--[ "ไม่กินผักทำไมไม่บอก" ]--

"ไม่กินผักทำไมไม่บอก"

ประโยคเด็ดที่น้องดาวที่น่ารักของคนทั้งโลก บอกกับป้อม
ขณะที่ทั้งสองคนรอที่จะขึ้นแสดงคอนเสิร์ตใหญ่กันอยู่หลังเวที

เราจะเห็นว่า ป้อมไม่พูดอะไร เนื่องจากเขินจึงได้แต่ยิ้ม!!!

แต่ใครจะรู้ว่า ใจป้อมคิดยังไงล่ะ...........
ย้อนภาพเหตุการณ์ไป ณ.โรงอาหารของโรงเรียนดุริยางคศิลป์
ในวันที่ ป้อม และ ดาวนั่งทานข้าวด้วยกันสองคน!!!

โดยมีอ้อม ยืนส่งกระแสรังสีอำมหิตอยู่ชั้นบน......

ภายในจานกับข้าว ที่ดูแล้วน่าจะเป็นผัดผักรวมมิตร!!!
ในจานของดาว มีแครอทอยู่ 2 ชิ้น ในขณะที่จานข้าวของป้อม มีข้าวอยู่
(ก็แน่ล่ะ จานข้าวนี่หว่า จะให้มันมีวัวอยู่หรือไงล่ะ เอ็งก็พูดไป T_T)

ดาวมองเห็นจานข้าวของป้อม ไม่มีกับข้าวอะไรเลย จึงอยากแสดงความเป็นห่วง
โดยการตัดกับข้าว ซึ่งอุดมไปด้วยผัก ผัก ผัก แล้วก็ผัก
ใส่ไปในจานข้าวของป้อม!!!

ป้อมมองดูแล้วก็ได้แตนึกว่า

"ตักมาทำไมฟระ ตรูไม่กินผัก!!!!"

แต่ว่า อารมณ์นั้น รักจริงหวังแต่ง T_T (เอ่อ อารมณ์อะไรล่ะเนี่ย)
ทำให้ป้อม ต้องตอบสนองความหวังดีนั้น โดยการตักผักชุดนั้น เข้าปาก


"ขมชิบเป๋ง" ป้อมนึกในใจ!!!

ส่วนดาวก็รู้สึกภูมิใจที่ป้อมไม่ปฏิเสธความหวังดีของเธอ โดยที่เธอไม่รู้เลย
ว่าป้อมเนี่ย มันไม่กินผัก!!!




แต่ระหว่างนั้นเอง เราต้องอย่าลืมว่า อ้อมยืนมองด้วยสายตาอาฆาตอยู่ด้านบน

"ป้อม....เธอ!!!! ทีงี้ละก็กินเชียวนะ ทีอยู่กะเราละก็ ทำเป็นไม่กินผัก อะฮึก ๆ ๆ"

อ้อม นึกในใจออกมาเป็นภาษาอัลเตอร์!!!
แต่แล้ว พุทธิปัญญาก็บังเกิดขึ้นกับอ้อม ซึ่งขณะนั้นแปลสภาพเป็นตัวอิจฉาในคราบนางเอกไปแล้ว!!!


"หึหึหึหึ นี่นังดาวมันคงไม่รู้แน่ ๆ ว่า ป้อมมันไม่กินผัก"


และนั่น ก็ทำให้แผนทั้งหมดถูกอ้อมคิดขึ้นในทันที....

สิ่งที่เราเห็นอ้อมแสดงอยู่ในหนังนั้น เป็นการแสดงละครฉากใหญ่ทีเดียว
โดยที่ ทั้ง ป้อมและดาว ไม่ระแคะระคายเลย มีแต่ผมคนเดียวในจักรวาล ที่มองออก!!!
(มรึงเก่งมากเลย)

เพื่อน ๆ คงจะจำได้ กับฉากที่ อ้อมเขวี้ยงฉาบในมือทิ้ง
แล้วป้อมวิ่งตามไป จริง ๆ แล้ว ป้อมไม่ได้อยากจะวิ่งตาม
เรื่องนี้ อ้อมก็รู้ดีอยู่ เธอจึงจงใจ


"เขวี้ยงฉาบคู่นั้น ใส่เท้าป้อม!!!!"




