วันสุขสุดสัปดาห์

ฉันอิดออดไม่ยอมลุกจากที่นอน แม้เข็มนาฬิกาชี้ตัวเลขบอกให้รู้ว่า เลยเวลาเคารพเพลงชาติผ่านไป 5 นาทีแล้ว

เมื่อถึงวันหยุดของมนุษย์เงินเดือน (หลวง) ฉันจึงอยากพักกายจริง ๆ แต่หัวใจยังต้องเต้นต่อไป ไม่มีเวลาหยุดแม้เพียงเสี้ยววินาที หัวใจคนเรานี้มหัศจรรย์มากเลยนะ


กาแฟร้อน ๆ กับขนมอร่อย ๆ เป็นอาหารมื้อเช้าสำหรับสาวโสด (โดดเดี่ยว) เปิดวิทยุสถานีเดิม ฟังจนเบื่อเสียงนักจัดรายการ จึงเปลี่ยนใจเปิดเทปฟังเพลงจากอัลบั้ม “แพ็ท” (สุธาสินี พุทธินันทน์) เป็นเพลงสไตล์ป๊อป บทเพลงในอัลบั้มนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรัก ความฝันในจินตนาการที่สวยงามแม้กระทั่งยามเศร้า น้ำเสียงของนักร้องหวานซึ้งประทับใจ ทำนอง คำร้องมีความหมายดี เพลงในอัลบั้มนี้มีบทประพันธ์ของสีฟ้า, เสกสรร ปานประทีปและอีกหลายคนที่มีชื่อเสียงในวงการแต่งเพลง (ค่ายดังของเมืองไทย)

@...... สิ่งที่เธอมีบางทีเกินเก็บไว้
สิ่งที่เธอเองก็เคยทิ้งขว้างมัน
สิ่งที่เธอเองไม่เคยมองว่าสำคัญ
บางคนยังต้องการมันจากเธอ

อาจจะเป็นเพียงหนังสือที่เธอลืมอ่าน
แต่มันคือความใฝ่ฝันของบางคน
อาจจะเป็นเพียงอาหารจานที่เธอบ่น
แต่คนมากมายไม่เคยมีอย่างนั้น

หากว่ามีมือที่พร้อมยอมจะยื่นให้
ส่งให้มือหนึ่งได้รับได้สัมผัส
ที่เขาขาดอาจจะเพิ่มเติมไปให้กัน
แล้วความสุขที่ได้รับคงมากกว่า

หากเธอเจอคนที่เขาเคยเป็นผู้ให้
เธอจะจำภาพเขาไว้ตลอดมา
สิ่งเหล่านั้นแม้เล็กน้อยหรือไม่มีค่า
แต่คนที่รับมาจะรู้ว่ายิ่งใหญ่

อาจจะเป็นเพียงดินสอแท่งไม่เท่าไหร่
แต่คนรับไว้จะรู้ค่าได้ดี
อาจเป็นของที่เขาหาได้ยากเต็มที
ถ้าเธอพอมีน้ำใจให้กับเขา ......@

“สัมผัส” คือ บทเพลงที่ฉันชื่นชอบเป็นพิเศษในอัลบั้มนี้ เขียนคำร้องโดย “ภัทราพร เหลืองตระกูล” เป็นเพลงที่มีเนื้อหาดี สอนให้เรารู้จักพึงพอใจในสิ่งที่มี ถ้ามีสิ่งที่เกินจำเป็นในชีวิตควรรู้จักแบ่งปัน เมื่อเราได้รับสิ่งของใดๆ จากใคร ๆ ให้รู้จักระลึกถึงบุญคุณ และให้รู้คุณค่าของการแบ่งปันให้กับบุคคลอื่น

ฉันร้องคลอตามบทเพลง เมื่อเครื่องเล่นเทปหมุนมาถึงแทร๊คนี้ แม้น้ำเสียงไม่ได้ไพเราะซึ้งใจเหมือนเจ้าของอัลบั้มก็ตาม อย่างน้อย ๆ เสียงเพลงและดนตรีช่วยบำบัดอารมณ์เดียวดายให้ฉันรู้สึกดี ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบไร้ซึ่งเสียงของสายลม

ฉันฟังเพลงได้ทุกจังหวะที่เป็นเพลงไทย สตริง ลูกทุ่ง หมอลำหรือเพลงพื้นเมืองทางอีสานใต้อย่าง “กันตรึม” ซึ่งเป็นเพลงภาษา “เขมร” ฉันพูดภาษาเขมรได้บ้าง แต่ถ้าให้แปลความหมายจากคำร้อง ขอกลับไปเกิดในยุคขอมอีกครั้งนะ (อะคึ่ ๆ)

หลังจากอาหารมื้อเช้าย่อย พร้อมกับฮัมเพลงเบา ๆ ไปหลายบทเพลง ฉันใช้เวลาอยู่กับกองหนังสือในห้องพักแคบ ๆ ซึ่งเป็นห้องที่ใช้ประโยชน์ทุกตารางเซนติเมตรทีเดียว

