Group Blog All Blog
|
บันทึกที่ถูกลืม...ใกล้ชิดสนิทใจ ตอน 6 วันที่ 12 พฤศจิกายน 2545 เวลา 20.21 น. ดีใจจัง ที่สามารถคุยกับเค้าได้อย่างปกติแล้ว (เหมือนเพื่อน) ถึงแม้มันจะมีบางช่วงที่รู้สึกแบบนั้นบ้าง แต่ก็ดีกว่าเมื่อก่อน ได้คุยกันเยอะเลยล่ะวันนี้.... เค้าดูยุ่งมาก เพราะตอนนี้เค้าต้องอ่านหนังสือหนัก เพื่อเตรียมตัวสอบเข้าเรียนที่กรุงเทพฯ เค้าบอกว่าคงสอบไม่ติด แต่ฉันว่าเค้าสอบติดอยู่แล้ว ก็ตั้งใจซะขนาดนี้นี่นา คงอยากเรียนที่โน่นมาก วันเสาร์ที่ 16 นี้แล้วล่ะ ที่เค้าจะไปสอบ ฉันจะอวยพรให้เค้า "โชคดีนะ" พรุ่งนี้เค้าจะมาเรียนรึป่าวก็ไม่รู้ เห็นบอกว่าจะหยุดอ่านหนังสือวันนึง ไม่รู้ว่าวันไหน...ขยันจริงๆ เลย ตั้งใจขนาดนี้ขอให้ได้แล้วกันนะ สำหรับฉันไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็ทำใจได้แล้ว ถ้าไม่มาทำให้คิดมากอีกนะ... วันนี้...วันไหน...สักวัน...ต้องลืมได้แน่!!! ไม่อยากลืมหรอก แต่อยากทำใจให้ได้มากกว่า ฉันจะแอบเป็นกำลังใจให้นะ แต่เค้าคงไม่ต้องการ กำลังใจที่เค้าต้องการที่สุด คงจะเป็นกำลังใจจากคนนั้น อาจจะรู้สึกหวั่นไหวบ้างเป็นบางครั้งบางคราว แต่คงไม่เป็นไรหรอก เพิ่มสีสันให้ชีวิตหน่อย ขอจดจำลักษณะของเค้าไว้หน่อยก็แล้วกันนะ... คิ้วหนา ตาตี่ (แต่ไม่มากเกินไป) จมูกก็โด่งพอใช้ ผิวขาว ขนยาว ตัวไม่สูงมาก ผมตรงดำ ดัดฟัน (แต่ตอนนี้เอาออกแล้ว)
|
สมาชิกหมายเลข 3936687
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Link |
|||||||||||||
SiLeNt GirL
