รักไม่ได้ออกแบบ 5 ในวันอากาศหนาวเย็น ที่แวดล้อมตัวฉันเต็มไปด้วยหนังสือเข้าใหม่ ลงทะเบียน แยกหมวดหมู่ รอขึ้นชั้น เสี้ยวหนึ่งของความคิดฉันอดจะคิดถึงผู้ชายหน้าเข้มที่บอกว่า รูปแบบของความสัมพันธ์มีหลายรูปแบบ แต่ระหว่างเรามีเพียงรูปแบบเดียว ถ้าหากช่วงเวลาที่ผ่านมาผมยังแสดงออกมาไม่ชัด นับจากวันนี้ไปผมจะทำให้มันชัดเจนยิ่งขึ้น ไม่ได้ หลังจากวันนั้น เขาก็เทียวไล้เทียวขื่อ ถ้าวันไหนติดทำสวน ปลูกต้นไม้ ทำอะไรต่อมิอะไร ก็จะโทรศัพท์หาเสมอไม่น่าเชื่อแค่เวลาไม่กี่วันไม่กี่เดือน เขาสามารถทำให้มันชัดซะจนฉันอยากกลับไปคงความสัมพันธ์แบบผิวๆนั่น วันแรกที่พี่เข้มแวะมาแสดงตัวที่ห้องสมุด แม้จะนั่งอ่านหนังสือเงียบๆ แต่สายตาวิบวับที่มองมายังฉันเสมอมื้อกลางวันที่ออกไปพร้อมกัน และหลังเลิกงานที่ช่วยฉันหอบสมบัติกลับคอนโด นั่นก็ชัดจนมีรอยยิ้มล้อเลียนจากพี่แพท หัวหน้าของฉัน ขอบคุณสวรรค์ที่เขาไม่มาทุกวันไม่งั้นยัยภูติจิราอาจออกมาอาละวาด ช่วงปีใหม่ที่ฉันกลับบ้าน พี่แกก็ตามไปแสดงตัวต่อครอบครัวของฉัน คุยกันอย่างออกรสออกชาติกับพี่ชายตัวดีพ่อเกษตรกรตัวอย่าง เข้าทางพี่เข้มเขาล่ะ ทำท่าสนใจขนาดหนัก ข่าวว่าพักหลังมีการโทรศัพท์ปรึกษาหารือกันนอกรอบ “ ตกลงพี่เข้มเนี่ย จีบพี่ชายโดยใช้น้องเป็นสะพานใช่ป่ะ ” ฉันแซวพี่ชาย ผลคือได้มะเหงกห้าลูกลงศีรษะแค่คิดถึงก็ทำให้มีรอยยิ้ม เฮ้อ!ทำงานตั้งใจหน่อยจิราเอ๊ย!เดี๋ยวเลิกงานก็ได้เจอคนหน้าเข้มแล้ว .. วันก่อนกานต์ก็โทรศัพท์หา ถามข่าวทำไมไม่แวะมาที่ร้าน แค่สองวันเท่านั้นเองที่ไม่ได้แวะไป ดูเอาเถอะมีโทร.เช็ค “ โทร.ตามผิดคนหรือเปล่ากานต์ ” ฉันแซวกลับ “ โทร.ถูกคนแล้ว คุณทศอยู่ที่นี่แล้ว ขาดแต่เธอ ” “ รู้ได้ไงว่าหมายถึงคุณทศ อ๊ะๆๆ ” ฉันหัวเราะเบาๆ “ ไม่ต้องมาแซว ชวนคุณเข้มมาด้วยก็ได้นะ สายข่าวรายงานว่าคุณเข้มกับจิราแปลงร่างเป็นปาท่องโก๋นี่ ” ปิดท้ายด้วยเสียงหัวเราะล้อเลียน กานต์นะกานต์ ฉันไม่ได้บอกกานต์ว่าทำไมไม่ได้แวะไปที่ร้าน เดี๋ยวจะยิ่งล้อหนัก เพราะสองวันที่ไม่ได้แวะไปนั่นคุณเข้มชวนไปดูบ้านไร่พอเพียงของเขา “ คนอยากอวด ” พื้นที่แค่ไร่กว่าๆ บ้านไม้หลังไม่เล็กไม่ใหญ่ ล้อมรอบด้วยไม้ผล ไม้ดอก ที่ต้นยังไม่โต “ ผมว่าพื้นที่เล็กเกินไปสำหรับ ครอบครัว คุณว่างั้นมั้ย ผมกำลังดูว่าที่ข้างๆจะมีใครขายมั้ย