อยากให้รู้ว่าคิดถึง..ภาคเรียงฝัน..ตอนอดีตไม่หวนกลับ
ในขณะที่ลุงโชติกำลังจะกลับ..
เราก็หาเวลาไปคุยกับยายตัวร้ายเสียหน่อย..
เพราะว่าตอนงานไม่ได้คุยกันเลยสิ..
อืม..ขอบใจนะยายบ๊องที่อุตส่าห์มาช่วยงาน..
ก็พี่นะเขาเป็นพี่ชั้นเหมือนกันสิ..ชั้นถึงต้องมา..
เอาเถอะน่า..ถึงอย่างไรเราก็ต้องขอบใจ..
อืม..แล้วนายเป็นอะไรหรือเปล่า..
ไม่เป็นอะไรมากหรอก..แค่คิดถึงเจ้านะมันน่ะ..
แล้วพรุ่งนี้เธอจะมาอีกหรือเปล่า..
มาสิ..พรุ่งนี้แม่ชั้นก็คงจะมาพร้อมพ่อ..
ดีสิ..เราอยากให้เธอมาทุกวันเลย..
นี่..ตาบ้า..ห้ามคิดอกุศลนะ..
ฮูย..เราไม่ได้คิดสักหน่อย..อย่ามาว่าเราสิ..
เราแค่อยากให้เธอมาช่วยเท่านั้นเอง..
แน่นะ..
สาบานได้..
งั้นก็ดีแล้ว..ชั้นกลับก่อนนะ..พรุ่งนี้ชั้นจะมาใหม่..
อืม..ไปเหอะ..พ่อเธอคอยแล้วสิ..
เฮ้อ..ตอนที่คุยกับยายตัวร้ายเราก็ไม่รู้สึกเหงาหรอกนะ..
แต่พอยายตัวร้ายไปแล้วสิ..มันรู้สึกวังเวงยังไงไม่รู้..
เหมือนกำลังอยู่คนเดียว..อยู่คนเดียว..เออ..เจ้าพันไปไหนแล้วล่ะนี่..
มัวคุยกับยายตัวร้ายเพลินไปหน่อย..ว้า..นี่เราทิ้งเพื่อนอีกแล้วรึ..
ไม่ใช่สิ..ยายตัวร้ายก็เป็นเพื่อนของเราเหมือนกันนี่นา..เนอะ..
ถึงจะเป็นเพื่อนต่างเพศ..แต่ก็ยังนับว่าเป็นเพื่อนอ่ะ..
อ้อ..เจ้าพันยังคุยอยู่คุณพ่อคุณแม่ของน้องนัทเลยสิ..
เดี๋ยวคืนนี้ลูกๆไปนอนที่บ้านแม่ก่อนนะจ๊ะ..พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่..
ที่บ้านลูกพันยังไม่มีใครไปทำความสะอาดเลยจ้ะ..
ครับคุณแม่..
แต่จะนอนบ้านแม่ตลอดงานเลยก็ได้นะจ๊ะ..จะได้ไม่ต้องยุ่งเรื่องอาหาร..
งืมๆ..คุณแม่ของน้องนัททำอาหารอร่อยด้วยล่ะ..
ขอบคุณครับคุณแม่..ผมก็คิดถึงอาหารรสฝีมือคุณแม่จัง..
แหม..ลูกนุปากหวาน..
ถ้าอย่างนั้น..พรุ่งเช้าพี่นุไม่ต้องทานอาหารเช้านะคะ..
เพราะว่าพรุ่งนี้นัทจะทำอาหารเช้าให้พี่พันทานคนเดียว..
อ้าว..น้องนัทเป็นแม่ครัวเองหรือครับ..เอ๋อเลยสิเรา..
ปกติยายหนูเค้าจะช่วยแม่ทำจ้ะ..แต่ถ้าวันไหนเขาขยันมากหน่อย..
เขาก็ทำคนเดียว..ปล่อยให้พ่อกับแม่เป็นลูกค้าคอยชิมอย่างเดียว..
อ้อ..ถ้าอย่างนั้น..พรุ่งนี้พี่รอชิมฝีมือน้องนัทดีกว่าครับ..
พี่คิดว่าน้องนัทต้องทำอาหารอร่อยเหมือนคุณแม่แน่ๆเลยครับ..
อูย..เกือบอดอาหารเช้าแล้วไหมล่ะเรา..
ตกลงว่า..คืนนั้นและอาจจะเป็นคืนต่อๆไป..
ที่เรากับเจ้าพันนอนบ้านน้องนัท..ก่อนที่เราจะนอนนั้น..
เราได้บอกกับเจ้าพันว่า..
พัน..เงินของพวกเราที่เก็บรวมกันอยู่..
แกเอามาจัดงานให้เจ้านะมันนะ..จะหมดเท่าไหร่ก็ช่างมัน..
ถือว่าทำบุญให้เพื่อน..
อืม..ชั้นก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันสิ..
งั้นแกก็จัดของถวายพระอย่างคืนนี้ก็แล้วกัน..
งืมๆ..ของที่เจ้าพันจัดถวายพระคืนนี้ก็คือผ้าไตรกับยาสามัญประจำบ้านน่ะ..
จะพูดไปแล้ว..
พวกเรา..เกือบครึ่งชีวิตเติบโตมาเพราะข้าวก้นบาตรแท้ๆสิ..
ดังนั้น..เมื่อมีโอกาส..และกำลังทรัพย์อำนวย..
เราจึงควรทำบุญให้มากๆเนอะ..
อืม..นั่นสิ..เมื่อเช้าคุณลุงช่วยมาสองหมื่นรวมกับที่พวกเรามีอีกแสนสี่กว่า..
