พา baby ไปหาหมอ 8 weeks - 19 weeks จนผ่านมามากกว่าครึ่งทางแล้ว แม่เพิ่งมีเวลา และเพิ่งจะขยันอัพบล๊อกนี่ล่ะ แต่ก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะบันทึกเอาไว้ ช่วงที่แม่อุ้มท้องลูก ดีกว่าเก็บไว้ในสมอง  จำได้แค่คนเดียวเผลอๆก็ลืมๆไปตามเวลา  เอาไว้ให้ลูกอ่านเผื่อว่าวันนึงลูกจะมาอ่านนะครับ วันที่แม่สงสัยว่าท้อง ก็รู้สึก งง งง เพราะช่วงนั้นป่าป๊ะกับแม่อยู่กันคนละที่ ช่วง 5-6 เดือนที่แม่ย้ายกลับมาอยู่ที่เมืองไทย  ช่วงเดือน มิ.ย.-ธ.ค. 2555 ที่ครอบครัวเราต้องตัดสินใจย้ายมาอยู่เมืองไทย  เพราะมีปัญหาเรื่อง EP ของป่าป๊ะ ที่รัฐบาลสิงคโปร์ไม่ต่อใบอนุญาตให้เราอยู่ต่อ  .... กลับก็กลับเนาะบ้านเราก็มี พี่ภูฟ้าก็กลับมาเรียนที่เมืองไทย  นี่ไงพี่ภูฟ้าตอนไป รร.วันแรก หัวเหม่งเลย  ....และนั่นก็เป็นเหตุผลที่เราต้องแยกกันอยู่ชั่วคราว  ป่าป๊ะก็ไปๆมาๆสิงคโปร์-เมืองไทย หรือจะเป็นเพราะหนูชอบของไทยๆก็เป็นได้  ลูกเลยเป็นหนูน้อย  Made in Thailand ไปซะงั้น 55 ก่อนจะมีลูก แม่แท้งไปสองหนตอนที่อยู่สิงคโปร์  จะด้วยสาเหตุอะไรก็แล้วแต่ แม่ก็คิดว่าแม่คงจะมีลูกแค่คนเดียว  เลยไม่พยายามอยากมีอีก ก็บอกตรงๆว่าไม่คิดว่าจะมีหนูเลยนะลูก  จนเริ่มสงสัยว่า ปจด.มันนานเกินไปแระยังไม่มาซักที คัดเต้านม ตุ่ยๆ  เอ๊ะ...เริ่มสงสัย วิตกกังวลเล็กน้อย เพราะกินวิตามินเยอะแยะเลย  หลังจากนั้นก็เริ่มหยุดกินวิตามินก่อน เผื่อท้อง  แล้วก็ไปซื้อที่ตรวจมาเช็ค  อันนี้เอาชุดตรวจอันเก่าท่เหลืออยู่มาตรวจ สภาพซองญับเยินเพราะนานมากแล้ว  คาดว่ามีอากาศเข้าไป มันคงจะเสื่อมไปแล้ว แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ เอามาตรวจเล่นๆดีกว่า  ตอนนั้นตรวจกลางวันจุ่มปุ๊บก็ไม่มีไรเกิดขึ้น  คิดว่าไม่ท้อง แต่ก็เอาวางไว้เฉยๆก่อน ยังไม่ทิ้ง  พอไปลั่นล้ามา แอบดูอีกที ...........เฮ้ย..!!!! มันจางๆอ่ะ จางมากๆๆๆ ถึงมากที่สุด  คาใจ ไปหาซื้อมาตรวจอีกดีกว่า อันนี้ซื้อมาปุ๊บตรวจปั๊บ ใจร้อนๆเพราะคิดว่าถ้าท้องยังไงๆก็ขึ้นขีดอ่ะนะ  ไม่สนใจว่าจะต้องตรวจตอนเช้ารอระดับ HCG ขึ้นสูงๆก่อนเพราะความใจร้อน มันก็จางๆ จางมากๆอีกเช่นเคย คาใจๆ ..... เอาใหม่ ซื้ออีกอัน ทีนี้จะรอตรวจตอนเช้าเลย เป็นไงล่ะทีนี้ชัดเจน หายสงสัยเลยค่ะลูก นี่ล่ะน้าเค้าถึงให้ตรวจตอนเช้า  เพื่อความแม่นยำ อย่าใจร้อนเลย ถ้าอยากชัวร์ เอาล่ะทีนี้ก็รู้ว่าท้องแล้ว แจ้งข่าวส่งข่าวป่าป๊ะ แต่ก็ยังไม่ได้บอกใครมาก ช่วงนี้ก็ระมัดระวังตัว พอนับคร่าวๆได้ 8 สัปดาห์ก็ไปฝากครรภ์กัน ที่ รพ.