... ชีวิตเพื่อเที่ยว หัวใจเพื่อ..ใคร ? ...
<<
พฤศจิกายน 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
19 พฤศจิกายน 2551

ร้อยเหตุผล(คนจะเป็นโสด) 1

ร้อยเหตุผล...

“ โถ แม่! ” ไม่ได้ตั้งใจจะเสียงดังจริงๆนะ แต่คำถามของแม่ทำเอาจี๊ด ปวดใจ
“ สมัยนี้เขาไม่ถามกันแล้วว่าเมื่อไหร่จะแต่งงาน เชยอ่ะ เทรนด์ใหม่สมัยนี้ มั่นค่ะ สาวมั่น ผู้หญิงสมัยนี้เขานิยมชีวิตโสดค่ะ บางคนแต่งแล้วยังอยากโสดเลย เปลี่ยนมาใช้นางสาวกันให้พรึบ
ทั้งที่สาวจริง สาวไม่จริงนั่นเชียว ”

“ ถ้าแก่ตัวไปใครจะดูแล ลูกผัวก็ไม่มี พ่อแม่ก็แก่เฒ่าอยู่กับเจ้าตลอดไปไม่ได้หรอกนะ แม่ว่าพ่อโตลูกชายคุณพงษ์เขาก็ดีนะ พ่อแม่เขาก็เป็นเพื่อนกับแม่ ยังไงซะถ้าแกเป็นสะใภ้เขา ถึงแกจะไม่ค่อยเอาไหนเรื่องการบ้านการเรือนแต่เขาก็เอ็นดูแกอยู่ คงไม่ถือสาอะไร แต่งๆกับพ่อโตเถอะนะแม่จะได้หมดห่วง ” คุณนายยังมีความพยายาม

เฮ้อ..ฉันถอนหายใจยาว ทำหน้าเซ็งเป็ด
“ ไม่ต้องยกเหตุผลเรื่องสุขภาพมาหรอกแม่ หลานสามสี่คนที่ลงทุนเลี้ยงมันอยู่ คงจะมีสักคนที่ชำเลืองตามามองป้ามันมั่งหรอก ถ้ามันไม่ดูก็พอจะมีเงินเก็บไว้จ้างคนดูแลอยู่หรอก แล้วเรื่องมีลูกมีสามีดูแลน่ะ คุณนายแม่ลองมองดูรอบๆตัวตอนนี้สิ ลูกสาวลูกชายของคุณนายสองคนนั่นมาดูแลคุณนายซะที่ไหน เขาก็ดูแลครอบครัวเขา มีแต่หนูนี่สาวโสดแสนสวยที่คอยดูแล ถ้าหนูบ้าจี้แต่งงานไป ถามจริงใครจะอยู่ดูแลคุณนายกับคุณพ่อ ใครจะขับรถพาไปนั่นไปนี่ แล้วอีกอย่างอีตาคุณโตเนี่ย เกย์รึเปล่าแม่อยู่มาป่านนี้ยังไม่แต่ง ”

อันที่จริงฉันก็รู้อยู่เต็มอกนั่นแหละว่าอีตาพ่อโตเนี่ยออกจะแมนเกินร้อย
ไม่ใช่ไม่เคยเจอกัน ปีใหม่ปีที่แล้วก็เจอ ประมาณฉันเข้าบ้านอีตาพี่โตเดินออกบ้านทันได้รับไหว้จากฉันพอดี ตอนที่ฉันพาแม่ไปหาเพื่อน และอีกครั้งตอนที่พ่อโตขับรถพาแม่มาที่บ้านของฉัน สวนทางกันฉิวเฉียดเขามา ฉันออกทันได้ยกมือไหว้และรับไหว้

จบประโยคยาวเหยียดก็กัดแอปเปิ้ลดังกร๊วบ คุณนายแม่คงหมั่นไส้เลยฟาดเข้าให้หนึ่งเพี๊ยะ
“ ดูไปว่าเขา ยังกะตัวเองไม่แปลกอยู่เป็นโสดมาจนป่านนี้ ฉันหาคู่ให้ดีๆไม่ชอบ สงสารหรอกนะเห็นขึ้นคานมานาน อุตส่าห์เป็นห่วงกลัวว่าพอฉันตายแล้วแกจะไม่มีคนดูแล ไม่มีใครเป็นเพื่อนกลัวแกเหงา ” ว่าแล้วคุณนายก็สะบัดค้อนให้หนึ่งยก แปลว่า “ งอน ”

