โปรยปก

นางคือก้อนหินสามชาติ ‘ซานเซิง’ ริมฝั่งแม่น้ำลืมเลือนในปรโลกนางเป็นวิญญาณธรรมดาดวงหนึ่ง ไร้รักเศร้า ไร้ทุกข์สุขจวบจนร้อยปีผ่านไปมีนักพรตหนวดขาวทักนางว่าคราวเคราะห์ของนางคือ ‘เคราะห์รัก’ แล้วก้อนหินเช่นนางจะเกิดความรักได้อย่างไร

นางเคยเชื่อมั่นว่านางไร้รัก ไร้จิตใจจนกระทั่งวันหนึ่งนางได้พบ ‘เขา’ เทพสงครามแห่งแดนสวรรค์ผู้ที่กำลังก้าวข้ามสะพานอนิจจังเพื่อไปเผชิญคราวเคราะห์ของเขานางต้องการที่จะเกี้ยวเขา เขาจึงให้โอกาสนางเกี้ยวเขาสามชาติเป็นสามชาติที่เขาต้องเผชิญเคราะห์กรรม

เช่นนั้นนางจึงจำต้องหาวิธีการต่างๆมาเพื่อเกี้ยวเขาให้สำเร็จจนได้

หลังอ่าน

เป็นแนวเทพเซียนค่ะ แต่ดำเนินเรื่องในโลกมนุษย์ นางเอกต้องตามไปเกี้ยวพระเอกถึง3 ชาติ ตามที่เค้าให้สัญญากันไว้ แต่ละชาติของพระเอกจะสั้น ๆ ค่ะ หากมีความเกี่ยวเนื่องกัน (คือช่วงเวลาต่อกัน ) ในชาติที่สองคนอ่านก็จะได้รับรู้ถึงเรื่องราวต่อมาของตัวละครประกอบในชาติแรกด้วย(ตัวละครที่ยังไม่ตาย หรือตายแล้วกำเนิดใหม่ )

เรื่องราวถูกเล่าผ่านในมุมมองของนางเอกเสียเป็นส่วนใหญ่ นางเป็นจิตวิญญาณของก้อนหิน เคยอยู่แต่ในปรโลก จึงค่อนข้างไร้เดียงสา แสนชื่อ(บื้อ) เมื่อได้เจอพระเอกที่มาเกิดแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาเกี้ยวทันที ....ฮ่า ส่วนพระเอกแต่ละชาติก็เป็นคนละคน นิสัยไม่ต่อเนื่อง คนอ่านเลยไม่เกิดภาพจำ ที่ชวนเอาใจช่วยฮีสักเท่าไร คอยดูแต่ว่านางเอกจะเอาชนะได้แบบไหน ยังไง

โทนเรื่องจะค่อนข้างเบานะคะ ออกแนวน่ารัก อ่านไปก็ขำไป กับความทื่อมะลื่อของนางเอก (แต่บางทีนางก็เจ้าเล่ห์ แกมโกงหน่อยๆ ) ฉากพีคชวนชึ้งของแต่ละชาติ มีอยู่ค่ะ แค่พอหน่วง ๆยังไม่ถึงขั้นเรียกน้ำตา คงเพราะเนื้อเรื่องมันสั้นไปหน่อย ไม่ได้ปูพื้นมามากที่จะเรียกอารมณ์

โดยรวมอ่านสนุกค่ะ แม้จะรู้ว่า สองชาติแรกน่ะเกี้ยวไม่สำเร็จหรอก(ก็ชื่อเรื่องมันสามชาตินี่นะ )แต่ผู้เขียนก็สามารถเล่าเรื่องชวนให้น่าติดตาม แต่จขบ.ก็อดคิดไม่ได้ว่า แต่ละช่วงดูสั้นไป น่าจะใส่รายละเอียดได้มากกว่านี้อีกนิด ยิ่งตอนกลับคือภพเดิมกันแล้ว มันดูสรุปแบบรวบรัดยังไงก็ไม่รู้ ส่วนสำนวนภาษาของผู้แปลโอเคเลยค่ะ ดีงามตามมาตรฐานของสนพ.