| All Blog
|
อัพบ้าง ไรบ้าง เรื่องราว พัฒนาการเดือนที่ 10 เดือนที่ 10 แล้ว ใกล้เข้าไปอีกนิด ตื่นเต้นเจงๆ (จะตื่นเต้นทำไมเนี่ย แค่ขวบแรกเอ๊ง) นัดฉีดวัคซีนคร้าบ ป้าหมอนัดฉีดวัคซีน พวกเกี่ยวกับหัดไรเงี้ย นัด 9 โมง เราไปถึง 9 โมงครึ่ง รอไปอีกเกือบ 2 ชม. นานค่อดดด พบหมอถามโน่นนี่ เรื่องน้ำหนักตัวภีมที่โหนขอบล่างแย้ว ป้าหมอบอกไม่ต้องกังวลเพราะยังอยู่ในเกณฑ์ สุขภาพก็แข็งแรงดี อาจจะใช้พลังงานเยอะเลยเผาผลาญมาก เพราะไม่อยู่นิ่งเล้ย หมอว่าอยากเพิ่มน้ำหนักให้กินโปรตีนเยอะๆ ไข่วันละฟองได้ แม่ถามว่าลองกินไข่ขาวได้ยัง ป้าหมอให้ลองดูถ้าไม่แพ้ก็กินได้ ชีสต์ก็กินได้ แต่โยเกิร์ตยังไม่อยากให้กินเพราะมันมีน้ำตาล เสร็จแล้วไปฉีดวัคซีน เด็กก่อนหน้าภีมโตหน่อยแล้วร้องมากมาย แม่ก็ว่าภีมคงร้องบ้านแตก ถึงเวลาให้พ่อจับเหมือนเดิม พอแทงเข็มภีมก็ร้อง แต่ร้องแนวโวยวายนะไม่ได้ฟูมฟาย เอาเข็มออกก็หยุด แถมเต้นดิ๊งด่องโชว์พี่พยาบาลอีก เก่งจังลูกแม่ พยาบาลบอกยิ่งโตยิ่งฉีดยากขึ้น ก็ต้องลองดูเน๊าะ ไปทอดกฐินที่กาญจนบุรี วันรุ่งขึ้นจากที่ฉีดวัคซีนมีนัดไปทอดกฐินที่กาญจนบุรีกับปู่ย่า ปู่อยากให้ภีมไปมากแต่แม่กลัวภีมเป็นไข้ เพราะป้าหมอว่าอาจเป็นไข้ได้หลังฉีดวัคซีน เลยฝากภีมไว้กับยายดีกว่า วัดที่ไปเป็นวัดที่ปู่เคยไปทอดไว้ตั้งแต่บุกเบิก เป็นวัดบนเขา คราวนี้ปู่เป็นประธานด้วย แม่ไปครั้งแรก โหเจริญแล้วแหล่ะ ปู่บอกครั้งแรกที่มาไม่มีอะไรเลย อากาศที่กาญเย็น หนาวเลยอ่ะ คนเยอะแยะมากมาย ดีแล้วที่ไม่เอาภีมไป ไม่งั้นจะกิน จะนอนคงลำบาก ไม่ค่อยมีที่มีทางเพราะคนมากก กว่าจะทอดเสร็จกลับถึงบ้านก็เย็น แม่ก็รีบหน้าตั้ง ต้องไปเอาเสื้อที่ส่งรีดไว้ เอารถไปล้างอีก ไม่ได้กินข้าวเย็นกับปู่ย่าเลย อพยพไปอยู่บ้านยายอีกแว้ว เดือนนี้มีเหตุให้ไปนอนบ้านยายกันอีกแล้ว คราวนี้อพยพไปอาทิตย์ก่าๆ เหตุมาจากแม่มีงานต้องรับรอง Visitor ต้องกลับบ้านมืดค่ำ แถมวันเสาร์ก็ต้องพาเค้าไปเที่ยวอีก คาร์ซีทก็ต้องเอาออก เลยย้ายไปนอนบ้านยายกันดีกว่า อาทิตย์นั้นพ่อก็ต้องกลับเร็วบ้างมาเอาภีมนอน แต่บางวันยายมั่ง ตามั่งก็ช่วยเอานอนให้ ดีที่ภีมนอนกะใครก็ได้ มีอยู่คืนนึงพรุ่งนี้จะเป็นวันสุดท้าย visitor จะกลับอยู่แล้ว คืนนั้นแม่พาเค้าไปกินข้าวเย็น ส่งกลับโรงแรม แล้วกลับมาบ้านทันภีมเข้านอนพอดี ยายบอกว่าวันนี้ภีมไม่ค่อยกินนม ตัวรุมๆเหมือนจะเป็นไข้ด้วย แม่ก็เอาแล้วคืนนี้ต้องคอยดูอาการ พ่อก็กลับดึกด้วย ประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ ภีมก็เริ่มนอนฮึดฮัด ลุกขึ้นมานั่ง แล้วก็นอน จุ๊บก็ไม่ดูด แม่สังเกตุเห็นภีมหายใจไม่ออก แบบหายใจทางปากเลยทีเดียว เอาแล้วแม่จะทำไงดี ตากับยายนอนแล้วแม่ก็ไม่อยากปลุก โทรไปบอกพ่อให้รีบกลับด่วน พ่อก็กลับทันทีดีเหมือนกัน ระหว่างนั้นแม่คิดได้ว่ามียาหยอดจมูกหมอเคยให้ไว้ เลยอุ้มภีมไปเปิดตู้เย็นหยิบยามาหยอด หยอดได้ข้างเดียวอ่ะเพราะภีมดิ้นมาก ได้ผลแหะหยอดไปแป๊บเดียว หายใจได้ดีขึ้น นอนได้ แม่วัดไข้ได้ 37 กว่าๆ ไข้ต่ำๆแฮะ รู้แล้วไม่กินนมเพราะหายใจไม่ออกนี่เอง สรุปคืนนั้นแม่ไม่ได้นอน เพราะภีมตื่นบ่อยแม่พะวงคอยจับตัววัดไข้ด้วย วันรุ่งขึ้นหยุดก็ไม่ได้ เช้ามาภีมวัดไข้ได้ 38 แน่ะ แม่เลยต้องฝากยายเช็ดตัวก่อนไปทำงาน พ่อป้อนยาลดไข้ภีมก่อน แม่คอยโทรมาเช็คเป็นระยะ ยายว่าภีมดีขึ้นไข้ลดแล้ว ค่อยเบาใจหน่อย เย็นนั้นแม่กลับเร็วปกติ พ่อก็กลับเร็ว เราย้ายกลับไปนอนบ้านกันเหมือนเดิม ตกเย็นภีมก็ตัวรุมๆอีกแล้ว แต่ยายบอกกลางวันไม่เป็นไรเลยนะ ตัวไม่ร้อนเลย เอ่เป็นไรหว่าตกเย็นตัวรุม พ่อบอกลองดูอาการอีกวัน กลับไปนอนคืนนี้ปกติ แม่คอยวัดไข้เรื่อยๆก็ไม่สูงอะไร วันรุ่งขึ้นก็เป็นปกติ ตกลงเป็นอะไรหว่า ไม่รู้เหมือนกันวุ้ย เอาเป็นปกติแล้วก็โอเค ทีนี้มาอัพเดทตามธรรมเนียมแม่กันมั่ง เรื่องปากท้อง - หม่ำ 3 มื้อแล้ว เช้ากลางวันเย็น ซึ่งเป็นอาหารที่ยายทำเหมือนเดิม มีโจ๊กบ้างบางมื้อ โจ๊กหมูบดใส่ไข่แดง พอภีมกิน 3 มื้อ วันๆแม่ไม่ต้องทำไรเลย เดี๋ยวๆอุ่นข้าว เดี๋ยวๆอุ่นข้าวอีกแล้ว - นมก็ยังกินน้อย วันนึง 20 ออนซ์นี่ต้องขยั้นขยอให้กิน แทบจะอ้อนวอนเลยทีเดียว - และแล้วเดือนนี้ก็มีเรื่องจนได้ หลังจากที่หมอว่าให้ลองกินไข่ขาวดู แม่ก็มาบอกยายให้ทำไข่ตุ๋นให้ภีมกิน ภีมก็ชอบซะด้วยกินใหญ่เลย แต่พอกินเสร็จสิ ปากบวมแดง ผื่นขึ้นปาก