ฉันเข้าไปนั่งใกล้ๆกอดแม่ไว้เอียงหน้าไปซบไหล่ ก่อนเอียงหน้ามองแกล้งทำคิ้วย่นและพูดว่า
“ แม่อ้วนขึ้นหรือเปล่านี่ กอดไม่หุ้มอ่ะ ”
เลยโดนอีกหนึ่งเพี๊ยะ เจ็บเหมือนกันนะนี่
“ แม่... หนูรู้ว่าแม่รักแม่ห่วง นั่นมันอนาคตอันไกล อย่ากังวลกับสิ่งที่ยังไม่เกิด แล้วแม่คิดจริงๆอ่ะเรื่องหนูจะเหงาน่ะ ดูลูกลิงสี่ตัวหลานๆของแม่สิ มันคงไม่ปล่อยให้ป้ามันเหงาหรอกมั้ง ”
แม่เผลอพยักหน้าเห็นด้วยและยิ้ม ฉันเลยพูดต่อว่า
“ แม่ไม่ต้องอายหรอกนะที่ลูกสาวอีกคนยังไม่แต่งานหรืออาจไม่ได้แต่งงาน ลูกแม่ไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่อะไรและไม่ได้ดูแลตัวเองไม่ได้ ที่อยู่มาทุกวันนี้ไม่ใช่ลูกของแม่ไม่ดีแต่เป็นเพราะผู้ชายที่เหมาะสมยังไม่มีมาเกิด และหนูก็ไม่ได้ผิดปกติทางเพศด้วย ขอบอก ถ้าใครมันถามนักก็ตอบเขาไปเถอะว่ายัยลูกคนนี้มันรักอิสระอย่างแรง นะแม่นะ ”
เหตุผลของคนไม่มีแฟน แถจนสีข้างแดงเถือกเลยฉัน
ฉันคลายอ้อมกอดแม่ออก และหอมแก้มคุณนายหนึ่งฟอดใหญ่
“ รักนะจุ๊บๆ ไปก่อนนะแม่นัดเพื่อนเก่าไว้ ไปนะคะ ”

...

ร้านอุ่นอิ่ม

นัดเจอกันที่นี่
เพื่อนเก่าที่แสนจะสนิท เขาว่ามาประชุมก่อนกลับเลยอยากเจอ
ตอนที่ฉันมาถึงเขาบอกมารอที่ร้านแล้ว

“ หวัดดี หายเงียบไปนานนะเธอ ” เจ้าของร้านแสนสวยยิ้มให้ตั้งแต่เปิดประตูเข้าไป


“ ฮื่อ สละชีพเพื่อครอบครัวเลยไม่ได้แวะมา นัดเพื่อนที่นี่ เจอแระ ” ว่าพลางเดินไปโต๊ะไม้มุมร้านที่เขานั่งอยู่ ผู้ชายตาหยีหลังแว่นสายตา คนที่คุ้นหน้าคุ้นใจ ระยะเวลาที่ห่างไกลไม่สามารถทำลายความรู้สึก“ คุ้นเคย ” ของฉันได้เลย

แนะนำให้สองคนรู้จักกัน พูดคุยกันอีกหลายประโยคก่อนสั่งกาแฟและเค้กคนละชิ้น

“ คิดถึงจัง ” คนตรงหน้าพูดขึ้นหลังเจ้าของร้านสาวเดินไป ฉันยิ้มขณะมองหน้าเขา
“ ขอบคุณที่คิดถึงกัน นี่ถ้าทำเสียงซึ้ง ทำตาเชื่อมอีกนิด ฉันจะขอให้เธอไปหย่ากับยัยนิดแล้วมาแต่งกับฉันแทน ”
เสียงหัวเราะเบาๆจากคนตาหยี

เพื่อนเก่าคนนี้ คบกันมานาน ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ มหาวิทยาลัย แม้กระทั่งจบก็ยังติดต่อไปมาหาสู่ ก็คนบ้านเดียวกันจะหนีไปไหนพ้น ความสนิทสนม ความผูกพัน ความสัมพันธ์ของฉันกับเขามันแสนจะอบอุ่น ใกล้ชิด ทำงานคนละที่ แต่เที่ยงถึงเย็นถึง แล้วอยู่มาวันหนึ่ง พ่อคนดีก็มาบอกว่าแอบปิ๊งเพื่อนที่ทำงานเดียวกับฉันและขอให้ฉันช่วยจีบที เจ็บจนจุก และจากการช่วยเหลือของฉันทำให้คนทั้งคู่ลงเอยกันด้วยดี และหอบผ้าหอบผ่อนพากันย้ายหนีไกลจากฉัน

