|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
หรือว่าผม ไม่ใช่ผม ..?
เวลา 07:xx น. ขณะกำลังเดินดุ่มๆ เข้าที่ทำงาน (ซึ่งเป็นโรงเรียนทหาร) ด้วยอารามรีบร้อนนิดๆ เพราะรู้สึกว่าเริ่มมาสาย .. คุณยามก็ส่งเสียงขึ้นมาว่า 'มาทำอะไรน่ะ !! เดินคุ่มๆ เข้ามาน่ะ มาทำอะไร' ทันทีที่ได้ยินเสียงยาม ไอ้กระผมก็เกิดอาการโมโหเลือดขึ้นหน้า พร้อมกับเดินเข้าไป พูดจาเสียงแข็งๆ ยืนเท้าสะเอวท่าทางหาเรื่องตอบกลับไปว่า "มาทำงานครับ ทำไม!! มีอะไร(วะ)" ..
คุณยามเริ่มน้ำเสียงอ่อนลง "ไหนๆ ดูบัตรซิ" ผมหยิบบัตรที่ห้อยอยู่ที่คอขึ้นมาให้ดู ด้วยท่าทางนักเลงสุดตีน พลางคิดในใจว่า ..
'ไอ้เหี้ย พูดจายังกับกูมาบุกรุกสถานที่ราชการ ขอโทษเหอะมึง ไม่ใช่ว่ากูเพิ่งมาทำงานที่นี่นะโว้ย สิ้นเดือนหน้ากูก็ทำครบปีนึงแล้ว กูเดินเข้าออกประตูนี้ทุกเช้า แถมบัตรผ่านกูก็อดทนเอาห้อยคอไว้ทุกเช้า [นี่ถ้ามันเป็นงูแม่งคงรัดคอกูตายห่าไปตั้งแต่ตอนทำงานวันแรกแล้ว] ไปหลบอยู่ในซอกหลืบ ซอกเร้น หรือซอกขาอีตัวที่ไหนมาวะ ไม่เคยเห็นหน้ากูเลยรึไง'
เมื่อยามผู้นั้นไม่สามารถหาเรื่องเราต่อไป เขาก็ปล่อยให้ผมเข้าไปในโรงเรียนได้ตามปกติ แต่ยังไม่วายพูดตามหลังมาว่า "ก็ไม่เห็นใส่เครื่องแบบ .."
ผมเลยไม่วายต้องอวยพรมันกลับไปในใจ .. 'ไอ้ควายเอ็งทำงานที่นี่มาจนบัตรเอ็งสีซีดเหลืองอ๋อยแล้วยังไม่รู้รึไง ว่าครูพิเศษเขาไม่มีเครื่องแบบ กูจะไปมีเครื่องแบบได้ไง ก็กูไม่ใช่ทหารนี่หว่า !! .. เดี๋ยวเถอะมึง สักวันได้ใส่เครื่องแบบเมื่อไร จะเอาลูกตะกั่วมาฝากมึงคนแรกเลย'
เช้านี้เลยเดินเข้าโรงเรียนด้วยอารมณ์หงุดหงิดพอควร
สิบโมงกว่าๆ พี่ที่เรียนด้วยกันโทรมาบอกว่าเกรดออกแล้ววิชานึง เลยรีบใช้คอมที่ทำงานเข้าเว็บเพราะอยากรู้เกรดไวๆ แต่ให้ตายเหอะ .. พอมาถึงหน้าคอมแล้วดันนึกไม่ออกว่าพาสเวิร์ดของตัวเองมันเลขอะไร พยายามลองสุ่มๆ ตัวเลขที่คุ้นๆ หู คุ้นๆ ตา เท่าไรก็ไม่ถูกซะที สรุปว่าต้องอดใจรอกลับมาดูพาสเวิร์ดในกระดาษที่วางไว้หน้าคอมที่บ้าน หงุดหงิดอิ๋บอ๋าย ของสำคัญของตัวเองแท้ๆ ทำไมจู่ๆ จำไม่ได้วะ
ตอนบ่ายสาม ไปรับเช็คเงินเดือน ซึ่งออกช้าไป 8 วัน ให้ตายสิ !! ลืมไปแล้วนะเนี่ยว่ามีเงินเดือน ทำงานไปๆ มาๆ เผลอนึกว่าตัวเองเป็นพวกใจบุญสุนทาน เทวดาส่งมาเกิด ให้มาทำงานเพื่อการกุศลซะอีก
หกโมงเย็นนิดๆ เอาเช็คไปขึ้นเงินที่ธนาคารบนห้าง เช็คของผมถูกต้องสบายบรื๋อไม่มีปัญหาใด แต่เจ้าหน้าที่ธนาคารดันขอถ่ายเอกสารบัตรประจำตัวผมไว้เป็นหลักฐานถึง 2 ใบ (บัตรประชาชน กับ บัตรผ่านเข้าที่ทำงาน) ในขณะที่เช็คของพี่อีกคนมีปัญหาเรื่องสะกดผิด เจ้าหน้าที่ดันเก็บเอกสารเขาแค่สำเนาบัตรประชาชนใบเดียว .. ไม่ไว้ใจกูรึไง ทำไมวะ !!