ที่ป้อมวิ่งตามไปนั้น ก็เพราะโมโหต่างหาก ไม่งั้น วิ่งตามทันไปตั้งนานแล้ว
ถ้าสังเกตุให้ดี ป้อมจะวิ่งกระเผลก ๆ T_T


“เจ็บตรีนชิบเป๋ง ทำงี้ได้ไงฟระฮือออ เขวี้ยงมาได้!!!”

ป้อมนึกในใจ ด้วยน้ำตานองหน้า วิ่งกระเผลก ๆ เหมือนเป๋ห่าว
อ้อม ตอนที่วิ่งหนีไปนั้น ถ้าจะให้วิ่งจริง ๆ อ้อมวิ่งทิ้งห่างป้อมไปไม่เห็นฝุ่นแล้ว
แต่นี่ อ้อมต้องการให้ป้อมวิ่งตามทัน จึงหมั่นหันไปสังเกตบ่อย ๆ ว่ามาถึงไหนแล้ว


จนถึงสถานที่ ๆ คิดว่า เหมาะที่สุดจึงยอมให้ป้อมจับได้!!!

“อ้อม” ป้อมถาม แต่จริง ๆ แล้ว ป้อมคงอยากจะบอกว่า
“เธอเขวี้ยงฉาบใส่ตรีนฉันทำไม!!!!”



“ตามมาทำไม” อ้อมบอกพร้อมสะบัดมือออก..... แต่ใจจริงคิด “ทำไมไม่จับให้แน่น ๆ นะ ปล่อยให้สะบัดหลุดได้ เช๊อะ!!!”


“เธอเป็นอะไรอ่ะ” ป้อมถามพลางสะบัดเท้า แต่ใจคิด
“ถ้าตอบไม่ดี โดนก้านคอแน่”



“นึกว่ารักดนตรี ที่แท้ ก็ตามผู้หญิงมา!!!”



เมื่อเจอประโยคแทงใจอย่างนี้เข้าไป ทำให้ป้อมชะงัก........


“รู้ได้ไงวะ”


อ้อมรู้ดีว่า คำตอบเมื่อกี๊นี้ทำให้ตัวเองรอดจากบาทาไร้เงาของป้อมไปได้หวุดหวิด
และแน่นอน เป็นคำต่อว่าที่เธอเตรียมตัวมาเป็นชาติแล้ว ไม่ได้พูดให้คิดได้
แต่พูดไว้เพื่อป้องกันตัวเอง เพราะรู้ตัวดีว่า ป้อมต้องโกรธแน่ เนื่องจากตัวเอง
ต้องเอาฉาบโยนใส่ตรีนป้อม!!!!

แต่เพื่อความแน่ใจว่า ป้อมจะไม่เมาหมัด เข้ามาซัดด้วยแข้ง
จึงหยิบร่มที่ป้อมเคยเอามาให้ เขวี้ยงสกัดไว้อีกชั้นหนึ่ง และก็ได้ผล

ป้อมชะงักเพราะโดนร่มเขวี้ยงใส่
ไม่ได้ชะงักเพราะตะลึง แต่ชะงักเพราะเจ็บ!!!



“เอาอีกแล้ว เขวี้ยงใส่อีกแล้ว เห็นเราเป็นเป้าซ้อมมือไงวะ”


แล้วคุณรู้หรือไม่ ว่า ไม่เพียงแต่สกัดป้อมด้วยร่มเท่านั้น อ้อมยังวางแผนกับ
ฉัตร!!!! ให้เดินมาขัดตาทัพไว้อีกชั้นนึงด้วย เผื่อป้อมหน้ามืด

เมื่อถึงคิวที่จะต้องออก ฉัตรจึงปรากฏตัวออกมาจากพุ่มไม้ข้าง ๆ เดินมาหยิบร่ม
ซึ่งดูยังไง มันก็ไม่ควรจะโผล่มาด้วยประการทั้งปวง แต่มันก็โผล่มา!!!!

ป้อมงงมาก ว่าไอ้ฉัตรโผล่มาได้ไง

“แหม เอาไปแล้วไม่คืนเลยนะ” ฉัตรก้มลงหยิบร่ม แล้วพูดออกมา

จะสังเกตได้ว่า ฉัตรยืนขึ้นขยิบตากับอ้อม 1 โช๊ะ แล้วก็เดินจากไป

“สำเร็จ!!!!”

