เพื่อนๆ .. ไม่รู้พวกเธอจำได้มั้ย .. วันแรกที่หอมเดินเข้ามาในภาควิชา .. หอมเป็นแค่เด็กเงียบๆ ไม่ค่อยพูดค่อยจา ..
วันนั้น หอมตื่นเต้น และลังเล .. ไม่พร้อมที่จะรับรู้อะไร เพราะคิดว่ามัน เป็นแค่ฟามบังเอิญ แค่ฟามไม่ตั้งใจ ..
.. ไม่รู้ว่า 'กูจะเรียนที่นี่ต่อดีมั้ย?' หรือ 'กูจะไปเรียนราม' ..
เค้าเงียบ เค้ากังวล .. เค้าปิดกั้นตัวเอง ไม่พูดไม่จะกะใคร .. เสียงเพื่อนๆ คุยกันในห้องสอบสัมภาษณ์ดังโคตร .. แต่เสียงภายในใจเค้า มันไม่มีเสียงอะไร มันเงียบ มันเหงา มันกดดัน
ในที่สุดเค้าก็ตัดสินใจก้าวเข้ามา ..
พร้อมกับความกังวลใจ
ไอ้คิว มึงเป็นคนแรกที่ชวนกูคุย
ขอบคุณมากนะ ..
หลังจากนั้น หอมก็ได้เพื่อนกลุ่มนึง
กลุ่มเล็กๆ .. หอมยังจำได้ ทุกเย็นวันศุกร์
เราไปเดินเล่นที่ mbk ไม่ดึก ไม่กลับบ้าน
ยังจำได้ ตอนเราโดนรุ่นพี่ว๊าก ..
เราร่วมกันหาทางแก้แค้น ..
ช่วยกันเต้น ช่วยกันอาย ..
ตอนเราฟังอาจานไม่รู้เรื่อง ..
เราอ่าน 'โลกของโซฟี' ไม่ทัน
เราขอลอกการบ้าน
พอเราเป็นพี่ เรามีรุ่นน้องที่น่ารัก
เราได้น้องเทค .. ซื้อหนมเทคน้อง
หอมได้รู้จักเพื่อนมากขึ้นๆ
ในที่สุด หอมเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนเป็นกลุ่ม
เพราะทุกๆ คน .. คือเพื่อนของหอมหมดเลย
ยังจำได้ .. ตอนเพื่อนโทรมาหาเรากานใหญ่
ให้เราติววิชาศาสนาคริสต์ให้
ยิ่งเรียนไป ยิ่งแก่พรรษา
กล้าเถียงอาจาน กล้าหลับในห้อง
มันไวเกินไป .. ไวเกินไปจริงๆ
ปีสี่มาถึง .. ถึงเวลาเรานั่งเครียดกับ thesis
เราเครียดกันทุกคน ..
แต่เราก็ช่วยกัน จนเรา 'จบ'
ใช่ .. เราทุกคน 'จบ' .. แต่ภาพของเพื่อนๆ ยังวิ่งวนๆ ในใจหอม ไม่เคยจบ .. ไม่รู้ดิ่นะ ไม่รู้ทำไม
เค้าว่า .. "เด็กปรัชญา" พูดจาไม่รู้เรื่อง .. มันจริงมั้ยวะ?
อีกอันที่เคยได้ยิน .. เค้าว่า คนเรียนปรัชญา เรียนให้ตายยังไง แม่งตอบไม่ได้หรอกว่า .. "ปรัชญา" คืออะไร
.. หอมเอง ก็ตอบไม่ได้ว่า "ปรัชญา" คืออะไร .. เพราะคิดว่าคำตอบมันกว้าง บอกไป ก็คงฟังไม่รู้เรื่อง - -"
.. แต่ "ปรัชญา" ทำให้หอมได้เจออาจาน .. ได้กินอาหารสมองซึ่งทำให้เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ตัวจริง ..
ทำให้หอมได้เจอเพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคน .. ถ้าวันนั้นตัดสินใจไปเรียนที่อื่น .. คงไม่ได้เจอพวกเธอ ..
.. จากนี้ คงต้องแยกกันไปเดินตามเส้นทางชีวิตของตัวเอง .. คงต้องยืนสู้สถานการณ์ตามลำพัง .. น่ากลัวชะมัด
.. แต่ไม่เป็นไรนะเพื่อน แม้ว่าตัวของพวกเธอจะไม่ได้อยู่ข้างๆ .. แต่ภาพของ ทุกคน ยังอยู่ในใจไม่ให้เค้าเหงา .. เสียงของพวกเธอยังดังอยู่ คอยบอกให้เค้าสู้ๆ
เพื่อนๆ ก็เหมือนกันนะ .. อย่าลืมกันนะ ..
ขอบคุณทุกคน .. คิดถึงมากๆ ..
| Create Date : 20 มีนาคม 2548 |
| Last Update : 20 มีนาคม 2548 11:08:23 น. |
|
24 comments
|
| Counter : 523 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
นี่ก็ความรักอีกรูปแบบหนึ่ง
ความรักของเพื่อน
เพื่อนยังอยู่ในใจเสมอ แม้ห่างกันไป
ทำเอาคิดถึงเพื่อนๆ