไซย่าที่ยิงพลังออกมาเป็นแท่ง ๆ อีกล่ะ โอ้ย อย่าให้เซดดดดด

ข้องใจอยู่อย่างเดียว ว่า พี่เบิร์ดมาเกี่ยวอะไรด้วยแค่นั้นเอง T_T


อ้าว เวรกรรม ดันวกไปแวะเรื่องนั้นซะได้ ไม่เป็นไร ๆ วกกลับเข้าพี่แหบของเราต่อ!!

ดูตัวอย่างครั้งแรกสำหรับหนังเรื่องนี้ก็ตั้งใจไว้เลยครับว่า ยังไงก็ต้องไปดูให้ได้
ช่วงนี้อยากได้หนังตลกมาใส่กระบาลยังไงพิกล เหมือนชีวิตจะตลกไม่ค่อยออก เลยต้องหาวัตถุดิบอะไรประมาณนั้น

ก็อย่างว่าแหล่ะครับ ถึงแม้ว่าผมจะตั้งใจจะไปดู แต่ด้วยยี่ห้อ RS FILM มันแปะท้ายอยู่
ก็ทำให้ผมชะงักได้เหมือนกัน แถมยังปะหน้าน้องฟิล์มของสาว ๆ อีกต่างหาก ยังจำรักนะ 24 ชั่วโมงได้ดี
กับนางเอกหน้ามะม่วง จำแม่นเลย ทั้งเรื่องไม่มีอะไรนอกจาก Seven ก็ยังข้องใจว่าทำไมไม่ตั้งชื่อหนังว่า

"รัก Seven-eleven นะจุ๊บ ๆ"

อ่ะ เวรอีกแล้วไหมล่ะ แวะไปเรื่องอื่นอีกแล้ว T_T

กลับเข้าเรื่องต่อครับ

ก็อย่างที่บอกแหล่ะครับ มันก็ชะงักเหมือนกัน แต่พอเห็นกระแสในห้องนี้แล้ว เห็นบอกว่าสนุก
ก็เลย เอาวะไม่ลองไม่รู้ ไม่ดูไม่เห็น ไม่ซื้อตั๋วก็ไม่ได้ตลก!!!

ถึงแม้ว่าผมจะตั้งใจไปดู แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ผมจะต้องตั้งความหวังกับมันไว้สูง
และนี่ถือเป็นโชคดีของผมเลยทีเดียวที่ไม่ได้ตั้งธงอะไรไว้ในใจเลย อาจจะสืบเนื่องมาจาก ฝัน หวาน อาย เอ่ออออ แวะอีกแล้ว T_T

หนังสนุกดีครับ ได้ฟังเพลงเพราะ ๆ กันจนเบื่อ โดยเฉพาะเพลง ทัชมาฮาล ที่ได้ยินกันแบบว่า
เดินออกจากโรงมานี่ แทบจะอ้วกออกมาเป็นทัชมาฮาลเลยทีเดียว (มุขนะครับ จริง ๆ มันชื่อ Touch my heart)
เยอะเกินครับ ได้ยินบ่อยจนเบื่อ แม้จะเพราะก็เหอะ มันเพราะเกินเหตุ เพราะจนฟังไม่กี่รอบก็เบื่อซะแล้ว

ไม่เหมือนอีกเพลงนึง ที่ชื่อเพลง เธอเป็นแรงบันดาลใจ ซึ่งเพลงนี้เพราะจริงครับ ใช้ได้
อาจจะเป็นเพราะ ได้ยินแค่รอบเดียวตอนจบก็เป็นไปได้นะ ฮี่ ๆ ๆ ๆ
(ป่าวหรอกครับ แม้กระทั่งตอนที่นั่งพิมพ์อยู่นี่ ผมก็กำลังฟังเพลงนี้อยู่ ยอมรับว่าชอบครับ)

เอาล่ะ หมดเรื่องเพลงที่กรอกหูตลอดชั่วโมงกว่า ๆ
จนเหมือนเพลงสะกดจิตให้ออกจากโรงมาแล้วต้องเดินไปหาซื้ออัลบั้มนี้มาฟังกันโดยไม่รู้ตัวไปก็แล้วกัน T_T

การแสดงของทั้ง หอย และ ฟิล์ม ก็คงไม่มีอะไรจะตำหนิ

ฟิล์ม รับบทเป็น ต้อม

เค้าเล่นเป็นตัวเองแบบจั๋ง ๆ คือ เล่นเป็นนักร้อง ที่ต้องเต้นเก่ง แต่เสียงแหบ!!!
คือ เสียงแหบนี่จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้ต่างจากตัวจริงเท่าไหร่นะ เพราะส่วนตัวฟิล์มจริง ๆ เองไม่ต้องมีเสียงยังได้เลย T_T

