ดอกรรณิการ์ กับ คุณแม่ และ หลานสาวตัวน้อย

กรรณิการ์ก้านสีแสด คิดผ้าแสดติดขลิบนาง

เห็นเนื้อเรื่อโรงราง ห่มสองบ่าว่าโนเน

ผ้าสีมีขลิบเนื้อ บางดี

ก้านกรรณิการ์สี แสดเถ้า

โนเนนาดน้องสี ลาเลิศ

เมียมิ่งเรียมดูเจ้า ห่อนได้วางตา

(กาพย์ห่อโคลง นิราศธารโศก พระราชนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์)

ที่บ้านมีกรรณิการ์ปลูกไว้ต้นหนึ่ง ดอกรรณิการ์ มีสีขาว ดอกเล็กๆ โคนดอกด้านในสีแสด ก้านสีแสด บานตอนค่ำๆพร้อมกลิ่นหอมชื่นใจ ตอนเช้าๆดอกก็จะร่วงหล่น คุณแม่จะเก็บใส่ถาดแล้ววางใส่พานบูชาพระในห้องพระ บางส่วนก็ลอยในอ่างแก้วใบเล็กๆประดับโต๊ะทานข้าว โต๊ะรับแขก วันไหนไปทำบุญที่วัดพี่ชายก็จะแบ่งใส่กระทงกรวยจากใบจำปีไปถวายพระ สองสาวน้อยได้ช่วยคุณยายเก็บบ้างในวันที่ตื่นเช้า เมื่อคุณยายไม่อยู่แล้ว ก็เลยได้เป็นคนคอยเก็บไปไหว้พระต่อจากคุณยายและก็ฝาก(ไหว้)คุณยายไปด้วยค่ะ

เขียนถึงเก็บดอกกรรณิการ์ แล้วก็นึกไปถึงตอนหนึ่งในเรื่อง ปราสาทมืด (ของ จุลลดา ภักดีภูมินทร์) แล้วมาเกี่ยวกันได้ยังไงขอคัดมาให้อ่านนะคะ

?นายมั่นหรือจ๊ะ? รับสั่งถามพลางดำเนินเข้าไปหา

?ครับผมเอง?ชายชราทรุดกายลงนั่ง ในมือของแกถือขันเงินขนาดใหญ่เต็มไปด้วยดอกกรรณิการ์ร่วง

?วันนี้ไม่ได้รับบัวเผื่อน บุญคำ กับแม่เฒ่าหรือจ๊ะ??

?วันนี้ผมให้เจ้าเมืองไปแทนครับแข้งขาไม่สู้ดี?

?อ้อ! เป็นอะไรเล่าจ๊ะ??

?โรคคนแก่น่ะครับบางทีก็ปวดหัวเข่าขึ้นมาเฉยๆ ๒-๓ วันก็หายไปเอง?

?นายมั่นเก็บดอกไม้ไปทำไมจ๊ะ??

?เก็บไปให้คุณกัญญาถวายพระในห้องพระครับผมลงมาเก็บทุกเช้าก่อนไปรับคนทั้งสาม ได้บุญดีครับวันนี้คุณตื่นแต่เช้าเทียวนะครับ?

(หน้า๓๔ บทสนทนาระหว่าง มจ.อุมารังษี กับ นายมั่น)

จริงๆเราเคยล้อคุณแม่เล่นๆไงคะว่า ?เอ..หนูสงสัยจังจะมีใครเก็บไปถวายพระเหมือนแม่บ้างไหมน้า...?

ตอนอ่านถึงตอนนี้ก็เลยอดที่จะคิดถึงมาไม่ได้เลยล่ะค่ะ ก็แหม เรามาเจอคน-ถึงแม้จะเป็นตัวละครในหนังสือก็เถอะเก็บดอกรรณิการ์กับคุณแม่เปี๊ยบเลยนี่นา แล้วก็ทำให้ความสุขเล็กๆวาบขึ้นในใจไปด้วยเลยล่ะค่ะ

จากดอกไม้..คุณแม่.. เรื่อยเจื้อยไปจนถึงหนังสือจนได้นะเรา อิอิ...แล้วนี่ก็เป็นบันทึกความทรงจำเรื่องเล็กๆน้อยๆของคุณแม่ในวันแม่ปีนี้ค่ะ

สุขสันต์วันแม่กันนะคะ

Create Date : 12 สิงหาคม 2556
Last Update : 18 สิงหาคม 2556 16:30:05 น.		0 comments
Counter : 1993 Pageviews.
Share Tweet