ที่อ้อมทำทุกอย่าง ก็เพื่ออยากให้ป้อม หันมาสนใจตนนั่นเอง
แม้ต้องเสี่ยงกับการโดนตรีนป้อมขนาดไหน เธอก็พร้อมที่จะเสี่ยง!!!

แผนการขั้นต่อไปก็คือ การบอกความลับแก่ดาว สาวสวยที่คุณหนู๊ คุณหนู

“ดาว เรามีอะไรจะบอกแหล่ะ” อ้อมเรียกดาว ที่กำลังสีซอให้ป้อมฟังที่ริมสระน้ำ
“มีอะไรเหรออ้อม” ดาวถาม พลางหยุดสีซอ

“มีเรื่องจะคุยด้วย!!!” อ้อมพูดออกมา แต่ใจคิด “เธอจะถามทำไมฟระ เรียกก็มาสิ”





จากนั้นทั้งสองก็ไปคุยกันในที่ลับตาป้อม ปล่อยให้ป้อมชะเง้อมองว่า สองสาวคุยอะไรกัน
ระหว่างที่มองนั้น ขนก็ลุกเกรียว ๆ เพราะโดนเผาระยะ 5 เมตร!!!

“ดาวรู้หรือเปล่า ว่าทำอะไรลงไป” อ้อมพูดออกมา
“ตรูจะรู้ไหม เอ้ย!!!! เราทำอะไรเหรออ้อม เราไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย” ดาวตอบ

“ป้อมเค้าไม่ทานผักนะ ป้อมเค้ามาบอกเราว่าดาวน่ะ ตักผักให้เค้าทาน”
“ชิบเป๋งล่ะ เอ้ย!!!! ตายแล้ว ทำไมป้อมไม่เคยบอกเราเลยล่ะ” ดาวอุทานด้วยความตกใจ

หลังจากนั้น อ้อมก็เล่าเรื่องราว ระหว่างตัวเองและป้อมให้กับดาวฟัง แถมยังบอกอีกด้วยว่า
ปากกาเน้นข้อความอันนั้นน่ะ


“มันของตรูโว้ย!!!!”


นั่นทำให้ดาวรู้เรื่องทั้งหมด โดยที่สาวน้อยใสซื่อ คนนี้ ไม่รู้เลยว่า
ทุกอย่างเป็นแผนการของอ้อมทั้งหมด

แถมอ้อมยังบอกอีกว่า วันที่คัดเลือกน่ะ อ้อมจะคัดด้วย นั่นทำให้ดาวซึ่งถือเป็น
อัจฉริยะในการสีซอ ทนที่จะฟังการสีซอที่แม้แต่ควายยังเบือนหน้าหนีของอ้อมได้

ซึ่งอ้อมรู้ความจริงในข้อนี้ดี

นั่นทำให้ พอดาวคัดเลือกเสร็จแล้ว ความจริงต้องรอป้อมเพื่อจะไปสวีทด้วยกัน
แต่เนื่องจากดาว ทนฟังเสียงสีซอของอ้อมไม่ได้ ดาวจึงไม่รอป้อม และกลับบ้านก่อน

ป้อมเมื่อไปเทสต์การตีกลองยาวออกมาแล้ว เมื่อไม่เห็นดาวรออยู่
จึงเกิดความน้อยใจเป็นอย่างมาก และนั่นเองก็เป็นโอกาสให้ อ้อม เสียบ!!!

อ้อมจงใจเดินสวนกับป้อม เพื่อให้ป้อมเห็น ว่าตัวเองก็มานะ ทั้งที่จริง ๆ แล้ว
ไม่ต้องเดินสวนกันขนาดนั้นก็ได้ รอให้เค้ากลับไปก่อนแล้วค่อยเข้าไปมันก็ไม่สาย
แต่ถ้าทำอย่างนั้น ป้อมก็ไม่เห็นสิ !!!!

เมื่อดาวกลับไปแล้ว ป้อมก็ไม่รู้จะทำอะไร จริง ๆ แล้วไม่ได้ตั้งใจรออ้อมหรอก
แต่ไม่รู้จะไปไหน จึงนั่งรออยู่ตรงนั้น
และดูเหมือนว่า เสียงสีซอ ที่ควายยังเมินนั้น บังเอิญไปโดนหูป้อมเข้า
เค้าไม่เคยได้ยินเสียงสีซอที่ชวนฝันขนาดนี้มาก่อนเลย

นั่นทำให้ความหลังเก่า ๆ ของเค้าและอ้อมค่อย ๆ ฉายขึ้นมาในความทรงจำ
และนั่น ทำให้ป้อม ซึ่งรู้เท่าไม่ถึงการณ์กับแผนการอันชั่วร้าย หลงกล
ตัดสินใจผิด เพราะคิดว่า ดาวไม่ชอบตัวเองแล้ว!!!