กรุงเทพราชสีมา เอาสะดวกสุด  แพงไม่เป็นไร เพราะแม่คิดว่ายังไๆก็ถูกว่าที่สิงคโปร์เลยไม่ได้คิดมากเรื่อง คชจ.  ไม่ได้หาหมอฝากพิเศษเหมือนที่ใครๆแนะนำ  เอาสะดวกสบายบริการดีๆเข้าว่าจ้า 8 Weeks หาหมอครั้งแรก ช่วงนี้แม่เหนื่อย เพลีย อยากนอน เอาแต่นอนอย่างเดียว เหม็นของหอมๆ กินได้ปกติ  แต่ไม่มาก มันอิ่มแน่น แต่หิวบ่อย คงมีแค่นี้ล่ะที่เป็นอาการแพ้ท้อง  นี่ก็ว่ามากกว่าตอนท้องพี่ภูฟ้าอีกนะลูก ตอนท้องพี่ภูฟ้าไม่เคยรู้สึกว่ามีอาการแพ้ท้องเลย  หรือเป็นเพราะอายุมากขึ้น อาจจะเพราะระดับฮอร์โมนก็เป็นไปได้  ก็เพราะอาการไม่เหมือนกัน ก็เลยมีแต่คนทักว่าน่าจะได้ลูกสาว  วันนี้โดนฉีดยาบาดทะยักกับเจาะเลือดตรวจ HIV อย่างเดียว เพราะบอกหมอว่าแม่เป็นพาหะธาลัสซีเมีย แต่ป่าป๊ะปกติ เลยไม่ได้ตรวจอีก แต่ก็ตรวจ HIV กับดูความสมบูรณ์ของเลือด (ผลก็ปกติดี)  อุตสาห์ให้คุณพยาบาลสุดสวยเจาะข้างซ้าย  กลายเป็นว่าหาเส้นเลือดไม่เจอ แทนที่จะโดนข้างเดียว ล่อไป 2 แขนเลย  เจ็บปวดมากมาย ขับรถกลับบ้าน .. ระบมไปหมดเลย ปวดแขน อันนี้เป็นภาพ u/s ตอนไปหาคุณหมอครั้งแรก ยืนยันว่าแม่ตั้งครรภ์จริง  มีหัวใจของลูกแล้วด้วย เสียดายที่ภาพไม่ชัดเท่าไหร่ เพราะหมอให้ภาพที่ปริ้นท์มาจาก ปริ้นท์เตอร์ธรรมดาๆ  ไม่ใช่ภาพฟิล์มอัลตราซาวน์ที่ออกมาจากเครื่อง  เพราะประหยัดหรืออย่างไรไม่ทราบได้  หัวใจหนูเต้นเร็วมากเลยลูก ตอนแรกก็คิดว่าจะได้ลูกสาว  เพราะไปอ่านในเวปต่างๆเค้าว่ากันว่าหัวใจเด็กเต้าเร็วมักจะเป็นลูกสาว  แต่ก็อะไรๆไม่แน่นอน จริงๆเลยซิ 55 12 weeks...ไปหาคุณหมอตามนัดครั้งที่2 พุงแม่ก็ยังแฟบๆ ไม่รู้สึกเหมือนคนท้อง แต่อาการคนท้องเริ่มดีขึ้น  เหม็นไม่มากแล้ว แต่ยังเพลียอยู่ ง่วงนอนตลอดเวลา กินๆนอนๆเหมือนเดิม  วัดขนาดของลูกจากหัวถึงก้น 5.92 cm มีแขนมีขางอกออกมา แต่นิ้วยังไม่ชัดเจน ประเมิณจากผลu/s กับอายุครรภ์จริงก็ตรงกันนะลูก  กำหนดคลอดก็ตรงกันกับที่หมอนับจากปจด. ครั้งสุดท้าย EDD 27/5/2013 ไปหาหมอ5/11/12 วัดอัตราารเต้นหัวใจหนูได้ 