กวีผู้หลงทาง กล่อมวิญญาณด้วยบทกวี เชิดชูบทกวีเป็นน้ำทิพย์เลี้ยงชีวิน เคารพนบไหว้ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ แต่ข้าหาได้เข้าใจความหมายของบทกวีเหล่านั้นไม่ เปล่งพยางค์ที่เลอเลิศ ก็ถือได้ว่าเป็นกวี แต่ข้าหาได้เข้าใจความหมายของบทกวีเหล่านั้นไม่   Create Date : 15 ตุลาคม 2549 8 comments Last Update : 15 ตุลาคม 2549 15:09:46 น. Counter : 310 Pageviews. Share Tweet

อา....ท่านป๋า...ท่านมาแนวกวีแอบส์แทรคซะแล้ว...อิ อิ เดี๋ยวลองมั่ง!! // สายน้ำรี่ไหล...ส่งเสียงกล่อมพงไพรเป็นบทกวี ชุบชีวีสรรพชีวิตเป็นน้ำทิพย์ชะโลมโลก จากเบื้องสูงสู่เบื้องต่ำ...บูชาแม่ธรรมชาติยิ่งใหญ่ สายน้ำ...หาได้ต้องการความเข้าใจอันใดไม่ ขับขานเสียงเสนาะ หล่อเลี้ยงพืชพันธุ์ โกรกไหลรำพัน...เป็นบทกวี สายน้ำ...หาได้ต้องการความเข้าใจอันใดไม่ 'เมธีสุราลัย'   โดย: ธุลีดิน IP: 203.170.228.172 16 ตุลาคม 2549 8:54:37 น.

อรุณสวัสดิ์ขอรับท่านป๋า เช้านี้ข้าพเจ้าไมทันแล้ว ได้เวลาเก้าโมงแล้ว!! ขอบคุณชีวประวัติโลดโผนของท่านครั้งตะลุยยุทธจักร์ ข้าพเจ้าจำต้องเก็บไว้ต่อคราวหลัง แล้วจะมาคารวะอีกที   โดย: ธุลีดิน IP: 203.170.228.172 16 ตุลาคม 2549 9:01:11 น.

มาแว้ววว...ได้ยัง?   โดย: ธุลีดิน (กระท่อมธุลีดิน ) 16 ตุลาคม 2549 17:49:09 น.

อา..ได้แล้วนี่ ! ไว้อาลัยซิกาแร็ตหรือขอรับ? ฮา ฮา ฮา   โดย: ธุลีดิน (กระท่อมธุลีดิน ) 16 ตุลาคม 2549 17:52:00 น.

คราวนี้...อ่านง่าย...สบายตา... ต้องขอขอบคุณขอรับ   โดย: ธุลีดิน (กระท่อมธุลีดิน ) 16 ตุลาคม 2549 17:56:17 น.

ต้มมะระสวัสดิ์ขอรับ   โดย: ธุลีดิน (กระท่อมธุลีดิน ) 16 ตุลาคม 2549 17:59:57 น.

หากความไม่เข้าใจ คือความงามซินะ ไอซ์บอกว่าไม่ใช่(กวี)....แต่ใช่(ว่ะ)....พี่ว่านะ...... แวะมาทักทายจ๊ะ เน็ทที่บ้านอืดเหลือ สีบล็อกสบายตาขึ้น...Ha Ha ชอบโทนเขียวอ่อน-ขาวด้านบน โดยแอบหวังว่านายแบบ....คงไม่ใช่...พ่อหลานอีฟ อ่า! ช่างเถอะ .... แค่เป็นห่วงน่ะจ๊ะ เชื่อว่าคงได้เจอกัน....ดังนั้น...ล้างหูรอพี่น่าบ่นได้เลย...อิ อิ   โดย: nena IP: 203.118.93.35 16 ตุลาคม 2549 19:12:19 น.

เรื่อง(ที่ข้าพเจ้าเขียน)ไปผิดทางแล้วท่าน ด้วยความที่อารมณ์ไม่ต่อเนื่อง ความรู้สึกของตอนเริ่มเรื่องไม่รู้หายไปไหนหมด เขียนออกมาไม่ได้อย่างต้องการ (ยิ่งเขียนยิ่งแย่ลง) แทบอยากจะลื้อใหม่ขอรับ นี่ขนาดข้าพเจ้าลดแรงกดดัน ไม่โพสท์ที่ 'บ้านหนอน' แล้วนะ มุดศีรษะเขียนอยู่แต่ในกะลา เผื่อผิดพลาดจะได้แก้ไขได้ ตอนนี้ เป็นปัญหาหนักแล้วขอรับ อยากให้เรื่องไปข้างหน้า ทั้งความยาวและความลึก ! กลับทำไม่ได้อย่างต้องการ! ยากอย่างนี้เองขอรับ ฝึกมาสิบเดือนแล้วท่าน ยังไม่ได้อะไรเลย คิดเนื้อเรื่องที่ชวนติดตามไม่ออก ตัวละครไม่ลึก คุมการดำเนินเรื่องไม่ได้ คุมอารมณ์เขียนไม่ได้ อะไรอีกล่ะ? ....อีกร้อยแปด เฮ้อ.... ข้าพเจ้าครุ่นคิดตลอดเวลา มองหาทางไปของเรื่องที่ถูกใจ คิดจนมึน ไม่ได้อะไรมาเลย ลองเลือกทางสายกลาง ออกไปข้างนอก ทำอะไรพอให้ลืม ๆ เผื่ออะไรดี ๆ จะปิ๊งขึ้นมา กลับมาก็ยังเหมือนเดิม! จะทิ้งไปสักพักก็ไม่อยากทำ อยากเขียนรวดเดียวให้จบ ขืนทิ้งไปจะพาลเขียนไม่จบเอา เฮ้อ! เอาล่ะ...ระบายเสร็จแล้ว ได้ข้อสรุปว่า ลุยไปทั้งเบลอ ๆ นั่นล่ะ ดีแล้วที่เขียนที่บล็อก อย่างน้อยได้ช่วยบังคับตัวเองให้เขียนทุกวัน จะดีจะร้าย จบแล้วค่อยต่อเติมแก้ไข เอาอย่างนี้แล้วกัน!! รอไว้อ่านตอนเขียนจบแล้วดีกว่าท่าน อ่านตอนนี้ ข้าพเจ้าละอายใจจริง ๆ ละอายใจ มุดศีรษะเขียนต่อไป ต่อไป คารวะ 'กระรอกน้อย'   โดย: ธุลีดิน IP: 203.170.228.172 16 ตุลาคม 2549 21:37:19 น.