เขามองหน้า เอนตัวพิงพนักข้างหลัง ฉันแปลความหมายที่อยู่หลังกรอบแว่นตานั้นไม่ออก
“ ทำไมยังไม่แต่งงานไปซะที ”

หลังการสนทนาด้วยเรื่องสัพเพเหระ จู่ๆก็มีเรื่องวกมาหาตัว
ฉันถอนหายใจรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ของวัน

“ ทำไมวันนี้ถึงมีคนห่วงใยสภานะภาพฉันนัก ” เขาทำหน้าสงสัยฉันเลยพูดต่อ
“ เมื่อเช้าก่อนออกมาคุณนายก็พูดเรื่องนี้ แล้วนี่อะไรเธอมาพูดอีก ”
“ ฉันเป็นห่วง อยู่คนเดียวมันเหงานะ ทำไมไม่มองหาใครสักคนที่เหมาะสม ”
“ แค่เหมาะสมเท่านั้นเหรอที่ต้องอยู่ร่วมกัน ไม่เอาล่ะ ฉันเป็นคนเห็นแก่ตัว ไร้น้ำใจ ขี้งก ไม่อยากแบ่งความรักให้ใคร ยังรักตัวเองมากอยู่ และฉันก็เป็นคนขี้เกียจมากๆด้วย ”
“ ยังไง”
“ ก็ฉันขี้เกียจซักผ้าเพิ่มเป็นสองชุด ล้างถ้วยกาแฟเพิ่มเป็นสองใบ ล้างชามเพิ่มเป็นสองเท่า ทุกอย่างคูณสอง ไม่เอาหรอก ”
“ แค่นี้เหรอที่เธอกังวล ”
“ ผู้ชายบางคนยินดีจะทำสิ่งเล่านั้นที่เธอว่ามาได้นะ ฉันยังไม่เคยใช้คุณนิดทำอะไรให้เลย เคยดูแลตัวเองยังไงก็ยังงั้นแถมยังดูแลคุณนิดเพิ่มอีก ”

“ ก็..ผู้ชายอย่างนั้นแต่งงานไปแล้วนี่ ”
ฉันว่าและมองสบตาหลังกรอบแว่นนั้น ก่อนเมินมองออกนอกร้าน
และถอนหายใจ ไม่ควรหลุดประโยคนั้นออกไปเลย ไม่ควรเลยจริงๆ

มือของฉันที่วางเคาะนิ้วบนโต๊ะเบาๆถูกเขากุมไว้ทั้งสองมือ
“ ขอโทษนะ ” คำพูดเบาๆนั้น กระแทกใจฉันอย่างหนัก
ฉันก้มหน้าซ่อนแววตาไว้ กลัวเหลือเกินว่าเขาจะมองเห็นสิ่งที่ซ่อนไว้
เป็นครู่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาและยิ้มให้เขา
“ ขอโทษทำไม ไม่เป็นอะไรแล้ว จริงๆนะ เชื่อสิ ”
“ เพราะฉันหรือเปล่าที่ทำให้เธอไม่ยอมแต่งงาน ”
“ ไม่หรอกอย่าหลงตัวเองไปเลยย่ะ แล้วใครว่าไม่ยอมแต่ง ยังไม่เจอคนที่เหมาะสมต่างหาก ”
ฉันฝืนหัวเราะและดึงมือออก

“ แล้ว เธอเป็นไงบ้าง ”
“ ก็ดีนะ ”
“ แค่เนี่ย ! ”
“ ก็ … ชีวิตคู่ก็ต้องมีบ้างที่มีปัญหา แต่ส่วนใหญ่เราก็แก้ไขได้ด้วยการหันหน้าเข้าหากัน ถอยกันคนละก้าว ยึดหลักสมานฉันท์ เป็นไงทันสมัยมั้ย คุณนิดอาจจะขี้หึงนิดนึง ใจน้อยไปหน่อย และขี้งอนเล็กๆ แต่นั่นก็น่ารักดี ”