ด้วยที่ต้องเล่นในบทบาทที่ตัวเองถนัด ผลจึงออกมาเป็นที่น่าพอใจ บวกกับความขี้เล่นส่วนตัวด้วย
ทำให้ฟิล์มได้ใจผมไปอีกเยอะเลยจากหนังเรื่องนี้ ชอบมาดกวน ๆ แต่ท่าทางเหมือนจะปัญญาอ่อนของเค้าจริง ๆ
ผมว่า ให้เค้าเล่นบทอย่างนี้บ่อย ๆ มีหวังจะรุ่งเอาง่าย ๆ เพราะสมบทบาทดีเหลือเกิน ตลกใช้ได้เลยทีเดียว

น่าเสียดายที่บทของต้อม (ฟิล์ม) ค่อนข้างจะมุ่งไปที่การแสดงบนเวทีซะกว่าครึ่ง
ทำให้บทบาทในส่วนอื่นอ่อนด้อยไปอย่างเห็นได้ชัด ทั้งที่ตัวหนังเอง มันน่าจะทำอะไรได้มากกว่านี้
แต่ทำไมถึงได้มุ่งไปแต่การแสดงคอนเสิร์ตขนาดนั้น


เสนาหอย.... แสดงเป็น ตึ๋ง

ส่วนตัวคนนี้ก็คงไม่ต้องพูดถึงกันมาก ฝีมือก็เป็นที่ยอมรับอยู่แล้วกับบทบาทอย่างนี้
ตึ๋งรับบทเป็นคนคอยลิปซิ้งให้กับ ต้อม เนื่องจากต้อมเสียงแหบ แต่ดันหน้าตาดี
ในขณะที่ตึ๋ง เสียงดี แต่หน้าตาสุนัขไม่รับประทาน .....
เสนาหอย สนุกสนานกับบทของตึ๋งได้อย่างเต็มที่ กับบทบาท อ้วน ดำ เตี้ย โดยเฉพาะคำด่าที่ไม่น่าจะเป็นคำด่าคือ

"อีปลวก!!!"

ก็ไม่รู้ว่ามันเจ็บตรงไหน แต่ฟังแล้วได้อารมณ์ชะมัด และก็หัวเราะทุกที!!
(ไม่รู้ว่าผมเส้นตื้นหรือว่ามันตลกจริงอันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน)

การแสดงของ ตึ๋ง (หอย)แม้บทจะกระท่อนกระแท่นไม่ค่อยประติดประต่อ แต่ก็ทำให้เชื่อได้ว่า
ตึ๋ง แต่งเพลงได้ และร้องเพลงได้ เสียงดีด้วย ในบางฉากที่ต้องใช้อารมณ์ ก็ทำให้ผม (คนอื่นไม่รู้นะ) คล้อยตามได้
ว่า ตึ๋ง รัก ต้อม มากขนาดไหน แม้จะเพิ่งโดนไอ้ต้อมด่ามาหยก ๆ แต่ก็ยังเป็นห่วงเพื่อน

แต่ก็อย่างว่าแหล่ะ หนังอย่างนี้ ถ้าไม่มีการผิดใจกัน แล้วมาคืนดีกันตอนหลัง มันก็จะกระไรอยู่
บทจึงส่งให้ ตึ๋ง ไปจับใจความคำพูดของต้อม ในช่วงที่ไม่ควรฟังมาซะ เรื่องจึงเกิด

ท้ายที่สุดก็ต้องมีการปรับความเข้าใจกัน โดยให้ถึงวินาทีสุดท้ายตามสูตร
ไม่สุดท้ายจริง ๆ จะไม่โผล่ ประมาณว่า เป็นวินาทีวัดใจ เมิงจะช่วย หรือไม่ช่วย อะไรประมาณนั้น

หนังสนุกดีครับ แต่บางฉากบางตอน คำถามก็ผุดขึ้นมาให้หัวใจได้อยู่เรื่อย ๆ
ทำไม ทำไม ทำไม และ ทำไม ????

ทำไมออกคอนเสิร์ตได้โดยไม่ต้องโปรโมต อาศัยแค่ดังในอินเตอร์เน็ทแค่นี้ก็ออกคอนเสิร์ตได้ด้วยรึ!!
ทำไมดังขนาดนั้น ค่ายอื่น ๆ ถึงไม่มาแย่งชิงตัวกัน เห็นมีอยู่ค่ายเดียว แปลกดีเหมือนกัน
ทำไมผลข้างเคียงของคนเสียงแหบ เมื่อตอนเป็นหวัด ถึงได้กลายเป็นคนมีเสียงขึ้นมาได้
ตั้งแต่เด็ก เอ็งไม่เคยเป็นหวัดเลยหรือไงฟระ!!!

ความสงสัยอันบน ๆ นี่ยังเป็นข้อสงสัยเล็ก ๆ ที่ไม่คิดก็ได้ ปล่อยผ่านไปก็ไม่ตาย
เพราะยังไงมันก็ยังสร้างความสุข สร้างเสียงหัวเราะให้ผมได้อยู่ตลอด

แต่ไอ้ที่ติดอกติดใจผมอยู่จนถึงตอนนี้ก็คือ


เวทีคอนเสิร์ต!!!!