183ครั้ง/นาที  ทำเอาแม่ตกอกตกใจ ทำไมมันเร็วจังเกินค่าเฉลี่ยไปเยอะเหมือนกัน (120-160ครั้ง/นาที)  เลยหาข้อมูลในเวปบ้างก็ว่ามีแนวโน้มเป็นผู้หญิงถ้าเต้นเร็วๆแบบนี้  แต่ความกังวลมันมากก่ว่่านั้น คือกลัวลูกมีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจ  หัวใจโต ลิ้นหัวใจรั่ว บลาๆๆๆ ต่างๆนานาที่จะกลัว แต่หมอก็บอกว่าปกติดี แต่แม่ก็ไม่วายวิตกกังวลอ่ะนะ รูปนี้วัดขนาดศรีษะ เส้นรอบวง7.30cm. เส้นผ่าศูนย์กลางด้านขวาง 1.77cm.  ตัวยาวจากหัวถึงก้น5.92cm. หนูยังตัวเล็กมากๆเลยนะครับ รูปนี้ดูค่อนข้างยากถ้าไม่ได้เขียนไว้ว่าหมอดูอะไรจากรูปสแกนนี้แม่คงจำไม่ไเหมือนกัน (อาจจะต้องหยีตา แล้วดูไกลๆจะเห็นเป็นโครงร่างเด็กนอนคว่ำหน้าอยู่)  รูปนี้หมอวัดขนาดความหนาของต้นคอ  ถ้าหนามากก็เสี่ยงที่จะเป็นเด็กดาวน์ แต่ของลูกวัดได้ 0.12cm  ก็สบายใจได้ในระดับหนึ่ง  แต่ก็ยังต้องตรวจเลือดคราวหน้าอีกเพื่อตรวจคัดกรองอีกที  เพราะแม่ไม่อยากเจาะน้ำคร่ำ กลัวโดนลูกกลัวติดเชื้อกลัวแท้ง  ขอตรวจเลือดเพื่อประเมินอัตราเสี่ยงก่อนนะ ว่าจะต้องเจาะน้ำคร่ำไหม  แต่จากดูความหนาต้นคอของหนูวันนี้ถือว่าสบายใจได้มากเลยลูก  แต่คราวหน้าเรามาตรวจเลือดกัน เพื่อคัดกรองดาวน์  ถ้าอัตราเสี่ยงไม่สูงก็ไม่เจาะน้ำคร่ำ แม่กลัวจริงๆ อัพเดทรูปคุณแม่อายุครภ์ 15 weeks ซักหน่อย เริ่มนูน ป่องแล้วนะลูก นี่คือมะพร้าว.....ใช่ค่ะมันคือมะพร้าวธรรมดาๆลูกหนึ่งที่ไม่ธรมดา อ๊ะยังไง อิอิ มันคือมะพร้าวที่ออกลูกครั้งแรกลูกแรกของต้น ......เค้าว่าถ้าคนท้องได้กินลูกออกมาจะฉลาดเหนือคน เป็นที่หนึ่ง สุดยอดคน  ปู่เป็นคนหามาให้แต่ย่าเป็นคนอ่านเจอในหนังสือ  ย่าเล่าว่าคนที่กินลูกเค้าได้เป็นคนเก่ง เป็นหัวหน้างานตำแหน่งใหญ่ๆโตๆกันทุกคน ทั้งๆที่ตัวเค้าเองเป็นลูกชาวนาตาสีตาสาธรรมดาๆ  พี่พลอยชมพู ลูกอาเป็ด ตอนอาเป็ดท้องย่าก็ส่งไปให้กินถึงอังกฤษด้วยนะลูก  ยังไงๆก็ต้องรอดูผลระยะยาวล่ะนะ  เห็นไหมใครๆก็รักและเป็นห่วงลูกมากแค่ไหน สรรหาของหายากมาให้กิน  แม้จะเป็นความเชื่อ แต่ก็อยากให้หนูเป็นคนเก่ง คนดี นะลูก  17Weeks  มีเป็นคลิปมาให้ดูค่ะ เพราะขออนุญาตคุณหมอถ่ายคลิปมาเพื่ออยากให้พี่ภูฟ้าได้เห็นน้อง  เพราะสัญญาไว้ว่าจะพาไปด้วยแต่ไม่ได้ไปเลยถ่ายคลิปมา  