หกโมงกว่าๆ เอาเงินสดไปฝากที่ธนาคารอีกเจ้า .. หลังจากฝากเงิน พนักงานก็อัพบุ๊คให้ เนื่องจากสมุดเต็มทุกหน้าแล้ว(เจ๋งป่ะล่ะ!!) เจ้าหน้าที่เลยบอกให้ผมไปรับสมุดใหม่ .. เป็นเรื่องสิครับทีนี้ เพราะพอพนักงานธนาคารเอาเอกสารมาให้เซ็น แกเห็นว่าลายเซ็นผมไม่เหมือนลายเซ็นที่หน้าสุดท้ายของเล่มเดิม(ที่ต้องเอาไปเข้าเครื่องส่องอ่ะนะ) !! .. พี่พนักงานเขาก็บอกให้ผมเซ็นใหม่ให้เหมือนเล่มเดิม วุ่นสิครับ ผมพยายามๆๆๆ เซ็นๆๆๆ กี่ครั้งก็รู้สึกว่าไม่คุ้นมือซะแล้ว ..
ทำไงได้ล่ะ เวลามันผ่านไปนานแล้วนะ (ปีกว่าๆ ละมั้ง) ลายเซ็นเราก็เปลี่ยนไปมั่งสิ .. เซ็นเอกสารมาก็แยะ ตรวจการบ้านนักเรียนมาแล้วเป็นพันเล่มนี่นา ..
แต่ยังไงก็ดี พี่พนักงานคนนั้นก็ให้กำลังใจผมในการพยายมเซ็นให้เหมือนลายเซ้นเดิม เขาหยิบเศษกระดาษให้ซ้อมๆ เซ็นให้เหมือนเดิม .. ผมพยายามยังไง๊ ยังไงก็ได้แค่คล้ายๆ(ไม่เหมือนหรอกครับ) ท่าทางพี่เขาคงเข้าใจ เลยให้ทำเรื่องขอเปลี่ยนลายเซ็นใหม่ซะเลย ..
แต่เชื่อไหมครับ พอผมเซ็นลายเซ็นใหม่สองครั้ง ลายเซ็นใหม่ที่เซ็นทั้งสองครั้งก็ยังไม่เหมือนกัน .. วุ่นแล้วสิกู จนผมต้องพยายามเซ็นให้เหมือนกัน ในที่สุดก็ทำได้ ..
เฮ้อ .. นี่ถ้าเกิดว่าวันไหนที่ลายเซ็นผมเปลี่ยนไปจากนี้อีก เขาคงไม่เชื่อใจว่าผมเป็นผม แล้วเงินในบัญชีที่ควรจะเป็นของผม มันก็จะไม่ได้เป็นของผมอีกต่อไป
วันนี้เกลียดตัวเองจัง โหนรถเมล์กลับบ้านด้วยอาการจิตตก .. เกิดอะไรขึ้นกับเราวะ .. ทำไมหนอ ตัวเราก็เป็นตัวเราสิ เราต้องรู้ตัวเองดี ทำไมต้องเก็บเรื่องที่คนอื่นไม่เชื่อในตัวเรา มากลุ้มๆๆ ด้วยล่ะ. . . . . . แต่เอาเถอะ คนมันจะกลุ้มก็กลุ้มวะ แก้ยังไงก็ไม่หาย .. กลับมาบ้านตอนค่ำๆ ก็ส่องกระจกก่อนไปอาบน้ำนิดนึง ..
หน้าก็ยังโทรม ผมก็ยังหยิก หน้าตาก็ไม่ได้หล่อขึ้นกว่าเดิม .. นี่แหละฉัน มั่นใจๆ
นี่แหละ เด็กชายหัวหอม คนเดิม !!
ปล.1 พอกลับมาเช็คเกรดที่บ้านก็หงุดหงิดใจ เพราะสุดท้ายแล้วก็ออกมาเป็น a- เห็นทีชาตินี้กูคงไม่มีวาสนาได้หม่ำ a กับเขาหรอก เหอๆ ..
ปล.2 ตั้งใจซ้อมเซ็นชื่อไว้หน่อยละกัน .. วันละ 20 ชื่อเป็นอย่างต่ำ .. พยายามควบคุมให้เซ็นเหมือนเดิม ทุกครั้งๆๆ นะ ฮ่วย !!

..............................................................................................
Create Date : 08 เมษายน 2551 |
|
13 comments |
Last Update : 8 เมษายน 2551 21:26:33 น. |
Counter : 948 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: เสียวกระสัน คันยิ่ง IP: 58.9.137.196 8 เมษายน 2551 20:49:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตี๋น้อย IP: 125.26.160.6 8 เมษายน 2551 21:33:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: bond IP: 124.120.90.121 8 เมษายน 2551 22:18:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: นก ชท. 15 IP: 118.174.172.105 8 เมษายน 2551 23:47:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: chirala IP: 80.56.223.87 9 เมษายน 2551 2:30:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: แซนด์ซี 12 เมษายน 2551 19:35:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: JeAnnaKaa IP: 58.9.229.48 5 พฤษภาคม 2551 22:34:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: หลานป้าตุ้น IP: 125.25.87.17 9 ตุลาคม 2551 22:14:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
เอ้ออ .. ตัวเตี้ย ขี้อาย เรียนม่ายเก่ง พูดก็ไม่เก่ง แต่กินเก่งคับ ..
|
|
|
|
|
|
|