น้ำเสียงธรรมดาแต่แววตาที่ทอประกายเมื่อพูดถึงภรรยา ทำให้ฉันรู้สึกปวดแปลบในใจนิดๆ

“ คิดถึงแล้วใช่มั้ย งั้นก็กลับได้แล้วล่ะ กว่าจะเดินทางไปถึง เดี๋ยวจะมืดค่ำซะก่อน ” ฉันยิ้มล้อเขานิดๆ


...
เขากลับไปแล้ว แต่ฉันยังนั่งอยู่ที่เดิม

เคยอ่านเจอในเน็ต มีคนเขียนเกี่ยวกับความรักกับหนังสือ
เขาว่ากันว่า...อย่ารู้สึกเสียดายเวลา กับการอ่านหนังสือบางเล่มจนจบ แล้วพบว่าเป็นหนังสือที่ไม่ชอบ

เช่นเดียวกัน จงรู้สึกดี กับการใช้เวลากับใครสักคนหนึ่งอย่างเต็มที่ แม้ว่าวันหนึ่งจะรู้ว่า เขาคนนั้นไม่ใช่เลยสักนิด เพราะอย่างน้อย ต่อจากนี้ไป เราจะได้เลือกทางที่ถูกและคนที่ใช่สักที
เฮ้อ!ต้องอ่านหนังสืออีกกี่เล่ม และต้องเป็นหนังสือเล่มที่เท่าไหร่ให้เขาอ่าน
แล้ว “ เขา ” ที่ว่าน่ะใครนะ

“ ขอให้เธอเจอใครสักคนที่เข้าใจเธอ ฉันอยากให้เธอมีใครสักคนดูแล ”
เขาว่าก่อนจากไป
“ แล้วเธอจะมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวมั้ยล่ะ ” ฉันว่ายิ้มๆ
“ ได้เลยจะแต่งสูทมายืนข้างเจ้าสาวทีเดียวเชียว เหมือนที่เธอแต่งสวยมายืนเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวคราวงานแต่งของฉันนั่นแหละ ”

ตอนนั้นไม่เจ็บเพียงแต่รู้สึกหนัก ตื้อๆ ความสัมพันธ์ของฉันกับเขามันแสนจะอบอุ่น ใกล้ชิด เพื่อนที่แสนดีเสมอต้นเสมอปลาย
เฮ้อ!เป็นฉันคนเดียวที่เผลอคิด เผลอรู้สึกอะไรๆที่มากกว่าเพื่อน
การที่ต้องเก็บอาการ ต้องทำตัวเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไร มันเจ็บกว่าหลายเท่านัก

วันนี้ไม่กล้าบอกว่าไม่เจ็บ


บางทีบางครั้ง
เราก็ได้แต่นั่งมอง“ความรัก”เดินจากไป
โดยที่ไม่อาจทำอะไรได้เลย
..

..
เสียงมือถือดังและสั่นเบาๆในกระเป๋า ไม่ต้องดูก็รู้ว่าใคร
“ คุณป้าขา คุณย่าถามว่าเมื่อไหร่จะกลับจะให้พาไปซื้อของ ”
“ กลับเดี๋ยวนี้ค่ะลูก ในบัดเดี๋ยวนี้เลย ”
ฉันยิ้มกับโทรศัพท์ เดินไปบอกลาเจ้าของร้านสาว ก่อนหมุนตัวกลับ และ
“ อุ๊ย!”
“ โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ ”
กลับหลังหันเร็วไปและไม่ทันระวังจึงชนเข้ากับหญิงสาวที่เดินเข้ามาเพื่อดูขนมเค้ก ทำให้เธอเซถอยหลังเล็กน้อยและชายหนุ่มที่เดินตามมาข้างหลังได้ยื่นมือมาจับที่ไหล่ประคองเธอไว้ได้ทัน ฉันส่งยิ้มแหยๆให้เธอก่อนมองเลยไปยังหนุ่มนั่น และยิ้มกว้างขึ้นเมื่อมองหน้าหนุ่มนั่นชัดๆ “ พ่อโต ” ของคุณนาย

“ ขอโทษจริงๆค่ะ ” ฉันเอ่ยขอโทษอีกครั้งพร้อมรอยยิ้มให้เธอและยกมือขึ้นไหว้ “พ่อโต” ไม่มีคำทักทาย ระหว่างฉันกับ"พ่อโต"มักจะมีความเงียบอยู่ตรงกลางเสมอ ไม่ได้อุปทานหรอก สายตาของ“พ่อโต” บอกฉันว่าจำฉันได้แน่ แต่ไม่ยักมีรอยยิ้มตอบ พิลึก!