คุณหมอคนสวยใจดีอนุญาต แม่เลยได้บันทึกคลิปนี้จ้าลูก แถมรูปภาพนิ่งซักหน่อย จริงๆต้องไปหาคุณหมอช่วง 16 สัปดาห์  แต่ด้วยต้องมาทำธุระที่สิงคโปร์ เรื่อง PR เพราะก่อนย้ายกลับมาอยู่เมืองไทย  เรื่องวุ่นๆที่ไม่ยอมต่อใบอนูญาตให้เราอยู่ต่อ นั่นแหละ  เป็นช่วงที่ป่าป๊ะกะแม่ได้ยื่นเรื่องขอ PR  ถ้าผลอนุมัติ PR มันออกก่อนที่จะเกิดเรื่องยุ่งๆ เราคงไม่ต้องย้ายกลับไปตั้งหลักที่เมืองไทยหรอกจ๊ะลูก   ก็เพราะผล PR มันออกมาว่าผ่านแล้ว  ป่าป๊ะถามแม่ว่าจะเอายังไงดี กลับมาสิงคโปร์ไหม เฮ้อ.!!!!! ย้ายกลับบ้านแล้วกำลังเข้าที่เข้าทาง ตอนนี้ก็ท้องอยู่  ถ้ากลับสิงคโปร์อีก แล้วตอนคลอดคงจะลำบากน่าดู  จริงๆแม่ก็บอกป่าป๊ะว่าถ้ามีลูกอีกคนก็อยากอยู่เมืองไทยนะ  ....แต่   แต่   แต่ ...ป่าป๊ะก็คือป่าป๊ะวันยังค่ำ  หาเหตุผลมาหว่านล้อม ที่สำคัญคือการศึกษาของลูก  และการได้อยู่รวมกันเป็นครอบครัวมันก็น่าจะดีกว่า  อีกอย่างป่าป๊ะเป็นคนขี้เหงา มีรึโอกาสแบบนี้ต้องย้ายกลับแน่นอน  ก็เลยต้องย้ายอีกครั้ง (แม่ย้ายบ้านตอนท้องอีกแระ )  กลับมาทำธุระที่สิงคโปร์แค่ช่วงสั้นๆ 4-5 วัน พี่ภูฟ้าดูสดใสร่าเริง มากๆ  ไม่เครียดเรื่องเรียน ได้เล่น ได้ผ่อนคลาย อยู่เมืองไทยเครียดทั้งแม่ทั้งลูก  สงสารลูกเรียนไม่มีเวลาพักเลย พอแม่เห็นแบบนี้แล้วก็  ยอมจำนวนต่อการกลับมาอยู่สิงคโปร์อีกครั้งด้วยประการละฉะนี้แล เลยได้มาหาคุณหมอตอน 17 สัปดาห์ ลูกก็ปกติดี  เห็นเพศแต่ไม่ชัดซัก 70 % หมอว่าเป็นผู้ชาย  แต่แม่ว่าไม่ผิดแน่ๆ แหลมๆมักไม่ผิด ผู้ชายก็ผู็ชาย  พี่ภูฟ้ากะแม่อยากให้ลูกเป็นน้องสาวเป็นลูกสาว  พี่ภูฟ้าทีแรกรู้ว่าเป็นน้องชายก็ผิดหวังเล็กน้อย  แต่ก็คุยกันใหม่ ว่าผู้หญิงหรือชายก็รักเหมือนกันครับ  แต่ป่าป๊ะอยากได้ลูกชายตั้งแต่ทีแรกแล้วจ้า  วันนี้ได้เจาะเลืออีกครั้ง เป็นครั้งที่ 2  เพื่อคัดกรองดาวน์ ฟังผลคราวหน้าจ๊ะ 19 weeks 5 days หาหมอที่เมืองไทยครั้งสุดท้าย 25/12/2555 ป่าป๊ะมารับเรากลับไปอยู่สิงคโปร์แล้วลูก  ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้หาคุณหมอคนสวยที่เมืองไทย วันนี้พี่ภูฟ้าได้มาด้วย เพราะวันนี้พี่ภูฟ้าไป โรงเรียนเป็นวันสุดท้ายเหมือนกัน  มีปาร์ตี้คริสต์มาสพอดี และขออนุญาตคุณครู ถือเป็นการเลี้ยงส่งพี่ภูฟ้าไปด้วยเลยวันนี้  