ขึ้นแก้ม เห่อเลย แพ้ไข่ขาวซะแล้วลูกเอ๊ย  เรื่องนอนหลับพักผ่อน - กลางวันนอนรอบถึง 2 รอบเหมือนเดิม รอบละชั่วโมงถึง 2 ชม. - กลางคืนก็นอนยาว แอนด์ โคตะระดิ้นเหมือนเดิมเช่นกัน เดือนนี้มีฝันร้ายกลางดึกด้วยอ่ะ ซึ่งปกติไม่ค่อยเป็น ตั้งแต่เกิดมาภีมเป็นครั้งนี้ครั้งที่ 2 แต่แม่ๆคนอื่นเค้าว่าลูกๆเค้าเป็นบ่อยนะปกติ ตอนแรกแม่ก็ตกใจอ่ะ นอนๆอยู่ก็ร้องไห้จ้า น้ำตาไหลพราก ร้องมากแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ต้องอุ้มปลอบ เปิดไฟ ปลุกให้ตื่นกันพักนึงเลยถึงสงบได้ แล้วก็จะเอาแต่แม่นะ พ่อก็ไม่ให้อุ้ม ไม่ให้แตะตัวด้วย ไอ้เราก็หลงดีใจ พอเช้ามาภีมก็ไปซบอกพ่อ ไม่เหลียวแลแม่เหมือนเดิม  ทำเป็นลืมเรื่องเมื่อคืนเชอะคืนถัดมาจากที่ฝันร้าย ก็เป็นอีกแต่เป็นตอนเคลิ้มๆใกล้จะหลับ อยู่ๆก็ร้องไห้ แต่ปลอบไม่นาน แค่อุ้มมากอดๆแล้วเอาลงก็นอนต่อได้ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรน่าห่วง อ้อๆตื่นสายประจำ บ่อยครั้งที่ต้องปลุกให้ตื่น ลืมตาตื่นก็ยังงัวเงีย นอนกลิ้งต่ออีกได้เป็นครึ่งชม. บางทีพ่อกับแม่ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ภีมก็นอนมอง ทำหน้าไม่อยากตื่น บางทีก็เคืองที่แม่ปลุกด้วย ส่อแววขยันซะแล้วลูกตรู   เรื่องเล่น เรื่องซน - ชอบเปิดตู้ เปิดลิ้นชักมากกกก ถ้าเป็นบ้านเราจะมีตู้มีลิ้นชักเยอะก็ที่ครัว ถ้าเข้าครัวเมื่อไหร่ จะเปิดแต่ตู้ ลิ้นชัก ไม่ก็กดปุ่มเครื่องซักผ้า ไมโครเวฟ(อยู่ในรถหัดเดิน และเขย่งสุดชีวิต) แม่ล่ะกลัวว่ามันจะหนีบนิ้ว หรือลิ้นชักหล่นใส่หัวจิ๊ง ถ้าเป็นบ้านยายภีมจะเปิดตู้หนังสือเก่าแม่(คือไม่ได้เอามาด้วย ทิ้งไว้บ้านยาย) เปิดแล้วก็รื้อหนังสือออกมาโยนทิ้ง ดีที่ยังไม่ฉีก ถ้าเป็นบ้านทวดจะปวดหัวหน่อย เพราะตู้ ลิ้นชักเยอะมาก ไปทางไหนก็มีให้ภีมเล่นได้หมด ต้องคอยตามระวัง - ชอบเล่นหงายหลัง ถ้าใครบอกหงายก็จะหงายทันที ส่วนมากจะหงายบนที่นอนแต่แม่กลัวภีมติดไปเล่นบนพื้นง่ะ อันตรายมั่กๆ ยายเอาบอลเล็กๆเบาๆมาปาโดนภีม ภีมก็หงายหลังผึ่ง พ่อเอาหมอนข้างจิ้มเบาๆก็หงาย ทำเป็นตุ๊กตาตามงานวัดที่เค้าปาโดนแล้วล้มไปได้ - ของเล่นชิ้นโปรดมากของภีม