“มีข่าว” แล้วคุณนาย ฉันเดินยิ้มๆออกจากร้าน
ไม่รู้เป็นไงสิ อารมณ์ดีขึ้นมาทีเดียวเชียว
..
..
ปล.นับแล้วไม่ครบร้อยเหตุผลง่ะ เดี๋ยวไปหาเพิ่ม :-)



Create Date : 19 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 13 ตุลาคม 2553 22:18:46 น. 34 comments
Counter : 571 Pageviews.  

 
...พวกองุ่นเปรี้ยว..มะนาวหวาม หาไม่ได้ก็บอกว่าไม่อยากได้ล่ะซี้ .....(ล้อเล่นน่า)


โดย: mangotip IP: 118.173.239.47 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:37:40 น.  

 
555
มาไวมากคุณmangotip

เขียนจากใจเลยเรื่องนี้

ชอบถามดีนักเมื่อไหร่แต่ง...

ไอ่เราน่ะพร้อมจะแต่ง
แต่ไอ่คนจะมาแต่งกับเราดันไม่พร้อม
(เกิดยังก็ไม่รู้)


โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.128 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:26:51 น.  

 
เป็นโสด ดีที่สุดค่ะ .... (อยากเป็นโสดจังเลย)

คิดถึงค่ะ


โดย: เทียนสี IP: 88.106.1.61 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:17:46 น.  

 
หาให้ครบไวๆนะคะ ร้อยเหตุผล บู้บี้จะขอยืมไปใช้สักยี่สิบ อิอิ


โดย: บู้บี้ IP: 133.82.251.202 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:22:33 น.  

 
"มันเป็นเรื่องยากจริงๆ"

ใครจะรู้นะครับ ว่าต้องเปิดหนังสืออีกกี่เล่มถึงจะเจอเล่มที่ใช่
หรือจะต้องเป็นหนังสือให้คนอื่นเปิดไปอีกกี่รอบ

ถ้าไม่ยอมหยิบหนังสือขึ้นมา ก็เหมือนตัดโอกาสที่จะเจอเล่มที่ใช่
แต่ถ้ามุ่งมั่นเสาะหาจนเกินไป บางทีเราอาจจะรีบเปิดจนลืมตั้งใจอ่านจริงๆ

ไม่ว่าจะยังไม่เจอหนังสือเล่มนั้นหรือเจอแล้วก็ตาม
ถ้ามีความสุขกับที่เป็นอยู่ได้ก็คงดีเนอะ
//ดาว


โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:25:22 น.  

 
..
มีเพลงหนึ่งอยากให้ฟังจังเนื้อเพลงประมาณ..
โสดเฉพาะคืนนี้
พรุ่งนี้เห็นทีไม่โสด
ใครมัวแต่ช้าจะอด
เพราะพี่โสดเฉพาะคืนนี้...
คุณเทียนสีก็โสดเป็นวันๆก็ได้..อิอิ
ไม่ต้องโสดถาวรเหมือนคนแถวนี้..ซ้าย-ขวา ไม่มีใครนี่หว่า

คุณพีท อ่านหลายเล่มใช่จะรู้หลายเรื่อง อ่านไปเรื่อยๆ
มีความสุขกับทุกเล่มที่อ่าน น่าจะดี


โดย: สิงห์อมบ๊วย วันที่: 21 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:39:01 น.  

 
เออเนอะครับ โสดรายวัน อิๆ แต่ไม่กล้าอะ เดี๋ยวสามีน้อยใจ อิๆ เลยเหล่หนุ่มไปทั้งๆ ไม่โสดนี่แระ โฮะๆๆ (เวลาเหล่ด้วยกันก็สนุกดี แบ่งกันเสร็จสรรพ ถ้าบังเอิญเหล่คนเดียวกันก็จัดคิวได้)

ผมก็อยากอ่านทุกเล่มคร้าบ เหมาหมด อ่านแล้ววาง ต่างคนต่างไป เอิ๊ก


โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:03:38 น.  