ฉันไม่เคยอ่านหนังสือรวดเดียวจบทั้งเล่ม เพราะเป็นคนสมาธิปานกลาง (ยังไม่สั้น) จึงต้องหากิจกรรมอย่างอื่นมาทำ เพื่อคั่นเวลาอ่านหนังสือในระหว่างเล่ม หยิบจับอัลบั้มภาพถ่ายเมื่อครั้งไปเที่ยวเดินป่า และเปิดเพลงจังหวะโจ๊ะ ๆ แล้วขยับแขนขาไปตามเสียงดนตรีสนุก ๆ ปล่อยอารมณ์บ๊อง ๆ แบบไม่อายฟ้าดินในบางเวลา

น้ำย่อยในกระเพาะส่งเสียงร้อง ได้เวลาอาหารมื้อต่อไปในเวลาบ่ายโมง ทิ้งช่วงห่างจากอาหารมื้อเช้าผ่านไป 3 ชั่วโมง (ร่างกายมีระบบเตือนภัยอัตโนมัติ)

ผักสลัด 1 กำ, ข้าวโพดหวาน 1 ฝัก, พริกเขียวใหญ่ ½ ลูก, มะเขือเทศสีดา 15 ลูก ฉันเอาทุกอย่างใส่ถ้วย แล้วตักน้ำสลัดสำเร็จรูปราดลงไปคลุก ๆ แล้วนั่งที่โต๊ะกลม ตักเอาเข้าปากหม่ำ ๆ อืม! อร่อยมากเลยนะ


ระหว่างรออาหารย่อยในช่วงบ่าย ฉันนั่งมองฟ้าทางทิศเหนือ เห็นเมฆขาวลอยตัวอยู่นิ่ง ๆ ส่วนอีก 2 ทิศ ฉันมองไม่เห็น เพราะห้องพักมีหน้าต่างทางทิศเหนือและทิศใต้เท่านั้น อากาศดีนะไม่ร้อนอบอ้าว เสียงพึมพำในลำคอ

เมฆขาวราวปุยนุ่นก้อนน้อยใหญ่ ลอยสลับกับท้องฟ้าสีน้ำเงินไล่เรียงสีอ่อนเข้ม เมฆเรียงรายซ้อนกันกั้นเป็นม่านบังแสงแดด ไม่ให้รังสีความร้อนแรงจากดวงตะวัน ตกกระทบพื้นผิวโลกมากนัก

ใบไม้ไหวปลิวลู่ลมเบา ๆ ใกล้บ้านพัก บรรยากาศแบบนี้ชวนเชิญให้ฉันลุกจากเก้าอี้ เดินตรงมาที่เตียงนอน(เดี่ยว) หย่อนกายเอกเขนก แล้วหยิบหนังสือมาอ่านต่อ

หนังสือเล่มนี้คงมีส่วนผสมอะไรบางอย่าง ในขั้นตอนพิมพ์แน่นอน ฉันเปิดอ่านได้สักพักหนังตาเริ่มทิ้งตัวตามแรงโน้มถ่วง ม่านตาเริ่มพร่ามัว มองไม่เห็นตัวหนังสือเฉย ๆ พอฉันลืมตาอีกครั้ง เห็นหนังสือตกอยู่ข้างหมอนอิงใกล้ตุ๊กตาหมาน้อยสีน้ำตาล ฉันงัวเงียขยี้ตา มองไปที่นาฬิกาแขวน ไอ้หย๋า! ได้เวลาอาหารมื้อค่ำแล้วหรือนี่

แต่...วันนี้ร่างกายฉันพักผ่อนเต็มอัตรากำลัง จึงงดอาหารมื้อค่ำ เพื่อให้กระเพาะ ลำไส้เล็ก-ใหญ่ และน้ำย่อยไม่ต้องทำงาน อีกทั้งช่วยให้อวัยวะบางส่วนภายในร่างกาย ได้พักผ่อนในวันหยุดเช่นเดียวกับฉันไงละ

“สัมผัสความสุขง่าย ๆ ในวันว่าง”



สาวบ้านนอกฯ มีโอกาสได้ร่วมบริจาคเสื้อผ้าให้พี่น้องชาวดาระอั้ง ผ่านมูลนิธิเมตตาธรรม
จากการเชิญชวนผ่านมิตรรักนักเขียน (บล๊อก) คือ ภู เชียงดาว
คุณอาภาวดี กรุณาส่งภาพมาให้ชมค่ะ (เป็นปลื้ม) และติดตามชมได้ที่นี่...
//mettadhamma.multiply.com/photos/album/8
ป.ล. มิตรรักนักเขียน (บล็อก) ท่านใด สามารถ (ค้นหา) โค้ดรหัสเพลง “สัมผัส”
กรุณาโพส ณ คอมเม้นท์ จะขอบคุณยิ่ง

ฝากเพลง "ขอใจกันหนาว" มอบให้มูลนิธิเมตตาธรรม

Create Date : 29 มกราคม 2551 Last Update : 29 มกราคม 2551 18:09:08 น. Counter : 1245 Pageviews.		3 comments
Share Tweet