คือ กระเป๋าตังค์แม่ ของใครก็ไม่ชอบเท่าของแม่ เปิดรื้อหยิบแบงค์ออกมาโปรย แม่ต้องคอยตามเก็บเด๋วหาย  มีครั้งนึงหยิบแบงค์ 500 ส่งให้ยายเฉยเลย  ยายปลื้มใหญ่บอกมันรู้คุณ เปิดช่องใส่เหรียญ ช่องใส่บัตรได้หมด แม่ต้องเอาเหรียญออกกลัวภีมกินไป - ชอบรื้อของทุกอย่างแล้วหยิบมาโยนทิ้ง เช่นกระบะเสื้อผ้า ก็ไปรื้อหยิบเสื้อมาโยนๆ ตะกร้าผ้าก็ปีนหยิบเสื้อผ้าโยนออกนอกตะกร้า วุ่นวาย วืดวือที่สุด ไม่เคยอยู่นิ่งเลย  เรื่องเจ็บตัว - เดือนนี้ปากแตกไปอีก 2 ครั้ง แต่แปลกนะเวลาล้มปากแตก หัวโนนี่มักเป็นที่อื่นทุกที ไม่เคยเป็นที่บ้านเราเลย ทั้งๆที่พ่อกับแม่ปล่อยมากให้คลานไปเองคนเดียวทั่วบ้าน - โดนรถหัดเดินขูดต้นขาเลือดซิบ มีอะไรใหม่ๆมั่งน๊า - เกาะเดินมั่งแล้ว แต่ยังไม่มีแววตั้งไข่แฮะเพราะยืนเขย่งตลอด รักการเต้นบัลเล่ต์ จะจูงเดินก็ไม่เอา สงสัยภีมคงเดินช้าอ่ะ - รักเสียงเพลง เดี๋ยวนี้ได้ยินเพลง ไม่ว่าลูกทุ่ง ลูกกรุง สากล จะเต้นตาม เวลาแม่ร้องเพลงกล่อมก็ร้องตาม แย่งแม่ร้องด้วย - ยอมให้เช็ดฟันแต่โดยดี ตอนแรกจะขัดขืนบ้าง หลังๆอ้าปากให้เช็ดตามสบาย - นอกนั้นไม่มีอะไรใหม่เล้ย ไม่ยอมทำอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าจะสวัสดี บ๊ายบาย ส่งจูบ มือแข็งจิงไรจิง ทำได้แต่ยิ้มหวานอย่างเดียว ไม่น่าเชื่อว่าเด็กคนนึงจะเป็นชีวิต จิตใจของแม่ได้ขนาดนี้ รักลูกแต่ไม่อยากให้ลูกเสียคน อยากให้ลูกเป็นเด็กดีของสังคม แม่จะพยายามดูแลหนูให้ดีที่สุดนะลูก เลิฟๆจ้า แม่อ้อ
เรื่องที่ฝันร้านตื่นมาร้องกกลางดึก ลูกเราก็เคยเป็น
เท่าที่สังเกตจะเป็นเวลาวันนั้นๆ เล่นอะไรผาดโผนมากเป็นพิเศษแหละ อย่างจับลูกโยน จะเอ๋ให้ตกใจไรเงี้ย เราเลยต้องเพลาๆ ลง :) โดย: จ้าว..จอม
 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:51:47 น. |
smartdevil
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณแม่มือใหม่ใจเกินร้อย ทฤษฎีปึ๊กแต่ปฏิบัติแป้ก ค่อยๆเรียนรู้ไปเดี๋ยวก็เก่งเองเน๊อะ Friends Blog
Link |
||||||||||||
หน้าแดงไปหมดเลย
พี่ภีมยินดีต้อนรับน้องภีมก้าวเข้าสู่เด็กขวบอีกไม่นานแล้วน้า ขอให้น้องภีมแข็งแรงนะค้าบ