space
space
space
<<
มกราคม 2567
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
space
space
17 มกราคม 2567
space
space
space

ความรู้สึกที่เรียกว่าความสุขเป็นฉันใด 235 ถาม 450 > มีปัญหากับความรู้สึกที่เรียกว่าความสุข
ความรู้สึกที่เรียกว่าความสุขเป็นฉันใด



235 ถาม  450

มีปัญหากับความรู้สึกที่เรียกว่าความสุข

   ขอถามท่านผู้ศึกษาศาสนาพุทธ   มีการกล่าวถึงความสุขในศาสนาพุทธไว้หรือไม่  ความสุขคืออะไรในศาสนาพุทธ   มีอยู่จริงหรือเปล่า  ตอนนี้ดิฉันไม่มีเรื่องอะไรที่เป็นทุกข์นะคะ  เพียงแต่สงสัยเท่านั้น ว่าความสุขแท้จริงแล้วมันคืออะไรกันแน่  สำหรับดิฉัน  ทรัพย์สินที่มีอยู่หรือสามีและลูก ก็ยังไม่ใช่   ดิฉันมองทุกอย่างเป็นความทุกข์ แต่ก็ไม่ได้ไปทุกข์อะไรหรอกค่ะ  ครอบครัวมีความปกติดี   การปฎิบัติธรรมเมื่อจิตสงบ  ความสุขที่เกิดจากการปฎิบัติ  สำหรับดิฉันก็ไม่ใช่ เพราะกำหนดรู้เท่าทันความสุข  ก็เลยไม่สุข  ส่วนความทุกข์นั้น คิดว่าตัวเองเข้าใจดี
แต่มีความรู้สึกว่า  อยากเข้าใจกับคำว่า ความสุข แต่ก็มิได้อยากสุขอะไร  รู้สึกว่าจิตใจเบาปัญญา ไม่รู้จักกับคำว่าความสุข

ปล. ดิฉันเอง ไม่ได้เป็นคนลำบากอะไรมาก  ตั้งแต่วัยเด็กจนถึงปัจจุบัน ชีวิตพื้นๆค่ะ

https://pantip.com/topic/36159074


- ความสุขมีหลากหลาย สูงขึ้นไปตามลำดับขั้น


  วิธีแบ่งที่เป็นลำดับขั้นชัดเจน ละเอียด และดูง่าย ไม่ซับซ้อน น่าจะได้แก่วิธีแบ่งเป็น ๑๐ ขั้น หรือความสุข ๑๐ ขั้น ซึ่งมีในที่มาหลายแห่ง แบ่งดังนี้

ดูที่    450

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=samathijit&month=21-11-2023&group=86&gblog=44

235 ดูความสุขลิงค์ 451 แล้ว มีตัวอย่าง 450 เทียบความสุข


>สวัสดีสหายธรรมทุกคนครับ

  นี่เป็นครั้งแรกของผมในเวปบอร์ดนี้  ถ้าอย่างไรขอความกรุณาด้วยนะครับ :)

ตอนนี้ผมอยู่ที่ญี่ปุ่นครับ   ก่อนหน้านี้ไม่เคยปฏิบัติธรรมจริงๆจังๆเลย   จนกระทั่งไม่นานมานี้ วาสนาพาให้ได้พบกับพระสงฆ์ไทยรูปหนึ่งที่ญี่ปุ่นนี่  ทราบว่าท่านน่าจะมาโปรดสัตว์  ผมได้ถามท่านว่า ทำอย่างไรจึงจะพ้นทุกข์ ท่านก็ไม่ตอบอะไร ยื่นหนังสือของท่านให้สามเล่ม เป็นหนังสือเกี่ยวกับการปฏิบัติตามแนวทางในอานาปานสติสูตร แล้วผมก็กราบลาท่านมา

หลังจากได้หนังสือสามเล่มนั้นมาแล้ว ผมก็อ่านแค่เล่มแรกก่อน ใจความในเล่มแรกคือ ให้กำหนดรู้ลมหายใจให้ตลอด ในชีวิตประจำวัน จะทำกิจกรรมอะไรก็ให้กำหนดรู้ลมหายใจไปด้วย ยกเว้นเวลาขับรถ หรือเวลาอ่านหนังสือ แต่ก็ให้มีสติรู้อยู่ว่าเราทำอะไรอยู่ ท่านว่าให้กำหนดรู้ลมหายใจเสมือนว่าลมหายใจเป็นกัลยาณมิตร ให้เรายึดกัลยาณมิตรนี้ไว้