ผมอาจจะซื้อเพื่อขยับขยาย ” ฉันไม่รู้ว่าวันนั้นทำหน้าทำตาอย่างไร ที่แน่ๆรู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้า วันก่อนที่กลับจากบ้านสวนของเขา เราไปทานอาหารอร่อยๆใกล้ๆบ้านเขาส่วนเมื่อวานฉันทำอะไรง่ายๆที่คอนโดให้เขาทาน สงสารเขาเหมือนกันที่ต้องทานอาหารฝีมือฉัน แต่ดูเขาไม่ออกอาการอะไร ฝืนทานซะเกลี้ยงจาน .. “ กานต์ ที่ร้านนอกจากกาแฟกับเค้กแล้วมีอะไรอร่อยๆให้คนหิวโซสองคนทานมั้ย ” “ มาเถอะเดี๋ยวจัดให้ ” “ กานต์น่ารักเสมอเลย ” แอบเห็นสายตาของพี่เข้มที่นั่งขับรถข้างๆชำเลืองมอง ยัยภูติจิราโผล่มาจากไหนไม่รู้ ทำมือจุ๊ปากส่ายหน้า ยัยภูตินี่มาไม่เลือกเวลาจริงๆ ฉันหันหน้าไปยิ้มกับเสาไฟข้างถนนที่รถวิ่งผ่าน .. หอมกรุ่นกลิ่นกาแฟ สปาเกตตี้ กับสลัดจานโต อาหารนอกเมนูที่กานต์ทำให้ช่วยชีวิตคนหิวโซสองคนไว้ได้ ตบท้ายด้วยโกโก้ร้อน กับลาเต้ และมูสส้ม “ อร่อยมั่กๆเลยกานต์ ” ยิ้มประจบ “ ความอร่อยจะถูกเพิ่มเป็นราคาพิเศษ ” ดูสิ ทำหน้าตาเฉยก็ได้ด้วยกานต์เนี่ย! วันนี้กานต์ปิดร้านสองทุ่ม แต่ลูกค้าพิเศษสองคนยังอยู่ และคนที่สามกำลังมา “ คุณทศ ” สปาเก็ตตี้สองจานถูกนำมาที่โต๊ะอีกครั้ง เป็นของกานต์กับคุณทศ ฉันลุกเดินไปเอาน้ำมาเสริฟ เรื่องราวหัวข้อการพูดคุยส่วนใหญ่เป็นเรื่องทั่วๆไป หน้าที่การงานสุขภาพ ดินฟ้าอากาศ ทั้งที่คุยกันเรื่องทั่วๆไป แต่ความรู้สึกของฉันกลับสัมผัสได้ถึงละอองไอมิตรภาพ ฉันไม่รู้ว่าคุณเข้มรู้เรื่องราวระหว่างกานต์กับคุณทศหรือไม่ เขาไม่เคยถามฉัน และฉันก็ไม่เคยจะบอก ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องบอก ไม่เห็นคุณเข้มแสดงท่าทีอะไรที่บ่งบอกว่าเขาสงสัยในรูปแบบความสัมพันธ์ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และเสียงเชียร์บอล ดังประสานก้องร้าน เวลาที่ชมการถ่ายทอดฟุตบอล กานต์เคยถามฉันเกี่ยวกับคุณเข้มเหมือนกัน ฉันก็บอกอย่างนี้ และยังบอกกับกานต์อีกด้วยว่าไม่ว่าคุณเข้มจะรู้สึกหรือไม่รู้สึกอะไร กานต์กับคุณทศก็คือพี่ชายที่แสนดีของจิราเสมอ ดีแล้ว เป็นอย่างนี้ดีแล้ว บอกลากานต์กับคุณทศตอนสามทุ่ม กานต์ไม่ยอมคิดค่าอาหาร แต่ยอมคิดค่ากาแฟกับขนมเค้กเมื่อโดนคุณเข้มขยั้นขะยอให้คิดค่าเสียหาย “ เราแวะมาแทบจะทุกวันจะมาให้ทานฟรีๆได้ยังไง ” คุณเข้มว่า “ใครที่ไหนเขาคิดเงินกับเพื่อนกับน้องกัน ” เนี่ย! กานต์ที่แสนดีตอบ “ แล้วทำไมคิดค่ากาแฟกับเค้ก ” ฉันย้อนให้ “ เอ๋า!