“เอาวะ อ้อมยังอยู่ รอตรงนี้แหล่ะ”


ครับ เหตุการณ์หลังจากนั้น เพื่อน ๆ คงรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับป้อม
ป้อมหน้ามืดตามัว ถึงขนาดสละทุนที่ได้ไปฮังการี่ เพื่อที่จะได้อยู่เมืองไทยกับอ้อม
โดยโกหกพ่อและแม่ว่า อยากอยู่กับท่าน (มันเลวจริง ๆ )
(แต่มรึง ไอ้หมัน มรึงคนคิด มรึงเลวกว่า หนังเค้าไม่ได้บอกอย่างนั้นซะหน่อย คิดได้ไงฟระ!!!!)


จนในที่สุด ก็มาถึงเหตุการณ์ที่ผมเอ่ยไว้ตั้งแต่ต้น เมื่อดาวเห็นป้อมไม่สนใจตัวเอง
ถึงขนาดสละทุนที่จะได้ไปฮันนีมูนกันที่ฮังการี่ ทำให้ดาวอกหักอย่างแรง!!!!

และอยากจะปรับความเข้าใจกับป้อม เพราะคิดว่า ความผิดทั้งหมดที่เกิดขึ้น
เกิดจากการที่ตัวเอง ตักผักในจาน ให้ป้อมกิน โดยไม่รู้ว่า ป้อมไม่กินผัก!!!!


“ไม่กินผักทำไมไม่บอก!!!!”


นั่นแหล่ะครับ ความจริงทั้งหมดที่เกิดขึ้น จริง ๆ แล้วไม่ใช่ว่าหนังเรื่องนี้ไม่มีตัวอิจฉา
จริง ๆ แล้วมี แล้วตัวอิจฉาก็ได้พระเอกไปครองซะด้วยสิ

ตอนที่ป้อมกับดาวยืนพิงกำแพงอยู่หลังเวทีนั้น อ้อมยืนมองอยู่ห่าง ๆ ซึ่งเรามองไม่เห็น
(แล้วมรึงเห็นได้ยังไง๊ ไอ้หมันเอ้ยยยยยย) ยืนกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่คนเดียว ในใจก็คิด


“ในที่สุดสำเร็จ!!!! 555555555” อ้อมหัวเราะออกมาอย่างคนเสียจริต!!!!

แต่จะกระโตกกระตากไปก็ไม่ได้ เลยต้องทำเป็นไม่รู้เรื่องที่ป้อมสละทุน
พอตอนประกาศออกมา จึงแกล้งทำฉาบหล่นอีกครั้งบนเวที!!!!

ถ้าสังเกตดี ๆ จะเห็นได้ว่า ป้อมทำหน้าตาเหยเกนิดนึงด้วย นั่นก็เพราะว่า


“หล่นใส่ตรีนตรูอีกแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! T_T”


ครับ อย่าถือสาครับ แซวกันเล่น ๆ ครับ แห่ะ ๆ อย่าด่าผมน๊า.....


สมันน้อย เบอร์ 14 ผู้มองเห็นความจริงทุกอย่างที่เกิดขึ้น ในขณะที่คนทั้งโรงมองไม่เห็น!!!!!
(ตาเอ็งดีจริง ๆ ไอ้หมัน ดีมาก น่าเอาเท้ากระแทกเบ้าตาซักทีนะเนี่ย มองได้อย่างนี้เนี่ย แสรดดดด)


แก้ไขคำหยาบครับ เวอร์ชั่นแรก หยาบเกินไปหน่อยนึง ดีที่มีเพื่อน ๆ หลังไมล์มาบอก เลยปรับให้สุภาพขึ้นนี๊ดดดดดดนึง T_T

ขอบคุณครับที่เตือน!!!



สมันน้อย เบอร์ 14

Create Date : 14 กันยายน 2549 Last Update : 14 กันยายน 2549 10:03:39 น. Counter : 434 Pageviews.		21 comments
Share Tweet