 
...

เป็นโสดทำไม
อยู่ไปให้เศร้าเหงาทรวง
ไม่คิดจะหาคู่ควง
เดี๋นจะล่วงพ้นวัยไปเปล่า

จำไม่ได้แล้วว่าเพลงนี้ใครร้อง
ใครจำได้มั่ง :-)

...



โดย: นรพัลลภ IP: 203.107.199.166 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:50:31 น.  

 
...
คุณนรพัลลภเจ้าขา..เพลงมันเก่า เกิดไม่ทัน เอิ้กๆๆๆ

เชียงใหม่หนาวยัง

ขอนแก่นแค่แผ่วๆอ่ะ


โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.147 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:34:59 น.  

 
โสดหารสอง .... ก็แบ่งๆ กันโสดงัย
ไม่ต้องมีคำบรรยาย
ดี ...งเพื่อนเยอะ


โดย: sAnake IP: 118.173.244.15 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:01:51 น.  

 
แว๊กกก

นี่เรื่องจบในตอนหรือมีตอนต่อเนี่ย ชอบให้คนอยากรู้ต่ออยู่เรื่อยเลย

มีตอนต่อ ไปทุบประตูเรียกด้วยนะครับ (รักออกแบบไม่ได้ด้วยนะ)


โดย: วรบรรณ วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:26:03 น.  

 

มีต่อไหมอ่ะ......อยากอ่านต่ออีก

พักนี้ไปไหมกันหมดไม่ค่อยมีใครเขียนอะไรให้อ่านเลย..... ลุงกลิ่นฯ ก็อยู่ตรงกลีบเมฆก้อนไหนไม่รู้


โดย: mangotip IP: 61.19.156.242 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:19:28 น.  

 
อืม...ผมชอบนะ การใช้ชีวิตอยู่คนเดียว หรืออาจจะเป็นเฉพาะตอนนี้หว่า 555+

แต่ผมโดนเพื่อนแซวมาเหมือนกันนะฮะ ว่าที่ยังอยู่คนเดียวแบบนี้ เพราะไม่มีสาวที่ไหนมาชอบ เหอๆ หารู้ไม่ว่าผมไม่เอาเองแหล่ะ อิอิ

แล้วคุณสิงห์ล่ะ จริงๆแล้วมีหนุ่มๆมาจีบเยอะแยะเลยใช่ไหมฮะ แต่ไม่เอาเอง 555+ ^ ^


โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.125.239 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:06:37 น.  

 
...

สิงห์อมบ๊วย...เชียงใหม่ตอนนี้ร้อนเข้าแล้ว
ผ้าห่มหนาถูกปลดระวางสายฟ้าผ่า

...



โดย: นรพัลลภ IP: 203.107.199.224 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:47:46 น.  

 
sAnake อันความโสดเนี่ย แบ่งกันได้ด้วยรึ

คุณวรฯ ถ้ามีภาคต่อจะไปเคาะห้องแน่นอน

คุณmangotip อยากมีภาคต่อเหมือนกันค่ะ ส่วนคุณกลิ่นฯ
ข่าวว่านอนสั่นอยู่มองโกเลีย

คุณตอยฯ นี่ก็เป็นอีกเหตุผลที่โสด 555 เยอะมากเลือกไม่ถูก อิอิ


โดย: สิงห์อมบ๊วย วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:49:41 น.  

 
อิจฉาคนได้เป็นโสดจังวุ้ย


โดย: teansri วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:18:14 น.  

 
...
อิจฉาคนมีคู่..อิอิ


โดย: สิงห์อมบ๊วย วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:50:27 น.  

 




@...........วันศุกร์ สดชื่นแท้........... เบิกบาน
วันแห่งการทำงาน.........................ส่งท้าย
ขอทุกท่านสุขสราญ....................... กันทั่ว เถิดนา
ที่ผ่านวันเลวร้าย........................... จุ่งได้(จงได้) พบดี

จากบล็อก... ขอบคุณครับ

.... มีความสุขมาก ๆ นะครับ


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:34:27 น.  

 
ไปเที่ยวมาเพิ่งกลับถึงบ้านค่ะ

แวะเอาความคิดถึงมาฝากคุณสิงห์ด้วยล่ะ

^__^


โดย: พรายน้ำฟ้า IP: 58.9.135.27 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:01:21 น.  