ก็ร้านของฉันขายกาแฟกับเค้กนี่นายัยเบื๊อก ฮาๆ ” ฟังๆกานต์ที่แสนดีพูด ประโยคแรกน่ะจะดีอยู่แล้วเชียว พอมีประโยคที่สองตามมา ที่กำลังจะดีเลยดีแตก กลับมาถึงคอนโดฯ ก่อนฉันเปิดประตูเข้าห้อง คุณเข้มก็ถามขึ้น “ ไปดูนกกันมั้ย ดอยอินทนนท์ ใกล้แค่นี้เอง ” ฉันมองหน้าเขายิ้มๆไม่พูดว่าอะไร “ ไม่ไปเหรอ ทำไมล่ะ คุณรู้มั้ย ดอยอนทนนท์นี่หางๆของหิมาลัยเลยนะ อากาศเย็น นกที่พบบนดอยบางชนิดเป็นนกที่พบได้ในแถบเทือกเขาหิมาลัยเลยนะ ไม่ไปจริงอ่ะ ” ดูคนหน้าเข้มพยายามชักแม่น้ำทั้งห้า “ ไม่ได้บอกว่าจะไม่ไปนี่นา คุณพูดผิดตั้งแต่แรก และคุณก็ตอบเองเสร็จสรรพ ถ้าเพียงแต่คุณเปลี่ยนประโยคแรกนั่นใหม่ฉันก็ตอบได้แล้ว ” ฉันบอกยิ้มๆ เขานิ่งคิดเป็นครู่ก่อนยิ้มกว้างและพูดขึ้นมาว่า “ เสาร์อาทิตย์ที่จะถึงเราไปดูนกบนดอยอินทนนท์กันนะครับ ” ฉันยิ้มก่อนพยักหน้า “ ฮื่อ ” . เขาเคยบอกว่าเขาชอบดูนก ครั้งแรกที่เจอกันนั่นเขาก็พาเพื่อนไปดูนก เขาว่าเพราะเจอฉันเลยอดดูนก เขาชอบเดินทางท่องเที่ยว ชอบอยู่กับธรรมชาติ เชียงใหม่คือเมืองที่เขาชอบ เขายังบอกอีกว่าเขามาดูนกที่ดอยอินทนนท์แทบจะทุกปี มาดูร่วมกับเพื่อนๆและชมรมอนุรักษ์นกล้านนา ชมรมนี้ฉันก็เคยได้ยิน มีอาจารย์หมอที่โรงพยาบาลเป็นประธานชมรม แต่เพราะฉันไม่ได้สนใจเรื่องนกจึงไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมอะไร ที่ตอบตกลงไปดูนกกับคุณเข้ม ก็เพียงเพราะฉันชอบอากาศบนดอย และช่วงนี้มีดอกซากุระออกดอกสีชมพูสวยฉันอยากเห็น เมืองไทยมีหน้าหนาวแค่ไม่กี่วัน ต้องรีบเก็บเกี่ยว ส่วนกิจกรรมดูนกนั่นฉันอาจจะลองเรียนรู้ดูเพราะเท่าที่คุณเข้มชักชวน ชี้ชวนก็ทำให้อยากเห็น เขาบอกว่ากิจกรรมดูนกเป็นกิจกรรมที่ส่งเสริมการอนุรักษ์ธรรมชาติแม้ไม่ใช่ทางตรงก็ทางอ้อม หากเรารักนกอยากให้ยังมีนกสวยๆยังคงอยู่เราก็จะหวงแหนและดูแลระบบนิเวศน์ คงไว้ซึ่งธรรมชาติ ไม่บุกรุก เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับสัตว์อื่น เราขึ้นดอยกันเย็นวันศุกร์ เขาพาไปกางเต็นท์บริเวณ “ ร้านลุงแดง ” ศูนย์รวมนักดูนกตอนที่ไปถึงฉันตกใจและแปลกใจเพราะมีผู้คนมากมายอยู่ที่นี่ ทั้งหมดเป็นนักดูนก คุณเข้มไม่ได้บอกก่อนว่าที่เขาพาฉันมาดูนกในครั้งนี้เป็นการมาร่วมกิจกรรม “ เทศกาลนับนกบนดอยอินทนนท์ประจำปี ” จัดโดยชมรมอนุรักษ์นกล้านนาและหน่วยงานอนุรักษ์มากมาย เสียงพูดคุยทักทายประสานักดูนก เขาแนะนำให้ฉันรู้จักกับเพื่อนๆของเขาสามสี่คนที่มาร่วม นักดูนกทั้งชายหญิง ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ พวกเขาต่างพูดคุยภาษาเดียวกัน ฉันนั่งฟังพวกเขาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ประสบการณ์ ฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้บ้าง อากาศเย็นลงทุกขณะ ฉันกอดตัวเองไว้ นั่งอยู่ท่ามกลางคนแปลกหน้าพูดคุยในเรื่องที่ฉันไม่เคยรู้ คุณเข้ม หันมามองดูฉันเป็นครั้งคราว คงเห็นฉันห่อตัวเพราะอากาศเย็น เขาลุกไปรินน้ำอุ่นใส่แก้วมาวางไว้ข้างหน้า กระชับผ้าพันคอที่คอฉันให้และยิ้มอุ่นใจใส่ตาของฉัน นั่นทำให้มีเสียงกระแอมไอจากเพื่อนบางคนของเขาที่นั่งอยู่ด้วยกัน เฮ้อ!อายจนจะม้วนลงไปกองอยู่ใต้โต๊ะแล้วฉัน เช้าวันรุ่ง หลังอาหารเช้ามีการตกลงแบ่งเส้นทางการนับนกกัน คุณเข้มกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งเลือกไปเส้นทางไปขุนวาง “ ผมอยากให้คุณได้เห็นถนนที่สวยที่สุดในสายตาของผม ” เรานั่งรถไปถึงจุดที่มีคนพบนก ทั้งหายากและหาได้ง่าย คุณเข้มหากล้องส่องทางไกลให้ฉันได้หนึ่งตัว สอนวิธีใช้ แต่ฉันก็ทำได้ไม่ค่อยดีนัก ไม่คุ้นชิน เมื่อไม่ชินมองหานกไม่เจอ ฉันก็ควักกล้องคอมแพ็คตัวเล็กของฉันออกมาถ่ายรูป ถนนเส้นนี้สวยมากจริงๆ ข้างทางต้นนางพญาเสือโคร่งออกดอกสีชมพูพราวหวานทั้งต้น คุณเข้มหันมายิ้มกับฉันตอนที่เรามาถึง มีคำพูดจากรอยยิ้มนั้น “ สวยใช่มั้ย ผมบอกแล้ว ” ถ่ายรูปวิว ถ่ายรูปนักดูนก และคนหน้าเข้มที่ยืนอยู่หลังกล้องเทเลสโคปที่หันกลับมายิ้มให้ในจังหวะที่ฉันกดชัตเตอร์พอดี “ มานี่สิผมจะให้ดูอะไร ” เขาเดินมาจูงมือฉันไปยืนหลังกล้องเทเลสโคป สอนฉันดูผ่านกล้อง บนต้นนางพญาเสือโคร่งนกตัวเล็กสีสวยปากยาวโค้งกำลังดูน้ำหวานจากดอกนางพญาเสือโคร่ง สีสันบาดตา ท่าทางน่ารักมาก ฉันอดที่จะยิ้มอดที่จะชื่นชมไม่ได้ “ สวยจัง น่ารักมาก น่ารักจังเลย ” “ ใช่น่ารักมาก ” น้ำเสียงทุ้มดังอยู่ชิดใกล้ ฉันหันหน้ามามองเจ้าของเสียง ให้บังเอิญหรือตั้งใจไม่รู้ใบหน้าของฉันเฉียดจมูกเขาเพียงนิดเดียว แววตาและรอยยิ้มของเขาทำให้ใจฉันสั่น มีเสียงใครบางคนกระแอมเหมือนแกล้ง ความรัก