วันนี้เราเลยมาพบคุณหมอ 3 คนพ่อแม่ลูก  และอีกหนึ่งชีวิตอยู่ในท้องแม่ไงล่ะจ๊ะ วันนี้ฟังผลตรวจคัดกรองดาวน์ และ u/s อีกครั้งเป็นครั้งสุดท้าย  เอาแบบละเอียดๆ ดูหัวใจเส้นเลือดหัวใจปกติ ไม่ไขว้กันผิดที่ทาง   โครงสร้างหน้าตาดูปกติ  กระโหลกศรีษะ สมอง แขนขา นับนิ้ว  แต่ไตยังไม่ชัด แต่หมอบอกว่าเจอกระเพาะปัสสาวะ ก็คิดว่าปกติดี  ช่องท้องดูปกติ หัวใจเต้นในเรทปกติแล้ว แม่รู้สึกโล่งใจแล้วลูก  ทุกอย่างปกติดีครับ ตอนนี้หนูหนัก 280 กรัม  ผลตรวจคัดกรองดาวน์ซินโดรม 1/81000 ไม่จำเป็นต้องเจาะครับ  ภาพสุดท้ายคุณหมอแถม 4D  ให้ 1รูป  เสียดายที่เป็นรอยพับกระดาษ ยับยู่ยี่ไปหน่อย สงสัยเพราะเห็นว่าเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่จะเจอกัน  คุณหมอน่ารักที่ซู้ดดดดด และคลิปวีดีโอสุดท้ายที่ป่าป๊ะเป็นคนถ่าย  สำหรับคลิปก็ต้องเปิดเสียงดังๆซักหน่อย ถึงจะได้ยินเสียงคุณหมอพูดนะคะ   Create Date : 28 มกราคม 2556 4 comments Last Update : 29 มกราคม 2556 12:39:11 น. Counter : 10185 Pageviews. Share Tweet

เห็นแร้วหยากมีลูกบ้างจังเรยคร๊ ตอนนี้ดิฉันมีอาการฉี่บ่อยมาก เหนื่อยง่าย ง่วงนอนตลอด อาเจียนอยู่ช่วงแรกตอนนี้ก้อดีขึ้น หิวตลอด แต่กินด้ายน้อย ปากแห้ง ไม่รุ้ว่าจะท้องหรือป่าว แต่่ดิฉันทำหมันถาวรไปแร้ว ยังไงก้อขอแสดงความยินดีด้วยนะคร๊   โดย: คนหยากมีลูก IP: 171.99.75.53 13 กรกฎาคม 2556 22:25:16 น.

เห็นแร้วหยากมีลูกบ้างจังเรยคร๊ ตอนนี้ดิฉันมีอาการฉี่บ่อยมาก เหนื่อยง่าย ง่วงนอนตลอด อาเจียนอยู่ช่วงแรกตอนนี้ก้อดีขึ้น หิวตลอด แต่กินด้ายน้อย ปากแห้ง ไม่รุ้ว่าจะท้องหรือป่าว แต่่ดิฉันทำหมันถาวรไปแร้ว ยังไงก้อขอแสดงความยินดีด้วยนะคร๊   โดย: คนหยากมีลูก IP: 171.99.75.53 13 กรกฎาคม 2556 22:25:17 น.

ตรวจแร่วมันขึ้น2ขีดจางๆ ไม่แน่ใจเรยว่าท้องรึป่าวว ตอนี้กังวลมากๆค่ะ   โดย: จีรนันท์ IP: 101.109.151.32 26 กรกฎาคม 2556 19:49:52 น.

เมื่อเช้าตรวจ รอบแรกขึ้นขีดเดียว ลองตรวจอีกที ไม่กี่นาทีต่อมา มันขึ้นขีดแรกลางๆๆ แต่สามารถมองเห็นว่ามันเป็นขีด ซึ่งอันแรกไม่มี ( แต่จะรอตรวจให้มันชัวๆๆอีกทีพรุ่งนี้ ) แบบนี้จะท้องไหมค่ะ กำลังรอความหวัง ^_^   โดย: มู๋หวาน IP: 113.53.226.236 27 สิงหาคม 2557 11:34:34 น.