 
ไม่ได้มุดหัวออกมาเสียนาน คิดตึ๋งกั๊บ

(พี่เข้มๆๆ จิรา ตากานต์ ตาทศ)


โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:20:07:00 น.  

 
ได้เหตุผลเพิ่มหรือยังครับ มารออ่าน


โดย: วรบรรณ วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:17:52:58 น.  

 
..
อยากเขียน แต่...คิดไม่ออกอีกแระ

เกิดอาการตีบตันเป็นระยะ

ต้องโทษแก้สโซฮอลอ่ะ

..
พี่เซียน..ขอบคุณที่แวะมาค่า

คุณพีทอ่ะ..กดดันๆ

คุณวรฯ ยังไม่ครบอ่ะ :-)

คุณพรายฯ..อิจฉามั่กมากกกกก ขอบอก

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาทักทายกันค่ะ


โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 119.42.82.251 วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:8:28:22 น.  

 
โฮก....

อยากเอารูปมาอวด ถ่ายมาแยะเชียว
แต่ตอนนี้ใช้เน็ตได้แบบชะงักงันช่วงสั้นชวนคลื่นเหียนมากมาย
วันไหนเอารุปลงแล้วจะมาชวนไปชมนะก๊ะ

สุขสันต์วันพ่อจ้ะ


โดย: พรายน้ำฟ้า (ลายปากกา ) วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:18:55:13 น.  

 
เปล่ากดดันน้า แค่คิดถึงเฉยๆ อิๆๆ


โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา ) วันที่: 5 ธันวาคม 2551 เวลา:11:03:48 น.  

 


โดย: teansri วันที่: 6 ธันวาคม 2551 เวลา:22:03:45 น.  

 
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=blueteardrop

มาส่งความสุขค่ะ รบกวนไปรับพรปีใหม่แต่เนิ่นๆนะคะ


โดย: teansri วันที่: 8 ธันวาคม 2551 เวลา:6:02:23 น.  

 
เลี้ยวรถเข้ามาจอดหน้าบ้าน ชะโงกหน้าเข้าไปดู ว๊า... เจ้าของบ้านหลับอุตุ ไปดีกว่า


โดย: วรบรรณ วันที่: 10 ธันวาคม 2551 เวลา:11:21:51 น.  

 
โสดสนิทไม่ผิดกฎหมายคราบบบบ


โดย: rubino IP: 125.25.58.102 วันที่: 31 มกราคม 2552 เวลา:20:08:21 น.  

 
ตามมาอ่านตอนแรก

ชอบเหตุผลจริงๆ ถ้าครบร้อยเมื่อไหร่
ขึ้นคานแน่ๆ อ่ะ หุหุ


โดย: โก้ IP: 58.9.59.156 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:24:41 น.  

 
...
พี่โก้ก้อ....ง่ะ


โดย: สิงห์อมบ๊วย วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:1:02:19 น.  

 
เป็นโสด แต่ก็มีสุขค่ะ


โดย: ภูตะวัน พันดาว วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:19:23:51 น.  

 
กลับมาอ่านย้อนต้น เห็นวันที่แล้วตกใจ สองปีแล้วเหรอเนี่ยพ่อโต ฮ่าๆๆ


โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) วันที่: 1 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:11:11 น.  

 
..
คนเขียนยังลืมเลยคุณพีท
จะเขียนต่อก็มาอ่านใหม่
นานเกิ้นนนนนนนนนนนนนน ฮ่าๆ


โดย: สิงห์อมบ๊วย วันที่: 1 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:45:06 น.  

 
มีต่อไหมค่ะ..รออ่านอยู่นะคะ.. เริ่มอ่านก็น่าติดตามแล้วค่ะ


โดย: นู๋แดง IP: 223.206.189.163 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:22:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สิงห์อมบ๊วย
Location :
ขอนแก่น Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ลายปากกา


เรื่องสำคัญ ทำความเข้าใจกันก่อนงานเขียนใน "บล็อกสิงห์อมบ๊วย" เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียน แม้ผลงานจะห่วย ก็เป็นสิทธิ์ของผู้เขียนนะคะ ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย ห้ามคัดลอก ดัดแปลง เผยแพร่ โดยไม่ได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นอาจมีความผิด ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ................................
[Add สิงห์อมบ๊วย's blog to your web]