อบอุ่น เหมือนแสงตะวัน ความสุข อยากให้มีอยู่ ตลอดไป กลับจากดูนกในตอนเย็น ยังมีกิจกรรมเสวนาประสานักนิยมธรรมชาติ มีกิจกรรมถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์หลากรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นการแนะนำการถ่ายภาพ การดูผีเสื้อการดูต้นไม้ มีการออกร้านขายของที่ระลึก งานนี้ฉันได้เสื้อไปฝากพี่ชายหลานๆ กานต์และคุณทศ เป็นเสื้อจากชมรมอนุรักษ์นกล้านนา น่ารักมาก กว่าจะเลิกกิจกรรมก็ดึกโข คุณเข้มยังคุยออกรสกับเพื่อนๆ ฉันไม่อยากกวนเขา จึงนั่งรอเงียบๆ บางทีก็เผลอหาวนอนเหมือนกัน “ กลับกันเถอะ คุณคงเหนื่อยมาทั้งวัน ” สายตาห่วงใยนั่นทำให้ฉันอดยิ้มให้เขาไม่ได้ “ คุณจะคุยกับเพื่อนต่อก็ได้นะ เดี๋ยวฉันกลับไปนอนก่อนก็ได้ ” เขามองฉันทำหน้าขรึม “ ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก จะให้คุณไปที่เต็นท์คนเดียวได้ไง ไม่มีอะไรแล้วล่ะ กลับกันได้ “ เขาเดินไปบอกเพื่อนๆ ก่อนเดินกลับเต็นท์ด้วยกันเงียบๆ อากาศเย็นมากฮูทหลังเสื้อกันหนาวถูกเขาดึงขึ้นสวมให้ มือข้างหนึ่งของฉันถูกเขากุมกระชับไว้มั่น ถ่ายทอดความอบอุ่นผ่านถุงมือ คืนนี้แม้อากาศจะแสนเย็น แต่ภายในใจกลับอุ่นเหลือเกิน เรากลับลงจากดอยตอนสายของวันรุ่งขึ้น เป็นการท่องเที่ยวที่ฉันประทับใจ กิจกรรมใหม่ที่ได้พบน่าประทับใจยิ่งนัก ฉันนั่งมองข้างทาง ซึมซับความงดงามของธรรมชาติ “ ขอบคุณที่พามาด้วยนะคะ ” ฉันบอกคนหน้าเข้มยิ้มสวยข้างตัว “ ก่อนหน้านี้ผมมาดูนกที่หลายครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้งที่มา ขอบคุณที่คุณมาด้วย ” ประโยคธรรมดาแต่รอยยิ้ม แววตาแสนจะพิเศษ มืออีกข้างของฉันเกาะเกี่ยวกับมืออีกข้างของใครบางคน .. ความสุข อาจอยู่กับเรา ไม่นาน คว้าไว้ เก็บไว้ เพื่อระลึกถึง .. .. ปล.1.พี่เข้มกับจิรา ถูกเข็นมาอย่างยากเย็น ยังคงคอนเซ็ปเดิม ไปเรื่อยๆแบบหวานๆ ปล.2.ขอประชาสัมพันธ์ งานเทศกาล “ Inthanon census 2009 ” ของชมรมอนุรักษ์นกล้านนาที่กำลังจะมาถึงค่ะ เสียดายที่สิงห์อมบ๊วยไม่มีโอกาสได้เข้าร่วมเลยสักครั้ง //www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7390609/E7390609.html   Create Date : 26 มกราคม 2552 21 comments Last Update : 23 มีนาคม 2554 19:29:58 น. Counter : 598 Pageviews. Share Tweet