หลังจากนั้นผมก็พยายามกำหนดรู้ลมหายใจในชีวิตประจำวัน เวลาเดิน ก็รู้สึกดีครับ รู้สึกเพลินกับการยึดลมหายใจ   หลังจากนั้นมีวันหนึ่ง   ผมเกิดนึกอยากนั่งสมาธิขึ้นมา   ผมก็เลยนั่งสมาธิกำหนดลมหายใจ  (ก่อนหน้านี้ตอนเด็กๆ เวลาคุณครูที่รร.สั่งให้นั่งสมาธิในห้องเรียน ให้พยายามตามดูลมหายใจจะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ น่าปวดหัวมาก แต่คาดว่าคงเป็นเพราะจากที่ได้ฝึกในชีวิตประจำวัน  ทำให้ตั้งแต่นั่งครั้งนี้ก็ไม่รู้สึกเช่นนั้นอีก)  ในการนั่งสมาธิครั้งนี้  ผมสามารถรับรู้ลมหายใจได้ตลอดสายเป็นเวลานาน  แต่ผมก็คิดว่าเวลาจิตเราสงบมากแล้ว  แต่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ถ้ายังไงเราลองเปลี่ยนวิธีกำหนดดูดีกว่าผมเลยเปลี่ยนวิธีกำหนดในใจเป็นสมถแบบอัปปมัญญา ๔ (ที่ผมเปลี่ยนเป็นวิธีนี้เพราะก่อนหน้านี้เคยอ่านหนังสือเรื่องสมถ ๔o วิธีแล้วรู้สึกว่าเราน่าจะเหมาะกับวิธีนี้ คือเกิดความรู้สึกนี้ขึ้นเอง)  แล้วกำหนดคำบริกรรมในใจแผ่เมตตาให้สัตว์ทั้งหลายไม่มีประมาณในทิศเบื้องหน้า จากนั้นก็เบื้องหลัง จากนั้นก็เบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องซ้าย แล้วก็เบื้องขวา พอครบทุกทิศแล้ว ก็กำหนดแผ่ไปในทุกทิศพร้อมกันไม่มีประมาณ กำหนดแค่ครั้งเดียวเท่านั้น

จากนั้นผมก็รู้สึกเหมือนกายผมขยายตามที่กำหนดแผ่เมตตาไปด้วย รู้สึกว่ากายขยายไปทุกทิศ ความรู้สึกนี้มันเกิดในเวลาแค่แปปเดียว กายขยายไปทุกทิศจนรู้สึกว่ากายหายไป คือ ไม่มีกาย เวลานี้รู้สึกว่าความรู้สึกของเราเหมือนจุ่มอยู่ในปิติ มีแต่ความสุขไปหมด   จากนั้นผมก็คิดขึ้นมาว่า  "มีความสุขขนาดนี้ในโลกด้วยหรือ ความสุขนี้ดีกว่าความสุขในโลกที่เราเคยพบมาทั้งหมด โอ ความสุขนี้แค่นั่งก็ได้แล้ว คนทั้งโลก (ส่วนใหญ่) มัวแต่วุ่นวายทำอะไรกันอยู่ บางคนทำทุจริตต่างๆเพื่อหาเงินมาสนองความสุขตน ทำไปทำไมนะ มันเทียบกับความสุขที่เกิดจากความสงบนี้ไม่ได้เลย ความสุขนี้ไม่ต้องไขว่คว้ามาก อยู่กับตัวเองแท้ๆ คนในโลกกลับไม่รู้"

จากนั้นผมก็สังเกตลมหายใจ ก็รู้สึกว่าลมหายใจตอนนี้  มันละเอียดมาก  ถึงค่อยเข้าใจคำว่าลมหายใจหยาบลมหายใจละเอียดว่าเป็นยังไง  ก่อนหน้านี้เข้าใจว่าคือลมหายใจแรงๆเบาๆซะอีก :)

ความรู้สึกจากการเกิดสมาธิครั้งแรกนี้  มันเหมือนจุ่มค้างอยู่ปิติ  คือปิติเกิดค้างอยู่  แต่ไม่เห็นนิมิตอะไรทั้งสิ้นเลยนะครับ  แต่รู้สึกจิตเวลานี้ไม่มีนิวรณ์เลย คือมีความรู้พร้อมอยู่   จากนั้น  ผมก็รู้สึกยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วคิดไปเรื่อยว่า "นี่คือปฐมฌานหรือเปล่านี่ ปฐมฌานเกิดกับเราหรือ" จนจิตเริ่มไม่เป็นสมาธิ เริ่มปั่นป่วน  หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงห้องข้างๆ ตะโกนเสียงดัง  (คาดว่าน่าจะดูบอล)  ผมก็เลยหลุดออกมาจากสภาวะนั้น

แต่หลังจากนั้นมา ผมก็ไม่สามารถเข้าถึงสภาวะดังกล่าวได้อีกเลย คือ ทำได้มากสุด ก็แค่ทำปิติให้เกิดขึ้นแวบหนึ่งเท่านั้น (แต่ก็สามารถทำให้เกิดได้ตลอดเวลา ตามที่ต้องการทันที) แต่ไม่สามารถทำให้เกิดค้างไว้ จนรู้สึกเหมือนจุ่มลงในปิติ แล้วมีลมหายใจละเอียดแบบครั้งแรกได้.


235 จขกท. ข้างต้นถามเกี่ยวกับการปฏิบัติอีก  เช่น

> ขอเรียนถาม...เรื่องสมาธิ

https://pantip.com/topic/38669331

> กุศล อกุศล หรือเป็นกลาง

https://pantip.com/topic/39342710

> คืออะไรและที่ต้องทำลาย...

https://pantip.com/topic/37818979

451ทั้งนั้นเหมือน  จขกท.ค้นหาอะไรสักอย่างที่ต้องการ ตามที่ได้ยินได้ฟังมา  9   
 



Create Date : 17 มกราคม 2567
Last Update : 17 มกราคม 2567 7:12:34 น. 0 comments
Counter : 47 Pageviews.
(โหวต blog นี้) 

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

สมาชิกหมายเลข 7881572
Location :
ขอนแก่น Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 7881572's blog to your web]
space
space
space
space
space