ตกลงที่ผมเห็น 2 คอนเสิร์ตนี่ มันเวทีเดียวกันใช่ไหมครับ?
คือจะไม่เคืองเลย หากไอ้เวทีที่เห็นนั่น มันจะดูยิ่งใหญ่ เหมือนกับฉากฮอลล์ที่ทำขึ้นมา
คนเป็นหมื่น ๆ เวทียักษ์ แสงสีตระการตา แต่พอซูมเข้ามา ดันมีจอหนังตะลุงยาว ๆ อยู่ข้างหลัง
ภาพเพิบอะไรก็ไม่มี มีแต่ฉากขาว ๆ กับตัวหนังสือจาง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จางจนน่ากลัว สงสัยเค้ากลัวคนดูจะเห็นละมั้ง
ว่าตัวหนังสือนั่นมันเขียนว่าอะไร อารมณ์คนทำคงประมาณว่า

"ทายซิว่า ตูเขียนคำว่าอะไร??"

แดนซ์เซอร์ชุดเดิม ไอ้มนุษย์มอเตอร์ไซด์วิน ใส่เสื้อขาว สวมหมวกกันน็อค
ไอ้บ้าเอ้ย!!! คอนเสิร์ตสองครั้ง คนละวัน คนละคอนเสิร์ต แต่ไอ้มนุษย์มอเตอร์ไซด์วินพวกนี้ก็ยังเหมือนเดิม
เสื้อตัวเดิม หมวกกันน็อคใบเดิม!!

เวทีเดิม ฉากหนังตะลุงอันเดิม ดีไม่ดี คนดูก็คนเดิมอยู่ที่เดิมด้วยซ้ำ!!

โธ่เอ้ย ลงทุนหน่อยก็ไม่ได้ ไม่น่าเชื่อว่าจะตีหัวเข้าบ้านขนาดนี้ เสียความรู้สึกนิด ๆ เลยนะเนี่ย
ถ้าไม่ได้เพลงเพราะ ๆ มาช่วยไว้ในช่วงสุดท้าย มีหวังสับเละ ละเอียดยิบ


แต่ก็เอาเถอะครับ เพราะยังไง ๆ หนังเรื่องนี้ก็ถือเป็นความบันเทิงที่ดีได้ในระดับที่น่าพอใจเลยทีเดียว
ไม่เสียดายเงินตอนเดินออกมาจากโรงหนัง แถมได้เพลงสะกดจิตมาอีก 2 เพลงด้วย

ถ้ามีโอกาส และ อยากจะดูก็แนะนำให้ไปดูกันครับ รับประกันว่าไม่ผิดหวัง!!

อ่อ เดี๋ยวจะหาว่าผมลำเอียง (ทั้งที่ผมรำไม่เป็น (อ่ะ มุขควาย ๆ พรรณนี้ก็ยังจะพยายามเน๊อะ T_T))
ไม่กล่าวถึงนางเอกของเรื่อง คือ น้องมด สาวชุดดำผู้มีบิดาเป็นเกย์ เป็นกระเทย แล้วเก็บกด

น่ารักดีครับ ยิ่งตอนที่อยู่กับต้อม (ฟิล์ม) 2 คน ที่หนีออกมาจากงานเลี้ยง แล้วฝนตกนั่น
ยิ่งน่ารัก ตอนที่เธอไปล้างอายแชร์ลูกโซ่ออกจากตานั้น น่ารักสุด ๆ ตอนเต้นด้วย

แต่ด้วยบทบาทของเธอช่างน้อยนิด และค่อนข้างจะเปลืองตัว เพราะโดนจูบไป 1 ดอก โดนหอมแก้มไปอีก 1 ดอก
ทำให้ผมอิจฉาฟิล์มเป็นอย่างยิ่ง ทำงี้ได้ไง ไม่เกรงใจคนดูหนุ่ม ๆ เลย T_T


ครับ ก็ประมาณนั้นแหล่ะ

ปล.เรื่องราวอาจจะไม่ค่อยปะติดปะต่อนะครับ ตอนพิมพ์อยู่นี่ก็ยังไม่ได้นอน
สติจึงค่อนข้างจะล่องลอยยังไงพิกล ก็อ่านเอาเพลินก็แล้วกันเนอะ

ใครคิดต่าง คิดไม่เหมือนไม่ว่ากันนะครับ เพราะนี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมคนเดียว
คนอื่นอาจจะไม่ได้คิดเหมือนผมก็ได้ครับ ^_^


สมันน้อย เบอร์ 14

Create Date : 04 มกราคม 2552 Last Update : 4 มกราคม 2552 15:07:44 น. Counter : 485 Pageviews.		6 comments
Share Tweet