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ มาเจิม คิดถึงพี่เข้มมากกกกกกกกกกกก อบอุ่น เหมือนเดิมค่ะ   โดย: เทียนสี IP: 80.225.74.24 26 มกราคม 2552 22:21:06 น.

โอ้ มาดูนกกันด้วย อย่างนี้เมื่อไหร่ จะได้ร้องเพลงนกเขาคูรักอ่ะ อิอิ ^ ^   โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.129.86 26 มกราคม 2552 22:30:03 น.

อยากมีคนกุมมือให้หายหนาวจัง ^^   โดย: บู้บี้ IP: 133.82.251.202 27 มกราคม 2552 8:41:19 น.

... เย้ๆๆๆๆ คิดถึงคุณเทียนสีด้วย คุณตอยฯ ไปลายหาดสิ ได้ร้องแน่"นกเขาคูรัก" เดี่ยวจัดให้ร้องคู่"คุณพีท"555 คุณบู้บี้คะ..ถ้าไม่มีคนกุมมือ ก็ซุกเอาไว้ในกระเป๋าเสื้อก็ได้ค่ะ สิงห์ทำบ่อยประเภทกอดตัวเองเนี่ย   โดย: สิงห์อมบ๊วย 27 มกราคม 2552 9:05:41 น.

อ่ะ เข้ามาจังหวะเหมาะ ทันได้เห็นความหวานซึมลึกของพระนางพอดี เห็นบรรยากาศบนดอยแล้ว... อ๊ากกก อยากไปมั่งอ่ะ ไม่ได้เที่ยวมานานมากแล้ว   โดย: วรบรรณ 28 มกราคม 2552 8:23:12 น.

.. ไปเลยๆๆๆเชียร์ค่ะ เอารูปมายั่ว   โดย: สิงห์อมบ๊วย 28 มกราคม 2552 12:50:47 น.

กรี๊ดพี่เข้มไปแล้วรอบนึง รอบนี้มากรี๊ดตากานต์ เอ๊ย มาเยี่ยมคุณสิงห์คร้าบ แหะๆ   โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) 31 มกราคม 2552 20:58:47 น.

อ๊ากกก โดนยั่วด้วยรูป แต่ไม่สนหรอก เดี๋ยวปลายเดือน มี.ค. ก็ได้ไปทะเลแล้ว   โดย: วรบรรณ 1 กุมภาพันธ์ 2552 20:55:40 น.

แอบมาอ่านไปแล้ว ยังไม่ได้เมนท์ วันนี้มาตอบรับความเป็นแฟนคลับค่ะ.......พอได้อ่านเหมือนได้กินนมรสหวาน....อุ่น และอิ่มด้วยค่ะ   โดย: mangotip IP: 118.173.239.247 1 กุมภาพันธ์ 2552 23:25:55 น.

... ขอบคุณคุณพีทค่า..ยิ้มหน้าบาน คุณวรฯอีกตั้งสองเดือนอ่ะทะเลน่ะ ขึ้นเหนือก่อนยังทัน โอ...แฟนคลับมาแล้วขอบคุณค่ะ ชอบเม้นต์จัง เหมือนได้กินนมหวาน อุ่น ... ขอบคุณค่ะขอบคุณ ยังคงคอนเซ็บ " อบอุ่นแต่พอดี หวานแต่พองาม เรียบง่ายไหลไปเรื่อยอย่างสายน้ำ"ค่ะ อูย!คิดได้เนอะคุณสิงห์เนี่ย   โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 118.173.244.164 2 กุมภาพันธ์ 2552 1:06:03 น.