คงพอจัดงานให้เจ้านะมันหรอก..ส่วนเงินที่คนเขาช่วยมา..
ชั้นจะเก็บไว้ให้ทางบ้านของเจ้านะมันนะ..แกเห็นว่าเป็นยังไง..
ดีแล้วล่ะ..เขาจะได้ไม่คิดว่าพวกเราหวังเงินช่วยเหลือ..
งั้นก็ตกลงตามนี้..เงินที่เขาช่วยมา..ชั้นจะฝากไว้ที่คุณแม่..
ถ้าคนทางบ้านเจ้านะมา..ก็จะให้เขาไป..
ถ้าเขาไม่มา..ชั้นจะฝากธนาณัติไปให้เขา..
เออ..เอาอย่างนั้นแหล่ะ..
เอ่อ..คือ..คือว่า..เราไม่ต้องเล่าอีกสี่คืนที่เหลือหรอกเนอะ..
เพราะว่ามันก็เหมือนๆกับคืนแรกแหล่ะ..
ที่ว่าเหมือนคือ..ลุงโชติ..ป้าสาย..ยายตัวร้ายและทิตศักดิ์มาช่วยทุกคืน..
แถมบางคืนยังขนเอาพวกคนงานมาช่วยอีกสิ..
คุณพ่อคุณแม่และน้องนัทอยู่ช่วยทุกคืน..
เรากับเจ้าพันขาดไม่ได้อยู่แล้ว..
แต่ที่น่าแปลกใจก็คือคนทางบ้านเจ้านะไม่มีมาเลยสักคน..
น่าแปลกใจจริงๆ..หรือว่าไปรษณีย์ไปไม่ถึง..
เรื่องนี้เราก็ได้พูดกับเจ้าพันทุกคืนเหมือนกัน..
จนถึงวันเผา..ก็เกิดเรื่องน่าอับอายขึ้น..จริงๆนะ..มันน่าอายจริงๆ..
งืมๆ..เจ้านะ..ขอชั้นเผาญาติแกหน่อยนะ..มันเหลือรับจริงๆ....
เรื่องก็คือ..มีคนทางบ้านเจ้านะมาโวยวาย..
หาว่าหลานเขาตายไม่มีใครไปบอก..
เอาศพมาจัดงานกันเองเพราะหวังเงินช่วยเหลือ..
อะไรกันฟะ..อุตส่าห์ส่งไปรษณีย์ไปตั้งแต่วันที่เจ้านะตาย..
เพิ่งจะโผล่ศีรษะมาให้เห็นกันวันนี้เอง..แล้วยังมาพูดดีอีก..
ด้วยความโมโหของเราแหล่ะ..ฮื่ม..นี่ถ้าไม่ใช่ญาติของเพื่อนนะ..
โดนเหนี่ยวไปแล้ว..ลองคิดดูสิ..วันเผาเจ้านะ..คนมาตั้งหลายร้อย..
แกเล่นมาพูดแบบนี้กลางงานเลยสิ..เป็นใคร..ใครจะไม่โมโหบ้าง..
แล้วบ้านเจ้านะกับบ้านเราบ้านเจ้าพันอยู่จังหวัดเดียวกันแท้ๆ..
แต่คนละอำเภอเท่านั้น..
ถ้าคิดจริงๆ..
เจ้าพันไปส่งไปรษณีย์วันที่สิบเอ็ดน่าจะไปถึงไม่เกินวันที่สิบสาม..
นี่แกมาซะวันที่สิบเจ็ด..วันเผาพอดี..มันน่าคิดจริงๆ..
เราเถียงกับเขาไปหลายคำทีเดียว..
จนยายตัวร้ายต้องมาลากเราไปออกไป..แง่มๆ..เกือบไปแล้ว..
นายนี่..ถ้าจะบ้า..
อ้าว..ทำไมถึงมาว่าเราล่ะ..
ก็งานของพี่นะ..นายไปยืนตะโกนอย่างนั้นมันถูกรึ..
ก็เราโมโหนี่นา..อยู่ๆก็มาว่ากันได้..
พวกเราไม่ได้ทำอย่างที่เขาคิดสักหน่อย..
นั่นแหล่ะ..ยิ่งนายไปยืนเถียงกับเขา..เรื่องมันก็จะยิ่งไม่สงบ..
นายอยู่นี่แหล่ะ..เดี๋ยวพี่พันเขาจัดการเอง..
งืมๆ..ยายตัวร้ายเล่นเราอีกแล้วสิ..
งั้น..เธอลองไปดูหน่อยสิว่าเจ้าพันมันจัดการยังไง..
ถ้ามันจัดการไม่ได้มาบอกเราด้วยนะ..เดี๋ยวเราเล่นเอง..
ตาบ้า..นายอยู่เฉยๆเหอะ..
เฮอะ..ยายตัวร้ายนี่..ไม่เข้าข้างกันเลยเนอะ..
ไม่น่ารักเลยสิ..นะ..ยัยตัวร้าย
ขอขอบคุณเฉดสีอักษรสวยๆจากบล๊อกคุณป้ามดด้วยนะขอรับ
อดีต..อนาคต..ปัจจุบัน..สิ่งไหนสำคัญกว่ากันหรือ
บรรยายโดย...ปีศาจน้อยจอมซน..
Create Date : 18 ธันวาคม 2552 |
|
1 comments |
Last Update : 7 ธันวาคม 2553 20:27:27 น. |
Counter : 559 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ญามี่ 19 ธันวาคม 2552 2:38:42 น. |
|
|
|
|
|
|
|