เอาหิมะมาฝากค่ะ   โดย: teansri 2 กุมภาพันธ์ 2552 18:51:21 น.

... ช่วงเวลาแบบนี้ ทำให้หัวใจสั่น ได้มากกว่าตอนเป็นแฟนกันแล้ว เยอะเลย ว่ามั้ยคนมีความรักทั้งหลาย :-) ...   โดย: นรพัลลภ IP: 203.155.190.5 3 กุมภาพันธ์ 2552 0:41:09 น.

... คุณเทียนสีคะรูปสวย แต่..เย็นยะเยือก ต้องหาอ้อมแขนใครสักคนมาโอบกอดอ่ะ... จื๊ยย ไหงเป็นแขนตัวเอง กอดตัวเองก็อุ่นดี..อิอิ โอ...เป็นอย่างนั้น ฤา พี่เข้ม...อิอิ   โดย: สิงห์อมบ๊วย 3 กุมภาพันธ์ 2552 18:37:25 น.

อิอิ มาอ่านแล้วววว คุณสิงห์ฯ เล่าเรื่องด้วยฉันได้น่าอ่าน อ่านแล้วอิ่มอุ่น ^ ^ ป.ล. อ่านแล้วอยากไปเที่ยว ให้ข้อมูลแทรกได้เนียนและชัดเจนดีค่ะ   โดย: พรายน้ำฟ้า 24 กุมภาพันธ์ 2552 11:54:26 น.

อยากมีหนุ่มมากระชับผ้าพันคอให้มั่งจัง   โดย: พรายน้ำฟ้า 24 กุมภาพันธ์ 2552 11:57:23 น.

.. ขอบคุณค่ะคุณเก๋ เขียนได้แต่เรื่องเบาๆ เรื่องหนักๆให้คนอื่นเขาเขียนกันค่ะ   โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 118.174.214.228 24 กุมภาพันธ์ 2552 16:16:13 น.

คิดถึงพี่เข้มจัง ... หายไปไหนน๊า   โดย: sAnake IP: 118.173.244.39 6 มิถุนายน 2552 18:59:19 น.

It's sooooo romantic..heu heu I wanna be single again..!! 5555..OOh Sing..how long do I have to wait for the next chapter..(6)..you said don't read to fast but how can I? Pra-nang love romantic story is so tempting hahahaha..alrighty nong Sing..hurry up writing..I am dying to know how is going to end? happy ending and no clip hanging..5555..! With Love Picorn   โดย: PiCorn (Camille) IP: 71.81.178.101 13 มิถุนายน 2553 6:23:45 น.

... คุณพีทเรียกเรื่องสั้นทำนองนี้ว่าอะไรน๊า... เรื่องสั้นจบในตอน จริงๆเรื่องนี้จะให้จบก็ได้ ไม่จบก็ได้อ่ะค่ะ แต่...เขียนๆไปก็รู้สึกผูกพันกับตัวละคร จะพยายามตามติดชีวิต พี่เข้มกับจิรา เพื่อพี่คอนค่ะ..อิอิ   โดย: สิงห์อมบ๊วย 13 มิถุนายน 2553 9:31:13 น.

พี่เข้ม โรแมนติกชะมัดเลย อิจฉาจิราจังเลย.. ตอนต่อไปออกมาเร็วๆนะคะ จะรอพี่เข้มค่ะ.. อิอิ.. พี่สิงห์จ๋า สงสัยได้เป็นแฟนคลับพี่สิงห์แล้วเนี่ย..   โดย: นู๋แดง IP: 223.206.189.163 25 พฤศจิกายน 2553 16:41:26 น.

... เรื่องนี้ปีหน้าจบค่ะ นู๋แดง ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณนู๋แดงค่ะ มีกำลังใจเขียนต่อเลยเนี่ย   โดย: สิงห์อมบ๊วย 26 พฤศจิกายน 2553 9:43:02 น.